Geplaatst aangezien ik nog niet lang op bokt zit komt deze topic nogal laat, want het is ondertussen al meer als een jaar geleden dat ik mijn lieve verzorgknolletje heb moeten laten gaan
.Het Begon allemaal zo ;
ik kwam aan op de manege en ging vragen op wie ik mocht rijden & ik kreeg als antwoord ga maar op die kleine pony die in de stal staat.
Opweg naar de stal kwam ik je al tegen, je was nog geen 5 min daar en je was al uitgebroken.
toen ik je terug naar je stal bracht kwam ik je eignaars tegen, ik had zo een schrik om op je te rijden dat ik ze voor de les helemaal heb uitgevraagd.
na de les was ik zoooo ongelofelijk verliefd op je
de week erna reed ik terug op je, na een aantal lessen vroeg ik of ik je als verzorgpony mocht en dat mocht, vanaf toen waren we onafscheidelijk
keer op keer ging alles zo perfect, in het begin teste jij me altijd maar daarna ging alles zo super, iedereen had schrik van je omdat je je oren altijd platlegde, maar eigelijk deed je helemaal niks, elke keer als ik de stal binnekwam en je hoorde mijn stem werd ik verwelkomt met een hinnik.
we hebben samen zoveel bereikt & je eigenaars waren zo blij dat ik je zo goed verzorgde omdat je eigenlijk alleen maar in de lessen mocht rijden omdat je een beetje overgewicht had en omdat hun zoontje nog te klein was voor op je te rijden.
Op de manege kreeg je niet de nodige aandacht, da bleek nogal snel omdat je veranderde van een kleine prachtige pony die 90cm kon springen tot een pony die precies geen zin meer had in zijn leven en begon te luchtzuigen
Maar al die goede tijden smaen konden niet blijven duren
op een zaterdag werd ik gebeld, het was een vriendin van me, ze vertelde me dat ze micky niet ui de wei kregen en dat ie geen stap vooruit wou doen, ze wisten dat er iets mis was, maar moesten hem uit de wei krijgen want hij zag mager want geraakte niet tot bij zijn eten door de pijn aan zijn knie. ik had hun verteld hoe ze je mischien uit de wei konden krijgen, na een half uur werd ik opnieuw gebeld en zeiden ze dat ze hem uit de wei hadden gekregen dat de dierenarts op komst was, hoe graag ik ook wou, ik geraakte niet op de manege om bij je te zijn
. De woensdag erna ging ik naar de manege en ik zag je staan in je stal, lusteloos en je reageerde niet eens toen ik je naam riep, ik was zo gebroken, ik wist het allemaal niet meer, die les heb ik me niet kunnen concentreren en was ik bij mijn gedachten bij jou!
je had volgens de dierenarts een barst in je knie & had blijkbaar een stamp gehad van een ander paard op de wei,De dierenarts had gezegt dat alles goed kwam, maar dat je wel ongeveer een jaar op rust zou moeten staan.
Dus hadden de eigenaars gezegt dat je terug bij hun op de wei ging staan om daar te rusten.
gsmnummer gekregen van je eigenaars zodat we konden afspreken waneer ik bij je op bezoek kon komen.
na 3 weken zag ik je eindelijk terug, ik zag je staan in de wei, ik riep je en je begon langs de draad te galloperen, hoeveel pijn je ook had, je deed het voor mij, ik kwam direkt naar je toe gelopen.
het deed zo deugt om je terug te zien!
vanaf toen kwam ik elke week naar je kijken!
maar je ging steeds meer achteruit en bleef magerder worden.
een andere dierenarts laten komen en het bleek dat al je zenuwen en spieren aan het afsterven waren en dat je het niet ging halen
samen met je eigenaars hadden we afgesproken je te laten leven tot we zagen dat je echt leed, op een dag vroeg ik hoe het met je ging en dit kreeg ik als antwoord ; pff niet goed eigenlijk, je ziet hel afzien. De glans uit zijn ogen is weg en hij staat er gelaten bij... een hard maar eerlijk antwoord, ik denk dat we hem beter laten gaan
.we hadden afgesproken dat ik je nog zo vaak mogelijk mocht komen bezoeken voor ze je gingen laten inslapen.
De laatste keer dat ik hem gezien heb ;
Op 16 Augustus 2009 Kreeg ik een bericht van micky's eigenaar ;
Meid, vanavond rond 20u is micky vredig ingeslapen in mijn armen, hij heeft niet meer geleden...
sinds die dag ben ik nog steeds heeel goed bevriend met de eigenaars van micky, ze zijn er altijd voor mij, ik heb zo'n sterke band mee door alles wat er gebeurt is...
het zijn echte vrienden voor mij!
Micky ik zal je nooit meer vergeten!
