2 maanden terug met haar naar de kliniek in Merelbeke. Ze ademde zwaar en reageerde niet op AB en Pijnstillers. Dus een Endoscopie op de kliniek. Daaruit kwam dat ze een aangeboren afwijking had aan haar luchtpijp. Verplatte luchtpijp. kun je niks aan doen, daar kunnen ze mee leven alleen bij warm weer of erge inspanning krijgt ze minder goed lucht. en ademt ze wat zwaarder. Er alles aan gedaan om het haar comfortabel te maken.
Het ging weer helemaal goed tot ze afgelopen zaterdag hoefbevangen in de wei stond. Van de 1 op de andere dag.Vreemd in deze tijd van het jaar. DA gelijk gebeld. Deze is ook gelijk naar stal toe gekomen. Ze is op Pro-Dynam en Aspirines gezet. Ben 2 keer per dag naar haar toe geweest om haar medicatie in een beetje appelmoes te geven, Ze zag er elke keer naar uit, hoofdje over de deur en hinniken. Zondag ging stroef, Maandag liep ze wonderbaarlijk fier over de weg om te kijken hoe het met haar ging. Ze liep al zoveel beter dan zaterdag! Dinsdag weer even de DA erbij om te kijken hoe het met haar ging. Ze ging goed vooruit, moest nog een weekje volhouden met de medicatie. Dit ook netjes gedaan. Gisterochtend ademde ze iets zwaar, maar dit hoorde nu eenmaal bij Soñador, door haar afwijking van de luchtpijp. Medicatie gegeven, uitgemest, geknuffeld en het werd minder met zwaar ademen. Dus ben naar huis gegaan. Dit wat zwaarder ademen deed ze wel meer afgelopen maanden. (ivm luchtpijp). 'S avonds in de auto op weg naar stal, auto parkeren, terein op, en zag maar 1 hoofdje uit de stal komen (ze stond samen met een witte welsh a op stal, stal is 2 paardenstallen groot) Dus er klopte al iets niet. Deed de staldeur open het was pikkedonker, licht aan en daar lag ze, gestrekt op de grond, ook haar hoofdje, met haar voorbeentjes tegen haar buik aan het schoppen en HEEEEEL zwaar aan het ademen. Gelijk de DA gebeld en mijn huisgenootje die ook bij mij op stal staat met haar paarden. Ben terug bij Soñador gaan zitten en toen blies ze haar laatste adem al uit...Ze was overleden, ik was in shock. Heb een stalgenootje in paniek gebeld en ze is gelijk naar de stal gekomen, ook ongeloof, geluisterd of haar hartje het nog deed of haar ogen nog reactie gaven, of er nog lucht te voelen was bij haar neusgaten. Niks meer.....Daar lag ze. Mijn vriendin kwam ook de stal binnen controleerde nog eens maar ook zij zei dat ze was overleden.....DA arriveerde maar kon ook niks meer doen. Geconstateerd dat ze aan koliek is overleden.
Ik ben in shock, een beetje van de werelnd, ik geloof het nog steeds niet. Ze was nog maar 6 jaar....Mijn liefste Sonnepon....Mijn stoere kleine meid! Is er niet meer




