Geplaatst En gisteren was de dag...Ollie is bevangen en loopt niet meer. Uit foto's die ik heb laten maken een paar jaar terug bleek al dat zijn hoefbeen gekanteld was. Toch is het al die jaren goed gegaan, goed in de gaten gehouden en zeker weinig gras en andere slechte invloeden gegeven. Tot gisteren. De wei waar hij in staat is bijna alleen zand, en toch is hij weer bevangen geraakt. Nog wel alert en de oortjes naar voren, maar verder gaat het allemaal niet meer. Eergisteren is de tandarts nog geweest en die vond hem er nog zo goed uitzien. Hoe gek kan het gaan. Gisteren in overleg met de veearts besloten dat we hem vandaag zouden laten gaan. Ik wil hem niet nog langer laten lijden....
Hij heeft 4 mooie jaren bij me gehad en een oudje met verleden is altijd een risico. Toch blijft het moeilijk om de beslissing te nemen
Ollie is vandaag heel vredig gegaan. Het ophalen was erg triest, hij en zijn vriendje werden gescheiden en dat was natuurlijk hinniken. Met gespitste oortjes liep hij de trailer op, nieuwsgierig waar de reis heen ging...
Eenmaal aangekomen vond de veearts het een wijs besluit. Hij vertelde me dat Ollie ook cushing had. Ik had daar zelf al een vermoeden van en dat werd nu bevestigd.
Nog een laatste stukje wortel gegeven en daarna kreeg hij het eerste spuitje waar hij rustig van werd. Daarna de tweede waardoor hij gelijk door zijn beentjes zakte.
Nog even bij hem gezeten en daarna zijn voorpluk afgeknipt en afscheid genomen
Het is goed zo maar het is niet leuk dat mijn kleine mannetje er niet meer is......
