Geplaatst Ons samen zijn begon zeer apart, mijn ouders belde een handelaar voor mijn toenmalige paardje omdat we er niks meer mee konden aan vangen het werd gewoon gevaarlijk voor mij.
mijn ouders gingen overleggen bij die handelaar op stal en toen vroeg die man wat voor iets zoek je aan mijn moeder? nou zei mijn ma eentje waar je een euro ingooit en dan loopt die:P meer als grapje.
Ja zegt die man die heb ik wel, ja zei mijn ma laat maar zien.
mijn moeder had gelijk vertrouwen in je en ondanks haar grootte angst toch op gestapt.
dit ging super, toen werd mij dit mede gedeeld ik mocht hem vrijdag proberen.
ik kwam die vrijdag aan en had ene super gevoel bij je.
Heb je rustig gepoetst en gereden wat een pracht beestje was je ondanks dat je nog niet geweldig uitzag.
Ik heb je die avond laten keuren en gekocht het was geregeld we deden ruilen.
Heb hem zaterdagochtend laten halen en zaterdagavond een rustig stapritje. prachtig ondanks de vreemde omgeving niks aan de hand.
Hoop mensen lachten ons uit want je was geen echt dressuur paard. (hij was een kruising fries x kwpn)
dit ging een aantal weken goed tot dat je een klein gaatje had in de pees, nou hier hebben we ons samen door geslagen.
Toen pakte we het bitloos rijden op dit vond je super zo gingen we ook naar buiten.
Ineens ging je schrikken buiten en toen dacht ik dit is mijn tristan niet en da gebeld ja hoor hij ondekte maanblindheid bij je.
nou dacht ik hier komen we ook over heen en we kregen druppels je zicht werd minder maar je leek geen last meer te hebben schrikken trok ook weg uiteraard bleef ik alleen het zelfde rondje rijden buiten.
In die tussen tijd leerde mijn vriend ook een beetje op je rijden dit vond je allemaal best.
Op een zaterdag liep je heel licht mank da toch maar gebeld en hij kwam kijken nou meid je moet goed kijken wil je dit zien maar ja je hebt gelijk doe een weekje rustig stappen. zondag was je wel wat slecht maar zelfde als zaterdag. maandag avond nog steeds maarja ik had vertrouwen.
Tot dat mijn vriend ineens in de praktijkklas stond en ik zo iets had van uuhhm wat doe jij hier vanuit utrecht?
Hij zei je moet mee komen heb het al geregeld met de leraar kom maar pak je spullen maar.
ik had zoiets van tristan is slecht he ? Ja zei die het is echt slecht.
ik kwam op stal en zag mijn vriend de vechter kon niet meer op zijn benen staan en hij was dol op eten en dat had die laten liggen hij viel constant om en ze hadden de da al gebeld.
ik gaf je een kus en liet nog een paar tranen maar wist het is beter zo, tristan ik zei altijd alles kunnen we aan helaas dit konden we niet aan.
rust zacht ventje.
dit is hem onder het zadel let niet op mijn gezicht keek recht in de zon. spoortje en bit was voor de dressuur voor de rest naar buiten altijd bitloos en zonder sporen
en je lieve kopje op stal vlak voor het eten
http://i46.tinypic.com/2h4kfa0.jpg
