Geplaatst Vandaag rond 18.00 is mijn allerliefste meid ingeslapen.
Channel was sinds de zomer van 2009 op pensioen nadat ze zware koliek had gehad en maar niet meer bij kwam mocht ze van een welverdient pensioen gaan genieten. Nu heeft het lang geduurd voordat ze terug wat meer bijkwam maar de laatste 2 maanden ging het de goede weg op tot 1 week geleden was ze ineens weer veel afgevallen maar voor de rest was ze wel ok, wel wat stijf s'morgens maar voor de rest nog altijd even ondeugend. Nu kwam ik vandaag terug bij de paarden om 16.30 en ze hinikten zoals altijd dus ik zag het niet direkt tot dat ik zag dat ze niet kwam kijken, ik keek over de deur en daar lag ze hellemaal uitgestrekt van de pijn en heel hard aan het kreunen en ademen. Ik wist dadelijk dat dit de laatste dag was dat ze leefde, ze was al lang aan het vechten, ze wou nog zo graag maar haar lichaam was op.
Toen ik bij haar ging zitten werd ze iets rustiger maar ze was an het afzien en het was een lijdensweg dus de DA gebeldt om ze te laten inslapen, ondertussen kreeg ze spastise trekken.
De DA ariveerde en zij dat ze in schok was en dat het beter was haar te laten gaan. Dus heb ik afscheid van haar moeten nemen, ik ben bij haar gebleven totdat ze haar laatste adem heeft uitgeblazen.
Ik ben nog zeker 20 min. blijven zitten tegen haar aan, ik wou gewoon niet weg van haar, haar niet alleen laten dus toen heeft mijn vriend me weg genomen en naar huis gebracht.
Ik mis haar al super hard en ik weet niet wanneer ik terug kan gaan naar de stallen aangezien zij de eerste was die mij begroete en ik haar, ze wou nog zo graag verder.
Channel R.I.P meid
Jij hebt mijn leven gemaakt zoals het moest zijn zonder jou was ik niets.
Ik zij altijd ik heb een fortuin op stal staan en niet om hoeveel ze waart was ofzo gewoon zij is mijn alles en dat blijft ze.
Jij hebt mij de beste jaren van mijn leven gegeven maar ik wens je nu alle geluk verder in de paardenhemel, hopelijk bestaat die en kan je daar pijnloos verder.
Ik denk aan jou elke dag en ik weet zeker jij ook aan mij
Wij waren één, begrepen elkaar, haten elkaar (soms) maar we waren de beste vrienden de liefde tussen ons is groter dan eender wie of wat. Ik zal je nooit vergeten en met veel trots over jou tegen iedereen praten, hoe moedig je altijd was ook op het laatste.
Hou van je meid, Tot ziens
Altijd blij om te werken, was een van de laatste keren dat we gingen rijden.
Heel veel stekte met het verlies van je maatje.. 
