Rust zacht, lieve Sundance...

Moderators: Sica, C_arola, Neonlight, balance

 
 
Suelza

Berichten: 6474
Geregistreerd: 02-08-05
Woonplaats: Noord-Holland

Rust zacht, lieve Sundance...

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter: 06-12-09 23:08

Ik ben helemaal kapot, gebroken, leeg. Ik heb geen woorden meer...

Afgelopen donderdag 3 december, ontving ik een telefoontje wat mijn hele wereld heeft doen instorten.

Ik moest naar stal komen, het ging niet goed met Sundance. Hij was uitgebroken met zijn vriendinnetje Xantha en hij liep op 3 benen. De dierenarts was al onderweg.

Ik wist het meteen. Hij had zijn been gebroken. Dat kon niet anders. Mijn stoere Sundance liet nooit pijn zien. Nooit... Dus als hij op 3 benen stond, dan kon het niet anders als dat zijn been gebroken was. Ik wist het gewoon...

Sundance, mijn kanjer... Zo'n blij en vrolijk paard. Zo enthousiast en overal voor in. In de bloei van zijn leven...

Ooit heb ik hem beloofd dat als hij een been zou breken, dat ik hem zou laten gaan. Hoeveel pijn het mij ook zou doen. Ik had gezworen hem nooit die lijdensweg te laten doorstaan...

Met die gedachte rij je als een idioot naar stal, niet wetende wat je zou aantreffen. "Misschien valt het wel mee", denk je nog. Hoe lang zou het duren, voordat je met hem op de kliniek zou zijn? Nog even denk je aan alle keren dat hij weer iets had uitgespookt en daar iets bij had opgelopen. Toen viel het toch ook mee?

Eenmaal op stal aangekomen rende ik de stallen in. "Anita? Waar ben je? ", "Debby? Viv? Waar zijn jullie?" Niemand te bekennen, enkel de ijzige stilte en af en toe het gebries van de paarden die op stal stonden.

Ineens hoorde ik mijn hondje blaffen en ik zag hem richting de paddock rennen. Ik ben er meteen achteraan gerend. Direct zag ik Debby staan met de dierenarts. De dierenarts schudde mij in mijn voorbij gaan nog snel de hand, terwijl ik rondkeek of ik Sun zag staan.

Ik zag Sun iets verderop staan. In eerste instantie dacht ik dat ik hem zag grazen. Ik dacht nog: "Gelukkig, het valt mee. Hij staat alweer op 4 benen".

Terwijl ik naar hem toe rende, zag ik dat hij niet degene was die op 4 benen stond. Het was Xantha. Sundance stond erbij. Op 3 benen. Zijn rechterbeen angstvallig naar voren tillend. Terwijl ik hem van achteren benaderde zag ik meteen al dat het niet goed was. Zijn been was direct onder zijn knie afgebroken. Zijn onderbeen wees naar rechts. Je kon vanaf een afstand al zien dat het gebroken was. Hij werd door 3 meiden op de been gehouden omdat hij zich om wilde laten vallen.

Ik liep naar hem toe en heb direct zijn hoofd gepakt. Sundance legde hierop zijn neus in mijn nek en gaf mij hierop een heleboel kusjes in mijn nek en op mijn wang. Ik heb mijn wang tegen die van hem gelegd en fluisterde: "Ik heb het je beloofd, ik laat je gaan". Sun heeft vervolgens zijn neus in mijn nek gelegd en daar laten rusten.

De dierenarts kwam vervolgens aan lopen en ik heb hem gezegd dat het niet goed was en dat hij Sun direct in moest laten slapen. Meteen. De dierenarts gaf aan dat dit inderdaad het beste was. Een van de meiden vroeg mij of ik het zeker wist. En of er niets meer aan te doen was. Ik heb haar hierop gezegd dat ik gezworen had dat ik hem zou laten inslapen en dat dit nu moest gebeuren. Ik kende mijn paard en ik had de schade gezien. Dit was kapot en niet meer te maken.

De dierenarts zei hierop dat er eventueel nog wel een foto gemaakt kon worden om te zien wat de schade dan precies was. Ik gaf aan dat ik dit niet wilde omdat ik zo ook wel kon zien dat dit gebroken was. De dierenarts pakte hierop het onderbeen van Sun en kon hem zo ronddraaien. Sundance verging van de pijn en ik schreeuwde het uit: "G odverd omme, laat dit paard NU inslapen. Alsjeblieft!!!" De dierenarts gaf aan dat hij er inderdaad helemaal niets meer mee kon en dat inslapen de enige juiste beslissing was... Op de een of andere manier was de dierenarts ook van slag. Hij klonk warrig en had overduidelijk niet verwacht dat ik de knoop zou doorhakken nog voordat hij een diagnose had gesteld. Hij liep terug naar zijn auto. Het leken wel uren voordat hij terug kwam lopen. En toen hij terug kwam was hij het flesje met daarin de vloeistof vergeten. Al die tijd stond mijn lieve Sun te creperen van de pijn...

Uiteindelijk was de dierenarts er met zijn spullen. De eerste spuit veroorzaakte een roes en SUn werd direct rustig. Zijn hoofd zakte, zijn oortjes gingen naar voren en de pijn in zijn ogen maakte plaats voor een hele zachte blik. Heel zachtjes begon hij te hinneken. Eerst naar mij, alsof hij wilde zeggen: "Bedankt baas, huil maar niet om mij"... Hele rustige en zachte hinnekjes. Pijn was niet te horen. Helemaal niet. Het waren hele lieve hinnekjes.

Hij bleef maar hinneken en ik vroeg mij af naar wie hij aan het hinneken was. Ik draaide mij om om te zien naar wie hij keek en ik zag dat Xantha iets verderop stond te kijken. Ik vroeg of ze haar dichterbij wilden halen, zodat ook zij afscheid kon nemen. Sun stopte met hinneken en Xantha snuffelde zijn hele hoofd af. De tweede spuit zorgde ervoor dat hij ging liggen. De dierenarts waarschuwde ons nog dat het wel eens gepaard kon gaan met slaande bewegingen en dat we uit moesten kijken. Ik nam het risico. Ik heb de hele tijd zijn hoofd vastgehouden. Ik wilde niet dat zijn hoofd op de grond zou vallen.

Hij is heel rustig gaan liggen en zakte al vrij snel weg. De laatste en fatale spuit is gegeven en mijn lieve Sun was niet meer. Hij heeft niet gevochten, hij is heel vredig ingeslapen met zijn oortjes naar voren temidden van iedereen die van hem hield. Ik, Anita, Debby en Xantha. Direct nadat hij was ingeslapen heeft Xantha zijn hele hoofd afgelikt. Ze is vervolgens heel rustig bij hem weggelopen...

Ik weet niet hoe lang ik nog bij hem heb gezeten. Je wilt niet weggaan, omdat je weet dat je hem nooit meer zal zien... Deb heeft een plukje haar uit zijn staart geknipt. Ik kon het niet...

Mijn hondje Cooper is al die tijd bij mij gebleven. Nadat iedereen mij even alleen gelaten heeft en ze mijn hondjes ook mee wilden nemen, wilde hij niet mee. Hij is tegen Sundance aan gaan zitten en is al die tijd bij mij gebleven...

Uiteindelijk heeft Anita mij meegenomen. Ik wilde niet bij hem weg. Je weet dat je hem nooit meer terug zult zien. Oh, wat is dat moeilijk.

Ik heb mijn belofte aan hem gehouden. Maar god, wat doet het pijn...

Van elk ander paard had ik dit kunnen handelen. En natuurlijk, het zal mij altijd vreselijk veel pijn en verdriet hebben gedaan, maar mijn sterke Sun, ik kan hier niet mee omgaan... Ik kan het niet bevatten. Ik ben helemaal gebroken.

Ik wilde ze die dag om 6 uur binnenzetten, maar door omstandigheden heb ik dit toen niet gedaan. Als ik dat wel had gedaan, was dit nooit gebeurd, want om 7 uur was alles nog rustig... Mijn hart is gebroken... echt gebroken...

Mijn lieve, lieve Sun is niet meer. Wat moet ik zonder hem? Ik weet niet eens waar ik moet beginnen..

Rust zacht, lieve, lieve Sun...

Citaat:
Nog even een kusje en zeggen dat ik van je hou

Nog even een knuffel hopende dat dit moment nooit eindigen zou

Nog even een aai, over jouw lieve trouwe hoofd

Nog even die gedachte aan wat ik jou toen ooit eens had beloofd

Nog heel even kijk ik jou in jouw lieve bruine ogen aan

En heel eventjes hoorde ik je zeggen: "Dag baas, het is nu tijd om te gaan"



Old cowboys never die, they just mount another horse and fade away into the sunset.

Only this time, they mounted mine...



Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding
Laatst bijgewerkt door Suelza op 06-12-09 23:20, in het totaal 1 keer bewerkt

Rust zacht, lieve, lieve Sundance 03-12-2009..
Je kunt je paard wel naar het water geleiden, maar je kunt hem nooit dwingen het te drinken
Equi-Performance sponsored by HypoStore

visitor1
Berichten: 840
Geregistreerd: 15-12-04

Re: Rust zacht, lieve Sundance...

Link naar dit bericht Geplaatst: 06-12-09 23:17

je verhaal heeft me ontroerd, jeetje wat rot..
ik zit nu in mijn eerste jaartje diergeneeskunde.. al was je dierenarts misschien in de war, het lijkt mij vele malen verschrikkelijker als je het mee moet maken dat mensen een beest zo zouden laten lijden, tegen beter weten in. Je hebt de goede beslissing gemaakt, erg dapper en sterk!
Sterkte meid!

Caira
Berichten: 26035
Geregistreerd: 20-07-02
Woonplaats: Schoorl

Link naar dit bericht Geplaatst: 06-12-09 23:17

tranen in mijn ogen. De grote nachtmerrie van ons allemaal en jij hebt hem moeten beleven.
Heel veel sterkte en ik vind je vreselijk dapper dat je de keuze hebt kunnen maken.

Duende01

Berichten: 125
Geregistreerd: 06-07-06
Woonplaats: brabant

Link naar dit bericht Geplaatst: 06-12-09 23:17

Wat was jouw Sundance een prachtig paard, meid, ik voel jouw pijn. Heel, heel veel sterkte!

Groetjes, Monique, Ashley en Duende

marrianne
Berichten: 1923
Geregistreerd: 28-07-05

Link naar dit bericht Geplaatst: 06-12-09 23:18

jeetje meid er rolt echt een traan over mijn wang! Wat verschrikkelijk, maar wat sterk van jou om een snelle beslissing te nemen daar zal hij je altijd dankbaar voor blijven! Heel erg veel sterkte

Pien_1

Berichten: 1295
Geregistreerd: 25-10-06
Woonplaats: Pien zit op haar nest. Fatima in haar bunker.

Link naar dit bericht Geplaatst: 06-12-09 23:20

Heel veel sterkte met dit grote verlies.
Wat een nachtmerrie om mee te maken :(:)

www. Kuddewijsheid.nl

Coachen met behulp van paarden.

Flew

Berichten: 19853
Geregistreerd: 11-01-05
Woonplaats: Op Zanzibar.

Link naar dit bericht Geplaatst: 06-12-09 23:20

:(:) Heel veel sterkte.. Helaas weet ik exact hoe het is om je paard met een gebroken been te zien staan.

Als ik je één ding mee mag geven, ik weet dat het moeilijk is want ik zit zelf ook nog met een schuldgevoel, is het dat je je niet schuldig moet voelen. Ik denk ook steeds 'had ik maar..... dan was het niet gebeurd', maar weet je, het brengt je lieve paard niet terug en je martelt jezelf.

Als je ooit behoefte hebt om te praten met iemand die iets soortgelijks heeft meegemaakt mag je me altijd een berichtje sturen.

De kunst is om zo snel te vallen
dat je jezelf voorbij vliegt
en nog net op tijd bent
om jezelf op te vangen.

Cherr
Berichten: 145
Geregistreerd: 07-11-08
Woonplaats: hoofddorp

Link naar dit bericht Geplaatst: 06-12-09 23:20

Jeetje sterkte meid , zat het te lezen met tranen in me ogen.
Maar je hebt de juiste beslissing gemaakt , okal is het idd heel moeilijk om je trouwe viervoeter daar achter te laten.

Veel sterkte de aankomende tijd.:)

You can not creat beauty , beauty is what you are , Its her beauty that will always remain(F)

Jolliegirl

Berichten: 32931
Geregistreerd: 18-07-04

Link naar dit bericht Geplaatst: 06-12-09 23:21

Meissie meissie toch!!!
Ik heb tranen in mn ogen.. Wat een nachtmerrie!
De veearts was goed van slag, dat hij dingen vergat enzo!

vreselijk!

Heel vele sterkte met dit enorme verlies..! :(:) :(:)
Laatst bijgewerkt door Jolliegirl op 06-12-09 23:24, in het totaal 1 keer bewerkt

bonte_bente

Berichten: 1061
Geregistreerd: 04-10-05
Woonplaats: Nijmegen

Link naar dit bericht Geplaatst: 06-12-09 23:23

jeetje sterkte meis! :(:)
heb even moeten slikken toen ik je verhaal las. |(
je hebt een hele moeilijke keuze moeten maken.
het verlies van je maatje is moeilijk zeker op deze manier.
heel veel sterkte met je grote verlies. ;(

uuuuuuhhhhhhhhhhmmmmmmmmmm

Bonita_Bon

Berichten: 3236
Geregistreerd: 12-09-07
Woonplaats: Haarlem

Link naar dit bericht Geplaatst: 06-12-09 23:26

Ook hier een traan. het gevoel dat je niet bij hem weg wilt, terwijl hij allang 'weg' is, dat herken ik zeker. Nog 1 keer omkijken.... oef...
Alle sterkte van de wereld toegewenst en je hebt een wijze onzelfzuchtige beslissing gemaakt!

Rhendera
Berichten: 1481
Geregistreerd: 15-10-08
Woonplaats: Raleigh, NC, USA

Link naar dit bericht Geplaatst: 06-12-09 23:26

Heel, hééél veel sterkte, en rolde een traan over m'n wang, wát een verhaal. Ik vind het wel ontzettend knap dat je meteen de knoop hebt kunnen doorhakken.

Sterkte en gecondoleerd.. :(:)

Liezel1
Berichten: 14964
Geregistreerd: 20-10-04

Link naar dit bericht Geplaatst: 06-12-09 23:26

Jemig wat heftig!
Je weet dat je de juiste beslissing hebt genomen....

Een mening is net als een kont.... Iedereen heeft er een.... De één wat duidelijker aanwezig dan de ander, maar toch....

SjilliejJj
Berichten: 547
Geregistreerd: 19-11-04
Woonplaats: België

Link naar dit bericht Geplaatst: 06-12-09 23:27

Verdorie, Wat een verlies.

Sun was/is een prachtig paardje. Jullie hebben vast een prachtige tijd gehad samen, koester de mooie momenten en weet dat jij, als eigenaar, je plicht gedaan hebt.

Ik heb verdomd veel respect voor je, dat je gehandeld hebt in het belang van het paard.

chocobroodje

Berichten: 15420
Geregistreerd: 31-12-08
Woonplaats: Beek

Link naar dit bericht Geplaatst: 06-12-09 23:29

Wat vreselijk! Ik heb het op de kop af 6 jaar geleden ook moeten doen. Ik weet precies hoe je je voelt. Ook ik ben niet meer naar een kliniek gegaan, zou toch geen zin hebben alleen maar lijden voor iets dat je toch al weet.
Je hebt de juiste keuze gemaakt, ik wens je heel veel sterkte met dit zware verlies

02-07-2015 mama van een prachtig prinsesje! <3 Opzoek naar een LennyLamb draagtrui maat XL!

Merry98
Berichten: 2789
Geregistreerd: 25-07-07
Woonplaats: Dromenland

Link naar dit bericht Geplaatst: 06-12-09 23:30

jeetje.. tranen rollen gewoon over me wangen heen..
wat een rot dag.
je hebt je er goed aan gehouden!
ik vind dat erg knap van je!dat je het zo snel kon beslissen.
Heel erg veel sterkte ermee!
het was een mooi paard en aan de fotos te zien waren jullie echt een team!

Rienn

Berichten: 10581
Geregistreerd: 09-02-07
Woonplaats: West

Link naar dit bericht Geplaatst: 06-12-09 23:32

Jeetje wat heftig, heb je verhaal dan ook met tranen in mijn ogen zitten lezen en moest soms even stoppen.. Ik vind je heel erg sterk, dat je gelijk deze beslissing hebt kunnen nemen.

Ik wil je heel erg veel sterkte toe wensen met dit verlies.

22.11'15 In loving memory: Karrien.G

Iedere dag dat je de zon ziet opkomen is een cadeau.

borderjay

Berichten: 1489
Geregistreerd: 04-02-05
Woonplaats: Veluwe

Link naar dit bericht Geplaatst: 06-12-09 23:33

Elise,de tranen rollen weer over mijn wangen,ik vind het echt zó erg voor je....ik zou graag iets troostends willen schrijven,maar er zijn eigenlijk gewoon geen woorden voor...
Sterkte meis,ik denk aan jullie :(:)

Herinner je gisteren,droom van morgen,maar leef vandaag...

Lisenka

Berichten: 967
Geregistreerd: 14-06-04
Woonplaats: Onnen

Link naar dit bericht Geplaatst: 06-12-09 23:34

Elise, je hebt alles gedaan wat je voor je vriend hebt kunnen doen. Het is echt verschrikkelijk. Zit weer met tranen en leef met je mee. Het is niet te bevatten.

Nogmaals heel erg veel sterkte.

Te koop: Wegens stoppen met de PRE fokkerij onze goedgekeurde fokmerries, een 2 jarige merrie en een jaarlingmerrie. Allen met zeer goed papier en goed karakter/beweging, www.yeguadapreciosa.nl.

haflingertje

Berichten: 5355
Geregistreerd: 12-07-02
Woonplaats: Nuth

Link naar dit bericht Geplaatst: 06-12-09 23:38

De tranen staan me in mijn ogen na het lezen van je verhaal.
Heel veel sterkte!

Never give up on the things that make you smile!
If you act like you've only got fifteen minutes, it'll take all day. Act like you've got all day and it'll take fifteen minutes. ~ Monty Roberts

Clouwdy

Berichten: 291
Geregistreerd: 25-11-09
Woonplaats: Achter de duinen

Link naar dit bericht Geplaatst: 06-12-09 23:38

Phoe... hier ook een traan... Wat een ellende!!

Heel veel sterkte!!!!

Wickedwyvern

Berichten: 813
Geregistreerd: 13-10-06

Link naar dit bericht Geplaatst: 06-12-09 23:40

Jeetje... sterkte! Heb ook de tranen in mn ogen staan ;(

Anne_GTI

Berichten: 18194
Geregistreerd: 26-09-02
Woonplaats: Kan de rand van Zwollywood zien uit mijn keukenraam, daarom kijk ik liever in de kamer naar buiten

Link naar dit bericht Geplaatst: 06-12-09 23:47

:(:) Heel veel sterkte, je hebt goed gehandeld in het belang van je paard.

Nogmaals een hele dikke :(:)

MamboBeach

Berichten: 12626
Geregistreerd: 05-11-06
Woonplaats: Weiland en stal!

Link naar dit bericht Geplaatst: 06-12-09 23:48

Wat een verhaal! Ik wil je heel veel sterkte wensen! :(:)

♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥

Ragdollcat
Berichten: 14661
Geregistreerd: 03-08-08
Woonplaats: Daar waar ik woon

Re: Rust zacht, lieve Sundance...

Link naar dit bericht Geplaatst: 06-12-09 23:51

Heel veel sterkte.

Had je dit paard pas gekocht maar kent het al jarenlang van verzorgen?

Wie is er online

Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 3 bezoekers