Geplaatst Het was de laatste dag dat ik en een vriendin onze verzorgpony's zouden zien voordat we allebei op vakantie zouden gaan.
We gaven Romke (een witte volbloed arabier van in de 25 die ik verzorgde) en Butterfly (een palomino-kleurig welshje van over de 26 die mijn vriendin verzorgde) nog een uitgebreide poetsbeurt, en namen afscheid..
We dachten dat het maar voor 3 weken zou zijn.
Toen gingen we dus op vakantie, ik naar Denemarken.
Ik had de laptop mee, en na ongeveer 1,5 week kreeg ik een berichtje van mijn oma.
Er stond in dat mijn verzorgpony's met pensioen waren gegaan naar Ameland, en dat ze dat moest doorgeven van de eigenaren.
(m'n oma woonde tegenover de eigenaren)
Ik had het al wel een beetje zien aankomen, ik wist dat de pony's binnenkort met pensioen zouden gaan.
Maar toch schrok ik me dood.
Maargoed, misschien kon ik ze nog wel een keer opzoeken op Ameland.
Ongeveer half mei besloten een vriendin en ik ze op te gaan zoeken.
En toen ineens kregen we een berichtje dat Romke al in December dood was gevonden in het weiland, en dat Butterfly al magerder werd.
Ik vind het zó erg.
Rond Juni/Juli stuurden we weer een berichtje dat we Butterfly alsnog op wilden zoeken.
En toen kregen we een berichtje terug dat Butterfly net een week geleden overleden was.
En zo heb ik ze na ze een aantal jaar verzorgd te hebben niet meer gezien, en bijna niks meer van de eigenaren zelf doorgekregen.
En niet echt bewust afscheid kunnen nemen.
