maandag 17 augustus heb ik met pijn en verdriet na 9 jaar in mijn bezit gehad te hebben, mijn 21 jarige merrie Gunia moeten laten inslapen zijn was drachtig van de hengst Zucherro.
Donderdagavond kreeg ze wat verlammingsverschijnselen, vrijdagochtend de dierenarts erbij gehaald en constateerde een evt hersenbloeding cq tia. Dit zou binnen een dag of 3 tot 5 evt kunnen herstellen, met volledige boxrust. Zondag middag de da er weer bij gehaald omdat ik zag dat het verslechterde ipv verbeterde, haar gezichtsvermogen werd minder, het gehoor en de reuk was ook niet meer optimaal. Ze stootte zich tegen de voer en waterbak, en haar evenwicht ging zo ver achteruit dat ze zich bijna niet meer kon herstellen. Ze heeft een spuit gekregen als pijnstiller en een vitamine injectie, dat is om haar zenuwen te helpen versterken. Naar mijn idee knapte ze iets op.
Maandagochtend zou hij terug komen en evt het eea door te bespreken, want pijn wilde ik haar zeker niet laten lijden. Zolang ik haar heb, heeft ze nog nooit wat gemankeerd.Dinsdagochtend kwam de da en wist eigenlijk al dat dit zo niet langer kon, er was nog 1 optie, en dat is een injectie geven om de druk in het hoofd te verminderen, mocht dit het geval zijn, dan moesten we dat binnen een paar uur duidelijk kunnen zien. In de middag ben ik weer naar Gunia geweest, maar helaas, ze ging nog steeds verder achteruit, en hebben we besloten om haar om 18:00 uur uit haar lijden te verlossen. Ik heb er aan gedaan wat ik kon, maar het heeft niet mogen baten. Voor Gunia is het beter zo, geen pijn meer. De mooie herinneringen zullen altijd blijven, want het was werkelijk een topmerrie, wat betreft karakter en fokkerij. Heb nog een dochter van Gunia in mijn bezit, Bilunia die ik sinds kort onder het zadel heb. Hoop daar net zoveel plezier van te hebben/krijgen als haar moeder.
