In November 2007 moest ik mijn Haflinger merrie Jet verkopen, dat was het beste.
Jet had erg last van eczeem, zowel in de zomer als in de winter, stallen schuurde kapot, geen middel, deken oid hielp.
Het kon niet meer, die zou de laatste winter zijn voor Jet, maar dit wist ik niet...
Toen ik een telefoontje kreeg dat Jet weer verkocht was, schrok ik ..
Ik werd gerust gesteld dat ze naar een fijn baasje was gegaan, meer mocht ik niet weten.
Nu, Juli 2009 is mij pas verteld waar ze heen is gegaan, ze is er niet meer ...
Mijn meisje, ze is er niet meer ... Ik heb het gevoel dat het míjn schuld is, ik had haar niet moeten laten gaan,
tegelijke tijd denk ik ook; 'Ik was 11, het besef was er nog niet'.
Zelf snap ik er niks van, het komt zomaar over je heen, echt, hoe het allemaal is gegaan weet ik niet, niks.
Lieve Jet, ik mis je meisje, je bent verlost van je jeuk, vergeef het me

http://www.youtube.com/watch?v=hMWdICJ3Bic
Zo vrolijk als je was, zo kwam je naar me toe als ik je riep ...

[edit]
Ze heeft niet een heel leuk verleden, ze is namelijk in Oostenrijk geboren, daar is ze op 2!!! jarige leeftijd ingereden, en toen ze hier kwam zag ze er niet uit en heeft meteen 3 jaar op 'rust' gestaan.
Ze werd ook veel geslagen in de stal omdat ze jeuk had ed.. (zelf gezien)