over big heb ik al eens verteld...ik liep iedere keer vol bewondering langs de stal van dat mooie zwarte paard...het overlijdensbericht eindigde met de zin: Rust zacht,lieve Big Brother. Dat ene zinnetje ben ik nooit meer vergeten.
Grandy stond te koop. Het leek alsof iedereen hem leuk vond. Ik vond hem altijd zo lief doen...
Dus ik begon met wat gepoets...geknuffel...uiteindelijk had ik een HEEL sterke band met lieve Grandy...
op een zaterdagochtend...
Rust zacht,lieve Grandy.
Na 6 jaar huil ik weer om Big,en na 4 jaar nog steeds om Grandy...door dat ene zinnetje...






