Vandaag (04-05-09) is de Friese stermerrie van mijn opa precies 5 jaar dood.
Vroeger toen ik klein was ging ik altijd naar me opa toen en mocht ik met hem mee op de kar.
Mijn opa had een Friese stermerrie , Nienke .
Hele lieve brave merrie.
Mijn opa was mijn om al verloren , dus was zijn merrie heel veel voor hem.
Vroeger ging hij altijd fietsen met haar en kwam hij bij ons thuis lang.
Alle kinderen waren gek op Nienke.
In het dorp waar mijn opa woonde hadden ze altijd met dode herdenking een optocht , waar oud-soldaten in een koets zaten ,
Mijn opa deed ieder jaar mee.
Vorige week kreeg mijn opa te horen dat er een mini-monumentje voor Nienke en mijn opa zouden kommen.
En dat daarom mijn opa mee in een koets wouw en het laaste ijzer van Nienke mee wouw nemen,
Zo dat het ijzer in het mini-monumentje gezet kon worden.
Het monument wordt een betonnen paal , bij de ingang van het weiland van Nienke ,
met daarop de naam van me opa en de Nienke met haar stamboek nummr , en haar laatse hoef ijzer.
Toen wij dit vorige week te horen kregen hadden we tranen in onze ogen.
En begonnen naar een veulen te zoeken die familie van Nienke was.
Zodat we die aan me opa konden geven.