Geplaatst 
Ik hoop dat ik een beetje steun vind door dit berichtje te typen, want ik merk dat ik het nog best moeilijk heb met het verlies van 'mijn' ventje.
Rockefeller kwam vorig jaar winter bij ons op de manege.
Ik weet nog dat ik hem voor t eerst zag. Ik was net een ander paard aan t uitstappen van de manege les die ik net gevolgd had en verderop kwam iemand met Rockefeller de bak binnen.
Dat was van mijn kant wat je noemt liefde op t eerste gezicht..
Wat een paard was dat zeg.. het flitste gelijk door mn hoofd heen "daar wil ik op!"..
De week erna heb ik bij de manege eigenaar "subtiel" laten vallen dat ik het zo'n geweldig mooi paard vond en sindsdien zijn de keren dat ik een ander paard gereden heb op 1 hand te tellen.
Als ik nog geen voorliefde voor duitse sportpaarden had, had ik die nu wel ontwikkeld.
Rockefeller was een duits gefokte Rheinlander, klein zoon van Rubinstein.
Rockefeller was in de omgang zo mogelijk nog leuker dan dat ie er uit zag.
Nog nooit heb ik een paard ontmoet met zo'n leuk karakter. Op stal (en soms tijdens het rijden) haalde ie grapjes uit en wilde ie spelen. Hij was ook erg aanhankelijk en legde vaak zijn hoofd op mijn schouder of tegen mn hoofd aan.
Buiten de stal liep ie altijd als een hondje achter me aan, zn neus vlak achter of tegen mn schouder aan.
Wit brood vond hij niet zo lekker, een beetje verwend was ie.. Vaak wilde ie alleen het donker bruine brood wat ik gedroogd mee nam naar stal, het witte brood liet ie liggen.
Zweepjes kon ie ook geen genoeg van krijgen om mee te spelen, hij probeerde altijd mijn zweepje van me af te pakken als ik hem aan de hand uitstapte, om er vervolgens mee te gaan spelen. Als ie m liet vallen bleef hij al automatisch stil staan zodat ik hem kon op pakken, waarna hij hem weer van mij af probeerde te pakken.
In september ben ik samen met hem begonnen in de carrousel groep die mijn manege oprichtte.
Vanaf dat moment reden we samen elke vrijdag avond tussen de andere 15 paarden en ruiters. In het begin nog wel even wennen voor hem, hij kon t niet met elk paard goed vinden, maar naar mate we het vaker deden ging het steeds beter.
8 Maart was het dan zo ver.. onze eerste carrousel wedstrijd!
Glimmend en gevlochten zag ie er ook prachtig uit, maar lekker nuchter zoals ie was, hij bleef wonderbaarlijk koel onder al dat getut, gefrut en de spanningen en stress.
We gingen naar huis met een voldaan gevoel, de proef was goed gegaan!
De vrijdag na de wedstrijd voelde ik dat er iets niet helemaal lekker was bij hem.
Hij liep niet fijn.
Stijf! werd er geroepen, rij maar door!
Maar ook de 2 weken erna was hij niet goed. Hij werd behandeld met iets waardoor het weer beter zou worden dus met de manege eigenaar afgesproken dat ik hem de week erna een paar keer extra zou rijden.
Hij liep toen ook weer stukken beter, hebben zelfs nog even een uurtje in de buitenbak (toch iets zwaarder zand) gereden en hij voelde weer stukken beter.
2 dagen erna was het weer tijd voor de carrousel les.
Ik zag het al toen we de stal uit liepen, eigenlijk was het niet te missen. hij kreupelde enorm.
Toch maar even de bak in gegaan en opgestapt.. ik dacht nog, misschien is t net als eerst, dat ie even los moet komen en dan gaat het beter.
Maar nee, na 10 minuten weer afgestapt, het ging echt niet.
De hele week erna heb ik nagedacht over wat ik zou doen als zou blijken dat zijn kreupelheid niet over zou gaan.
Ik heb nagedacht over hem misschien over te kopen mocht blijken dat ie wel nog pijn vrij op een weiland zou kunnen staan.
Ik dacht, als het vrijdag niet beter is, zal ik er met de manege eigenaar over praten over hoe het nou verder moet.
Die vrijdag kwam ik op de manege..en daar kreeg ik t horen dat Rockefeller.. 'mijn' ventje, 'mijn' duitsertje en mijn knappe jongen..
de dag ervoor weg gebracht was, naar de 'paardenhemel'.
Zomaar... opeens... weg...
De dierenarts was lang geweest en had artrose geconstateerd.. hij kon niet meer in de manege lessen blijven lopen en 2 dagen later is ie weg gegaan..
Een week later (Afgelope zondag) zou onze 2e wedstrijd zijn, samen met Rockefeller.. en over 2 weken zouden we samen het kampioenschap rijden..
En nu is hij er niet meer..
Dag lieve jongen.. rust zacht!!
http://i95.photobucket.com/albums/l143/ ... to81-1.jpg
