we zochten een lieve pony voor ons toen nog maar 1 jarig zoontje die altijd al met me mee ging naar stal
je was misschien niet de allermooiste shetlandertje daar maar je braafheid en vriendelijkheid vielen mij van een grote afstand op.
je stond vlak bij de kermis en de mensen liepen zowat over je heen
al gauw was je de onze en ging je mee vol vertrouwen
bijna 3 jaar lang leerde je maximilian alles wat je maar kon bij brengen als pony
alles mocht je bleef altijd braaf
zijn eerste rondjes ,zijn eerste borstels
jij was zijn paardje ,elke dag keek die waar je bent
gaf je hooi en biks en keek of je water had samen met mamma
jij hinnikte ons altijd achterna
maki paardje heetje jij voor hem ,al was je naam bella
gisteren werd je ziek ,doodziek door ander hand
het infuus ,de pijnstillers ,de medicatie het heeft niet zo mogen zijn
de dierenarts hoopte op 50% ,ik had morgens al gezien dat je niet meer kon toen je je eerste shock kreeg
je kon dit niet aan ,was te veel
je darmen lagen al stil ,je bloed was al dik
in de stal ben je gestorven na een strijd van een paar uur
was vreemd je zo stil te zien liggen
allemaal hebben we afscheid van je genomen ,ook je paardenmaatjes alhoewel ze je wel eens plaagde heeft leila de hele avond naar je uitgekeken over land en bak
je baasje snapt het nog niet ,de dood en definitive afscheid
hij denkt dat je bent gaan slapen ,hij heeft je op eind gezien
hij wou graag dat je weer wakker word en mist je
vraagt al vanaf vanmorgen waar je bent ,waar is makkis paard?
we missen je allemaal ,muisje

we zijn er kapot van
rust zacht bella
