Bokt.nl

**Geplaatst**: 14-06-08 12:15

Re: Hoe gaan jullie met het verlies van je paard om ?

Geplaatst: 14-06-08 12:15

Mijn verzorgpony van een paar jaar geleden is ook overleden.
ik had zo'n goede band met die pony echt geweldig, maar ik kreeg de ziekte van pfeiffer en kon er dus 3 maanden niet naar toe. Toen ik daar weer aankwam om te kijken kon ze niet meer staan weet nog steeds niet waarom? heb haar nog een dikke knuffel en een lekker appeltje gegeven & dat was ons afscheid. Nou hoorde ik laatst dat ze naar de Slacht is gebracht. wat was ik hier kwaad om. Maar ik denk nog vaak aan de goede & Leuke tijden die we hebben doorgebracht. Mijn vader zei ook nog wel eens : Zullen we er even langs gaan & dan zei ik: Nee doe maar niet dat kan ik niet aan. Achteraf had ik het liever wel gedaan, want nu kan het niet meer...

**Geplaatst**: 14-06-08 12:32

Re: Hoe gaan jullie met het verlies van je paard om ?

Geplaatst: 14-06-08 12:32

@ Arwin6, ja dat kan ik me voorstellen, maar weet je, nu herinner je hem wel zoals je hem kende. Als je hem daa nog had gezien had je mischien hele andere herinneringen gehad, iedereen gaat tenslotte anders met zijn paard om, en dan is een paard ook veel meer op die mensen daar gericht.

**Geplaatst**: 14-06-08 17:02

Re: Hoe gaan jullie met het verlies van je paard om ?

Geplaatst: 14-06-08 17:02

Heb het vandaag weer zo moeilijk en voel me zo leeeg...DAMN ik weet niet hoe ik ermee om moet gaan Verdrietig

Mijn gezin lijdt er ook onder, kan dan ook niet vrolijk zijn was vandaag even op De Nieuwe Heuvel waar ik afgelopen zaterdag met Zub onze eerste wedstrijdje zou hebben gehad.
In eerste instantie ging het goed maar ineens kwamen de tranen en ben snel naar huis gegaan, het rare is wel ik mis de paarden en de dagelijkse verzorging ben dan ook helemaal uit mijn ritme... Huilen

Wat kan het leven oneerlijk zijn.........................................................

**Geplaatst**: 14-06-08 17:10

Re: Hoe gaan jullie met het verlies van je paard om ?

Geplaatst: 14-06-08 17:10

Ik begrijp hoe je je voelt, je bent alles kwijt, je dagelijkse routine. Ik weet het uit ervaring.
laat het komen zoals het komt, huil als je moet huilen, kruip weg als dat voor jou even het beste is. Je hoeft je niet groot te houden, je hebt een enorm verlies geleden. Dan ben je maar even niet gezellig, je bent nu bezig om dit verlies te verwerken.
Heel veel sterkte hoor, en echt waar, de zon gaat op een dag weer schijnen, geloof me maar!

**Geplaatst**: 14-06-08 17:18

Re: Hoe gaan jullie met het verlies van je paard om ?

Geplaatst: 14-06-08 17:18

Beaux schreef:
Ik begrijp hoe je je voelt, je bent alles kwijt, je dagelijkse routine. Ik weet het uit ervaring.
laat het komen zoals het komt, huil als je moet huilen, kruip weg als dat voor jou even het beste is. Je hoeft je niet groot te houden, je hebt een enorm verlies geleden. Dan ben je maar even niet gezellig, je bent nu bezig om dit verlies te verwerken.
Heel veel sterkte hoor, en echt waar, de zon gaat op een dag weer schijnen, geloof me maar!

Vind ik heel mooi gezegd en het klopt ook wel.
Het is beter om je gevoelens gewoon te uiten, want als je het opkropt dan komt de klap later en dan nog veel harder dus als je moet huilen, huil dan gewoon lekker. Ach gut

Ik heb het de afgelopen dagen heel moeilijk gehad, veel gehuild maar nu gaat het weer iets beter.

**Geplaatst**: 14-06-08 17:19

Re: Hoe gaan jullie met het verlies van je paard om ?

Geplaatst: 14-06-08 17:19

@Beaux nu ook tranen na het lezen van je berichtje het is verschrikkelijk, mijn zoontje komt naar mij toe van mama wat is er doe je rustig aan..

**Geplaatst**: 14-06-08 17:27

Re: Hoe gaan jullie met het verlies van je paard om ?

Geplaatst: 14-06-08 17:27

Ook ik wil even mee kletsen, en hoop een hoop goede tips tegen te komen.
Mijn maatje van net 4 jaar (was net 2 weken 4) is dinsdag 10-6-2008 ''gegaan''. Hij had zijn been gebroken. De dag ervoor was er nog niets aan de hand, het is dus of in de nacht of de dinsdag ochtend gebeurd. Hij is rond half 7 's avonds dinsdag ingeslapen.
Ik zat op mijn werk en werd gebeld door Mirjammie hier op bokt (mijn bijrijdster) dat het echt niet goed was en ik moest komen.

Ik heb er erg veel moeite mee dat hij er niet meer is.. Vaste rituelen als tegen mijn moeder te zeggen man ik ga naar de paarden (heb ook nog een pony) is niet meer van toepassing. Nu moet ik zeggen ik ga naar Sonja.. Zo ontzettend hard is dat. Of dat ik vanuit mijn werk langs stal rij en zie dat mijn beestje niet meer tussen de andere ruinen staat is echt hartverscheurend.

Wat doe je als zoiets net gebeurd is? Wat zjn de beste dingen om dan te doen??? Het gemis is verschrikkelijk en vreet me echt op van binnen. Had hem overigens 3 jaar (heb hem net jaarling gekocht).

Iedereen veel sterkte met het verlies!!!!!!!

**Geplaatst**: 14-06-08 17:41

Re: Hoe gaan jullie met het verlies van je paard om ?

Geplaatst: 14-06-08 17:41

Caroline1985 schreef:
Ook ik wil even mee kletsen, en hoop een hoop goede tips tegen te komen.
Mijn maatje van net 4 jaar (was net 2 weken 4) is dinsdag 10-6-2008 ''gegaan''. Hij had zijn been gebroken. De dag ervoor was er nog niets aan de hand, het is dus of in de nacht of de dinsdag ochtend gebeurd. Hij is rond half 7 's avonds dinsdag ingeslapen.
Ik zat op mijn werk en werd gebeld door Mirjammie hier op bokt (mijn bijrijdster) dat het echt niet goed was en ik moest komen.

Ik heb er erg veel moeite mee dat hij er niet meer is.. Vaste rituelen als tegen mijn moeder te zeggen man ik ga naar de paarden (heb ook nog een pony) is niet meer van toepassing. Nu moet ik zeggen ik ga naar Sonja.. Zo ontzettend hard is dat. Of dat ik vanuit mijn werk langs stal rij en zie dat mijn beestje niet meer tussen de andere ruinen staat is echt hartverscheurend.

Wat doe je als zoiets net gebeurd is? Wat zjn de beste dingen om dan te doen??? Het gemis is verschrikkelijk en vreet me echt op van binnen. Had hem overigens 3 jaar (heb hem net jaarling gekocht).

Iedereen veel sterkte met het verlies!!!!!!!

Wat verschrikkelijk, heel veel sterkte ermee Ach gut

Zoals al eerder gezegd is moet je je gevoelens gewoon uiten, het is heel moeilijk om het te verwerken (kan er zelf ook niet echt mee omgaan), maar als je het opkropt dan komt de klap later veel harder aan. Moeilijk is dat he? Ik heb het zelf ook, ik heb nu een ander paardje en die staat alleen op een klein stukje land maar Sharon stond met een groepje, ging hartstikke goed en als ik dan naar dat groepje kijk heb ik echt zoiets van; dit klopt niet, ze hoort hier gewoon tussen te staan.... Verdrietig

**Geplaatst**: 14-06-08 20:26

Re: Hoe gaan jullie met het verlies van je paard om ?

Geplaatst: 14-06-08 20:26

Even terug op het filmen van het inslapen.. Kan me voorstellen dat het voor sommige heel eng klinkt. Voor mij klinkt het als een wens... Ik kon niet bij het inslapen van mijn pony zijn, doet nog steeds erg veel pijn. Ik heb er vrede mee dat ze ingeslapen is, ze had veel pijn. Alleen het feit dat ik er niet bij was doet zo'n zeer. Ik zou zo graag erbij geweest zijn.... Verdrietig

Ik ben twee dagen naar haar inslapen (ik was op "zakenreis") nog langs de kliniek gegaan om even afscheid van haar te nemen. Natuurlijk was ze niet meer heel "mooi", maar voor mij was het mijn meisje. Ik vond het helemaal niet eng en heb even bij haar gezeten en haar geaaid.

Caroline; wat verschrikkelijk zeg... Als ze zo jong zijn is het wel heel hard. Ik kan me voorstellen dat je ritme weg is. Ik heb er gelukkig nog twee en een shet. Hierdoor is mijn ritme nog wel enigzins hetzelfde. Wat ik wel extra moeilijk vind is dat ik vaak op de wei ben waar ze stond.
Ik kan bijvoorbeeld nog steeds haar emmer niet gebruiken voor de andere paardjes en een traantje verscheen toen ik voor het eerst een borstel gebruikte waar ik haar voor het laatst mee heb gepoetst. Zelfs een mesthoop van haar kan me van streek maken...
Sterkte!

Devine; ik kan me heel goed voorstellen dat het heel moeilijk is om "gezellig" te zijn. Ik heb er ook veel moeite mee om "op comando" gezellig te doen. Ik heb zelf soms het idee dat ik "leuk" moet doen voor de omgeving.
Toch moet ik eerlijk zeggen dat het sommige dagen best goed met me gaat. Ik probeer zoveel mogelijk mn dagelijkse ritme te behouden. Ook huil ik wanneer ik me ongelukkig voel en trek ik me terug als ik dat nodig heb. (het scheelt wel dat ik geen kinderen heb natuurlijk Bloos

)

**Geplaatst**: 14-06-08 21:13

Re: Hoe gaan jullie met het verlies van je paard om ?

Geplaatst: 14-06-08 21:13

@Pearll ja het is zwaar ben er ook niet bijgeweest met het inslapen maar puur omdat ik het niet zou aankunnen ze was zo jong Verdrietig

heb het 1 keer meegemaakt met mijn duitse herder teefje die ik vanaf pup had en uiteindelijk 14 jaar was laten inslapen ik heb daar gegild en ben weggerend..

Maar klopt het als ik in je profiel kijk dat je een veulen hebt?
Ik wens je ook veel sterkte de komende tijd.

**Geplaatst**: 14-06-08 21:17

Re: Hoe gaan jullie met het verlies van je paard om ?

Geplaatst: 14-06-08 21:17

@Devine: Het leven is ontzettend oneerlijk soms. Ik denk dat je zelf het beste weet hoe je er mee om moet gaan, doe gewoon waar je je het beste bij voelt, als dat huilen is, moet je dat gewoon doen.

@Caroline: Ten eerste echt ontzettend veel sterkte gewenst, ik weet hoe het voelt, 4 jaar is nog zo ontzettend jong, en zo oneerlijk... Ik heb niet echt tips ofzo, ik denk dat iedereen ook zijn eigen manier van verwerken heeft. Ik moest gewoon ontzettend veel huilen enzo, maar ik vond het wel fijn om er over te praten, dat hielp me wel. Hopelijk red je het een beetje, want het is ongelofelijk zwaar vind ik.

Mijn vriendje is overal, achtergrond op mijn laptop en telefoon, avatar op msn, foto's overal, en hij is vooral in m'n hart. Ik mis hem zo ontzettend, en vooral de laatste dagen huil ik weer ontzettend veel. Ik wil hem gewoon zo graag terug dat het pijn doet, ik wist echt niet dat je je hart op zo'n manier kon voelen.

**Geplaatst**: 14-06-08 21:20

Re: Hoe gaan jullie met het verlies van je paard om ?

Geplaatst: 14-06-08 21:20

@Pearl, dank je wel.. Nee ik kocht Zephyrius toen der tijd voor als Sonja onverhoopt weg zou vallen (oudere merrie). Zodat ik dan door MOEST gaan in de paarden, en ironisch genoeg is hij nu eerst gegaan en is Sonja er voor me om door te gaan voor zolang als het nog duurt. Jij ook sterkte met het veels te grote verlies!

Ik ben overigens wel bij het inslapen van mijn paard geweest. Was eerst aan het twijfelen maar al vrij snel dacht ik ik wil er bij zijn om hem te steunen.. En gelukkig is hij rustig gegaan geen enge dingen waar ik bang voor was...

Iedereen nogmaals sterkte!!!!!

**Geplaatst**: 14-06-08 21:23

Re: Hoe gaan jullie met het verlies van je paard om ?

Geplaatst: 14-06-08 21:23

Kiwi_ schreef:
@Devine: Het leven is ontzettend oneerlijk soms. Ik denk dat je zelf het beste weet hoe je er mee om moet gaan, doe gewoon waar je je het beste bij voelt, als dat huilen is, moet je dat gewoon doen.

@Caroline: Ten eerste echt ontzettend veel sterkte gewenst, ik weet hoe het voelt, 4 jaar is nog zo ontzettend jong, en zo oneerlijk... Ik heb niet echt tips ofzo, ik denk dat iedereen ook zijn eigen manier van verwerken heeft. Ik moest gewoon ontzettend veel huilen enzo, maar ik vond het wel fijn om er over te praten, dat hielp me wel. Hopelijk red je het een beetje, want het is ongelofelijk zwaar vind ik.

Mijn vriendje is overal, achtergrond op mijn laptop en telefoon, avatar op msn, foto's overal, en hij is vooral in m'n hart. Ik mis hem zo ontzettend, en vooral de laatste dagen huil ik weer ontzettend veel. Ik wil hem gewoon zo graag terug dat het pijn doet, ik wist echt niet dat je je hart op zo'n manier kon voelen.

Jij ook heel erg veel sterkte. Bedankt voor je lieve berichtje. En ja ik weet dat een ieder het op zijn of haar eigen manier doet, maar goed misschien zijn er effectieve tips die bij de meeste helpen in zo een geval.
En ja Zephyrius is ook overal, laatst had ik een plukje van zijn manen in mijn zak gedaan toen ik moest werken, zo had ik het gevoel dat hij echt dicht bij me was. (misschien raar maar was voor mij op een of andere manier nodig)

Hebben jullie ook het gevoel dat mensen om je heen die niets met paarden hebben je niet begrijpen? Ja ze vinden het erg voor me maar volgens mij denken ze dat het na 1 dag janken weer klaar is ofzo.. Daarom heb ik het ook op bokt gezet, jullie paardenmensen begrijpen mij Knipoog

. Dat is fijn. ZO kunnen we elkaar een beetje door deze moeilijke periode heen slepen!

**Geplaatst**: 14-06-08 21:30

Re: Hoe gaan jullie met het verlies van je paard om ?

Geplaatst: 14-06-08 21:30

Dat vond ik inderdaad ook heel erg, mensen snappen echt niet dat ik nu nog dagelijks om hem huil. Maar ik hield echt zoveel van hem, als ik me rot voelde, dan gaf alleen het idee dat hij er gewoon altijd was me weer een beter gevoel, hij was ook gewoon altijd vrolijk en lief. En even met hem knuffelen maakte alles zoveel beter. En als ik me nu rot voel, dan kan ik niet eens even naar hem toe. En mensen maar denken dat je er na een dagje wel overheen bent.

**Geplaatst**: 14-06-08 21:32

Re: Hoe gaan jullie met het verlies van je paard om ?

Geplaatst: 14-06-08 21:32

Klopt heb ik ook in mijn omgeving ze leven wel met mij mee maar net alsof van zo nu is het klaar het leven gaat verder, maar het is net geleden ik zit echt nog in een rouwperiode en dan zie ik haar weer in mijn gedachten en dan komen de tranen weer... slapen is een ramp ben elke ochtend zeer vroeg uit bed.

Al mis ik het heel erg mijn hele leven is in 1 klap veranderd en nu ik op stal ben geweest de laatste twee dagen doet me aan 1 kant goed maar op de wedstrijd vandaag kreeg ik het zwaar en ben huilend naar huis gegaan.

Was op stal en de vader van de pensionhoudster kwam naar mij toe en kon het ook niet geloven en bood mij aan wanneer ik zin had dat ik zijn merrie mocht rijden of borstelen,troetelen noem maar op dat deed mij zeker goed ik mis de omgang en de paardjes heel erg..

**Geplaatst**: 14-06-08 21:37

Re: Hoe gaan jullie met het verlies van je paard om ?

Geplaatst: 14-06-08 21:37

De staleigenaar waar ik sta bood het me ook aan om op zijn merrie te rijden.. Hij zei voor dat mijn paard heen was al misschien een schrale troost maar als je wilt mag je mijn paardje rijden. Heel lief natuurlijk maar wil er nog even niet over nadenken... Hoop dat ik ooit weer zin krijg om op een paard te stappen (maar goed is nu ook nog heel erg vers he?!)

**Geplaatst**: 14-06-08 21:38

Re: Hoe gaan jullie met het verlies van je paard om ?

Geplaatst: 14-06-08 21:38

Claudia__ schreef:
Lis_Ol schreef:
myn pony is nu 3 jaar geleden omgekomen bij een brand.
ik mis haar nog elke dag, maar het is niet zo dat ik er nog vaak om moet huilen.
ik heb er zeker 2 jaar over gedaan, om het een beetje een plekje te kunnen geven.
vergeten doe ik haar toch nooit, en zeker niet door de manier waarop

Wat erg, dat lijkt me echt verschrikkelijk....

meestal als er een dier overlijd, aan ouder dom of je laat hem inslapen, heb ik er vrede mee, dan is het goed, want je werkt er naar toe omdat je weet dat het kan komen.
maar als zo iets gebeurd is het gewoon zo opeens, echt alles stort in

**Geplaatst**: 14-06-08 21:43

Re: Hoe gaan jullie met het verlies van je paard om ?

Geplaatst: 14-06-08 21:43

Wil niet banketstaaf zijn maar ik heb me ook niet echt dat je zegt voor kunnen bereiden. Hij was 4 jaar en had zin been gebroken. Werd op mijn werk gebeld dat het niet goed was omdat hij kreupel was. Ik dacht nog zal wel mee vallen. Maar binnen een paar uur was het gedaan.

Wil niet zeggen dat het erger is.. Maar qua verdriet (voor de mens) zal het niet schelen denk ik.. (of is dit heel erg dat ik dit zeg) Voor het paard lijkt het me inderdaad VERSCHRIKKELIJK om in een brand om te komen.. Moet er niet aan denken!!!

HEEL ERG VEEL sterkte!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! Kusje

**Geplaatst**: 14-06-08 21:49

Re: Hoe gaan jullie met het verlies van je paard om ?

Geplaatst: 14-06-08 21:49

Ja omkomen bij een brand dat is ook niet aan te zien komen jeetje...ik wens je dan ook veel sterkte Ach gut

**Geplaatst**: 14-06-08 22:02

Re: Hoe gaan jullie met het verlies van je paard om ?

Geplaatst: 14-06-08 22:02

Ik plaats hier ook maar eens een berichtje.. Ik lees al een hele tijd mee, vanaf dat ze is ingeslapen, maar nooit echt behoefte gehad om iets te plaatsen. Nu eigenlijk wel Lachen

.

Allereerst wil ik iedereen heel veel sterkte wensen Lachen

. Het is zo'n poedersuiker gevoel, het missen van je maatje.. Het idee dat ze nooit meer terug komen Scheve mond

.

Mijn verzorgpony is op 24-03 ingeslapen, nu dus zo'n 2,5 maand geleden. Ik kreeg het pas de dag erna te horen, heb dus geen afscheid kunnen nemen. Nee het was gewoon, baf boem weg.. Op het begin was het ontzettend moeilijk, nu heb ik regelmatig; 'ik-mis-Snoepie-zo' momenten.. Het is zo raar, het idee dat ze er niet meer is. Het was gewoon een stukje van mijn leven, elke keer als ik bij Snoep was was het genieten. Haar ondeugende lieve koppie, haar streken, alles.. En ik kan gewoon niet tegen het idee dat ik haar nooit meer zal zien, gewoon nooit meer.. Verdrietig

Ik verzorg nu een andere pony, maar die is van dezelfde eigenaren en op dezelfde plek als waar Snoep stond.. Daar kan ik nu wel redelijk mee om gaan, op het begin was het echt heel erg moeilijk. Ik vond het toen heel erg leuk om naar die pony te gaan, maar kwam altijd met een rot gevoel terug omdat ik Snoep dan weer zo misde..

**Geplaatst**: 15-06-08 10:43

Re: Hoe gaan jullie met het verlies van je paard om ?

Geplaatst: 15-06-08 10:43

Lis_Ol schreef:
meestal als er een dier overlijd, aan ouder dom of je laat hem inslapen, heb ik er vrede mee, dan is het goed, want je werkt er naar toe omdat je weet dat het kan komen.
maar als zo iets gebeurd is het gewoon zo opeens, echt alles stort in

Dat is zeker waar, maar ik heb mijn pony ook in laten slapen en het was echt niet iets waar ik naar toe werkte want het was binnen 5 uur over, maar een brand dat zie je natuurlijk echt niet aan komen en daar is (helaas) echt niks aan te doen. Nogmaals heel veel sterkte Ach gut

**Geplaatst**: 15-06-08 12:02

Re: Hoe gaan jullie met het verlies van je paard om ?

Geplaatst: 15-06-08 12:02

devine schreef:
Heb het vandaag weer zo moeilijk en voel me zo leeeg...DAMN ik weet niet hoe ik ermee om moet gaan

Mijn gezin lijdt er ook onder, kan dan ook niet vrolijk zijn was vandaag even op De Nieuwe Heuvel waar ik afgelopen zaterdag met Zub onze eerste wedstrijdje zou hebben gehad.
In eerste instantie ging het goed maar ineens kwamen de tranen en ben snel naar huis gegaan, het rare is wel ik mis de paarden en de dagelijkse verzorging ben dan ook helemaal uit mijn ritme...

Wat kan het leven oneerlijk zijn.........................................................

Ah! Meis!! dat meen je niet? Ach gut

Heel erg veel sterkte!

**Geplaatst**: 15-06-08 12:16

Re: Hoe gaan jullie met het verlies van je paard om ?

Geplaatst: 15-06-08 12:16

@Snackie ja het is echt niet te geloven...was laatst nog bij je voor een jasje..

**Geplaatst**: 15-06-08 12:59

Re: Hoe gaan jullie met het verlies van je paard om ?

Geplaatst: 15-06-08 12:59

Ja daarom... Ik schrik er echt van.

Heel veel sterkte meis Ach gut

**Geplaatst**: 15-06-08 23:52

Re: Hoe gaan jullie met het verlies van je paard om ?

Geplaatst: 15-06-08 23:52

Ik heb vandaag een dipje gehad.Er is bij ons op stal een veulen geboren,vos,brede bles en 4 witte voetjes vrij hoog.Toen mijn merrie geboren werd zag ze er precies hetzelfde uit.Het enigste verschil is dat dit veulen een hengstje is maar verder als 2 druppels water.
Mijn merie is 23 geworden maar heb pas bij toeval nog foto,s van haar gezien als veulen.
De staleigenaar stelde al voor om dit veulen dwert te noemen.
Ik vind het prachtig als het veulen echt zo gaat heten.
Maar dan merk ik toch weer hoeveel ik mijn meisje mis.
Vandaag was ik op wedstrijd in rosmalen en daar kwam ik mijn oude springinstructeur tegen.Hij vroeg hoe het met dwert ging,ja dan moet je dus vertellen dat je paard dood is.Dat blijven nog steeds moeilijke momneten waar ik heel veel verdriet bij heb.
Hetzelfde is nu tijdens het typen,dan mis ik mijn merrie echt heel erg.Dat doet pijn,heel mijn hart roept om dwert.
Verdorie ben een volwassen persoon dus zou hier beter mee om moeten gaan,maar dat gaat dus niet.
Vergeten doe ik haar nooit mijn paard was uniek alleen al door haar kleur.
Ze was als vos geboren maar is later een mooie roodschimmel geworden.
Och soms denk ik ook met veel plezier aan haar terug,aan alle buitenritten die we gedaan hebben.Dat zijn ook wel hele leuke herinneringen.