Bokt.nl

**Geplaatst**: 13-06-08 09:49

Re: Hoe gaan jullie met het verlies van je paard om ?

Geplaatst: 13-06-08 09:49

Mooie foto ook van jullie, moeilijk he om er naar te kijken, teminste dat heb ik wel als ik die aller laatste foto's zie.
Vandaag is het bij mij precies 1 maand geleden, heb vannacht ook weer zo heftig gedroomd over Vinga, pffff het blijft zo moeilijk nog Verdrietig

**Geplaatst**: 13-06-08 10:24

Re: Hoe gaan jullie met het verlies van je paard om ?

Geplaatst: 13-06-08 10:24

De laatste foto's die ik van Sharon heb zijn van 6 april, ongeveer 2,5 week voor haar overlijden....
En ik heb er nog eentje van 20 april (3 dagen voor overlijden), maar dat is alleen van haar nieuwe dekje die ik de dag daarvoor had gekocht en daar staat verder niet op (was wel de bedoeling, maar het ging die dag volgens mij niet zo goed dus ik wilde geen foto's of mijn vader was het vergeten)

Afbeelding

Wel een klein beetje donker, maar ik vind het wel een hele mooie foto (deze is van 6 april)

**Geplaatst**: 13-06-08 10:29

Re: Hoe gaan jullie met het verlies van je paard om ?

Geplaatst: 13-06-08 10:29

ik heb dat met mijn onderschrift. die is van willem, kan het niet over mijn hart verkrijgen om er iets leuks over mijn nieuwe paard neer te zetten.
net als in mijn profiel.. die heeft altijd om willem gedraait.. die is een beetje van hem vind ik...

ik heb hem ook op mijn telefoon en hyves als achtergrond en die gaan daar echt niet van af.

mijn laatste rijfotos zijn gemaakt van onze laatste rit.. waarvan ik nooit kon weten dat het mijn laatste zou zijn.. en als ik niet mee was geweest had hij niet kreupel geweest en ga zo maar door... maar dan maak ik mezelf gek.

het was een super rit. hij vond het leuk, ik had lol.. dus had me geen beter afscheid van het rijden met hem kunnen wensen. zijn 3e keer strand werd zijn laatste.

hoe vaak ik ook wens om nog 1 keer op zijn rug te mogen zitten en heerlijk galloperen over het strand.. hij komt niet meer terug en daarom koester ik alle momenten die zo speciaal waren. die worden nooit vergeten.

**Geplaatst**: 13-06-08 11:14

Re: Hoe gaan jullie met het verlies van je paard om ?

Geplaatst: 13-06-08 11:14

Ook een leuke foto claudia

@ GK, onderschrift idd ook, die is van Ot..

Toen ik de laatste x ging rijden heb ik gewoon nog gedacht van misschien is dit wel de laatste x, vreemd want hij had iets onschuldigs wat gewoon verholpen kon worden in de kliniek....
Ik ben wel heel blij met de fotos, en 2 filmpjes van een minuut die nergens op slaan van de avond ervoor, als ik toen toch had geweten dat dat het laatste zou zijn wat ik van hem heb..

**Geplaatst**: 13-06-08 11:33

Re: Hoe gaan jullie met het verlies van je paard om ?

Geplaatst: 13-06-08 11:33

Dankje

Ik heb het ook met m'n onderschrift, misschien dat ik met de tijd nog eens iets over Cupido erbij zet maar wat ik nu heb dat blijft er wel staan, sowieso.

Met mij is het ook heel banketstaaf gegaan, eigenlijk. Het ging de laatste tijd niet zo goed met rijden en opeens was ik het zat en ik had 'r een beetje aangepakt en toen ging het super (was de dag voordat ze overleed) en ik was zo trots op d'r en ik zag het eindelijk weer een beetje zitten en ik had nooit voor mogelijk kunnen houden dat het de laatste keer was dat ik op haar zou rijden...

edit: Met m'n profiel ook.... ik ga er wel foto's van Cupido inzetten maar het grootste gedeelte draait toch om Sharon (ben er nu mee bezig, heb zoveel foto's van haar)

**Geplaatst**: 13-06-08 11:46

Re: Hoe gaan jullie met het verlies van je paard om ?

Geplaatst: 13-06-08 11:46

Ik heb de dag voordat mijn paard onverwacht aan koliek overleed een heerlijke les gehad waarin hij als vanouds gallopeerde (hij was geblesseerd geweest aan achterbeen peesprobleem en had artrose in voorbenen waarvoor we 1 jaar aan het revalideren waren op de weg) en dat gevoel van ons samen is wat ik koester.
Verder heb ik alle mensen die om hem gegeven hebben en ooit voor hem gezorgd hebben terwijl hij van mij was een kaart met een foto van hem in krachtige galop met vriendjes in de wei gestuurd. In de kaart heb ik ze bedankt voor alles wat ze voor hem en ons hebben gedaan.
Verder heb ik het boek Beyond the rainbow bridge gelezen http://www.smartpakequine.com/productcl ... C11284x040
Dit is echt een geweldig boek over het verlies van je paard en wat je daar mee kan doen om het beter te verwerken. Je kunt het via internet bestellen geloof ik (ik heb het van de schrijfster zelf gekregen omdat ik haar kende via Amerikaanse site)
http://www.rods.com/p/5287,93_Beyond-th ... ridge.html Hier staat een beschrijving bij (wel in het Engels)

**Geplaatst**: 13-06-08 12:03

Re: Hoe gaan jullie met het verlies van je paard om ?

Geplaatst: 13-06-08 12:03

ik heb bij het inslapen het laten filmen van me shetje vanaf een plekje wegscheren voor het spuiten tot de laatste adem is 17 april geweest heb gisteren geprobeert erna te kijken naar 5 sec weer uitgezet

**Geplaatst**: 13-06-08 12:23

Re: Hoe gaan jullie met het verlies van je paard om ?

Geplaatst: 13-06-08 12:23

Oh jakkes, dat je dat op film hebt, ik wil dat zo snel mogelijk vergeten hoe dat gegaan is, dat zou ik echt nooit meer kunnen zien... maar voor iedereen is dat weer anders, er zijn ook mensen die foto's maken van het in laten slapen.

**Geplaatst**: 13-06-08 12:43

Re: Hoe gaan jullie met het verlies van je paard om ?

Geplaatst: 13-06-08 12:43

Dreeke schreef:
Oh jakkes, dat je dat op film hebt, ik wil dat zo snel mogelijk vergeten hoe dat gegaan is, dat zou ik echt nooit meer kunnen zien... maar voor iedereen is dat weer anders, er zijn ook mensen die foto's maken van het in laten slapen.

Dat zou ik dus echt niet kunnen/willen, he.... maar dat moet iedereen voor zichzelf bepalen.
Ik wil ook vergeten hoe ik haar gezien heb toen en dat vind ik zo moeilijk, ik wil haar herinneren zoals ze was...

**Geplaatst**: 13-06-08 12:51

Re: Hoe gaan jullie met het verlies van je paard om ?

Geplaatst: 13-06-08 12:51

Ik moet jullie bekennen dat toen ze daar op 3 benen stond ik ook een heel filmpje vol heb geschoten, maar deze nog steeds niet heb kunnen ontwikkelen. Verdrietig

**Geplaatst**: 13-06-08 12:56

Re: Hoe gaan jullie met het verlies van je paard om ?

Geplaatst: 13-06-08 12:56

Ik heb ook foto's gemaakt van eerder op de dag dat hij bij de kliniek stond en later op de dag nadat hij overleden was, hij lag er zo mooi en zo vredig bij met zijn ogen zooo super lief en vriendelijk.
Toch wordt het bijvoorbeeld in het boek Beyond the rainbow wel aangeraden om foto's te nemen omdat het uiteindelijk helpt met verwerken. Ik heb de foto's veel later afgedrukt en hij staat er inderdaad super lief op, het is toch een onderdeel van het afscheid van hem. Ik heb ook een stukje van zijn staart en manen meegenomen. Een van de foto's van zijn ogen heb ik in mijn portefeuille zitten samen met een oog van mijn jonge paard.

Verder hangt er een grote foto van hem en ons andere paard in de gang zo groot als een schilderij, maar die foto hing er al. Zo blijft ie toch bij je en alles wat je samen hebt gehad en beleefd is nooooit weg, die ervaring en herinnering gaan niet weg die neemt niemand je af.

**Geplaatst**: 13-06-08 13:07

Re: Hoe gaan jullie met het verlies van je paard om ?

Geplaatst: 13-06-08 13:07

booster schreef:
ik heb bij het inslapen het laten filmen van me shetje vanaf een plekje wegscheren voor het spuiten tot de laatste adem is 17 april geweest heb gisteren geprobeert erna te kijken naar 5 sec weer uitgezet

Gefeliciteerd met je verjaardag!

Dapper dat je het gefilmd hebt, ik had dat niet gekund. Maar eigenlijk heb ik ook geen film nodig, ik weet het nog van seconde tot seconde.

**Geplaatst**: 13-06-08 13:42

Re: Hoe gaan jullie met het verlies van je paard om ?

Geplaatst: 13-06-08 13:42

fargo schreef:
Verder hangt er een grote foto van hem en ons andere paard in de gang zo groot als een schilderij, maar die foto hing er al. Zo blijft ie toch bij je en alles wat je samen hebt gehad en beleefd is nooooit weg, die ervaring en herinnering gaan niet weg die neemt niemand je af.

Dat is waar.

Ik heb een hele mooie foto van haar laten uitvergroten en op mijn kamer opgehangen en ik heb een collage met allemaal verschillende foto's van ons samen en van haar boven mijn bed hangen.

**Geplaatst**: 13-06-08 13:48

Re: Hoe gaan jullie met het verlies van je paard om ?

Geplaatst: 13-06-08 13:48

ik denk dat het voor iedereen anders is, de een wil er veel over praten en de ander juist niet. Persoonlijk zou ik er ook graag over praten en het liefst met mensen die het ook al eens hebben meegemaakt zodat je punten van herkenning krijgt/hebt. Ik wil in ieder geval zelf altijd wel het gevoel hebben dat ik er alles aan heb proberen te doen wat er in mijn vermogen ligt, al is het maar heel klein maar ik wil het wel geprobeerd hebben. Een mooie foto of iets tastbaars en dan op een speciaal plekje, maar goed er zijn juist ook mensen die dit helemaal niet willen omdat ze er dan telkens aan herinnerd worden...
Gewoon doen waar je jezelf goed bij voelt en wat een ander zegt...... gewoon maar laten gaan denk ik.

**Geplaatst**: 13-06-08 13:55

Re: Hoe gaan jullie met het verlies van je paard om ?

Geplaatst: 13-06-08 13:55

Ik heb in de week voordat hij wegging ontzettend veel met hem getut en gewoon hier en daar foto's gemaakt.
Ook heb ik een kort filmpje dat hij los in de bak staat, dan gaat hij rollen en staat hij weer op, hij maakte altijd een supersuper lief geluidje als hij zich dan uitschudde, dat heb ik op film. Laatst miste ik hem weer super en heb ik dat filmpje bekeken, daar is hij gewoon precies zoals ik hem altijd zal herinneren.
De dag voordat hij weggin heb ik een halve fotoshoot gehouden, dat was wel heel dubbel, lachen voor de foto, maar je voelt je niet echt happy..
Ook heb ik een supermooie foto van zijn oog, daar heb ik later tekst overheen gezet en op stal opgehangen. Hij had nl. super mooie ogen, dit is die foto:
Afbeelding

achtergronden aanpassen enzo kan ik wel, ik wissel het best vaak om, soms een mooie foto van Tol, dan weer een mooie foto van mijn eerste paardje, of de schimmel die ik een tijdje gereden heb.. ligt ook aan mijn bui
Verder heb ik wel een paar hele mooie foto's van hem op mijn kamer, 1 op mijn bureau, daar zit ik best vaak, dus vind ik dat een belangrijke plek voor een foto

@ booster, jeetje, het filmen zou ik niet kunnen.. echt dapper, maar dat zou niet zo mijn ding zijn..

@ SuperSonny, ja ik vind het ook fijn om erover te praten, in het begin niet zo, dan komen allemaal mensen op je af van aahhh, wat erg, terwijl je niet echt een hechte vriendschap mee hebt, dan voelt het meer als ramptoerisme.. Maar dat is mischien van mij een eigenschap dat ik niet zomaar zeg wat ik nou echt voel, zeker niet zomaar tegen mensen..

**Geplaatst**: 13-06-08 13:59

Re: Hoe gaan jullie met het verlies van je paard om ?

Geplaatst: 13-06-08 13:59

Charlotte_F schreef:
@ SuperSonny, ja ik vind het ook fijn om erover te praten, in het begin niet zo, dan komen allemaal mensen op je af van aahhh, wat erg, terwijl je niet echt een hechte vriendschap mee hebt, dan voelt het meer als ramptoerisme.. Maar dat is mischien van mij een eigenschap dat ik niet zomaar zeg wat ik nou echt voel, zeker niet zomaar tegen mensen..

Ik heb dat inderdaad ook wel, ik krop het op en doe alsof alles goed gaat maar ik huil regelmatig op mijn kamer omdat ik haar zo mis. Laatst ook kwam er weer iemand naar me toe om te zeggen dat ze het zo erg vond en dan probeer ik rustig te blijven maar ik kan dan wel huilen omdat ik het zo erg vind. Als mensen vragen hoe het gaat dan zeg ik gewoon dat het goed gaat, puur omdat ik geen zin heb om er met hun over te beginnen (niet dat ik ze niet mag hoor, maar ik wil er gewoon niet met hun echt over praten)

**Geplaatst**: 13-06-08 14:05

Re: Hoe gaan jullie met het verlies van je paard om ?

Geplaatst: 13-06-08 14:05

charlotte en claudia: wie weet helpt het voor jullie dan als je het op papier schrijft, gewoon een soort brief idee, kan je het toch van je af schrijven en hoef je er met niemand over te praten. Dan kan je het altijd nog een keertje overlezen als je je een beetje rot voelt ofzo, wie weet helpt dat wel. En idd lekker in dit topic meelezen dan ben je er toch mee bezig om het een plaatsje te geven. Het heeft best een hele tijd nodig hoor voor je je een beetje beter gaat voelen. Maar let maar op de periodes tussen die momenten van dat je je rot voelt en weer wat beter worden steeds langer. Neemt niet weg natuurlijk dat je hem of haar nooit zal (moeten) vergeten, het blijft altijd een plaatsje houden, het heeft alleen tijd nodig... Enne soms ff lekker huilen lucht ook enorm op en dat kan je ook lekker op je eigen kamer of huis zonder dat iemand het merkt. Succes ermee

**Geplaatst**: 13-06-08 14:39

Re: Hoe gaan jullie met het verlies van je paard om ?

Geplaatst: 13-06-08 14:39

@ SuperSonny ja, ik vind dit topic al heel fijn, gewoon een beetje neuzelen over hoe iedereen er mee omgaat enzo, dan is begrip ook écht begrip
en ik merk het wel, het 'slijt' maar wel heel langzaam,.., ik ben altijd super optimistisch enzo, dus ik ben altijd even zwaar down, en hop, dan gewoon weer doorgaan.. (uiteraard met het verdriet, maar het gewoon een plekje geven), nu ging dat echt niet, das ook wel gek eigenlijk als je er anders op reageert dan dat je dacht dat je zou doen
en idd, flink janken zo nu en dan werkt erg goed Bloos

maar de tussenposes worden langer ja, en ik denk dus zeker dat als ik dadelijk een ander paardje heb ik wel het een plek kan geven, dan begint gewoon een soort nieuw hoofdstuk.. dat zal ook wel persoonlijk zijn, maar in mijn geval zal het denk ik wel zo gaan
@ Claudia, ja idd, je vind ze niet onaardig, maar idd, om dan zo'n verhaal op moeten gaan hangen..
ik moet wel zeggen dat een week ofzo geleden kwamen er ook een paar meiden op me af, en toen vond ik het minder erg, dat gesprek was ook wat minder oppervlakkig dan ach gut..

er was trouwens ook iemand die aan me vroeg, hey! gaat het? 2 uurtjes nadat hij was opgehaald.. (dat klonk zo blond!) dus ik zo, nou, ik heb me fijner gevoeld.. Scheve mond

als mensen je een hart onder de riem willen steken vind ik dat uiteraard wel lief bedoeld, maar dit klonk niet heel subtiel zegmaar..

**Geplaatst**: 13-06-08 15:30

Re: Hoe gaan jullie met het verlies van je paard om ?

Geplaatst: 13-06-08 15:30

Voor mij is het nu bijna een jaar geleden. Ik heb zelf niet de keuze hoeven maken of ik Jumper in moest laten slapen of niet. Er was gewoon geen andere keus. Zijn been hing nog aan een stukje vel vast Huilen

. Het ging zo plotseling, de dag ervoor hadden we nog concours gehad. Hij wilde toen helemaal niet lopen en niet weg bij zijn vriendje Sandor (het paard van mijn buurvrouw). Wij moesten daar toen om lachen maar het leek net alsof hij voorvoelde wat er komen ging...
Ik heb dus niet de beslissing hoeven nemen om hem in te laten slapen maar ook ik heb een geweldig schuldgevoel. Maar dan meer van: had ik maar het extra hek dichtgedaan, had ik maar eerst Jumper binnengezet in plaats van Lexie, had ik ze nog maar een uurtje buiten laten staan, had ik ze maar allebei tegelijk meegenomen.... Dat schuldgevoel gaat nooit meer weg, net als de beelden die op mijn netvlies gebrand staan van een paard dat uit de sloot kruipt met een gebroken been. Op dat moment wist ik heel duidelijk: nu is het afgelopen, over een uur is hij er niet meer. Dat gevoel kan me nu soms nog ineens overvallen en ik ben bang dat het nooit meer over gaat.
Ik heb wel veel steun aan Lexie gehad, ik had haar ook al anderhalf jaar en ook zij was helemaal in de war dat Jumper weg was. Ik ben dus wel meteen met een ander paard aan de slag gegaan. Maar ik heb Tigo echt voor Lexie gekocht toen. En nu, na een jaar, heb ik met hem nog steeds niet zo'n band als met Jumper. Ik hoop dat het nog komt maar ik zit er toch over te denken om hem te verkopen, heb mezelf deze zomer nog gegeven om er uit te komen wat ik zal doen. Maar Lexie gaat niet weg, met haar heb ik wel een heel speciale band. Ze is heel anders dan Jumper, en een echt meisje, maar dat ik juist wel goed denk ik.

**Geplaatst**: 13-06-08 16:05

Re: Hoe gaan jullie met het verlies van je paard om ?

Geplaatst: 13-06-08 16:05

Charlotte_F schreef:
@ Claudia, ja idd, je vind ze niet onaardig, maar idd, om dan zo'n verhaal op moeten gaan hangen..
ik moet wel zeggen dat een week ofzo geleden kwamen er ook een paar meiden op me af, en toen vond ik het minder erg, dat gesprek was ook wat minder oppervlakkig dan ach gut..

er was trouwens ook iemand die aan me vroeg, hey! gaat het? 2 uurtjes nadat hij was opgehaald.. (dat klonk zo blond!) dus ik zo, nou, ik heb me fijner gevoeld.. als mensen je een hart onder de riem willen steken vind ik dat uiteraard wel lief bedoeld, maar dit klonk niet heel subtiel zegmaar..

Nee, dat is inderdaad niet echt subtiel. Maar ze bedoelen het niet zo.
Toen ik naar de Uithof ging om haar halster en staart op te halen ging ik met een stalgenootje (zij had mij ook vaak geholpen met Sharon) en toen hadden we het er wel over hoe lief ze was en hoe goed het met rijden ging en toen vond ik het ook niet erg om erover te praten maar als ze alleen maar medelijden tonen dan heb ik snel zoiets van; hou maar op, ander onderwerp.

**Geplaatst**: 13-06-08 18:10

Re: Hoe gaan jullie met het verlies van je paard om ?

Geplaatst: 13-06-08 18:10

Bij mij op stal hadden Vinga dr dekens van haar dekenrek gehaald en er dekens gehangen van andere paarden op stal, ben woest geweest, heb die dekens er af gehaald en die van Vinga er weer terug gehangen, zo respectloos zulke acties... ik betaal voor dat dekenrek dus die dekens blijven daar hangen, al hangen ze daar nog jaren, niemand komt aan Vinga dr dekens!!
Krijg er nog stekels van als ik er weer aan denk.

Hier trouwens nog 2 foto's van Dakota, die Vinga voor mij nagelaten heeft, hij lijkt is veel opzichten op zijn moeder.
http://www.mijnalbum.nl/Foto-NTCXY8MV.jpg
http://www.mijnalbum.nl/Foto-FE3PTRTS.jpg

**Geplaatst**: 13-06-08 18:22

Re: Hoe gaan jullie met het verlies van je paard om ?

Geplaatst: 13-06-08 18:22

Wat een lieverd, het moet fijn zijn om te weten dat een deel van Vinga voortleeft in Dakota.

En inderdaad nogal een rare actie omdat zomaar te doen, ze hadden het in ieder geval eerst aan jou kunnen vragen en zeker als jij er voor betaalt.

**Geplaatst**: 13-06-08 19:41

Re: Hoe gaan jullie met het verlies van je paard om ?

Geplaatst: 13-06-08 19:41

Ik heb nog nooit een eigen pony verloren (gelukkig).
Maar de pony waar ik altijd op reed op mijn vroegere manege, was echt mijn maatje.
We hadden echt een hele speciale band, en toen kreeg ze een been blessure, en moest ze ingeslapen worden.
Dit is ongeveer 4 jaar geleden, en ik denk nog super vaak aan dat beestje!
Echt moeilijk te vergeten, maar het is nu wel minder gevoelig.

**Geplaatst**: 13-06-08 23:58

Re: Hoe gaan jullie met het verlies van je paard om ?

Geplaatst: 13-06-08 23:58

Ik kon na het verlies ook moeilijk huilen, wilde wel, maar lukte niet. Toen vroeg een nichtje dat ik nooit zie En hoe gaat het met de paarden? Zij wist het niet (woont in ander deel van het land) dus ik vertel en barst meteen in tranen uit. Zij helemaal van oh jee heb ik dat nou gedaan. En ik: ben eigenlijk wel blij want kan steeds niet om hem huilen!! Dus ik was eigenlijk heel erg opgelucht dat het me overviel. En er zijn bepaalde liedjes in de auto die me ineens aan het huilen kunnen brengen maar dat is dan omdat ik gewoon nog van hem houd, positief gemis en dankbaar gemis als het ware. Toen we terugreden nadat fargo was ingeslapen speelde het nummer van Skunk Anansie: I hope you're feeling happy now, ...

I HOPE YOU`RE FEELING HAPPY NOW
I SEE YOU FEEL NO PAIN AT ALL IT SEEMS
I WONDER WHAT YOU`RE DOIN` NOW
I WONDER IF YOU THINK OF ME AT ALL
DO YOU STILL PLAY THE SAME MOVES NOW
OR ARE THOSE SPECIAL MOODS FOR SOMEONE ELSE
I HOPE YOU`RE FEELING HAPPY NOW

JUST BECAUSE YOU FEEL GOOD
DOESN`T MAKE YOU RIGHT, OH NO
JUST BECAUSE YOU FEEL GOOD
STILL WANT YOU HERE TONIGHT

JUST BECAUSE YOU FEEL GOOD
DOESN`T MAKE YOU RIGHT, OH NO
JUST BECAUSE YOU FEEL GOOD
STILL WANT YOU HERE TONIGHT

Toen stroomden de tranen ook over mijn wangen en als ik het nummer hoor, is het een heel dierbaar nummer geworden. Ons lied als het ware.

**Geplaatst**: 14-06-08 12:00

Re: Hoe gaan jullie met het verlies van je paard om ?

Geplaatst: 14-06-08 12:00

Wat een mooie foto's allemaal.

Ik heb juist de foto van Annebel op mijn computer achtergrond verwijdert en van mijn Avatar, ik kan er nu gewoon niet naar kijken.
Ik ga proberen met mijn ouders te regelen of we sara niet naar een andere stal kunnen overplaatsen, want ze staat nu op een shetlandpony fokkerij, en ik kan gewoon niet telkens weer naar die vrolijk spelende veulentjes in de aangrenzende wei kijken. Iedere keer als ik lekker naar saar wil gaan wordt ik daar zo verdrietig van en kom ik verdrietig thuis, ga in bed liggen en ga dan maar TV kijken.
Op mijn nachtkastje staat een foto van annebel en mij samen, niet een hele mooie maar het is de enigste van ons samen.