Bokt.nl

Lis_Ol schreef:

myn pony is nu 3 jaar geleden omgekomen bij een brand.
ik mis haar nog elke dag, maar het is niet zo dat ik er nog vaak om moet huilen.
ik heb er zeker 2 jaar over gedaan, om het een beetje een plekje te kunnen geven.
vergeten doe ik haar toch nooit, en zeker niet door de manier waarop

gekke_koei schreef:

@claudia, mooi filmpje. als je je verdrietig voelt kan je er naar kijken en weer zien hoe gelukkig je met haar was.

gekke_koei schreef:

@claudia, mooi filmpje. als je je verdrietig voelt kan je er naar kijken en weer zien hoe gelukkig je met haar was.

ik zelf heb daar heel veel steun aan. als ik dat gelukkige koppie van willem zie.. dan ben ik toch maar wat blij dat hij een deel van mijn leven is geweest en hij zit toch voor altijd in mijn hart.

ik heb willem zijn stal de volgende dag ook zelf uit gemest. zijn spullen heb ik laten zitten, omdat merel er nog stond. maar moest na een paar maanden toch het kastje terug geven en toen had ik het wel ff heel moeilijk.

nu gebruik ik dezelfde spullen weer voor mijn nieuwe paard en de lading die er aan zat is nu weg. wel heb ik bijv zijn halster die hij omhad bij het inslapen hier thuis. die had ik voor mijn verjaardag gehad en die blijft van hem. juist door het gebruik van zijn spullen blijft er toch een beetje tastbaars aanwezig. ik zie zijn dekens en ik zie een grote vos, maar er steekt een heel ander paard in, die ook elke dag opnieuw uitkijkt om gekroeld te worden en mijn zorg nodig heeft.

een nieuw paard zoeken komt wel wanneer je er aan toe bent.. ze komen op je pad.. een paard kiest jou... wij hadden nl net plannen gemaakt om 2 weken op vakantie te gaan enzo..

het verdriet slijt wel, bij mij heeft het plaats gemaakt voor fijne herinneringen. het leven is niet voor eeuwig. ik weet wel dat ik nu intenser geniet van mijn paarden en vooral veel fotos en filmpjes maken

Snackie schreef:

gekke_koei schreef:

claudia het filmpje is erg mooi,kreeg er zelfs een brok van

dwertje schreef:

Claudia een mooi fimpje ook al heb ik maar de eerste halve minuut gekeken.Ik kan dat niet zo goed en vooral omdat ik weet dat een paard of pony dood is.
Ik had 2 paarden die naast elkaar stonden op stal.De eerste dag dat ik weer op stal was was ontzettend kl*te en ik was het liefst meteen rechts om gedraaid.Maar ja er stond nog wel een ander paard van me dat mijn aandacht verdiende.
Ik had de fleece deken waar dwertje mee ingeslapen was voor de stal hangen.Die schimmel van mij rook aan de deken,hinnikte een keer en trok zijn lip op.Net alsof hij toen pas afscheid nam.Maar toen dwertje net was ingeslapen heb ik de schimmel erbij gelaten,maar hij probeerde haar overeind te krijgen wat natuurlijk niet meer lukte.
De eerste weken waren heel zwaar op stal,telkens huilen om die lege box.Ik heb toen ook aan de staleigenaar gevraagd als er een nieuwe pensionklant kwam of dat de oude stal van dwertje dan gebruikt zou worden.Gelukkig was dat goed en kwam er na 3 weken alweer een nieuwe pensiongast.
Maar ik lees veel mensen op dit topic die dan gwoon geen paard meer hebben.Nou ik heb alle respect voor jullie dat jullie niet gek geworden zijn.Bij mij ging het paarden gedeelte gelukkig gewoon door.
Ook heb ik geen nieuwe band op hoeven te bouwen met een ander paard omdat ik mijn andere paard alweer 2 jaar had.
Dus voor iedereen die op het moment geen paard of pony meer heeft,heel veel sterkte.Ik denk dat je er dan toch anders aan herinnerd word.

Snackie schreef:

Ik heb het ook nodig.. het leven zonder paard is voor mij niet voor te stellen.

Zeker na Marlon(hij was echt het beste wat me overkomen is) Was het heel moeilijk een geschikt dier te vinden.
Kay lijkt in geen enkel opzicht op Marlon..en dat is maar goed ook

Snackie schreef:

Grappig.. dat had ik met Marlon ook.
Door mijn andere pony was ik al mijn vertrouwen kwijt. en Marlon gaf het me allemaal terug.

Vooral de eerste ontmoeting was een kippenvel moment.. dat zeiden mijn stalgenoten ook.

Ik kwam de stal binnen.. hij was aan het eten uit zijn 'baas' hand. hij richt zijn hoofd op..en hij kijkt me aan.. Ik zeg heeey knapperd! en hij hinnikt echt waar.. de vonk zag je bijna vliegen

Ben zo dankbaar dat hij op mijn pad is gekomen..en dat ik 3 jaar van hem genieten mocht!

diddlmouses schreef:

waarom, was ie veels te groot?

Kiwi_ schreef:

Ik heb de kleren die ik aanhad op de dag dat ik hem voor het laatst gezien heb niet meer gedragen of gewassen, ze blijven maar op de stoel in de slaapkamer liggen.. Ik kan ze gewoon niet aantrekken of wassen, al klinkt dat ontzettend dom.
Zijn spullen zal ik niet voor andere paarden gebruiken, heel misschien het hoofdstel, maar de rest niet, dat hoort bij hem.

dwertje schreef:

Ik heb een dipje gehad,ik kreeg vandaag pas de rekening van het destructiebedrijf.Voelt net alsof er een grote steen op je maag ligt.Is zo raar die rekening te zien,voelt echt als de eindafrekening.
Of zeg ik dat verkeerd,nee zo voel ik het echt.