Bokt.nl

Een reading ga ik niet laten doen, ik heb besloten dat ik eigenlijk maar niet wil weten wat er nou precies gebeurd is waardoor hij geblesseerd is geraakt. Daar voel ik me al schuldig genoeg over zonder dat ik er beeld bij heb en dat houd ik dan maar liever zo. Laatst droomde ik er al over en dat is echt niet zo leuk. Daarnaast ben ik bang dat ik al zijn pijn (dus echt in zijn been) nog eens moet aanzien en dat wil ik eigenlijk ook niet, dat heb ik toen genoeg gedaan en dat wil ik niet nog eens. En ook het gevoel dat hij me gaf die dag, hoef ik niet weer, de herinnering zoals die is, is genoeg voor mij.

Gisteren was ik bij mijn jaarling en toen had ik ook weer zo'n ontzettende dip. Het was wel heel fijn om even zijn geur op te snuiven en even bij hem te zijn, dat had ik wel even nodig. Die kleine is in zijn element in de wei, maar het baasje heeft het er wel een beetje moeilijk mee.

**Geplaatst**: 04-06-08 22:49

Re: Hoe gaan jullie met het verlies van je paard om ?

Geplaatst: 04-06-08 22:49

Nou welkom Dwertje, jank maar raak hier hoor, dat doen er meer!
Hier hoef je je nergens voor te generen!
Heftig hoor, lees nu al twee paarden achter elkaar die aan de gevolgen van Cushing dood zijn gegaan.
Ik heb mijn eerste merrie 9 jaar geleden in moeten laten slapen wegens hoefbevangenheid bij Cushing: echt een dramatisch lijdensweg! (toen was er ook zveel minder bekend over Cushing, wel goed dat dat verandert!)
Sterkte, want je paard plotseling verliezen is 1 ding, maar hem zo machteloos hebben moeten zien aftakelen heeft mij toen een enorme knauw gegeven!

**Geplaatst**: 04-06-08 22:58

Re: Hoe gaan jullie met het verlies van je paard om ?

Geplaatst: 04-06-08 22:58

Dank je.
Je begrijpt het precies,vooral de aftakeling is een lijdensweg en wanneer moet je de keuze maken.
Het leifste had ik gehad dat ze op een morgen gewoon was ingeslapen en nu heb ik haar dood gemaakt.Zo voel ik het nog steeds ondanks dat ik geen andere keus had.
De cushing was op haar hersenen geslagen ,ze was de laatste dag gedeeltelijk verlamd.Verder had ze al een paar weken een vervelende ontsteking in de kaak/neus,voorhoofdsholte ontsteking.

Ik heb nog steeds de fleecedeken bij stal hangen waarin ze is ingeslapen,soms ruik ik haar daar nog.Die deken wil ik ook niet wassen want zo is ze toch nog een beetje bij me.

Ik heb de staart wel afgeknipt maar net voordat ze insliep.Tenminste mijn dochter heeft geknipt.
Ben wel blij achteraf dat ze dat gedaan heeft.

**Geplaatst**: 04-06-08 23:10

Re: Hoe gaan jullie met het verlies van je paard om ?

Geplaatst: 04-06-08 23:10

Ha, ik heb ook meer een gevoel bij haar mooie groene fleecedekentje dan bij haar staart, raar he? Die stond haar zo cool!
Die krijgt een ander paard ook nooit op!

Maar ik herinner me ook nog sterk van het inslapen van mijn vorige paard la Reine hoe ERG het was die beslissing tot inslapen zelf te moeten nemen! Je hoopt inderdaad zo dat ze gewoon inslapen terwijl ze al lekker liggen, maar op de een of andere manier gaat het nooit zo met paarden!
Ze kon op een gegeven moment alleen nog maar liggen, en een liggend paard is echt hartverscheurend: dat HOORT gewoon niet!!!

De dood van Isis was nu echt verschrikkelijk vanwege het feit dat het zo onverwacht kwam en ze zo fit was verder, maar ik vond het aftakelingsproces en het besluit nemen tot inslapen met la Reine nog veel erger! Daar ben ik echt maandenlang een soort van overspannen van geweest, naast het verdriet wat je hebt...
Ik krijg ook nog altijd echt een brok in mijn keel als ik "mijn houten hart' van de Poema's hoor, dat liedje doet me zo terugdenken aan de ellende van die periode...

Maar zo zie je maar weer, op een gegeven moment stort je in een forum je hart weer uit over het volgende sterfgeval...
Maar ik heb in de afgelopen en tussenliggende jaren wel een geweldige tijd gehad met al die gekke merries, laten we dat niet uit het oog verliezen!!!
Mooie herinneringen en heel veel van ze geleerd en gehouden!

**Geplaatst**: 04-06-08 23:24

Re: Hoe gaan jullie met het verlies van je paard om ?

Geplaatst: 04-06-08 23:24

Ik zit er momenteel zo vol van.. dat ik er niet eens over kan praten.. machteloos..hulpeloos. niemand kan je troosten.. want je zal er wel al overheen zijn.

Ik toon mijn gevoelens minder als dat ik ze schrijven kan..
Ik ben qua gevoel erg leeg.

Kay is misschien niet voor niets zo lief.. hij voelt mijn verdriet heus wel. het is echt een topper hoor! Lovers

Hij is de enigste die me kan troosten.

**Geplaatst**: 04-06-08 23:31

Re: Hoe gaan jullie met het verlies van je paard om ?

Geplaatst: 04-06-08 23:31

Snack, ik heb dat ook met vlagen hoor. De afgelopen week heb ik ook een paar mensen gesproken van vroeger, die hem nog kenden van een jaar of 10 geleden en die nog niet wisten dat hij dood was; dan sta je ook weer even met je mond vol tanden. Stukje bij beetje gaat het wel steeds beter, maar het verdriet is er nog steeds.

**Geplaatst**: 05-06-08 08:27

Re: Hoe gaan jullie met het verlies van je paard om ?

Geplaatst: 05-06-08 08:27

Idd!

Ik zit me de laatste tijd veel te verbeelden.. zinloos te hopen etc.
Gedachttes zoals had ik hem die kans maar gegeven (terwijl ik weet dat hij niet pijnvrij zou worden) etc.

Onrealistisch...maar ik wil hem zoo graag bij me hebben

**Geplaatst**: 05-06-08 09:54

Re: Hoe gaan jullie met het verlies van je paard om ?

Geplaatst: 05-06-08 09:54

Snackie voel je niet schuldig dat je hem een pijnloos einde gegeven hebt. Ik heb ervoor gekozen om mijn merrie te laten lopen zolang als het gaat zonder pijn (niet kreupel) maar bij mij is er iedere maand wel een periode van een paar dagen dat ze slecht loopt en telkens weer denk je, moet ik haar nu laten gaan, ondanks mijn blijheid dat ze er nog is, denk ik soms als ze er niet meer is wordt het misschien makkelijker, die twijfel telkens weer vreet ook aan je. En als je paard niet pijnvrij is, moet je hem niet bij je houden omdat je hem niet missen kunt. Ik heb het idee dat deze dieren altijd voortleven in onze gedachten en als een engeltje over je schouder meekijken.

Veel sterkte iedereen die zijn lieverd moet missen.

**Geplaatst**: 05-06-08 09:56

Re: Hoe gaan jullie met het verlies van je paard om ?

Geplaatst: 05-06-08 09:56

Oh Snack dat heb ik dus ook, die gedachten van had ik misschien nog niet dit kunnen doen, of dat... maar ik had Vinga alleen bij me kunnen houden als ik ze stijf onder de pijnstillers zou zetten.

Het blijft gewoon zo moeilijk....

diddlmouses schreef:
Ik praat ook gewoon tegen Sharon, wens haar elke avond welterusten...

Dat doe ik ook, ik praat ook tegen Ving, en wens haar ook elke avond weltrusten.
Dat deed ik ook als ik naar huis ging van stal, altijd even roepen "Doei Ving" of "Weltrusten meissie"

**Geplaatst**: 05-06-08 13:16

Re: Hoe gaan jullie met het verlies van je paard om ?

Geplaatst: 05-06-08 13:16

Jw ord gewoon gek van de tegenstrijdige gedachtes.Ik heb ere cht heel veel aan gedaan voor mijn paard maar uiteindelijk toch in laten slapen.Toch denk ik nog af en toe had ik haar niet nog een kansje meoten geven.Mijn verstand zegt dat het de juiste beslissing was maar mijn hart schreeuwt het uit van de pijn.Dat is zo moeilijk,dat je hart en verstand tegen elkaar invechten.
Je bent constant een innerlijke strijd aan het voeren met jezelf.
Ik heb ook hele goeie dagen maar af en toe toch weer van die twijfelmomenten.
Ik denk dat iedereen het beste voor zijn paard wil en dat het nooit makkelijk is om die beslissing te moeten nemen.
Hetz al wel enige tijd duren voordat je er wat vrede mee krijgt,tot die tijd heb je je lotgenoten nog waar je je gevoelens kwijt kan.

**Geplaatst**: 05-06-08 14:58

Re: Hoe gaan jullie met het verlies van je paard om ?

Geplaatst: 05-06-08 14:58

sonjim schreef:
Snackie voel je niet schuldig dat je hem een pijnloos einde gegeven hebt. Ik heb ervoor gekozen om mijn merrie te laten lopen zolang als het gaat zonder pijn (niet kreupel) maar bij mij is er iedere maand wel een periode van een paar dagen dat ze slecht loopt en telkens weer denk je, moet ik haar nu laten gaan, ondanks mijn blijheid dat ze er nog is, denk ik soms als ze er niet meer is wordt het misschien makkelijker, die twijfel telkens weer vreet ook aan je. En als je paard niet pijnvrij is, moet je hem niet bij je houden omdat je hem niet missen kunt. Ik heb het idee dat deze dieren altijd voortleven in onze gedachten en als een engeltje over je schouder meekijken.

Veel sterkte iedereen die zijn lieverd moet missen.

Je hebt gelijk hoor.. maar goed.. makkelijk gezegd.. maar je blijft er toch over malen hoor.

**Geplaatst**: 05-06-08 15:00

Re: Hoe gaan jullie met het verlies van je paard om ?

Geplaatst: 05-06-08 15:00

Dreeke schreef:
Oh Snack dat heb ik dus ook, die gedachten van had ik misschien nog niet dit kunnen doen, of dat... maar ik had Vinga alleen bij me kunnen houden als ik ze stijf onder de pijnstillers zou zetten.

Het blijft gewoon zo moeilijk....

Idd Marlon net eender

**Geplaatst**: 05-06-08 15:02

Re: Hoe gaan jullie met het verlies van je paard om ?

Geplaatst: 05-06-08 15:02

dwertje schreef:
Jw ord gewoon gek van de tegenstrijdige gedachtes.Ik heb ere cht heel veel aan gedaan voor mijn paard maar uiteindelijk toch in laten slapen.Toch denk ik nog af en toe had ik haar niet nog een kansje meoten geven.Mijn verstand zegt dat het de juiste beslissing was maar mijn hart schreeuwt het uit van de pijn.Dat is zo moeilijk,dat je hart en verstand tegen elkaar invechten.
Je bent constant een innerlijke strijd aan het voeren met jezelf.
Ik heb ook hele goeie dagen maar af en toe toch weer van die twijfelmomenten.
Ik denk dat iedereen het beste voor zijn paard wil en dat het nooit makkelijk is om die beslissing te moeten nemen.
Hetz al wel enige tijd duren voordat je er wat vrede mee krijgt,tot die tijd heb je je lotgenoten nog waar je je gevoelens kwijt kan.

Precies..
Ik kan hier alleen maar 'amen' op zeggen.

**Geplaatst**: 05-06-08 15:13

Re: Hoe gaan jullie met het verlies van je paard om ?

Geplaatst: 05-06-08 15:13

Snackie schreef:
Dreeke schreef:
Oh Snack dat heb ik dus ook, die gedachten van had ik misschien nog niet dit kunnen doen, of dat... maar ik had Vinga alleen bij me kunnen houden als ik ze stijf onder de pijnstillers zou zetten.

Het blijft gewoon zo moeilijk....

Idd Marlon net eender

Ja dat heb ik ook wel, ik heb echt het gevoel dat ik haar in de steek gelaten heb terwijl we er alles aan gedaan hebben en ze gewoon niet meer te redden was (ze stond al helemaal stijf van de pijnstillers)... maar het blijft toch door mijn hoofd spoken.

Ik heb dus nog een stuk van haar staart en nog een andere pluk van haar staart (afgeknipt al ver voor haar overlijden) en ik zit erover te denken om er een armbandje van te maken zodat ik haar altijd bij me draag. Ik heb ook nog een hoefijzer van haar en daar ben ik heel erg blij mee, dat we die toen nog gevonden hebben. Voor de rest natuurlijk nog haar halster, etc.

Voor de rest ben ik het ook met Dwertje eens, het is precies hoe ik me voel; ik weet dat het het beste voor haar was en dat we ons best gedaan hebben maar zo voelt het niet..

**Geplaatst**: 05-06-08 15:15

Re: Hoe gaan jullie met het verlies van je paard om ?

Geplaatst: 05-06-08 15:15

Mijn paardje van 21 jaar moet ik straks laten inslapen, (om 19u) hij had lichte cushing en is opeens acuut hoefbevangen geraakt een week geleden. Na alle mogelijke zorgen die we hem konden geven is er niks meer aan te doen. Ik heb de beslissing genomen om hem niet meer te laten afzien en hem te laten inslapen straks. Maar ik voel me er zo vreselijk door, we hebben het gisteren beslist en sindsdien ben ik nog niet gestopt met huilen, zelfs nu achter mijn computer. Ik ben normaal geen huilerig type en heb al veel mensen verloren in mijn omgeving, maar ik heb nog nooit zo gehuild als nu.

Ik had hem van zijn 9 jaar en hij heeft altijd alles voor mij gedaan. Mijn eerste wedstrijd was met hem, na een lang verhaal van artose en spat hebben we hem 2 jaar geleden alleen op wandelen gezet. vroeger was hij altijd moeilijk op wandeling, maar sindsdien was hij zo dapper en gaf hij het juiste voorbeeld aan ons jonger paard. Het was gewoon het oudere wijze paard, die de jongere op hun plek zette. Hij is superlief met mensen... er schieten me gewoon woorden te kort!

Ik kan het nog altijd niet geloven dat hij er straks niet meer zal zijn, ik heb gekozen om er bij te blijven voor hem, hem straks nog eens goed te verwennen. Maar ik houd het echt niet uit, ik heb me nog nooit zo slecht gevoeld als nu. Ik wist niet dat het zoveel pijn kon doen ook al weet je dat je de juiste keuze maakt...

**Geplaatst**: 05-06-08 15:17

Re: Hoe gaan jullie met het verlies van je paard om ?

Geplaatst: 05-06-08 15:17

Wat verschrikkelijk, Marieke.
Ik kan me voorstellen dat het heel moeilijk voor je is, ondanks dat je weet dat het beter voor hem zal zijn.

Heel veel sterkte alvast Ach gut

**Geplaatst**: 05-06-08 15:20

Re: Hoe gaan jullie met het verlies van je paard om ?

Geplaatst: 05-06-08 15:20

Marieke, heel erg veel sterkte. Je zult je vanavond misschien voor je paard opgelucht voelen, maar voor jezelf zul je je heel vedrietig voelen. Blijf vanmiddag eraan denken dat je de beslissing voor hem maakt, omdat het beter is. Houd je taai!

**Geplaatst**: 05-06-08 15:24

Re: Hoe gaan jullie met het verlies van je paard om ?

Geplaatst: 05-06-08 15:24

Dank je voor jullie steun, ik had nooit gedacht dat het zo zwaar zou zijn, maar na al die jaren samen te zijn, het was mijn beste vriend.

Ik had nooit gedacht dat een mens zo kon huilen als ik vandaag gedaan heb, ik hoopte dat al mijn tranen zouden doorgespoeld zijn tegen straks, maar ze blijven maar komen.
Ik ga hem zo vreselijk missen

**Geplaatst**: 05-06-08 15:43

Re: Hoe gaan jullie met het verlies van je paard om ?

Geplaatst: 05-06-08 15:43

Wat verschrikkelijk Marieke, alvast heel veel sterkte voor straks!

**Geplaatst**: 05-06-08 15:51

Re: Hoe gaan jullie met het verlies van je paard om ?

Geplaatst: 05-06-08 15:51

Marieke ik wil je heel veel sterkte wensen,wij weten hoe zwaar de weg is die je vandaag moet begaan.
Ik weet niet of het helpt,maar ik zal vandaag extra aan je denken en vooral vanavond.
HEEL VEEL STERKTE

**Geplaatst**: 05-06-08 15:57

Re: Hoe gaan jullie met het verlies van je paard om ?

Geplaatst: 05-06-08 15:57

Deze dag is de laatste dag van mijn paard..Ik heb maar een paar jaar van mijn eerste paardje mogen genieten. IK voel me zoo ZO ellendig.. Ik ben er serieus misselijk van. Het is straks helemaal over. Nooit meer mijn lieve paardje, maar ook nooit meer mijn hobby. Want zonder mijn paard is dat er niet meer. Ik hoef geen nieuwe.. Dat is niet hetzelfde. Ik vind het fijn dat ik hier even mijn verhaal kwijt kan.. want het valt zwaar, veel zwaarder dan gedacht. Hij was er altijd als ik ergens mee zat, als ik bij mijn paard was, dacht ik nergens mee aan. Hij was mijn ontspanning. Heerlijk. Nu heb ik dat niet meer, naar wie moet ik nu toe? Nu hij mij zo verdrietig maakt? Hij hoorde mij niet verdrietig te maken. Maar ja, het is gebeurd.. Ik heb al afscheid genomen.. En weetje, je weet pas echt hoeveel iets voor je betekend, als het er niet meer is.