Bokt.nl

**Geplaatst**: 26-05-07 13:50

Re: Nog steeds mn pony 'horen'?

Geplaatst: 26-05-07 13:50

Heb trouwens weleens van een taxichauffeur gehoord, dat zijn opa altijd in een stoel zat en altijd een sigaar rookte. Nadat hij een paar jaar later kwam te overlijden, bleef de stoel naar sigarenrook ruiken! Het was niet eruit te krijgen, de stoel bleef ernaar ruiken!

Ook is in Amsterdam ergens een grachtenhuis en daarop is een handafdruk te vinden die niet weg te krijgen is. Sterker nog: de handafdruk blijkt zich steeds te verplaatsen! (Had ik van iemand gehoord!) Is er dan meer tussen hemel en aarde???

**Geplaatst**: 26-05-07 13:53

Re: Nog steeds mn pony 'horen'?

Geplaatst: 26-05-07 13:53

Dat van die stoel kan ik opzich wel begrijpen, dat trekt er in Knipoog

Weet niet na hoelang dat weggaat, maar dat blijft wel een tijdje!

Dat andere verhaal vind ik erg vreemd! Griezelig! Dat zou ik dan wel eens willen zien eigenlijk!

Vind ik wel interesant.. Net zoiets als een 'spookhuis' waar altijd van die vreemde geluiden zijn enzo.. daar zou ik ook graag een keer heen willen!

**Geplaatst**: 26-05-07 13:54

Re: Nog steeds mn pony 'horen'?

Geplaatst: 26-05-07 13:54

Dit topic gaat om soortgelijke verhalen als de TS.
Voor overige geesten verhalen kun je hier denk beter zijn; viewtopic.php?f=18&t=747858&hilit=

Laatst bijgewerkt door Pikeur op 26-05-07 14:12, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 26-05-07 13:58

Re: Nog steeds mn pony 'horen'?

Geplaatst: 26-05-07 13:58

ik heb wel eens gehoord dat ze een geest hebben opgeroepen en gevraagt hoelang hun kind nog leefde want je had kanker
ze kregen antwoordt de dag weetik niet meer en ze geloofde dat niet dus ijndeze kan je dat bewijzen en te kregen antwoord ze moesten naar de spiegel en goed kijken wat er stont ze zagen een wit gezicht met zwate ogen ze zijn er mee gestopt en naa beneden gegaan en wat denkje de dag dat de geest had uitgerekend ging het meisje dood

het was de vriendin van een meisje van ponykamp zij was helemaal in de geesten en comiduseede ook met ze

geloven jullie dit verhaal ik wel

**Geplaatst**: 26-05-07 14:02

Re: Nog steeds mn pony 'horen'?

Geplaatst: 26-05-07 14:02

Toen Gitanne een spuitje kreeg en ik ging die avond naar de lege stal kijken, leek het net alsof iemand mij naar die stal trók! Net alsof iemand wilde zeggen: 'er is niets aan de hand'. Ook durfde ik niet in de stal zelf te kijken, ook al stond het op een kier. Het is waar gebeurd en ik vindt het nog steeds eng als ik eraan terugdenk.

Laatst bijgewerkt door CoonArt op 26-05-07 14:15, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 26-05-07 14:04

Re: Nog steeds mn pony 'horen'?

Geplaatst: 26-05-07 14:04

Dit was ze!

**Geplaatst**: 26-05-07 14:08

Re: Nog steeds mn pony 'horen'?

Geplaatst: 26-05-07 14:08

geloofdt nienand dat verhaal

**Geplaatst**: 26-05-07 14:10

Re: Nog steeds mn pony 'horen'?

Geplaatst: 26-05-07 14:10

Hé zelf meegemaakt! Boos!

**Geplaatst**: 26-05-07 14:16

Re: Nog steeds mn pony 'horen'?

Geplaatst: 26-05-07 14:16

ja hoe kwam het vertel het tot ik de diepste dingen

**Geplaatst**: 26-05-07 14:23

Re: Nog steeds mn pony 'horen'?

Geplaatst: 26-05-07 14:23

Okee. Ze was dus ziek een paar maanden terug, en een halfjaar geleden kreeg ze een spuitje. Die avond - nadat ze een spuitje had gekregen overdag - wilde ik alleen maar naar de manege toe om naar de paarden te kijken. Totdat ik halverwege de kantine een paar duwtjes in me rug voelde en me naar de lege stal toe leidde. Vlak vóór de stal aangekomen hield het geduw plots op. Net alsof iemand mij ernaar toe leidde om in de stal te gaan kijken, wat ik dus NIET had gedaan. Ook al brandde het licht binnen en de staldeur stond op een kier. Iemand WILDE gewoon dat ik in de stal keek! Bizar maar waar. Ik had het toen ook in het gastenboek van de manege gezet, maar daar werd ik compleet (virtueel) uitgelachen! Boos!

Ook werd het bericht al na een dag eraf gehaald omdat niemand mij wilde geloven! Jullie toch wel?

**Geplaatst**: 26-05-07 14:24

Re: Nog steeds mn pony 'horen'?

Geplaatst: 26-05-07 14:24

ik geloof je wel hoor KwpnLovea, maar geesten oproepen kan altijd gevaarlijk zijn, moet je dus ook nooit doen, tenzij je met iemand bent die hier heel veel verstand van heeft en liefdevol is.
(het klinkt misschien raar, maar het is zo..)

Heb zelf ook ooit zoiets mee gemaakt. Ik had echt een super goede band met een manege pony, ik kwam maar een keer (soms twee keer) in de week langs en hij was al super blij..
Maar hij had een ontsteking aan zijn knie, die maar niet weg ging.. ook was hij al op leeftijd (weet niet hoe oud hij was). Na de les behandelde ik die knie altijd met mijn handen en dat vond hij heerlijk!
En het hielp ook, hij viel niet meer door dat been en kon goed mee in de les.
Maar toen ik 3 weken niet was geweest, (vakantie) werkte het met mijn handen werken niet meer.. hij werd steeds kreupeler en ik vond het helemaal niet leuk als ik zag hoe hij keek.
Het vreemde is, toen ik de laatste keer bij hem was zei ik: 'Dag lieve Bobby, tot de volgende keer' (ik wist niet dat ze hem in zouden laten slapen) terwijl ik normaal altijd zei: 'Dag Bobby, tot volgende week' (misschien heb ik het onbewust toch aangevoelt?!) Op een maandag op school kreeg ik opeens een ingeving dat er iets met hem aan de hand was, maar wat?! Ik kom elke keer, als ik naar school ga, langs de manege. ik wilde er heen gaan om te kijken wat er aan de hand was, maar iets hield me tegen, iets zei me: 'Nee, nu nog niet' en ik fietste gewoon naar huis.. de hele week lang. Op vrijdag had ik weer les en ik was de hele dag al zenuwachtig en verdrietig. Toen ik naar de manege fietste was ik echt super zenuwachtig, ik stond te trillen op mijn benen, ik kwam met moeite de kantine in. En toen kreeg ik het te horen.. Sandra kwam naar me toe: 'We hebben Bobby in laten slapen, hij kon niet meer op dat ene been staan, hij had zo ontzettend veel pijn' het zenuwachtige gevoel was weg.. maar er was iets anders terug gekomen Verdrietig

ik loop heel stil naar de pony's stal waar ik op moest rijden, niks ging door mij heen, geen gevoel of iets.. Ik kwam aan bij de pony's stal en begon heel hard te huilen.. In de les was iedereen stil en ik had na de les geen zin om nog lang te blijven. Ik fietste naar huis en kon alleen maar denken dat het niet waar was dat hij er niet meer is.. Thuis aangekomen barste ik in tranen uit, zo erg!!
Toen ik die dag naar de manege fietste, had ik het gevoel alsof hij met mij mee liep en mee de kantine binnen liep.. Als ik op mijn kamer tegen zijn foto's praat, heb ik het gevoel alsof hij erbij is en het hoort. Ik heb lang verdriet om hem gehad, nog steeds.. Maar nu ik eraan terug denk ben ik alleen maar blij dat ik zijn maatje mocht zijn en dat wij zo'n goede band samen hebben.
Ik weet dat er nu goed voor hem gezorgt wordt daarboven, want er is zeker meer tussen hemel en aarde!

edit; http://pic70.picturetrail.com/VOL1881/8 ... 805825.jpg

Laatst bijgewerkt door _Femkee op 26-05-07 14:30, in het totaal 2 keer bewerkt

**Geplaatst**: 26-05-07 14:24

Re: Nog steeds mn pony 'horen'?

Geplaatst: 26-05-07 14:24

Arme Gitanne... ;-( Afbeelding

**Geplaatst**: 26-05-07 14:26

Re: Nog steeds mn pony 'horen'?

Geplaatst: 26-05-07 14:26

ik heb wel een ander verhaal van mijn opa en oma thuis hen huis staat op een uod paarden kerkhof van voor de oorlog
maar ik vind regelmaatig hoefijzers van de romeinse tijd en soms als ik slaap en naar de pony van opa en oma kijk zie ik een ander paard er bij staan een schim zwart en eet ik kijk er dan naar maar op een gegevenmomemt is het weg kennen jullie dit ook
ik vind het zo eng

**Geplaatst**: 26-05-07 14:26

Re: Nog steeds mn pony 'horen'?

Geplaatst: 26-05-07 14:26

Paardenmaf1 schreef:
Okee. Ze was dus ziek een paar maanden terug, en een halfjaar geleden kreeg ze een spuitje. Die avond - nadat ze een spuitje had gekregen overdag - wilde ik alleen maar naar de manege toe om naar de paarden te kijken. Totdat ik halverwege de kantine een paar duwtjes in me rug voelde en me naar de lege stal toe leidde. Vlak vóór de stal aangekomen hield het geduw plots op. Net alsof iemand mij ernaar toe leidde om in de stal te gaan kijken, wat ik dus NIET had gedaan. Ook al brandde het licht binnen en de staldeur stond op een kier. Iemand WILDE gewoon dat ik in de stal keek! Bizar maar waar. Ik had het toen ook in het gastenboek van de manege gezet, maar daar werd ik compleet (virtueel) uitgelachen! Ook werd het bericht al na een dag eraf gehaald omdat niemand mij wilde geloven! Jullie toch wel?

ja natuurlijk ikleef met je mee

**Geplaatst**: 26-05-07 14:30

Re: Nog steeds mn pony 'horen'?

Geplaatst: 26-05-07 14:30

KwpnLovea schreef:
ik heb wel een ander verhaal van mijn opa en oma thuis hen huis staat op een uod paarden kerkhof van voor de oorlog
maar ik vind regelmaatig hoefijzers van de romeinse tijd en soms als ik slaap en naar de pony van opa en oma kijk zie ik een ander paard er bij staan een schim zwart en eet ik kijk er dan naar maar op een gegevenmomemt is het weg kennen jullie dit ook
ik vind het zo eng

Nou, een kennis van mij heeft bij haar familie een boerderij in Limburg en toen hoorde ik toch duidelijk één keer hard een paard hinniken in de ruimte vlak bij de keuken en woonkamer. Terwijl ze nieteens meer paarden hébben!

**Geplaatst**: 26-05-07 14:37

Re: Nog steeds mn pony 'horen'?

Geplaatst: 26-05-07 14:37

ja eng is dat he maar geloof je mijn verhaal ik geloof jou verhalen helemaal

**Geplaatst**: 26-05-07 14:39

Re: Nog steeds mn pony 'horen'?

Geplaatst: 26-05-07 14:39

Tuurlijk geloof ik ze! We gaan toch niet iets uit onze duim zuigen?

**Geplaatst**: 26-05-07 14:42

Re: Nog steeds mn pony 'horen'?

Geplaatst: 26-05-07 14:42

nee ik echt niet

**Geplaatst**: 26-05-07 14:53

Re: Nog steeds mn pony 'horen'?

Geplaatst: 26-05-07 14:53

Griezelig hoor dat van die hoefijzers en die spookpaarden! Heb je er al weleens foto's van kunnen maken? Zijn ze duidelijk/onduidelijk te zien? Vertel es wat meer over, ben wel benieuwd! Lachen

**Geplaatst**: 26-05-07 14:56

Re: Nog steeds mn pony 'horen'?

Geplaatst: 26-05-07 14:56

ik heb geen foto`s gemaakt het was snachts en ze zijn heel onduidelijk

**Geplaatst**: 26-05-07 14:56

Re: Nog steeds mn pony 'horen'?

Geplaatst: 26-05-07 14:56

He KWPNLovea, heb jij me profiel al bekeken? Ook mooie paardenfoto's! (die ik gemaakt heb!)

**Geplaatst**: 26-05-07 15:21

Re: Nog steeds mn pony 'horen'?

Geplaatst: 26-05-07 15:21

Van Damminkbroek, ook wel Damminkbos geheten, in de buurtschap Achterveld onder Neede loopt een weg, de Wart'steegde, naar Elsvillen. F.en dagloner, die bij Henninck in Markvelde moest dorsen, kwam tachtig jaar geleden 's nachts langs die weg, toen hij bij hoeve Veldhuis een grijs veulen over de wal zag lopen: Het dier hield hem gezelschap tot Elsvillen, daar verdween het eerst.
Bron: Gelders Sagenboek p.32

In het Sijsseltse bos te Ede zweeft ook een spookpaard rond, dat met zijn gloeiende poten het gras verzengd. Op warme zomeravonden hoort men het wel briesen en ziet zijn ogen in het voorbij draven lichten.
Bron: Gelders Sagenboek p.32

Op de Paasberg bij huize Wisch, waar volgens overlevering een heidense offerplaats was, is altijd minstens één dorre plek. Daar spookt het glujende Peerd, wiens hoeven het gras op die plek gezengd hebben. Eens is er op de berg de houten molen ingestort, doordat het paard er in het donker tegen aangelopen is.
't Is een lelijk ding met dat paard, want het nadert elk jaar meer en meer Terborg, en als het de eerste huizen bereikt heeft, gaat het dorp in vlammen op.
Bron: Gelders Sagenboek p.32

**Geplaatst**: 26-05-07 15:26

Re: Nog steeds mn pony 'horen'?

Geplaatst: 26-05-07 15:26

Achja, Sagen hè?

**Geplaatst**: 26-05-07 15:29

Re: Nog steeds mn pony 'horen'?

Geplaatst: 26-05-07 15:29

ja zijn super mooie foto`s die je gemaakt hebt

**Geplaatst**: 26-05-07 16:07

Re: Nog steeds mn pony 'horen'?

Geplaatst: 26-05-07 16:07

Pikeur schreef:
Dit heb ik met mijn kat. Een paar weken geleden is ze niet meer teruggekomen.
Ik zat er best wel overin, want ik heb haar mijn hele leven al, en nu is ze er opeens niet meer.
Nja, ik dus lekker vroeg slapen, hoor ik mijn kat onder mijn bed spinnen.
En net als wat de TS al zei... het léek er niet op, het wás het.
Dus ik snel onder mijn bed kijken, of ze daar niet toevallig zou liggen, heb/had haar lichaam namelijk nog niet gevonden.
Maar nee, niks.

Paar avonden daarna hetzelfde gespin onder mijn bed vandaan gehoord.
Krassen op de muur...

Moeilijk zulke dingen..

Katten gaan meestal weg als ze gaan sterven... Ach gut