Bokt.nl

**Geplaatst**: 18-03-12 22:56

Geplaatst: 18-03-12 22:56

Jeetje.. het blijft toch moeilijk om afscheid te nemen, sterkte voor jullie')

**Geplaatst**: 18-03-12 22:57

Geplaatst: 18-03-12 22:57

Veel sterkte :(:)

**Geplaatst**: 18-03-12 23:01

Re: Onze ouwe grote vriend is er niet meer....

Geplaatst: 18-03-12 23:01

Veel sterkte toegewenst voor jullie! Afscheid is altijd te vroeg...

**Geplaatst**: 18-03-12 23:02

Re: Onze ouwe grote vriend is er niet meer....

Geplaatst: 18-03-12 23:02

Wat was hij nog mooi, en vriendelijk! Heel veel sterkte!

**Geplaatst**: 18-03-12 23:08

Geplaatst: 18-03-12 23:08

ahh gossie, de oude baas. zo lang nog zo goed geweest.
Hij heeft een hele fijne tijd gehad. Hij zou niks te kort gekomen zijn :+:

Hij kan nu van de vrijheid genieten. Sterkte!

**Geplaatst**: 18-03-12 23:11

Geplaatst: 18-03-12 23:11

Opa Fer....een waardig paard en dankzij jullie heeft hij zijn zelfrespect tot het eind kunnen behouden.

Hij zal een grote leegte achter laten,maar ook heel veel mooie herinneringen....

**Geplaatst**: 18-03-12 23:14

Geplaatst: 18-03-12 23:14

Heel veel sterkte met dit verlies. Wat een persoonlijkheid was dit paard!
En het erge van een paard dat zo gezond zo oud wordt, is dat het uiteindelijke einde dan toch onverwacht komt. Fijn voor het paard, maar heel onwerkelijk voor degene die het overkomt.

En ik kén het gevoel zo goed: de rare trots die je voelt als je vertelt hoe oud je paardje is, en dan het ongeloof zien/ horen bij de ander. Hoe góed je je paardje kent, met zijn/haar ontroerende oude paarden kwaaltjes.. De blik, zo'n lijf.. Ik weet wat het is als dat er dan ineens niet meer is ( heb in januari mijn 37 jarige pony moeten laten inslapen)

Nogmaals;
Heel veel sterkte, want hoe "goed" het einde dan ook kan voelen ( goed voor het paard: geen onnodig lijden), het is hoe dan ook toch een gemis.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 19-03-12 00:17

Geplaatst door de TopicStarter : 19-03-12 00:17

riagr schreef:
En ik kén het gevoel zo goed: de rare trots die je voelt als je vertelt hoe oud je paardje is, en dan het ongeloof zien/ horen bij de ander. Hoe góed je je paardje kent, met zijn/haar ontroerende oude paarden kwaaltjes.. De blik, zo'n lijf.. Ik weet wat het is als dat er dan ineens niet meer is ( heb in januari mijn 37 jarige pony moeten laten inslapen)

jaaaa ik vond het gewoon ook een sport om hem er topfit uit te laten zien,was er ook zo trots op

....was er ook zo mee bezig....en natuurlijk jij ook nog sterkte met het verlies van je ponyvriendje.... Y;(

en ik merk nu hoe vaak ik aan hem dacht,hoe vaak ik naar hem keek ( hij had een buitenstal dus ik kon hem heel goed in de gaten houden) ,hoe vaak ik aan dingen dacht voor hem...

en dan nu die lege stal.............,steeds kijk je onbewust ipv naar fer,naar een lege stal...

heb vanavond ff lekker gesnotterd hier...

JoyCiej007 schreef:
En vwb het denken aan 'was hij nou maar niet gaan rollen', ik kan het snappen, ik zou dat gevoel waarschijnlijk zelf ook hebben (ben een behoorlijke denker/peinzer) maar hoogstwaarschijnlijk had hij het dan de dag er na, of de week er na gehad, of was uit iets anders gebleken dat hij gewoon echt 'op' was.

Het hele echte gevecht tegen ouderdom is hem nu wel bespaard gebleven.

ja weet je dat denk ik er dan ook maar achteraan,was het nu niet gebeurd was het wel morgen gebeurd of volgende week..

langzaam kreeg ik best een beetje buikpijn hoe en wat met hem in de zomer te doen,hij staat ( stond ) in de kudde ,maar hij begon echt stekeblind te worden ( hij kreeg echt van die mega staar oogjes :(:)

) en hij struikelde en viel de laatste tijd ook nogal eens...

en was zo bang dat hij in de wei zou vallen,en dan niet meer overeind komen...appart zetten kon je hem niet,want meneer ging met zijn eigenwijze hoofd overal doorheen,draad of niet...hij trok het met palen en al de grond uit,hij weigerde appart te staan

maar ja...deze zorgen hoef ik niet meer te hebben... $:\$

**Geplaatst**: 19-03-12 00:45

Re: Onze ouwe grote vriend is er niet meer....

Geplaatst: 19-03-12 00:45

Ik denk wel eens dat er een pak zorgen van mijn schouders valt als mijn dame er niet meer is. Het nemen van die beslissing hangt toch een beetje als een zwarte wolk boven je hoofd.
Bij elk klein iets, waar je je bij een jong paard misschien niet zo druk om maakt, kan voor een oudje het einde betekenen. Die van mij heeft wat last van d'r beentjes, laat je inslapen of niet. Dan neemt mevrouw telkens het initiatief om door het land te gaan galopperen, dan laten we toch maar niet inslapen, de volgende dag gaat het lopen moeizaam, maar de dag daarop paradeert ze weer rond. Ik zeg vaak dat ik hoop dat ze maar met een hartaanval in het land sterft. Maar dat zal wel niet, ze is nogal een taaie

Toch zal het wat rust geven als ze er niet meer is, ik pieker er vaak over, kan er van wakker liggen en tegen 'de' dag opzien. Elke keer als ik d'r zie, word ik er mee geconfronteerd. Oudjes zijn echt zorgenkindjes, waar je met zoveel liefde voor zorgt, maar waarvan je weet dat de tijd samen nog maar beperkt is en dat vind ik af en toe best moeilijk. Ze laat het wel zien als het niet meer gaat, denk ik dan, ik ken haar zo goed. Volgens mij weet je het gewoon met die oudjes.

**Geplaatst**: 19-03-12 20:48

Geplaatst: 19-03-12 20:48

Fem en ik hebben 17 jaar aan herinneringen. Het was ook net zoveel haar paard als de mijne.

Steeds schrikken van de telefoontjes. Helemaal in de stress. Dat zal ik niet meer hebben. Daar had ik met Fem nog over toen ik tussen de kerst een dagje langs kwam.
Het zal een stuk meer rust geven als hij er niet meer is. Voor mij dan he. Ik zit 300 km van haar vandaan.

Mijn verwerking moet nog komen en dat gaat als ik volgende week daar ben hopelijk ook gebeuren.

Was altijd zo blij met hem hoe hij eruit zag en hoe goed hij het deed, ook qua rijden.

Dank jullie voor de lieve en mooie worden

**Geplaatst**: 20-03-12 20:22

Re: Onze ouwe grote vriend is er niet meer....

Geplaatst: 20-03-12 20:22

sterkt met het verlies van deze prachtige oude heer.
Ik vond altijd als ik fotos van hem voorbij zag komen
dat de vriendelijkheid er vanaf spatte. Rustig zag oude heer Y;(

**Geplaatst**: 21-03-12 11:55

Geplaatst: 21-03-12 11:55

Ach wat een prachtig plaatje zoals hij daar fier staat in zijn stal. Kan me heel goed voorstellen dat het heel leeg is zonder hem nu in die stal en buiten.
Maar wat een zorgen kun je ook hebben om zo'n lieve oude vent hè? Inderdaad het vallen of niet meer overeind komen dat is toch wel een onoverkomelijk punt zeker bij zo'n groot paard. Onze Willy is ruim 700 kg en 1,74 moet er niet aan denken dat hij niet overeind zou kunnen komen. Al is het bij hem zo als hij denkt niet "veilig" te kunnen gaan liggen dan gaat hij niet liggen (toevallig maandag nog gezien).

Nogmaals allebei heel erg veel sterkte met het verlies van deze prachtige witte man