Bokt.nl

**Geplaatst**: 02-06-08 11:56

Re: Hoe gaan jullie met het verlies van je paard om ?

Geplaatst: 02-06-08 11:56

Heel veel sterkte, Charona. Het is voor jullie ook nog zo kort geleden Ach gut

En ze zeggen wel; tijd heelt alle wonden, maar littekens zijn voor altijd.... ik denk dat het verdriet op den duur wel minder wordt, maar het gemis blijft altijd.

**Geplaatst**: 02-06-08 12:09

Re: Hoe gaan jullie met het verlies van je paard om ?

Geplaatst: 02-06-08 12:09

@ Charona: wat vreselijk, mijn merrie is nu 3 weken geleden naar de andere kant van de regenboog gegaan en ik huil elke dag nog, ik mis haar vreselijk en soms kan ik bijna niet stoppen met huilen. Het heeft gewoon tijd nodig, geef je verdriet ook die tijd, het heeft een plaatsje nodig in je hart. Zo'n groot verlies verwerk je niet in een paar dagen, ook niet in een paar weken of maanden, dat moet slijten... sterkte Ach gut

**Geplaatst**: 02-06-08 12:46

Re: Hoe gaan jullie met het verlies van je paard om ?

Geplaatst: 02-06-08 12:46

dank jullie voor de lieve woorden! Ik wist wel, dat ik van m'n paarden houd, maar dat ze zoooo diep in je ziel kruipen ...

Klopt dreeke. Ik kan ook gewoon niet stoppen met huilen. Maakt niet uit, waar ik ben. Op kantoor, in de supermarkt, thuis -even haar trensje schoon maken- in de auto, als ik langs de snelweg een ponieke zie, die op afstand op haar lijkt....

het enige, wat ik kan roepen in mijn machteloosheid is ach, ach, ach, wat een verdriet!

**Geplaatst**: 03-06-08 22:53

Re: Hoe gaan jullie met het verlies van je paard om ?

Geplaatst: 03-06-08 22:53

begrijpelijk charona, zo gingen de eerste 3 weken na zijn dood bij mij ook.
sterkte!

**Geplaatst**: 04-06-08 09:47

Re: Hoe gaan jullie met het verlies van je paard om ?

Geplaatst: 04-06-08 09:47

Nou mensen ik heb een reading aangevraagd voor Vinga.
5 dagen voor haar dood heeft Nancy van Stal Danae en reading aan huis gedaan, ze is toen persoonlijk langs geweest en ze vertelde me in een half uur tijd hoe Vinga in elkaar zat, waar ze pijn had en hoe die pijn voelde (omschreef als scherpe pijn). Zij vertelde me ook dat als Ving van de pijnstillers af zou gaan dat ze dan hard achteruit zou gaan en ik dan goed na moest denken over mijn besluit. Dit alles is ook uitgekomen, ze had gelijk.

Nu is Vinga er niet meer, en heb ik toch nog een hoop vragen. Ik heb een reading aangevraagd bij Bella Vitalis, ik moest 2 foto's van Vinga opsturen, en het enige wat ze wilde weten was haar naam. Zit in spanning af te wachten op een reactie, dat zal wel even duren want het was druk.

Misschien kan ik het na deze reading een beetje aflsluiten....

**Geplaatst**: 04-06-08 10:34

Re: Hoe gaan jullie met het verlies van je paard om ?

Geplaatst: 04-06-08 10:34

Ik ben benieuwd wat daar uit gaat komen.
Ik wil eigenlijk ook nog een reading van Sharon laten doen, maar ik heb geen idee wie echt goed is (en iemand niet die niet oppervlakkige dingen vertelt).

**Geplaatst**: 04-06-08 17:42

Re: Hoe gaan jullie met het verlies van je paard om ?

Geplaatst: 04-06-08 17:42

Van alle readers die ik ondertussen 'ken'vind ik nancy de beste.

Ze had ook bij marlon een boel voorspeld.. en dat is ook uitgekomen.

**Geplaatst**: 04-06-08 20:48

Re: Hoe gaan jullie met het verlies van je paard om ?

Geplaatst: 04-06-08 20:48

het paard waar ik ontzettend veel om gaf is 16 dec 2006 ingeslapen. Pas sinds 1 maand kan ik er een beetje mee omgaan, maar ik denk niet dat ik er ooit helemaal overheen zal komen. Ik mis hem nog elke dag..

**Geplaatst**: 04-06-08 20:53

Re: Hoe gaan jullie met het verlies van je paard om ?

Geplaatst: 04-06-08 20:53

ik heb 3 weken geleden mijn lieve paard in laten slapen, ze is 26 jaar geworden en heeft 20 jaar bij ons mogen zijn.
Ikzelf ben met dit paard opgegroeid mijn moeder heeft haar 20 jaar geleden gekocht en toen ik groot genoeg was heb ik er ook veel mee gereden. Ik heb zoveel plezier met dit paard gehad. Ze ging voor ons door het vuur.
Ik heb het nog elke dag moeilijk. Mijn paarden staan ook thuis, dus elke dag kom ik langs haar box. En elke dag mis ik haar met de voerrondes. Zij maakte altijd de meeste herrie met voeren. Nu is het akelig stil met voeren.
Ik hoop dat ik het over een tijdje een plekje kan geven.

WIj hebben haar op de kliniek in laten slapen wegens een ernstige hoefbevangenheid door cushing. We zijn bij haar gebleven en hebben haar zelf afgedekt.
En nog lopen de tranen over mijn wangen als ik dit zo typ.

Gaat dit ooit minder worden?

**Geplaatst**: 04-06-08 21:20

Re: Hoe gaan jullie met het verlies van je paard om ?

Geplaatst: 04-06-08 21:20

Hey Esch...

Kan me voorstellen dat het moeilijk is, je bent gewoon met haar opgegroeid.
Ze zeggen dat het minder wordt, maar ik mis Ot ook nogsteeds onwijs.

Ach gut

**Geplaatst**: 04-06-08 21:26

Re: Hoe gaan jullie met het verlies van je paard om ?

Geplaatst: 04-06-08 21:26

ik zou al mijn andere paarden ervoor op willen geven om haar terug te krijgen

**Geplaatst**: 04-06-08 21:31

Re: Hoe gaan jullie met het verlies van je paard om ?

Geplaatst: 04-06-08 21:31

Dat zegt wel heel wat bij jou Huilen

Maar helaas werkt het zo niet, want dan was de keus hier ook erg gauw gemaakt...

**Geplaatst**: 04-06-08 21:33

Re: Hoe gaan jullie met het verlies van je paard om ?

Geplaatst: 04-06-08 21:33

ik kan het nog steeds niet aan mensen vertellen zonder tranen
ze was ook erg geliefd, veel mensen hebben op haar angsten overwonnen.

@ diddl volgens mij slijt het nooit

**Geplaatst**: 04-06-08 21:36

Re: Hoe gaan jullie met het verlies van je paard om ?

Geplaatst: 04-06-08 21:36

Dat verdriet word wel minder..maar dat kan pas als je dr los kan laten..en het een plekje kan geven.

Ik ben niet meer zo verdrietig als een half jaar geleden.. maar ik mis hem nog elke dag

**Geplaatst**: 04-06-08 21:37

Re: Hoe gaan jullie met het verlies van je paard om ?

Geplaatst: 04-06-08 21:37

Ik kan NU pas sinds net een paar weken over Ot praten zonder gelijk te gaan janken, en nog lang niet altijd. Het was zondag 10 maanden geleden...

**Geplaatst**: 04-06-08 21:46

Re: Hoe gaan jullie met het verlies van je paard om ?

Geplaatst: 04-06-08 21:46

3 weken zijn voorbij nu... en nog steeds huil ik, schreeuwt mijn hart. Ik praat gewoon tegen Vinga, tegen haar foto of gewoon als ik in de wei loop. Soms zie ik drollen liggen in de wei en dan denk ik, zouden die nog van Vinga zijn?? Dan sta ik bij dat hoopje te huilen, moet je nagaan bij een hoopje paardenpoep....
Ik kan het nog steeds niet loslaten, ik sta achter mijn beslissing maar toch kan ik het niet loslaten, ze was nog zo jong. Er is bij mij vanbinnen ook een stukje dood gegaan nu Vinga er niet meer is.

@diddlmouses: het blijft moeilijk he... ik probeer me zo groot te houden altijd als ik over Vinga praat, maar intussen schreeuwt mijn hart.

**Geplaatst**: 04-06-08 21:47

Re: Hoe gaan jullie met het verlies van je paard om ?

Geplaatst: 04-06-08 21:47

diddlmouses schreef:
Ik kan NU pas sinds net een paar weken over Ot praten zonder gelijk te gaan janken, en nog lang niet altijd. Het was zondag 10 maanden geleden...

Ik denk dat het de komende tijd zeker moeilijk blijft om erover te praten, bij mij is het vooral moeilijk als ik er echt diep op in ga (wat er gebeurd is, herinneringen, etc) dus eigenlijk kan ik er nog niet echt over praten.

Vandaag is het 6 weken geleden dat Sharon is overleden..... Verdrietig

Ik praat ook gewoon tegen Sharon, wens haar elke avond welterusten...

**Geplaatst**: 04-06-08 22:08

Re: Hoe gaan jullie met het verlies van je paard om ?

Geplaatst: 04-06-08 22:08

Ik ken dat gevoel zooo goed, dat je hart schreeuwt..
Het doet gewoon zo'n pijn Verdrietig

**Geplaatst**: 04-06-08 22:14

Re: Hoe gaan jullie met het verlies van je paard om ?

Geplaatst: 04-06-08 22:14

Dreeke schreef:
ik probeer me zo groot te houden altijd als ik over Vinga praat, maar intussen schreeuwt mijn hart.

Dat gevoel is ZO herkenbaar!!!

Gelukkig is de 'schreeuw' bij mij vanbinnen in de afgelopen maanden wat veranderd: eerst alleen maar heel BOOS, nu meer van gemis/verdriet: het is nu meer een soort knijp in mijn hart als ik aan Isis denk....
Toch heb ik met veel dingen die gebeuren het gevoel dat Isis wel in de buurt is, of de zaakjes in de gaten houdt van bovenaf: er gebeuren zoveel dingen de laatste tijd met me die allemaal op een vreemde en vage manier met elkaar in verband lijken te staan, en Isis speelt op de een of andere manier, soms direct, soms indirect, een rol in deze gebeurtenissen.
Nu ik niet meer zo HEEL erg kwaad en verdrietig ben (ja echt, de scherpe randjes slijten, nooit gedacht dat ik dit nog eens zou kunnen zeggen na 29 september!)
kan ik ook het mooie en bijzondere van deze loop der dingen inzien en waarderen.

Ik moet op de een of andere manier ook heel veel praten over Isis, en terwijl ik dat dan doe ben ik alweer bang dat mensen denken: "heb je haar weer met dat dooie paard!"
Maar het was gewoon ook een apart portret, er valt nog steeds nogal wat over haar te zeggen en daar ben ik nog lang niet klaar mee!!!

Maar ik vind het ondertussen nog wel Frusty

K#T dat ze er niet meer is!!!!!!!
Zo dat lucht weer op! Pfffff......

Laatst bijgewerkt door am13 op 04-06-08 22:18, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 04-06-08 22:16

Re: Hoe gaan jullie met het verlies van je paard om ?

Geplaatst: 04-06-08 22:16

Am13 precies zoals ik me voel...

Ikben heel erg blij dat Kay bij me is..en hij helpt me echt.. het verdriet is iets minder.

**Geplaatst**: 04-06-08 22:22

Re: Hoe gaan jullie met het verlies van je paard om ?

Geplaatst: 04-06-08 22:22

Jemig, ben even een tijdje niet in dit topic geweest.
Iedereen heel veel sterkte met het verwerken. Vork

Heb nu een reading bij Nancy laten doen en mijn Roosje wist dat ze niet oud zou worden en is voor mijn andere paard gestorven.
de reading staat wel in mijn profiel.
Heel erg hard, maar het heeft me eindelijk ruste gegeven.
Ben nu bezig om mijn andere paard te laten readen om wat los te krijgen van wat er allemaal is gebeurd.
Ik heb het ongeluk voor mijn ogen zien gebeuren, maar werd direct hysterisch omdat ik wist dat ze niet meer te redden was.
Hij heeft het er vreselijk moeilijk mee dat het is voorgevallen en hij vond het ook heel jammer dat ik zol lanbg kwaad op hem ben geweest.
Ik wou dat ik het terug kon draaien, want dit paard gaat voor me door het vuur.
Niet zoals Roos, maar op zijn eigen manier. Verdrietig

**Geplaatst**: 04-06-08 22:35

Re: Hoe gaan jullie met het verlies van je paard om ?

Geplaatst: 04-06-08 22:35

Jeetje, heftig verhaal hoor, Kaatje77, heb de reading net even doorgelezen...
Maar wel een heel mooi verhaal: hoe druk Roos nu loopt te wijzen naar je nieuwe paard, hihi wat schattig, ik zie dat eventjes helemaal voor me!
Ik hoop dat nu je dit weet: het verhaal van de kant van Roos, je er meer vrede en rust mee kunt hebben.
Mij heeft het in ieder geval heel veel rust gebracht sinds ik die reading heb laten doen van Isis.
Ik heb hem uitgeprint en af en toe pak ik hem er weer even bij, het blijft een heel bijzonder iets, alsof je heel eventjes met je paard hebt kunnen praten!

**Geplaatst**: 04-06-08 22:38

Re: Hoe gaan jullie met het verlies van je paard om ?

Geplaatst: 04-06-08 22:38

Hi, Ik kom hier ook even mijn hart luchten. Alhoewel ik moet bekennen dat ik wel vrede met Laros zijn dood heb. Ik mis hem vreselijk en kan nog steeds mijn tranen niet bedwingen.
Ik ga een armband laten vlechten van zijn staart, maar heb nog geen moed gehad hem weg te brengen.

**Geplaatst**: 04-06-08 22:39

Re: Hoe gaan jullie met het verlies van je paard om ?

Geplaatst: 04-06-08 22:39

@am13 Ja, klopt helemaal.

Ik moet je bekennen dat ik hem ook uitgeprint in mijn agenda heb zitten. Laatst zat ik er even doorheen en heb me even terug getrokken en hem weer doorgelezen.
Doet me in ieder geval erg veel. *LOL*

Het heeft me iig weer een stukje verdriet getroost om het zo maar te zeggen.
Ik begrijp nu sommige dingen ook beter dan voorheen.
Best maf eigenlijk. Bloos

@Jollyjoker, ga ik ook doen, moet alleen de staart nog van zolder afhalen en dat kan ik nog niet.

**Geplaatst**: 04-06-08 22:40

Re: Hoe gaan jullie met het verlies van je paard om ?

Geplaatst: 04-06-08 22:40

esch schreef:
ik heb 3 weken geleden mijn lieve paard in laten slapen, ze is 26 jaar geworden en heeft 20 jaar bij ons mogen zijn.
Ikzelf ben met dit paard opgegroeid mijn moeder heeft haar 20 jaar geleden gekocht en toen ik groot genoeg was heb ik er ook veel mee gereden. Ik heb zoveel plezier met dit paard gehad. Ze ging voor ons door het vuur.
Ik heb het nog elke dag moeilijk. Mijn paarden staan ook thuis, dus elke dag kom ik langs haar box. En elke dag mis ik haar met de voerrondes. Zij maakte altijd de meeste herrie met voeren. Nu is het akelig stil met voeren.
Ik hoop dat ik het over een tijdje een plekje kan geven.

WIj hebben haar op de kliniek in laten slapen wegens een ernstige hoefbevangenheid door cushing. We zijn bij haar gebleven en hebben haar zelf afgedekt.
En nog lopen de tranen over mijn wangen als ik dit zo typ.

Gaat dit ooit minder worden?

Ik heb mijn meririe ook in laten slapen vanwege de cushing.Ze is wel gewoon thuis op stal ingeslapen en 23 jaar geworden.
Het is nu 4 maanden geleden maar ook ik heb er nog steeds moeite mee dat ik die keus heb moeten maken.Ik zie hier heel herkenbaar dat je hart van binnen huilt,je ribben worden uit je lijf gescheurd zoveel pijn heb je.
Nog steeds heb ik mijn jankmomenten en die zullen voorlopig ook wel even blijven.
Ik lees dit topic elke dag door maar reageer niet omdat ik denk dat niemand mijn verdriet en gevoel begrijpt.
Maar ik merk nu juist dat de meeste hetzelfde gevoel hebben en dat ik niet de enigste ben.
Alleen door al tegen lotgenoten te kunnen vertellen over je pijn lucht zoveel op.

Ik heb een hele mooie hanger laten maken van wat haren door iemand die hier op bokt zit.Echt een leuke hanger is het geworden.