Bokt.nl

kavita schreef:

het is toch leuk een liedje dat is heel vrolijk en een gedicht zo persoonlijk vind ik tenminste

vanitymay schreef:

"Don't Cry For The Horses"

Don't cry for the horses that life has set free.
A million white horses forever to be.
Don't cry for the horses now in God's hand.
As they dance and they prance in a heavenly band.

They were ours as a gift, but never to keep.
As they close their eyes forever to sleep.
Their spirits unbound. On silver wings they fly.
A million white horses against the blue sky.

Look up into heaven, you'll see them above.
The horses we lost, the horses we loved.
Manes and tails flowing, they gallop through time.
They were never yours, they were never mine.

Don't cry for the horses. They'll be back someday.
When our time is gone, they will show us the way.
Do you hear that soft nicker? Close to your ear?
Don't cry for the horses. Love the ones that are here.
~Brenda Riley-Seymore~

MyWishMax schreef:

De strijd was oneerlijk, heel niet terecht. We wilden graag verder, maar je verloor dit gevecht.

De strijd is gestreden, je hebt je best gedaan. Je pijn zal verdwijnen. We weten dat je moet gaan..


Ons paard wordt binnenkort ingeslapen.

diddlmouses schreef:

Sterkte WMM, wat heeft ie?

Het valt mij op dat in bijna al jullie gedichtjes naar voren komt dat jullie zelf voor inslapen hebben gekozen en afscheid hebben kunnen nemen.
Ik heb dit niet gekund en daar heb ik het nogsteeds heel moelijk mee.

MyWishMax schreef:

De strijd was oneerlijk, heel niet terecht. We wilden graag verder, maar je verloor dit gevecht.

De strijd is gestreden, je hebt je best gedaan. Je pijn zal verdwijnen. We weten dat je moet gaan..


Ons paard wordt binnenkort ingeslapen.

MoniekJ schreef:

Ik kom thuis en zie jou foto staan
Dat doet me zo pijn
Ik wou dat je mij ’s nachts een kusje komt geven
Mij welterusten wenst.
En zegt dat je van me houd
Dat je trots op mij bent

Maar dat kan niet meer
Nooit meer jou stem,
Of nooit meer een aai over mijn bol

Jij met je zachte stem
Je vriendelijke lach, en jouw lieve woorden
De woorden die mijn pijn verzachtte
Dat zijn de woorden die ik nu juist zo mis
-------------------------------------------------------------------------
Ik kijk op jou neer
Ik zie je verdriet
Maar ik zal je blijven beschermen
Zal altijd van jou blijven houden
Ook al zit ik hier boven, en jij daar beneden.

Maar mijn kind het is beter zo
Ik moest gaan, ook al wilde ik het niet
Jou achterlaten is het grootste verdriet
Maar van jou zal ik altijd blijven houden.

Hoe moeilijk het ook is
Je moet verder met waar je gebleven was
Verder met het leven
Je zult mij nooit meer vergeten


niet echt voor paard... maarja

diddlmouses schreef:

Sterkte WMM, wat heeft ie?

Het valt mij op dat in bijna al jullie gedichtjes naar voren komt dat jullie zelf voor inslapen hebben gekozen en afscheid hebben kunnen nemen.
Ik heb dit niet gekund en daar heb ik het nogsteeds heel moelijk mee.