Bokt.nl

**Geplaatst**: 30-01-10 15:51

Re: Hoe gaan jullie met het verlies van je paard om ?

Geplaatst: 30-01-10 15:51

Wie wil mij helpen met de foto ?

**Geplaatst**: 30-01-10 16:02

Geplaatst: 30-01-10 16:02

onne pb em maar naar mij lukt dat wel?

**Geplaatst**: 30-01-10 16:07

Geplaatst: 30-01-10 16:07

Bedankt zwelgje , heb hem net naar Flew gestuurd, Flew alsnog bedankt

In het kleine rondje zit de as van Onne, dit hebben ze zonder dat ik het wist meegenomen.

**Geplaatst**: 30-01-10 18:00

Geplaatst: 30-01-10 18:00

zwelgje27 schreef:
@Tjady: vind de ring super mooi! Ik zou ook twijfelen in jou geval.. Ene kant mooie als ze vervlochten zijn, het waren maatjes. Andere kant het waren 2 individuen, allebei speciaal en immers toch samen in de ring.. Je hebt namelijk 2 strengen zag ik in de ring.. Moeilijke keus, maar ik zou ze misschien denk ik apart doen, maar zou ook erg twijfelen..
Wat zijn de kosten voor zo'n ring en waar laat je em maken? Weet nog steeds niet wat ik met de staart doe, wil eigenlijk armband, maar wel het liefst een stevige en zilver ofzo..

Eigenlijk sla je de spijker op de kop. Zo denk ik er eigenlijk ook over. Gemend is wel mooi maar, maar ze zijn al samen in de ring en ik had deze uitgekozen omdat ze dan alle twee er in komen. Ik raakte wat verward nu ze aan mij vroeg of ik ze gemengd wilde. Ik kies nu heel eigenwijs voor apart. Sorry bokkers dat ik jullie adviezen in de wind sla.
Het maken van de ring kost 165 euro omdat ik het goud dat ervoor gebruikt wordt oud goud van mijzelf is. Dus het materiaal hoef ik dan niet te betalen. Dan komen de vier briljantjes ernog wel bij, maar die zullen niet zo groot zijn.Totaal dan rond de 300 euro.

**Geplaatst**: 30-01-10 18:24

Geplaatst: 30-01-10 18:24

zwelgje27 schreef:
@Ireen: prachtige foto! Herken veel in wat je schrijft.. Ik heb bijna een week niet gewerkt! op een dinsdag is het gebeurd en ben die maandag erop pas weer begonnen.. En ja ook bij mij zijn dat gewoon min-uren geworden, heb er ook niks over gezegd.. Mijn hoofd stond er niet naar me daar druk over te maken.. Mensen snappen niet dat dit zo iets heftigs is, dat je geestelijk, maar ook lichamelijk echt niet in staat bent te werken.. Had echt totaal geen energie..
Er zijn veel collega's die heel belangstellend waren, een hand op mijn schouder was al genoeg, dat was fijn. Er zijn echt mensen die begrijpen hoe zwaar het mij valt.. Maar er zijn ook collega's waarvan ik weet dat ze het niet begrijpen.. En die geen eens hebben gevraagd hoe het met me ging toen ik er weer was.. Ik voelde me daardoor eg onzeker en twijfelde of het inderdaad niet belachelijk was dat ik bijna een week thuis heb gezeten..
Vind het heel knap dat je maar 1 dag thuis gebleven bent.. Maar pas op dat jejezelf er niet te snel overheenzet he! Ik merk namelijk dat ik me op mijn werk redelijk in kan houden, maar het moet er daarna toch steeds een keer uit.. En het vreet energie, vooral nu, het is nog zo vers Ireen.. Geef je zelf en ook je lichaam de tijd om het op je af te laten komen en gun jezelf de nodige rust, je hebt het nodig.. Veel sterkte..

Bedankt.. ik hoefde gelukkig dinsdag en woensdag al niet te werken, dus ben donderdag weer begonnen. Is wel erg zwaar inderdaad aan het eind van de dag, af en toe ben ik zo met mijn werk bezig dat ik even niet aan haar denk, voel me daarna erg schuldig..

Ik laat van Evita haar staart haren ook een armband maken, dat wordt deze waarschijnlijk met haar naam aan de binnenkant gegraveerd
Afbeelding

van paardensieraad.nl (daar heb jij de ring dan ook vandaan denk ik tjady?).

Evita had geen witte staart meer de laatste jaren, vroeger wel. Nu zitten er ook veel grijze, zwarte, bruine haren tussen maar ik denk dat ik die er ook gewoon tussen laat zitten.

**Geplaatst**: 30-01-10 18:37

Re: Hoe gaan jullie met het verlies van je paard om ?

Geplaatst: 30-01-10 18:37

Ik vind hem heel erg mooi.

**Geplaatst**: 30-01-10 18:40

Re: Hoe gaan jullie met het verlies van je paard om ?

Geplaatst: 30-01-10 18:40

Inderdaad echt heel erg mooi!

Ik wil ook nog wel een aandenken wat ik altijd bij me kan dragen. Maar iets met zijn haar wil ik niet, en aangezien hij begraven is heb ik ook geen as. Ik denk dat het misschien gewoon een hangertje wordt ofzo, maar eigenlijk wil ik iets bijzonders.

**Geplaatst**: 30-01-10 21:23

Re: Hoe gaan jullie met het verlies van je paard om ?

Geplaatst: 30-01-10 21:23

@ Flew en Kiwi_ dank je, in het rondje hebben ze ook nog de letter O erbij gedaan, denk je dat je folders krijgt en dan krijg je dit.
Het oog is een steentje.

**Geplaatst**: 31-01-10 19:12

Geplaatst: 31-01-10 19:12

Wow wat supersuper mooi!
(sorry dat ik niet reageerde op die mail, lees het nu pas)

**Geplaatst**: 31-01-10 21:19

Re: Hoe gaan jullie met het verlies van je paard om ?

Geplaatst: 31-01-10 21:19

Onne, erg mooi hoor die hanger. Fijn als je hem zo bij je hebt.

Kiwi, je komt vanzelf wel iets tegen waarvan je denk, dit is wat ik als herdenking wil. Het meest bijzondere is dat hij in je hart zit.

**Geplaatst**: 31-01-10 22:18

Re: Hoe gaan jullie met het verlies van je paard om ?

Geplaatst: 31-01-10 22:18

Geeft niet pikeur, bedankt iedereen, ben er meer dan blij mee.

**Geplaatst**: 01-02-10 00:09

Geplaatst: 01-02-10 00:09

Citaat:
Eigenlijk sla je de spijker op de kop. Zo denk ik er eigenlijk ook over. Gemend is wel mooi maar, maar ze zijn al samen in de ring en ik had deze uitgekozen omdat ze dan alle twee er in komen. Ik raakte wat verward nu ze aan mij vroeg of ik ze gemengd wilde. Ik kies nu heel eigenwijs voor apart. Sorry bokkers dat ik jullie adviezen in de wind sla.
Het maken van de ring kost 165 euro omdat ik het goud dat ervoor gebruikt wordt oud goud van mijzelf is. Dus het materiaal hoef ik dan niet te betalen. Dan komen de vier briljantjes ernog wel bij, maar die zullen niet zo groot zijn.Totaal dan rond de 300 euro.

Grappig dat ik de enige ben die, in tegenstelling tot alle andere reacties, heb gezegd het misschien toch apart te doen. En dat dat toch de doorslag geeft

Ik zou ook direct aan het twijfelen zijn gegaan, want het klinkt mooi als ze vervlochten zijn. Maar heel goed dat je bij je eerste keuze bent gebleven, je eerste gevoel, dat is vaak het juiste..

**Geplaatst**: 01-02-10 00:24

Geplaatst: 01-02-10 00:24

Citaat:
Bedankt.. ik hoefde gelukkig dinsdag en woensdag al niet te werken, dus ben donderdag weer begonnen. Is wel erg zwaar inderdaad aan het eind van de dag, af en toe ben ik zo met mijn werk bezig dat ik even niet aan haar denk, voel me daarna erg schuldig..

Ik laat van Evita haar staart haren ook een armband maken, dat wordt deze waarschijnlijk met haar naam aan de binnenkant gegraveerd

van paardensieraad.nl (daar heb jij de ring dan ook vandaan denk ik tjady?).

Evita had geen witte staart meer de laatste jaren, vroeger wel. Nu zitten er ook veel grijze, zwarte, bruine haren tussen maar ik denk dat ik die er ook gewoon tussen laat zitten.

Voel je vooral niet schuldig, ik kan op mijn werk ook heel goed er even niet aan denken..
Bij mij komt het vooral naar boven als ik alleen ben of als ik even tot rust kom, of als het er echt uit moet, omdat ik me al een poos heb in zitten houden..
Maar ik denk dat je er in het begin vooral ook niet constant aan denkt omdat je toch nog een beetje verdooft bent, of je er bewust vanaf zet.. Ik denk dat dit pas iets later steeds meer naar boven gaat komen, dat merk ík tenminste nu wel...

Mooie armband, ik zou ook zeker de staart er gewoon voor gebruiken die ze nu had qua kleuren.. Dat is je laatste beeld van haar toch.. Zo herrinner je haar het liefst, zo recent, dichtbij en tastbaar mogelijk..

Ik heb een tedora armband van mijn zusje gehad, de dag nadat mijn paardje was ingeslapen, met een hangertje van een paardenhoofd eraan. Het is voor mij echt een herdenkingsarmband aan hem.. Heb em dag en nacht om en draai heel vaak (soms onbewust) aan het hoofdje..

@Onne: Wat een prachtig hangertje zeg! Heel mooi.

**Geplaatst**: 01-02-10 20:02

Re: Hoe gaan jullie met het verlies van je paard om ?

Geplaatst: 01-02-10 20:02

Onne: Wat een prachtig hangertje, echt heel mooi

.

Tjady : Maakt toch niet uit dat je ondanks onze mening voor apart kiest

. Gewoon doen wat jij het mooiste/beste vind

.

Met mij gaat het weer wat beter

. Alleen moet er geen zielig liedje gedraait worden want dan barst ik nog in huilen uit.

Ik denk dat ik weet waarom ik me deze maand zo beroerd voelde. In januarie heb ik moppie voor het eerst ontmoet.

**Geplaatst**: 01-02-10 20:55

Re: Hoe gaan jullie met het verlies van je paard om ?

Geplaatst: 01-02-10 20:55

Heel veel sterkte allemaal...

Mooie tattoo.. Ik heb zelf ook een op me pols laten zetten vorig jaar,maar ik heb alleen de sterfdatum op mijn pols. En meer onder mn duim de eerste letter van haar naam met een hartje. Ben er nog altijd heel blij mee,het geeft ook aanleiding om er over te praten. Bijv al mn stage kinderen weten waarvoor mn tatoo staat en gaan er zo lief mee om. Niemand mag wat verkeerds zeggen,

Daarnaast zie ik wel veel herkenning hier..voor mij komt er ook geen nieuw paard meer. Ik had wat met mn meisje...en dat gevoel heb ik met geen enkel paard meer. Het doet me weinig..en heb er totaal geen behoefte aan.

Spullen liggen ook nog allemaal hier...ik kan er niet aan beginnen

**Geplaatst**: 01-02-10 20:56

Re: Hoe gaan jullie met het verlies van je paard om ?

Geplaatst: 01-02-10 20:56

http://www.youtube.com/watch?v=xLxwIBzSJsE

dat is mn nummer van mn meisje...moet altijd huilen als hem hoor

**Geplaatst**: 01-02-10 21:11

Re: Hoe gaan jullie met het verlies van je paard om ?

Geplaatst: 01-02-10 21:11

Chatelaine, wat een mooie tekst in het nummer, ik kan me voorstellen dat dit jouw nummer is.
Ik merk dat ik er meer in berust, maar ze nog steeds in alles mis. Mijn 2 maatjes, gelukkig weer samen, maar daardoor een zo mogelijk nog grotere leegte achterlatende.

**Geplaatst**: 01-02-10 21:17

Re: Hoe gaan jullie met het verlies van je paard om ?

Geplaatst: 01-02-10 21:17

Ik merk vooral dat als er maar niet aan denk/over heb het prima gaat. Maar zo werkt het natuurlijk niet..

Klopt,teks sprak me heel erg aan net zoals bij een nummer van marco borsato.
'Ik hou van jou,voor nu en voor altijd. Mijn hart en ziel willen je nooit meer kwijt. Ik heb je lief,mijn hele leven lang. Ik wist meteen toen ik je daar zag staan,dat dit nooit meer weg zou gaan. Want ik hoor bij jou,met alles wat ik ben,kies ik vandaag voor jou. Dwars door de zee van tijd,breng ik jou de eeuwigheid. Ik hoor bij jou...

'

**Geplaatst**: 01-02-10 21:25

Geplaatst: 01-02-10 21:25

Mooi nummer..
Evita haar allerliefste maatje is 3 jaar geleden overleden, de gedachte dat ze weer samen zijn troost mij ook wel. Zij hadden ook een heel bijzondere band met elkaar. Tinkie was de laatste maanden van haar leven best wel zwak, ze kon af en toe niet meer op staan in de wei en Evita is geen moment van haar zijde geweken. Eviet is na het overlijden van Tink ook best wel even niet zichzelf geweest. Ik hoop echt dat het zo is dat zij nu weer samen kunnen zijn.

Afbeelding

Naast dat het onmogelijk is om met een nieuw paard weer zo'n band te krijgen als met Evita, voel ik me ook schuldig als ik wat met een ander paard doe. Evita is de laatste jaren van haar leven min of meer met pensioen geweest en ze was gruwelijk jaloers als ik met een ander paard bezig was

Ik vind rijden ook heel leuk, maar dat ging niet met Evita en dat nam ik haar helemaal niet kwalijk. Zo voelde dat wel altijd als ik op een ander paard klom, klinkt heel idioot volgensmij maar ik durf er nog steeds niet aan toe te geven dat ik het misschien wel leuk vind om ooit weer een rijpaardje te hebben.

**Geplaatst**: 02-02-10 21:27

Geplaatst: 02-02-10 21:27

Ik verwerk het langzaam.
Het gevoel dat er iets mist blijft altijd bij me. Ik mis haar iedere dag en ik zal haar nooit vergeten.
Maar ik leer er mee omgaan.
Mijn paardje is 26 oktober ingeslapen ik had een speciale band met haar.

**Geplaatst**: 02-02-10 21:29

Geplaatst: 02-02-10 21:29

Het klinkt vast raar, maar ik denk niet dat ik er echt moeite mee zou hebben. Natuurlijk is het effe janken en elke dag even een gaatje maken in mijn gedachte voor mijn oude vriend/in is er zeker.

Een paard is een vriend voor het leven.

**Geplaatst**: 03-02-10 11:08

Geplaatst: 03-02-10 11:08

Lexiepexie schreef:
Het klinkt vast raar, maar ik denk niet dat ik er echt moeite mee zou hebben. Natuurlijk is het effe janken en elke dag even een gaatje maken in mijn gedachte voor mijn oude vriend/in is er zeker.

Een paard is een vriend voor het leven.

Dat zou fijn voor je zijn als je er niet veel moeite mee zou hebben. Zo als meerdere in dit topic heb ik zelf erg veel verdriet door het verlies van mijn paarden.

**Geplaatst**: 04-02-10 17:38

Geplaatst: 04-02-10 17:38

Ik zal vanavond even op iedereen proberen te reageren, ik heb wel bijgelezen maar er zijn inmiddels zo enorm veel reacties gekomen..

Hier gaat het met ups en downs. Inmiddels ben ik druk bezig met rouwverwerkingstherapie en daar heb ik wel veel baat bij.Helaas heeft die beste man helemaal niks met paarden dus dat hapert dan weleens. Maar bepaalde gevoelens, dromen en emoties kan hij me wel goed uitleggen waardoor ik begrijp waarom ik dit voel. Daardoor zijn nu de paniekreacties zo goed als weg..
Ook ben ik eindelijk de dag na ostar zijn overlijdensjaar begonnen met het maken van een fotoboek.
Dat ervaar ik als heftig, maar daardoor kan ik wel steeds een beetje gevoel binnenlaten en zo richting verwerking en acceptatie gaan werken..

De band met mijn fries word langzaam ook wat sterker. En dat terwijl ik hem bijna verkocht had aan mijn beste vriendin.
Maar hij is vorige week gecastreerd en heeft nu dus intensieve verzorging nodig en daardoor groeien we toch wat meer naar elkaar toe want ondanks de pijn van de open wonden, zwellingen en troep laat hij zich perfect behandelen....
Hij heeft zelfs naar me gehinnikt, daar was ik zo blij mee..

Mijn mannetje zal ik altijd missen, vooral in de moeilijke perioden van het leven, maar in mijn hart zal hij altijd voortleven..

**Geplaatst**: 04-02-10 19:03

Geplaatst: 04-02-10 19:03

Lexiepexie schreef:
Het klinkt vast raar, maar ik denk niet dat ik er echt moeite mee zou hebben. Natuurlijk is het effe janken en elke dag even een gaatje maken in mijn gedachte voor mijn oude vriend/in is er zeker.

Een paard is een vriend voor het leven.

Niet veel moeite? ik denk dat je daar wel anders over praat als je maatje er eenmaal niet meer is en je in een groot leeg zwart gat valt..

**Geplaatst**: 05-02-10 13:58

Geplaatst: 05-02-10 13:58

JoycexLynn12 schreef:
Lexiepexie schreef:
Het klinkt vast raar, maar ik denk niet dat ik er echt moeite mee zou hebben. Natuurlijk is het effe janken en elke dag even een gaatje maken in mijn gedachte voor mijn oude vriend/in is er zeker.

Een paard is een vriend voor het leven.

Niet veel moeite? ik denk dat je daar wel anders over praat als je maatje er eenmaal niet meer is en je in een groot leeg zwart gat valt..

Je haalt de woorden uit me mond.

@ czarina fijn dat de band met je Fries sterker wordt het is misschien voor je paard op een vervelende manier maar wel erg fijn dat hji nu naar je hinnikt dat moet je toch een warm gevoel geven van binnen.

Merk dat het mij nog steeds veel moeite kost om me merrie in me hart te sluiten angst om haar kwijt te raken is denk ik wel de grootste oorzaak. En daardoor blijft zij ook bij mij op afstand omdat het een hele zelfstandige merrie is.