meggiemeg schreef:Heb dit topic al meerdere malen voorbij zien komen en elke keer had ik zoiets van blij dat ik dat niet mee hoef te maken voorlopig! Helaas was dit te snel werkelijkheid!!
Afgelopen maandag heb ik mijn paard in moeten laten slapen.
Ongeveer 2 weken geleden begon hij wat onregelmatig te lopen.
De gedachten gingen uit naar een hoefzweer of een kneuzing van de wand omdat hij zich verlipt had.
Dus de behandeling opgestart voor een hoefzweer. Dit was op maandag. Op donderdag terug voor controle, helaas nog geen verbetering. De vraag kwam of ik mijn paard daar wilde laten staan zodat hun eigen smid er de volgende dag naar kon kijken.
Die had direct iets van dit is geen zweer. Zodoende werd zijn voorbeen op de foto gezet. Hier kwam hko 4 uit met aan diverse gewrichten zware artrose.
Pijnstillers mee en hij zou de rest van zijn leven op de wei slijten.
Helaas een week verder wilde hij niet meer lopen, weer de dierenarts erbij. Deze wilde hem naar de kliniek hebben om weer foto's te kunnen maken. Deze wezen uit dat het hoefbeen is gaan zakken en kantelen. Pijnstillers werden opgeschroeft, bloedverdunners erin en ontstekingremmers.
Prognose was slecht, er werd nog overwogen om te gaan gipsen.
Hij is op de kliniek gebleven voor het weekend, zondagmiddag is hij gaan liggen en wilde niet meer overeind komen. Hij wilde ook niet meer eten. At alleen als ik er bij was, ging 4x per dag naar hem toe.
Op maandagochtend was hij zo slecht dat we besloten hebben om hem zijn rust te geven en geen pijn meer.
Ik heb mijn grote vriend 11 jaar lang in mijn leven mogen hebben.
De klap is zo hard, in 2 weken tijd was hij weg.
Hij was altijd zo groot en krachtig en in een paar dagen een klein en zielig hoopje!
De dagen zijn leeg, lang en stil zonder hem. Het gat enorm groot!
Barst meerdere keren per dag in tranen uit, slaap slecht.
Ondanks de wetenschap dat ik hem een goed leven heb gegeven 11 jaar lang, dat ik voor hem heb gekozen en niet voor mezelf. Het verstandelijke weet gewoon dat ik er goed aan heb gedaan alleen het gevoelsmatige zal wel een lange tijd nodig hebben.
Het is zo onwezelijk dat hij nooit wat heeft laten merken tot voor die 2 weken terug...
wat een verschrikkelijk herkenbaar verhaal!! die van mij had ook HKO en deze was van op en top sportpaard binnen 4 maanden in een oud versleten mannetje veranderd.
nu rond deze periode werk vorig jaar de HKO geconstateerd erg confronterende tijd op dit moment.....