Bokt.nl

**Geplaatst**: 10-12-09 20:12

Re: Hoe gaan jullie met het verlies van je paard om ?

Geplaatst: 10-12-09 20:12

Hier gaat het zijn gangetje. Ik heb sinds het ongeluk geen paard meer van dichtbij gezien en ik voel die behoefte eigenlijk ook niet.

**Geplaatst**: 10-12-09 20:26

Re: Hoe gaan jullie met het verlies van je paard om ?

Geplaatst: 10-12-09 20:26

pikeur : fijn dat het beter lijkt te gaan

.

pfff ik kom geloof ik niet uit mijn dip, eind november was het een half jaar geleden dat moppie in geslapen is, en ik heb het er nu nog super moeilijk mee.

**Geplaatst**: 10-12-09 20:31

Re: Hoe gaan jullie met het verlies van je paard om ?

Geplaatst: 10-12-09 20:31

Flew : wat had je een prachtig paard zeg!

Met mij gaat het wel goed eigenlijk, vooral omdat Lynn zo lekker gaat en we goed onze punten rijden in de wedstrijden.. Ja, ik heb het een plaatsje gegeven, de dood van Nunique.. het is nu bijna 1,5 jaar geleden..
29 november was het 2 jaar terug dat wij haar kochten.. was wel effies moeilijk!

Ze zal vast wel rennen met al jullie paardjes en lekker grasies eten!

**Geplaatst**: 10-12-09 20:38

Geplaatst: 10-12-09 20:38

Heb dit topic al meerdere malen voorbij zien komen en elke keer had ik zoiets van blij dat ik dat niet mee hoef te maken voorlopig! Helaas was dit te snel werkelijkheid!!

Afgelopen maandag heb ik mijn paard in moeten laten slapen.
Ongeveer 2 weken geleden begon hij wat onregelmatig te lopen.
De gedachten gingen uit naar een hoefzweer of een kneuzing van de wand omdat hij zich verlipt had.
Dus de behandeling opgestart voor een hoefzweer. Dit was op maandag. Op donderdag terug voor controle, helaas nog geen verbetering. De vraag kwam of ik mijn paard daar wilde laten staan zodat hun eigen smid er de volgende dag naar kon kijken.
Die had direct iets van dit is geen zweer. Zodoende werd zijn voorbeen op de foto gezet. Hier kwam hko 4 uit met aan diverse gewrichten zware artrose.
Pijnstillers mee en hij zou de rest van zijn leven op de wei slijten.
Helaas een week verder wilde hij niet meer lopen, weer de dierenarts erbij. Deze wilde hem naar de kliniek hebben om weer foto's te kunnen maken. Deze wezen uit dat het hoefbeen is gaan zakken en kantelen. Pijnstillers werden opgeschroeft, bloedverdunners erin en ontstekingremmers.
Prognose was slecht, er werd nog overwogen om te gaan gipsen.
Hij is op de kliniek gebleven voor het weekend, zondagmiddag is hij gaan liggen en wilde niet meer overeind komen. Hij wilde ook niet meer eten. At alleen als ik er bij was, ging 4x per dag naar hem toe.
Op maandagochtend was hij zo slecht dat we besloten hebben om hem zijn rust te geven en geen pijn meer.
Ik heb mijn grote vriend 11 jaar lang in mijn leven mogen hebben.
De klap is zo hard, in 2 weken tijd was hij weg.
Hij was altijd zo groot en krachtig en in een paar dagen een klein en zielig hoopje!
De dagen zijn leeg, lang en stil zonder hem. Het gat enorm groot!
Barst meerdere keren per dag in tranen uit, slaap slecht.
Ondanks de wetenschap dat ik hem een goed leven heb gegeven 11 jaar lang, dat ik voor hem heb gekozen en niet voor mezelf. Het verstandelijke weet gewoon dat ik er goed aan heb gedaan alleen het gevoelsmatige zal wel een lange tijd nodig hebben.
Het is zo onwezelijk dat hij nooit wat heeft laten merken tot voor die 2 weken terug...
Afbeelding

**Geplaatst**: 10-12-09 20:40

Geplaatst: 10-12-09 20:40

JoycexLynn12 schreef:
Flew : wat had je een prachtig paard zeg!

Dank je wel. Ik was ook echt supertrots op hem, kon me geen fijner paard wensen.

**Geplaatst**: 10-12-09 20:42

Re: Hoe gaan jullie met het verlies van je paard om ?

Geplaatst: 10-12-09 20:42

En een dikke knuffel voor Meggiemeg. :(:)

**Geplaatst**: 10-12-09 20:44

Geplaatst: 10-12-09 20:44

Oh oh oh, waarom gaan de mooiste paarden als eerste naar de paardenhemel toe...

Ontzettend veel sterkte meggiemeg.. Hij heeft volgens mij een super leven bij je gehad en soms... soms moet je het dier kunnen loslaten.. Ik denk dat je paard trots op je is omdat jij hem zijn pijn heb afgenomen..

Flew : jij mag zeker trots zijn op je beessie! Hij zal vast nog bij je zijn hoor!!!

**Geplaatst**: 10-12-09 20:56

Re: Hoe gaan jullie met het verlies van je paard om ?

Geplaatst: 10-12-09 20:56

Hij was donders slim en voor de duivel niet bang. Echt zo één die de wereld uitlachte. Een heel speciaal paard, al vindt iedereen zijn paard natuurlijk heel speciaal.

Mijn Nans heeft vele harten gestolen met zijn strijd tegen een ziekte waarvan iedereen dacht dat hij het niet kon winnen. En toch flikte hij het.

**Geplaatst**: 10-12-09 21:20

Geplaatst: 10-12-09 21:20

Heel veel sterkte Flew :(:)

Wat een vechter..

En meggiemeg, jij ook heel veel sterkte. Zo ben je lekker bezig en 2 weken later is het over..

moppielover schreef:
pfff ik kom geloof ik niet uit mijn dip, eind november was het een half jaar geleden dat moppie in geslapen is, en ik heb het er nu nog super moeilijk mee.

Was er maar een manier om het allemaal wat makkelijker te maken..
Mijn vader zit continu zo van denk dan aan hoe leuk jullie het samen hadden en wees er dankbaar voor, maar ik kan gewoon nog niet blij worden om zulke momenten.. enkel verdrietig om het feit dat ik het nooit meer zo leuk zal hebben..

**Geplaatst**: 10-12-09 21:23

Re: Hoe gaan jullie met het verlies van je paard om ?

Geplaatst: 10-12-09 21:23

Dat herken ik Pikeur. Mijn paardje was niet geschikt voor de wedstrijdsport, terwijl ik wel ambitie had. Met een eventueel volgend paard zou ik wedstrijden kunnen starten, maar dat lijkt helemaal niet belangrijk meer.

**Geplaatst**: 10-12-09 21:26

Geplaatst: 10-12-09 21:26

flew: heel veel sterkte :(:)

.
Meggiemeg : Pfff jeetje, heel veel sterkte :(:)

pikeur: dat zeggen ze tegen mij ook steeds maar ik kan er alleen maar om huilen, omdat het idd nooit meer zo leuk/speciaal gaat worden.

**Geplaatst**: 10-12-09 21:28

Geplaatst: 10-12-09 21:28

Meggiemeg en flew, veel sterkte de komende tijd.. :(:)

En verder ook iedereen die het nodig heeft een dikke :(:)

Ik lees nog wel mee, maar reageer bijna niet.. 7 januari word het een jaar geleden van ostar..
Ik mis hem nog iedere dag zo ontzettend erg..

Ik werk sinds kort op een hele leuke stal, dat verzet mijn gedachten wel, en het moedigt me ook wat meer aan om met de eigen paarden weer te gaan trainen ipv rondjes te hobbelen.. Maar dan komen er weer veel herinneringen van os boven..

**Geplaatst**: 10-12-09 21:32

Re: Hoe gaan jullie met het verlies van je paard om ?

Geplaatst: 10-12-09 21:32

Ervaren jullie ook dat de pijn niet minder lijkt te worden, maar dat je er wat minder vaak aan denkt?

**Geplaatst**: 10-12-09 21:45

Re: Hoe gaan jullie met het verlies van je paard om ?

Geplaatst: 10-12-09 21:45

Het verdriet zou inderdaad een plekje moeten krijgen als je het verlies gaat verwerken..
Helaas werkt dat bij mij nog niet helemaal..

**Geplaatst**: 10-12-09 21:47

Re: Hoe gaan jullie met het verlies van je paard om ?

Geplaatst: 10-12-09 21:47

Bij mij gaat het verwerken ook nog niet echt hoor, het is natuurlijk ook nog heel recent. Maar ik kan inmiddels wel weer eten en enigszins normaal functioneren en dat scheelt veel. 's Avonds in bed begint het piekeren weer.

**Geplaatst**: 10-12-09 21:54

Re: Hoe gaan jullie met het verlies van je paard om ?

Geplaatst: 10-12-09 21:54

Het is inderdaad nog maar kort geleden voor je, en er zal vast nog wel een tegenslag komen, al hoop ik dat natuurlijk niet voor je.. Als je maar voldoende energie op doet uit je bezigheden overdag en natuurlijk een goede maaltijd en nachtrust,dat is erg belangrijk voor je zowel lichamelijk als geestelijk..
Ik merkte zelf doordat ik niet kon eten, en niet sliep(nachtmerrie's) ik steeds verder in een neerwaartse spiraal kwam.. Nu krijg ik weer energie om andere zaken op te pakken die me afleiden..

**Geplaatst**: 10-12-09 21:56

Re: Hoe gaan jullie met het verlies van je paard om ?

Geplaatst: 10-12-09 21:56

Ik ben uiteindelijk weer gaan eten, nadat we zijn as begraven hadden. Moest ook wel want ik ben al niet zwaar en ik was 5 kilo kwijt. Nachtmerries over het ongeluk heb ik nooit gehad, maar ik droom wel heel veel over Nans. Laatst droomde ik over dat ik probeerde hem te redden met allemaal operaties, middelen tegen shock enzo. Dat was een heel verdrietige droom die ook veel indruk heeft gemaakt.

**Geplaatst**: 10-12-09 22:02

Re: Hoe gaan jullie met het verlies van je paard om ?

Geplaatst: 10-12-09 22:02

Dat zal inderdaad een heel heftige droom geweest zijn..
We willen allemaal zo graag onze diertjes terug hebben..

Ja je valt snel af in zulke nare tijden..
Ik was 13 kilo kwijt toen ik besloot dat het zo niet langer kon..

**Geplaatst**: 10-12-09 22:03

Re: Hoe gaan jullie met het verlies van je paard om ?

Geplaatst: 10-12-09 22:03

Ja ik wil hem dolgraag terug. Bovendien heb ik ergens ook nog het gevoel dat ik hier schuld aan heb, ook al was het een ongeluk.

**Geplaatst**: 10-12-09 22:10

Re: Hoe gaan jullie met het verlies van je paard om ?

Geplaatst: 10-12-09 22:10

Heb je je verhaal van het ongeluk en de dood van nans ook hier op bokt staan? Jezelf de schuld geven heeft geen zin, dat kost je onnodige energie en je veranderd er niks mee..

**Geplaatst**: 10-12-09 22:11

Geplaatst: 10-12-09 22:11

voor de nieuwkomers hier...
Wat een verhaal zeg, Meggiemeg, maar o zo herkenbaar helaas.

Helaas heb ik maar een paar maanden van mijn Robijn mogen genieten, ik zou er alles voor over hebben om haar nog 1 dag bij mij te kunnen hebben...

Ik zit ook weer even in een giga dip, 1 januari is het een half jaar geleden dat ze gegaan is en ik heb dan ook absoluut geen zin in oud en nieuw... Beetje stom uitgekozen van me

Misschien komt het ook wel door de tijd van het jaar, vorig jaar vroeg ik van alles voor kerst voor Robijn... Nu weet ik gewoon niets te vragen...

**Geplaatst**: 10-12-09 22:12

Geplaatst: 10-12-09 22:12

pff flew

. ik had dat schuldgevoel ook, echt verschrikkelijk

ik ben nu ook weer afgevallen, heb ook een zware griep achter de rug maar ook het verdriet om moppie zorgt ervoor dat ik afviel/val, en nu krijg ik het er niet meer bij.

ik droom ook vaak over moppie, vaak fijne ( wel moeilijke) dromen maar soms ook minder fijn.

ook voel ik soms dat hij bij me is, af en toe voel ik zijn lichaam bij mijn lichaam, dat is zoo moeilijk want ik voel hem maar kan hem niet zien en niet aanraken en op zon moment wou ik dat hij nog gewoon hier is.

**Geplaatst**: 10-12-09 22:14

Geplaatst: 10-12-09 22:14

czarina schreef:
Heb je je verhaal van het ongeluk en de dood van nans ook hier op bokt staan? Jezelf de schuld geven heeft geen zin, dat kost je onnodige energie en je veranderd er niks mee..

Ik heb een topic hier op IM en er heeft een topic op de voorpagina gestaan omdat het een verkeersongeluk was.

Het komt er in het kort op neer dat hij zonder aanwijsbare reden opeens zo is gaan hangen dat zijn halster op drie plaatsen doorbrak. Ik heb nog geprobeerd hem te stoppen, maar hij is de weg op gerend en daar geschept door een auto. Zijn been was gebroken en het was duidelijk dat er niks meer aan te redden was. En al was er wel wat aan te redden, dan had ik dat ook niet gedaan.

**Geplaatst**: 10-12-09 22:14

Geplaatst: 10-12-09 22:14

Ik heb pas 1 keer over Robijn gedroomd, de avond nadat ik de allerlaatste brief van haar verzekering binnen kreeg...

Ik heb al die tijd normaal gefunctioneerd en me redelijk goed gehouden, op bepaalde momenten thuis en op stal na...

**Geplaatst**: 10-12-09 22:18

Re: Hoe gaan jullie met het verlies van je paard om ?

Geplaatst: 10-12-09 22:18

Wij hebben deze zomer onze hond in moeten laten slapen, pas de laatste paar weken kan ik normaal over hem praten zonder direct een brok in mijn keel te krijgen. Het verdriet is er nog wel maar op een andere manier, wat milder lijkt het wel.
Ons paard zal wel even gaan duren, er valt zo'n leegte ineens.
Heb van een gedeelte van zijn staart een armband laten maken, dit wilde ik persé heel snel zodat ik hem bij me kan hebben.
De as strooi ik straks uit in het bos waar we altijd reden.
Maar wel pas als ik er klaar voor ben.