Time flies.... Alweer 4 maanden verder.
Enkele weken geleden liep ik bij stom toeval een nieuw droompaard tegen het lijf. Ik scrolde verveeld zonder enige intentie langs de velen advertenties op marktplaats, en liet plotseling mijn oog vallen op een fantastische merrie. Direct het 'wauw' gevoel dat ik destijds ook had toen ik bij Lagune ging kijken, iets wat me enorm aansprak en opnieuw een redelijk gedrongen pony-achtige uitstraling. In de nacht nog een paar keer gekeken omdat ik er niet van kon slapen, en uiteindelijk in de ochtend het desbetreffende dier aan mijn man en moeder laten zien. "Dan ga je toch kijken" zeiden hun beiden. Ik hield af.
Ik wilde er niet aan; dier was boven mijn budget en ik wilde mezelf niet blij maken met een dooie mus, en nog verdrietiger zijn.
In de middag belde mijn moeder ineens dat ze voor zaterdag 22 november een bezichtiging had geregeld. Vol twijfel bij haar in de auto gestapt, en voornamelijk haar het woord laten voeren. Liefde op het eerste gezicht en de klik oogde wederzijds; Een behoorlijk temperamentvolle en sensibele merrie. Terug in de auto was ik beduusd, en eenmaal thuis heb ik alles vol enthousiasme aan mijn man vertelt om s'avonds in huilen uit te barsten. "Doe een bod lieverd, ik wil je nooit meer zo ongelukkig zien als in de voorbije maanden. Je verdiend het! Ik wil dat je er voor gaat"
Vrijdag 28 november stond ze goedgekeurd en wel op stal.
En nu geniet ik dus dagelijks van een werkelijk fantastische, kerngezonde merrie. Ze is heel anders als Lagune maar gelijktijdig hebben ze ook zoveel overeenkomsten... Ook een kopersnoetje, van die maffe friemellippen, prachtige donkere ogen en ze geeft net als lagune enorm veel kusjes en beschikt over dezelfde eerlijkheid. Echt een karakterdier
Lagune was een afstammeling van de hengst Notaris; Bij aankoop kreeg ik vaak te horen "Oh die zijn verschrikkelijk" ik heb er juist altijd een zwak voor gehad. Notaris kom je niet zo bijzonder vaak terug in stambomen, maar deze merrie heeft het toevallig ook.. Zij het ver weg.
Het is vooral vreemd niet meer na te hoeven denken over alle kwalen en gebreken, maar gewoon zorgeloos te kunnen rijden. Ik ben eeuwig dankbaar voor de bijzondere levenslessen van mijn Goentje, en ik hoop stiekem dat hij deze temperamentvolle merrie zo nu en dan een wijze levensles influistert.
Dank voor jullie velen lieve reacties! Van mijn voornemen om te stoppen met de paarden en te gaan kruisboogschieten komt in ieder geval niets terecht, we hopen in januari voor het eerst te starten