Dank jullie wel voor de super lieve reacties, echt heel fijn! Het is recht uit m'n hart geschreven.
geerke
Berichten: 31213
Geregistreerd: 06-09-07
Geplaatst: 05-01-14 12:25
die laatste foto....dat verdriet van iedereen Dat grijpt mij meer aan dan een overleden paard. Het paard merkt het niet meer maar wat laat ze een leegte achter Ze heeft het goed gehad!
HeavensLove
Berichten: 1198
Geregistreerd: 05-01-13
Woonplaats: België
Geplaatst: 05-01-14 12:32
waw, de foto's zijn echt mooi!!! een waardig aandenken en jouw dierbaarste foto met Jesse, vind ik echt geweldig! trouwens een heel mooi verhaal geschreven! je hebt echt je hart in die tekst gestoken!
Hygge
Berichten: 2857
Geregistreerd: 30-06-11
Geplaatst: 06-01-14 21:53
Wauw, die foto's met je zoontje spreken boekdelen. Ontzettend veel sterkte gewenst
Turbie
Berichten: 457
Geregistreerd: 07-07-10
Geplaatst: 06-01-14 21:58
Heel veel sterkte.. De foto's met je zoontje zijn onwijs mooi, en de laatste foto spreekt boekdelen. Tranen in mijn ogen, je kan het verdriet van de gezichten aflezen..
Het is ongelooflijk hoe dit als buitenstaander je kan raken. TS het verhaal en de foto's zijn prachtig. Wat een heftige periode moet je destijds gehad hebben; zo dubbel de vreugde van de komst van je dochter en het zware verlies van jouw trouwe maatje. Wanneer je zoveel liefde voelt voor een dier is afscheid nemen moeilijk, maar dat wetende heb jij voor Caatje gekozen. Heel knap van je. Elke foto straalt liefde uit. Koester de prachtige herinneringen.
Met tranen in m'n ogen zitten kijken naar de foto's en je verhaal gelezen. Die laatste foto........ De emoties , ook van de mensen op de achtergrond! Dit zegt genoeg over jullie band met jullie gezinslid!
Poeh, ik ben geroerd door de ontzettend lieve reacties hierboven... Jullie slaan de spijker op zn kop. Dank jullie wel.
Rick0
Berichten: 34
Geregistreerd: 20-06-13
Woonplaats: Enschede
Geplaatst: 07-01-14 01:10
Wat een prachtige foto's en tekst. De tekst heeft me echt geraakt. Heel veel sterkte
xGwennn_94
Berichten: 784
Geregistreerd: 25-01-13
Woonplaats: Zegge
Geplaatst: 07-01-14 01:30
Wauw, wat een prachtig iets hebben jullie mee gemaakt! Kippenvel heb ik er gewoon van.
Prachtige foto's, met zo te lezen een prachtig paard!
Ik wens je heel veel sterkte!
Gerritt
Berichten: 1249
Geregistreerd: 23-10-11
Woonplaats: In een ananas
Geplaatst: 07-01-14 01:44
Ik krijg echt kippenvel van je topic... zo veel liefde en vertrouwen wat jullie tussen elkaar hadden.
De laatste foto spreekt boekdelen, heel dapper van je besluit.
Mijn oude collega moest een aantal jaren terug ook haar merrie laten inslapen ze hadden ook een onbreekbare band samen, als ze erover begint breekt ze nog steeds in tranen uit en het is al meer dan 3 jaar geleden. Elke ochtend staat ze op en voelt dan een warme adem op haar gezicht; ze is heilig overtuigd dat dit haar merrie is elke ochtend. Zo apart, als ik dan jouw foto's zie denk ik jeetje, hoe je verteld is net zoals zij dat zou doen.
Fijn dat je zulke mooie herinneringen aan je paardje hebt..
Wiek3
Berichten: 689
Geregistreerd: 19-07-09
Woonplaats: Friesland en Brabant
Geplaatst: 07-01-14 02:04
Ik had getemd voor Uitgelicht. En Bokt is het blijkbaar met mij eens Jullie verhaal verdient een ere plaatsje.
janouk
Berichten: 18623
Geregistreerd: 18-04-06
Geplaatst: 07-01-14 06:33
Gekke Marcato heeft een prachtig leven gehad en een gezegende leeftijd behaald. Ik heb hem in het verleden op de liedehof geregeld feest zien vieren. Altijd vrolijk. Dag mooi paard
Wat heb je dat mooi beschreven. Een echt eerbetoon...
Lau
Berichten: 16993
Geregistreerd: 03-11-09
Woonplaats: Op een roze wolk
Geplaatst: 07-01-14 10:21
*snik*snik* wat mooi geschreven het eerste in memorian topic waar ik van moet huilen. Ik wens je heel veel sterkte met dit verlies en hoop dat doe prachtige foto voor eeuwig aan de muur mag hangen. En ik weet zeker dat hij de mooiste ster van de hemel is.
smileydees
Berichten: 1686
Geregistreerd: 03-03-11
Woonplaats: in het westen v/h land
Geplaatst: 07-01-14 10:33
wat een liefdevol verhaal! Ik ben er stil en ontroerd van. Op 5 januari was het voor ons "alweer" 2 jaar geleden dat wij onze Sindy hebben moeten laten gaan. Ondanks dat wij een ander paard hebben, hebben we het nog vaak over onze Sin. Wat zijn ze toch bijzonder he, onze dieren. Wat krijgen we een hoop van ze, wat leren we een hoop van ze.
Those we love don't go away they walk beside us every day unseen, unheard but always near. so loved, so missed so very dear
Mi_Esperanza
Berichten: 564
Geregistreerd: 31-10-11
Geplaatst: 07-01-14 10:40
Wauw, ik lees dit met tranen in mn ogen. Wat een prachtig dier, en wat mooi hoe hij mrt je zoontje deed. Sterkte.. x