Bokt.nl

**Geplaatst**: 10-09-09 18:47

Re: Hoe gaan jullie met het verlies van je paard om ?

Geplaatst: 10-09-09 18:47

Brudoe hopelijk accepteren ze je bod. We willen natuurlijk wel foto's zien mocht de koop doorgaan..

Moppielover, wat een speciaal moment moet dat geweest zijn..

**Geplaatst**: 10-09-09 18:50

Geplaatst: 10-09-09 18:50

Wauw wat mooi dat jullie meteen konden dromen!
Ik kon de dood van nunique niet loslaten.. constant zat ik eraan te denken.. tot ik bij een geweldig mens aan kwam die zich geen reader noemde maar wel contact kon leggen.

We hebben samen zitten huilen en ik heb het los kunnen laten. Vroeger dacht ik aan nuni met een traan en nu met een mooie lach.
Nunique heeft mij laten zien hoe het is om een paard te hebben, ze heeft mij zoveel geleerd en ik dank haar voor de mooie tijden!

In mijn droom vannacht zag ik allerlei paarden voorbij komen die wat betekenen voor me, opeens stond nunique daar met mij op haar rug.. en toen stopte me droom!

czarina : Klopt, we gaan lekker trainen en misschien worden we ooit m2.
Voorlopig is 16 sept me 1e wedstrijd en ik heb er veel zin..
Ja mijn paard heeft schitterende appeltjes, zelfs als de zon niet schijnt zie je ze!
Ben er erg trots op, teken dat ze gezond is en dat ze lekker in dr vel zit.
Tis gewoon een heerlijk dier, een echte knuffel!
Ben blij dat ik haar tegen kwam toen nuni overleed!:)

**Geplaatst**: 10-09-09 18:52

Re: Hoe gaan jullie met het verlies van je paard om ?

Geplaatst: 10-09-09 18:52

moppie lover : zat je berichtje na te lezen en kreeg ook een rilling.. Wat moet dat mooi zijn geweest..

Ik heb vaak savonds opeens een hele rare rilling, die mevrouw (reader) zei ook dat dat nunique was..
Toen ik het gesprek zeg maar had met nunique was mijn rechterkant helemaal koud en verlamd.. Dit omdat nunique altijd rechts van mijn staat en ze aanwezig was..
Voelde steeds koude windvlaagjes en dat terwijl er geen raam of deur open stond..
Achja, je moet er maar in geloven maar ik denk wel dat er meer in tussen hemel en aarde!

**Geplaatst**: 10-09-09 18:57

Re: Hoe gaan jullie met het verlies van je paard om ?

Geplaatst: 10-09-09 18:57

Ik geloof er ook heel erg in, omdat ik ook zo afentoe wat dingen meemaak waarvan ik echt weet dat dat gewoon anders niet kan.

Morgen is Mootje gewoon al 5 maanden niet meer hier. Heb gisteren nog met een vriendin over hem gepraat, viel me wel zwaar maar is eigenlijk de eerste na zijn overlijden dat ik echt over hem heb kunnen praten. Was redelijk emotioneel maar het heeft me wel goed geholpen. 'K mis hem nog altijd.

**Geplaatst**: 10-09-09 19:15

Re: Hoe gaan jullie met het verlies van je paard om ?

Geplaatst: 10-09-09 19:15

Dat gemis zal nooit overgaan.. Ze zullen áltijd een plekje in je hart hebben..
Soms denk ik dat ik gewoon nog één keer haar vast wilhouden.. dat ik gewoon nog even met haar kan wandelen, haar kusjes kan geven op haar neus..
Haar aankijken en dat die blik zegt het is goed joyce..
Pff en dit schrijf ik in tranen!

Ik ben zo ontzettend blij met Lynn, Lynn betekent veel voor me en ik zou geen moment zonder haar kunnen.. Maar als ik aan nunique denk dan mis ik haar zo erg.. Lynn kan ik aaien, en kusjes geven maar nunique is gewoon weg.. ze is er niet meer..
En soms besef ik dat geen eens.. Het is alweer een jaar geleden maar het lijkt alsof het vorige week was..

**Geplaatst**: 10-09-09 19:26

Geplaatst: 10-09-09 19:26

moppielover schreef:
toen moppie net heen gegaan was ging ik wandelen en toen liep ik onbewust de route die ik heel vaak met hem wandelde, toen ik op de dijk liep voelde ik zijn neus op mijn schouder, en daarna een warm windvlaagje alsof hij ademde op mijn schouder, ons hondje ging ook ineens heel hard rennen ( hij is bang voor paarden). Toen ik omkeek was er niks te zien. Dat was best eng, emotioneel maar ook heel fijn, er ging echt even een vlaag van rust, ontspannenheid door me heen.

Dat is echt een kippenvel momentje :+:

**Geplaatst**: 10-09-09 19:27

Re: Hoe gaan jullie met het verlies van je paard om ?

Geplaatst: 10-09-09 19:27

over 11 dagen is het al weer 2 jaar geleden.. nu moet ik ook ineens aan mij reading denken,
De nacht erna heb ik nog 1 x van hem gedroomd.. daarna nooit meer..

**Geplaatst**: 10-09-09 19:29

Re: Hoe gaan jullie met het verlies van je paard om ?

Geplaatst: 10-09-09 19:29

Brudoe! succes vanavond, en hopelijk gefeliciteerd met je nieuwe aanwinst.

Mijn droom was trouwens heel duidelijk.. Ik zal eens kijken of ik het verslag nog op hyves heb staan

**Geplaatst**: 10-09-09 19:31

Geplaatst: 10-09-09 19:31

Ik ben nog niet in memoriam maar helaas wel bijna. Ik heb vandaag te horen gekregen dat ik mijn 5 jarige ruin morgen in moet laten slapen. Ik heb hem 2 jaar en een paar maanden en heb daarvan 1,5 jaar gedokterd.

Nu hebben jullie allemaal al een heel zwaar verlies geleden, ik had alleen een vraag.. hebben jullie besloten erbij te zijn toen je je paard in moest laten slapen of hebben jullie bewust levend afscheid genomen en waarom?

Ik zit hier namelijk op het moment zwaar mee in dillemma en morgen is het al zover..

Ik hoop dat jullie je ervaring met mij willen delen..

**Geplaatst**: 10-09-09 19:37

Geplaatst: 10-09-09 19:37

Snackie schreef:
Ik droomde alleen de nacht na de reading (van na zijn dood) over hem. met pijn in zijn lijfje,
ik zocht ff het bericht erbij :
Ik heb trouwens gedroomd Over Marlon!

Maar het was niet zo'n hele leuke droom, heb maar momenten onthouden.
Dat ik met hem over het harde stapte, en hij ging stilstaan,en heel raar doen met zijn linker voorbeen.

ook begreep ik uit die droom,dat hij de hele dag op stal stond,omdat hij uit zijn stekker gaat,als hij buiten los was.

Zijn ijzers zaten ook na 2 weken al niet meer goed enzo, alles heel pijnlijk voor hem.

Het was wel heel mooi zonnig weer,en die bak, die was ineens helemaal met strandzand.

Voor mij is de boodschap duidelijk,dat ik er nu goed aan heb gedaan, de pijn voor hem te eindigen.

In die droom was het mooi weer, marlon was een warmte paard,en dat strandzand herrinnert aan 2 super gave strandritten,waar we beiden super van genoten hadden.

En ik ben blij,dat ik eindelijk van hem gedroomd heb..
jammer genoeg was de hond ook aan het dromen,en werd ik wakker, terwijl ik helemaal niet wakker wilde worden(dat is ook raar,ik hoorde de hond jammeren,terwijl ik sliep)

Wat ik ook nog redelijkbewust meemaakte in die droom,is dat hij wel overleden was,maar hij was toch bij me,in die droom,volledig helder,en niet schimmig ofzo.

Denk dat daar ook de boodschap in zit,dat hij altijd bij me zal zijn..

**Geplaatst**: 10-09-09 19:40

Geplaatst: 10-09-09 19:40

ManonR schreef:
Ik ben nog niet in memoriam maar helaas wel bijna. Ik heb vandaag te horen gekregen dat ik mijn 5 jarige ruin morgen in moet laten slapen. Ik heb hem 2 jaar en een paar maanden en heb daarvan 1,5 jaar gedokterd.

Nu hebben jullie allemaal al een heel zwaar verlies geleden, ik had alleen een vraag.. hebben jullie besloten erbij te zijn toen je je paard in moest laten slapen of hebben jullie bewust levend afscheid genomen en waarom?

Ik zit hier namelijk op het moment zwaar mee in dillemma en morgen is het al zover..

Ik hoop dat jullie je ervaring met mij willen delen..

Jeetje wat rot voor je zeg!
Inslapen is niet zo'n rot gezicht vind ik zelf.
Je moet doen waar je zelf goed bij voelt, maar ik denk dat het fijn is (als ik vanuit mijzelf kijk)
Om er bij te zijn, hem gerust te stellen als de DA toch eng is,
Als hij gaat liggen, voordat hij gaat slapen, dat je hem lekker kan knuffelen, en gerust kan stellen.
Hem lieve dingen kunt toefluisteren etc..
Heel erg veel sterkte morgen! alvast 10 knuffels, want die heb je vannacht wel nodig.

Als je besluit dat je nog een armbandje ofzo van zijn haar wilt maken, knip dan een plukje uit zijn staart. Sterkte :(:)

**Geplaatst**: 10-09-09 19:52

Geplaatst: 10-09-09 19:52

bij inslapen ben ik er bij geweest
was niet zo eng als gedacht had ,ook ik zag er tegenaan ,is me "meegevallen " achteraf gezien

over dukat heb nooit gedroomd ,heb alleen een keer gedroomd dat een telefoontje kreeg van de kliniek en men vertelde dat dukat niet meer thuis kwam

bella heb een keer van gedroomd ,mooie droom

**Geplaatst**: 10-09-09 19:56

Geplaatst: 10-09-09 19:56

ManonR schreef:
Ik ben nog niet in memoriam maar helaas wel bijna. Ik heb vandaag te horen gekregen dat ik mijn 5 jarige ruin morgen in moet laten slapen. Ik heb hem 2 jaar en een paar maanden en heb daarvan 1,5 jaar gedokterd.

Nu hebben jullie allemaal al een heel zwaar verlies geleden, ik had alleen een vraag.. hebben jullie besloten erbij te zijn toen je je paard in moest laten slapen of hebben jullie bewust levend afscheid genomen en waarom?

Ik zit hier namelijk op het moment zwaar mee in dillemma en morgen is het al zover..

Ik hoop dat jullie je ervaring met mij willen delen..

Ah wat bagger voor je zeg!

Ik ben 4 dagen op vakantie geweest toen mijn merrie overleed, na een reading vertelde mijn paard dat ze juist heeft gewacht tot ik weg was zodat ik er niet bij was..
Nu achteraf had ik erbij willen zijn om haar te begeleiden te steunen.

De da heeft mijn ouders het afgeraden om er niet bij te zijn, dit omdat het niet leuk is om je paard te zien sterven en zijn laatste adem uitblaast..
Het paard kan tegenspartelen omdat het niet dood wil.. Máár het kan natuurlijk ook heel vredig gaan.. Dit is nooit van te voren zeggen.
De da zei dat ze nunique beter levend konden herinneren met al die mooie moment als het moment dat hij zijn laatste adem uitblaast want dat zal altijd op je netvlies blijven staan.

Persoonlijk zou ik erbij willen zijn.. Je kunt je paard vasthouden en lieve woordjes zeggen.. Na alles wat je voor hem gedaan moet je het ook netjes afsluiten.
Ik zeg het nu wel zo stoer maar mocht het moment aankomen met lynn zou ik me god niet weten wat ik moet doen.

Wat je ook beslist het is altijd goed! Heel veel sterkte ermee meid..
Ik zou een plukje staart meenemen (ik heb de hele staart afgeknipt) voor een mooi armbandje.
Laat je ons weten hoe het ging?
Veel sterkte morgen

**Geplaatst**: 10-09-09 20:04

Geplaatst: 10-09-09 20:04

Citaat:
De da heeft mijn ouders het afgeraden om er niet bij te zijn, dit omdat het niet leuk is om je paard te zien sterven en zijn laatste adem uitblaast..
Het paard kan tegenspartelen omdat het niet dood wil.. Máár het kan natuurlijk ook heel vredig gaan.. Dit is nooit van te voren zeggen.
De da zei dat ze nunique beter levend konden herinneren met al die mooie moment als het moment dat hij zijn laatste adem uitblaast want dat zal altijd op je netvlies blijven staan.

Dat is precies wat mijn ouders ook zeggen, dat het voor altijd om mijn netvlies zal blijven staan. Het is een paard wat heel erg graag wil leven en 4 maanden met pijn door is gelopen. Maar uiteindelijk het niet meer aan kon, en daarom ben ik ook bang dat hij niet wil gaan. Maar ik heb in mijn hoofd zitten dat ik hem op het allerlaatste moment samen met hem wil zijn, alsof niemand hem dan van mij af kan pakken. Ik heb ook zoveel respect voor zijn kracht dat hij doorgelopen is met die pijn omdat hij zo graag met mij wilde werken en daarom een goed afscheid verdient.

Maar vrienden en aan jullie reacties me ook laten zien dat het je kan helpen in de verwerking of dat het allemaal 'meevalt'.
Ik roep namelijk al weken dat ik er dan bij wil zijn maar toen was het nog niet zo dichtbij als nu..

Bedankt voor jullie sterkte dat waardeer ik echt heel erg!

**Geplaatst**: 10-09-09 20:11

Re: Hoe gaan jullie met het verlies van je paard om ?

Geplaatst: 10-09-09 20:11

Meid. Je kunt er beter ziek van zijn dat je er bij bent geweest, en alles zeker weet.
Dan dat je nog zieker bent van het idee dat je hem (je beste maatje) nooit gesteund hebt.

Als je het niet trekt op het moment daar, kun je de stal in lopen, of gewoon weggaan.

**Geplaatst**: 10-09-09 20:13

Geplaatst: 10-09-09 20:13

Je moet goed op je gevoel afgaan..
Als het morgen zover is ga je naar je paards stal.. Kijk je hem aan en dan beslis je..
Neem er de tijd voor en het is écht niet erg als je er niet bij bent.. Je paard zal er echt respect voor hebben, want hij kent je als geen ander!

Het zal op je netvlies staan ja, voor eeuwig en altijd.
Maar misschien kan je wel met een trots gevoel zeggen dat je je paard letterlijk door dik en dun heb gesteund!

Paarden kunnen gaan vechten ja, mijn vorige was een echte vechter.
Ze heeft 3 uur lang gevochten tegen haar koliek en bij haar spuit was het goed.. Het ging allemaal snel en ze was zo weg..
En zo kan het ook gaan meid, misschien laat je paard het niet merken maar hij kan gewoon op zijn.. En dan laat hij zich gewoon meevoeren naar de paardenhemel!

Pff ik heb helemaal zo raar gevoel.. Vind het zo vreselijk om zulke berichtjes te lezen.. Morgen je paardje lekker verwennen.. *oh damn nu ga ik echt janken* mooi poetsen en afscheid nemen!
Heel veel sterkte, meer kan ik gewoon niet zeggen!

**Geplaatst**: 10-09-09 20:21

Re: Hoe gaan jullie met het verlies van je paard om ?

Geplaatst: 10-09-09 20:21

Dankjewel Joyce, je heb gelijk.. hij kent me inderdaad als geen ander..

Bedankt voor jullie reacties, jullie hebben me erg geholpen ik weet wat mij morgen te doen staat!

**Geplaatst**: 10-09-09 20:29

Geplaatst: 10-09-09 20:29

veel sterkte voor morgen :(:)

**Geplaatst**: 10-09-09 20:36

Geplaatst: 10-09-09 20:36

Manon heel veel sterkte morgen!
Ik ben erbij gebleven..eigenlijk ook geen moment aan getwijfeld..Wilde hem niet alleen laten gaan, maar kan me goed voorstellen dat mensen er liever niet bij zijn. Zorg dat het je eigen keuze is, dat is de goede :(:)

**Geplaatst**: 10-09-09 21:41

Re: Hoe gaan jullie met het verlies van je paard om ?

Geplaatst: 10-09-09 21:41

dankjulliewel

Was idd echt een kippenvel moment.

Manon : Heel veel sterkte, ik ben er niet bij geweest, ik was heel bang dat hij zou gaan vechten en dan krijg ik dat beeld nooit meer van mijn netvlies en dan krijg ik nachtmerrie's enzo. Ik heb er geen spijt van dat ik er niet bij ben geweest, nu heb ik alleen herinneringen van een levende moppie.
Maar je moet doen wat je zelf het beste lijkt, gewoon op je gevoel afgaan

**Geplaatst**: 10-09-09 22:08

Re: Hoe gaan jullie met het verlies van je paard om ?

Geplaatst: 10-09-09 22:08

Manon, mijn berichtje terug lezend. komt wel poedersuiker over, zo is het niet bedoeld. Hopelijk snap je hoe ik hem bedoel..
Sterkte morgen!

Brudoe, mogen we je feliciteren?

**Geplaatst**: 10-09-09 23:20

Geplaatst: 10-09-09 23:20

Snackie schreef:
Manon, mijn berichtje terug lezend. komt wel poedersuiker over, zo is het niet bedoeld. Hopelijk snap je hoe ik hem bedoel..
Sterkte morgen!

O nee hoor helemaal niet! Ik vond het juist een hele goede en sterke zin! Don't worry!

**Geplaatst**: 10-09-09 23:20

Re: Hoe gaan jullie met het verlies van je paard om ?

Geplaatst: 10-09-09 23:20

Gelukkig maar

Sterkte nogmaals..

**Geplaatst**: 11-09-09 09:50

Geplaatst: 11-09-09 09:50

Manon heel veel sterkte vandaag en de komende tijd.
Maak eventueel nog een paar mooie foto's
Vergeet niet een pluk van zijn staart te nemen.
En het belangrijkste, neem alle tijd die jij nodig hebt voor het afscheid en ook na het inslapen. :(:)

**Geplaatst**: 11-09-09 09:59

Re: Hoe gaan jullie met het verlies van je paard om ?

Geplaatst: 11-09-09 09:59

Dankjewel allemaal. Heb de Lingehoeve net aan de telefoon gehad. Om 17.00 moet ik daar zijn om de euthenasie plaats te laten vinden(weet even niet hoe ik t anders moet typen).

Ja idd czarina, ik ga hem eerst nog even poetsen en knuffelen maar het afscheid gaat al zo snel.. Ik loop op dit moment ook een soort van in denial dat het vandaag al is!