Bokt.nl

**Geplaatst**: 23-07-09 19:00

Re: Hoe gaan jullie met het verlies van je paard om ?

Geplaatst: 23-07-09 19:00

Daar kom je pas achter als je gaat kijken, je kan het een kans geven

**Geplaatst**: 23-07-09 21:32

Re: Hoe gaan jullie met het verlies van je paard om ?

Geplaatst: 23-07-09 21:32

Ja Burdoe, daar kom je dan inderdaad pas achter. Ga erheen met lege gedachten. Ik dacht precies hetzelfde toen ik naar mijn nieuwe verzorgpaardje ging kijken. En in het begin zat ik er wel mee hoor, maar weet je Shiva zou boos op mij zijn geweest als ik niet verder was gegaan met mijn leven. Ook zij wist dat paarden mijn lust en leven zijn.. Zo moet jij ook proberen te denken. Sommige dagen heb ik inderdaad nog wel het gevoel dat het niet eerlijk is tegenover Shiva, maar ik kan die liefde toch niet meer aan haar geven, dus dan is het wel zo eerlijk om wat van mijn liefde aan Tolalinde te geven. Want die verdient het ook, en weet niet wat mij en Shiva overkomen is.. 't klinkt allemaal makkelijker dan het lijkt dat weet ik.. Ik hoop dat je gaat kijken, en natuurlijk horen we dan graag hoe het gegaan is

**Geplaatst**: 23-07-09 21:36

Re: Hoe gaan jullie met het verlies van je paard om ?

Geplaatst: 23-07-09 21:36

Gewoon gaan kijken, zegt je gevoel dat het goed is dan zou ik ervoor gaan.

**Geplaatst**: 23-07-09 21:48

Re: Hoe gaan jullie met het verlies van je paard om ?

Geplaatst: 23-07-09 21:48

Idd, gewoon echt gaan kijken!

Je doet er echt niemand tekort mee :(:)

Voor mij lijkt na een pechperiode het tij eindelijk gekeerd, dinsdag de sleutel van het nieuwe huis, vandaag nieuwe scoot gehaald en weer 2 prachtpaardjes in de weide lopen

Na regen komt zonneschijn

**Geplaatst**: 24-07-09 03:08

Geplaatst: 24-07-09 03:08

hoi jolijn ja ik weet wat je door maakt
het is moeilijk .
het is voor mij soms ook nog moeilijk ook al is het nu bijna 3 jaar geleden.
ik heb vaak dingen gehoord dat ik het fout deed maar als je in je hart voelt dat je het goed hebt gedaan dan moet je je daar bij neer leggen .
en nee en paard mag je niet laten leiden heb ik ook niet gedaan en voor al niet als en paard veel pijn heeft zo als die van jou en die van mij had .
ik vind dat je het goed hebt gedaan en wens je veel sterkte toe (ps jammer dat ik haar nooit heb gezien ) ook al heb je het belooft .
maar ja het is niet erg .
heel en heel veel sterkte gr

**Geplaatst**: 24-07-09 08:12

Re: Hoe gaan jullie met het verlies van je paard om ?

Geplaatst: 24-07-09 08:12

Brudoe gaan kijken , als het zo moet zijn , dan zal het zo zijn.

**Geplaatst**: 25-07-09 21:24

Geplaatst: 25-07-09 21:24

Ik denk indd dat ik ga kijken

Als ik eruit ben of hij groot genoeg is.
Iemand van jullie een idee hoeveel een stevige fjord van 1.40 kan dragen?

**Geplaatst**: 25-07-09 21:52

Geplaatst: 25-07-09 21:52

Phoeh dat vind ik moeilijk om te zeggen...ik denk 65 kilo ong?
Je woont trouwens ook kort bij mij in de buurt zie ik in de profiel en dreamy en misshaffie heb ik ooit eens gemeet,

En je naam komt me ook zo bekend voor, maar dat zal wel niet...je gezicht komt me namelijk niet echt bekend voor..

Mijn [**] was ong 1.35 hoog en ik weeg zo'n 54/58 kilo (wisselt, nu ben ik aan de dunne kant) en ik vond het net gaan. [**] was wel al oud natuurlijk maar met een jonkie zou het wel moeten lukken denk ik? Het ligt er natuurlijk ook aan hoe je meegaat in de bewegingen ed. Ik ben benieuwd.
Robijn fijn dat het lekker met je gaat.

sonjim ik ken je DA niet...

wel vervelend dat het is moeilijk is verlopen. Y;(

**Geplaatst**: 25-07-09 22:08

Geplaatst: 25-07-09 22:08

Brudoe , een stevige fjord kan gewoon een volwassene dragen.....

Ceesje heeft vandaag haar eerste endurance wedstrijd gereden

http://picasaweb.google.nl/wkoekoek/End ... 4038394386
(foto gemaakt door wendy koekoek)

**Geplaatst**: 25-07-09 22:09

Geplaatst: 25-07-09 22:09

De eerste spuit zetten was vervelend, daarna was Jimmy helemaal een en al rust. Alleen voor die eerste spuit had ik de da bijna naar huis gestuurd, ware het niet dat dit typisch Jimmy is.

**Geplaatst**: 26-07-09 16:23

Geplaatst: 26-07-09 16:23

Vandaag bij manege Bergemo in Heijen een buitenrit gaan maken en daar stond me toch een fjord...Een Bruintje in een fjordenjasje.
Precies hetzelfde karakter en dezelfde trekjes. Nou is alleen de vraag of ze hem verkopen..

**Geplaatst**: 26-07-09 17:36

Geplaatst: 26-07-09 17:36

ceesje schreef:
Brudoe , een stevige fjord kan gewoon een volwassene dragen.....

Ceesje heeft vandaag haar eerste endurance wedstrijd gereden
http://picasaweb.google.nl/wkoekoek/End ... 4038394386
(foto gemaakt door wendy koekoek)

Super!

Een Fjord kan mij makkelijk dragen en ik weeg er 90.
De arabier die ik had kon ook 85 kg dragen.
du die richtlijnen niet te nauw nemen, dan mag niemand meer paardrijden.

**Geplaatst**: 26-07-09 17:36

Geplaatst: 26-07-09 17:36

sonjim schreef:
De eerste spuit zetten was vervelend, daarna was Jimmy helemaal een en al rust. Alleen voor die eerste spuit had ik de da bijna naar huis gestuurd, ware het niet dat dit typisch Jimmy is.

**Geplaatst**: 26-07-09 17:47

Geplaatst: 26-07-09 17:47

Dan is het dus wel de moeite waard om te gaan kijken

Snackie wat heb jij trouwens een heel gaaf paard! Marlon was ook een knapperd :+:

**Geplaatst**: 26-07-09 18:03

Geplaatst: 26-07-09 18:03

Op 1 april 2009 heb ik afscheid moeten nemen van mijn paardje Opportunity(13 jaar). Ik heb hem bijna 10 jaar gehad. Maar hij had zoveel pijn, dat ik hem moest helpen.
Eind mei heb ik een nieuw paard gekocht, waar ik nu ook super blij mee ben

Ga er elke dag met heel veel plezier naartoe.
Ik zal mijn oude vriendje nooit vergeten, die heeft een speciaal plekje ingenomen. Ik heb ervoor gekozen om snel weer paarden te gaan kijken om het te verwerken, en ik ben ervan overtuigd dat hij mij heeft geholpen in mijn zoektocht naar mijn nieuwe paard.

Ik hoop dat iedereen ook zijn of haar geluk zal vinden met een nieuw paarden vriendje

**Geplaatst**: 26-07-09 18:55

Re: Hoe gaan jullie met het verlies van je paard om ?

Geplaatst: 26-07-09 18:55

Thanks Brudoe

Ik heb nog wat wedstrijd foto's :+:

Deze vind ik zo mooi :
Afbeelding

mr race eend. andere stand was er niet

**Geplaatst**: 26-07-09 19:24

Geplaatst: 26-07-09 19:24

Perfect paard. Vos met veel wit. Precies zoals ze moeten zijn.
Al ga ik voor mezelf dan toch maar voor een dikbil :+:

Smurvaas: Wat fijn dat je een nieuw paarden vriendje gevonden hebt!

**Geplaatst**: 26-07-09 19:33

Re: Hoe gaan jullie met het verlies van je paard om ?

Geplaatst: 26-07-09 19:33

Ik vind hem prachtig, En zo past er bij elk baasje het perfecte paard en andersom :+:

Zo ga jij ook weer je paardje vinden

**Geplaatst**: 26-07-09 19:40

Geplaatst: 26-07-09 19:40

Leuke foto's Snackie!!!

Ik ben ook heel blij met mijn "dikbil". Kan me soms zo gelukkig prijzen dat ik weer zo'n kanjer tref. Ik heb hem nu alweer bijna een jaar.

**Geplaatst**: 26-07-09 19:53

Re: Hoe gaan jullie met het verlies van je paard om ?

Geplaatst: 26-07-09 19:53

Verlief van een dierbare is altijd naar. Afgelopen winter had mijn 33 jarige pony koliek en de dierenarts contateerde een dubbel geslagen stuk darm. Als ze al zou genezen zou ze zeer koliek gevoelig blijven en waarschijnlijk meerdere malen per jaar koliek krijgen. Ze had een zeer zware pijnstiller gehad als laatste redmiddel en de kans bestond dat ze daar alleen al aan zou dood gaan omdat ze ook een flinke hartruis heeft. Omdat de winter al op zijn eindje liep was ze ook in een niet al te beste conditie. Verder kreeg ze nog parafine en ik geloof nog darmontspanners. Het was een trieste nacht met af en toe een buitje. Omdat ze niet dood kan gaan in onze stallen (kan er dan niet meer uit) moest ze buiten blijven dus buiten een stro bed gemaakt. Rond een uur of drie was haar pijnstiller uitgewerkt en had ze het heel zwaar. Ze voelde koud en stijf aan en haar oog was weggedraaid. Ademhaling heel traag en zwaar en ik dacht echt dat dat het was. Ik wilde er niet bij zijn als ze ging dus na haar warm te hebben gewreven en een afscheid wilde ik weg gaan. Ik hoorde wat achter me en toen ik omkeek was ze gaan staan. Omdat we de hele avond al een vast rondje hadden gelopen wist ze denk ik de route al en ze ging zelf het rondje lopen. Ik ben toen een paar rondjes mee gelopen en vervolgens naar binnen gegaan en slecht als het is in slaap gevallen. 2 uur later kwam ik weer kijken en liep ze al weer wat rond. Toen ben ik nog maar even naar bed gegaan en weer 2 uur later stond ze lekker te grazen.

Ik vond het geen leuke ervaring maar had er vrede mee gehad als ze gegaan was al had ik het dan liever anders gezien. Ze is immers al 33 en heeft mij 7 jaar lang onwijs veel geleerd. Zonder haar dacht ik waarschijnlijk nogsteeds dat je alles met slaan moest oplossen. Daarbij denk ik dat ze altijd wel een beetje bij mij zou blijven, dat gevoel heb ik en geeft mij rust.

Om het verhaal even af te maken. Laila ziet er nu toppie uit. Van brood mager naar veel te vet. Moet nu weer opletten voor hoefbevangenheid. Ze is dubbel terug en erger als vroeger. "wat, dacht je dat je mij kon pakken?" of "ik doe echt geen halster om, kan best zonder mee" dus uiteindelijk zonder halster mee langs de weg moeten nemen, en ging super, 10x beter als met.