Laat maar lekker zien, wij huilen wel met je mee... Denk dat we allemaal weten wat je voelt En dan heb jij er de extra zorgen om het verdriet van je kindjes er ook nog bij.
Een nieuw paard kan nooit James vervangen maar wel een hoop troost bieden.
Toen mijn kat dood ging was ik zooo verdrietig. Twee jaar lang bleef dat knagen. Toen kreeg ik een nieuwe kat die zo veel liefde en gezelschap bracht dat het knagende verdriet verdween.
Al is het er misschien nu nog niet het moment voor, ooit zal een ander paard ook weer bijzonder kunnen worden voor en dóór jou (als ik kijk naar de beelden van James en jouw hond). Nogmaals veel sterkte voor jou en je gezin
Al vertel je het nog tien keer...het is een prachtig verhaal
jessetjuhhh
Berichten: 612
Geregistreerd: 25-10-08
Geplaatst: 27-04-16 18:58
Jeeeeeeetje Evelien... Wat ontzettend erg en aangrijpend.. Ik kreeg er tranen van in mijn ogen, en kan me gewoon niet indenken (of nouja wel indenken,...) hoe ontzettend veel pijn je moet voelen.
Heel erg veel sterkte en probeer te genieten van de mooie momenten samen en James heeft het super bij je gehad..,
Heel veel sterkte.....heb helaas ook pas afscheid genomen van mijn lieve merrie. Mijn dochter van 15 was erbij, mijn twee jongste niet. Hoe moeilijk ook, verdriet hoort bij t leven . Maar wat is t moeilijk om je kinderen zo te zien. Sterkte
idylle
Berichten: 6075
Geregistreerd: 25-09-05
Woonplaats: Barneveld
Geplaatst: 27-04-16 19:18
Een nieuw paard is geen vervang middel van James, maar kan wel een hoop troost bieden! Wij hebben op een woensdagmiddag ons lieve hondje in laten slapen. Ik riep meteen de eerste tijd komt er geen andere in! Tot we 3 dagen later bij een nestje gingen kijken... De pupjes waren ook nog nichtjes van onze charly... We hebben wel expres voor een andere kleur gekozen, maar ben erg blij dat Cindy al zo snel in ons leven kwam, dat maakte het verlies van charly net wat zachter en dragelijker
De leegte die james achter laat kan nooit vervangen worden door een ander paard, maar de dagelijkse routine en bezigheden met een nieuw paard kan wel zorgen dat het verdriet draaglijk wordt. Het vertrouwen dat jij in james had en James jou heeft gegeven (en de kinderen natuurlijk) kan wel worden voortgezet met een ander paard. Al zal dat tijd kosten en moeite. Misschien moet je voor jezelf voorhouden dat een nieuw paard niet meteen een definitieve keuze hoeft te zijn voor jou, waar jij mee verder wilt, maar kun je wel de stap ermee zetten om verder te gaan met de paarden en waar je met de kinderen mee bezig was: de liefde, de vrijheid, het buitenleven en het samen bezig zijn met dieren. Sterkte nogmaals
Jeetje, steeds als ik die mooie foto's zie schieten de tranen weer in mn ogen.... Zo onwerkelijk! Die lieve James waar we allemaal van hebben mogen genieten door jouw topics en nu dit
Getsie, die kat ook al... wel fijn voor beide beesten dat ze een goed leven hebben gehad waarbij ze een geliefd lid van het gezin zijn geweest, ook fijn voor hen dat ze zonder lijdensweg ineens *poef* weg zijn..... maar voor jullie is het mooi klöte natuurlijk dat je nietsvermoedend gedag zegt en de volgende keer dat je ze ziet zijn ze er ineens tussenuit gepiept
Was de kat ook nog niet zo oud....?
Ik duim dat die "stomme hond" dubbel zo oud wordt ter compensatie
Chasey
Berichten: 10701
Geregistreerd: 27-10-10
Woonplaats: Winterswijk
Geplaatst door de TopicStarter: 27-04-16 22:48
Ja die gekke duutser mag van mij wel hoog bejaard worden. Nee de kat was ook nog niet zo oud.
Echt ik wens je heel veel sterkte! Ik weet hoe het is om iemand dierbaars te verliezen, ik denk wij allemaal Ik heb met tranen in mijn ogen je bericht gelezen, nogmaals: heel heel erg veel sterkte en ook aan je gezin
franka75
Berichten: 11201
Geregistreerd: 05-10-09
Woonplaats: Den Haag
Geplaatst: 27-04-16 23:57
Joh helemaal niet erg als je iets vaker verteld hoor, ook nog sterkte met je kat ook schrikken zeg. Het verwerken is nu echt begonnen. En dat zal echt nog wel een tijdje moeilijk blijven al denk ik dat het makkelijker zal worden als er weer een groot paard komt waar je nieuwe mooie dingen mee meemaakt, dat is mijn ervaring, ook zorg je dan weer voor iets groots.
pmarena
Berichten: 52052
Geregistreerd: 09-02-02
Geplaatst: 28-04-16 11:35
Leuk zo de hele clan op pad
Wat heeft dat gekke beest nou in zijn bek
Hihi, David lijkt op die eerste foto net Flipje uit Tiel met een reflecterend vestje er omheen
en nog steeds kan ik het niet begrijpen... toen ik het las dacht ik : oliebol! James? is het die James? stiekem hoopte ik dat je een onzin topic had gemaakt of dat hij alleen maar een paar weken we zou gaan ofzo... altijd genoten van al je topics, echt waar. al je video's deden me echt goed. ik kende James niet in het echt ofzo, maar op het internet straalde het geluk er al vanaf. snap niet hoe dit kon gebeuren... nogmaals echt veel sterkte....
Chasey
Berichten: 10701
Geregistreerd: 27-10-10
Woonplaats: Winterswijk
Geplaatst door de TopicStarter: 28-04-16 21:50
Al bijna een week geleden... Vanavond weer al jankend gewandelf.
het is vreselijk hoe diep het er inhakt, gelukkig zie ik bliksem die stilletjes je hart verwarmt! het heeft tijd nodig om te verzachten, vergeten zul je je maatje nooit!
StellaMay
Berichten: 535
Geregistreerd: 06-02-12
Woonplaats: Vlaardingen
Geplaatst: 29-04-16 18:03
Ik lees al vanaf het begin mee, heb ook toen een bericht geplaatst, maar weet gewoon nog steeds niet wat ik moet zeggen. Ik kan je verlorenheid, je verdriet, zó verschrikkelijk goed voorstellen. Opeens, bam, alles weg. Ineens, uit het niets, je hele wereld spat uiteen.
Ik had dat met het overlijden van mijn hond. Ik ben een jaar niet hetzelfde geweest. Voor veel mensen in mijn omgeving was dat belachelijk, want 'kom op, het is maar een hond, het is al een jaar geleden, waarom ben je daar nog steeds verdrietig over?'. Laat ik het zo zeggen, het hielp niet met het rouwproces.
Maar dit topic, wat een steun, echt prachtig. Ik heb meerdere keren met tranen in mijn ogen de berichten gelezen. De liefde die James heeft achtergelaten op bokt is schitterend. Ik denk als ik dit toen had gehad, dat mijn rouwproces niet zo lang had geduurd. Maar aan de andere kant is het ook goed geweest. Je valt, vreselijk diep en dan kom je opeens jezelf weer tegen. En ik ben er zoveel sterker uitgekomen.
Ik zie in jouw berichten veel van mijzelf terug. Al ben je een paar jaren ouder. Ik hoop zo dat jij en je mooie gezin hier ook sterker uit terug komen. En dat je het een plekje kan geven. In je eigen tijd. Maakt niet uit hoe lang dat duurt, die tijd heb je nodig.
Sorry voor het lange bericht, het spookt al een tijd door mijn hoofd heen.
Vandaag is het een week geleden. Vanmorgen maar naar het zwembad geweest, ondanks dat het leuk was en de kinderen zich prima hadden vermaakt moest ik toch een traantje wegpinken toen mijn zus me vertelde over James. Ze was vorige week vrijdag na het afscheid nemen van James op de terugweg naar huis een stralende witte wolk gezien. Net of de wolk zelf licht gaf. Toen ze die wolk zag, zag ze in gedachten james daar galloperen
Madje1992
Berichten: 2002
Geregistreerd: 10-04-10
Woonplaats: Vlissingen
Geplaatst: 29-04-16 20:07
Dat zijn ook momenten dat je het even zwaar hebt. Ik heb het met mijn overleden pony ook zwaar gehad. Wij hebben toen vrijwel meteen een tijdelijk pony gehad om de lege plek op te vullen, aangezien onze shet alleen achter bleef. En dat vonden we ook zielig voor hem. Achteraf beter niet kunnen doen. Ik was zelf nog aan het rouwen en stiekem had onze shet het ook zwaar. Hij heeft daarna ook nooit meer zo'n band kunnen op bouwen als met onze overleden pony. Hij heeft het ook nog afscheid van mogen nemen om het zo makkelijk mogelijk voor hem te maken.
Ik heb trouwens ook zo'n moment als je zus gehad, maar dan met mijn opa. Op zijn begrafenis wilde hij graag dat ik wat ging fluiten. Dat heb ik gedaan, en op het moment dat ik begon met spelen begon de zon op mij te schijnen. Was ook een heel mooi moment.
Neem je tijd om te rouwen!! Je hebt het echt nodig. Laat de tranen maar gaan als het nodig is.
Wat een mooi moment dat de zon op je scheen op de begrafenis.
Bliksem is nu een week alleen en hij is eindelijk rustig. We hebben van de week ook veel gewandeld met bliksem. En hij heeft gewoon nog dezelfde routine. Savonds in de paddock met inloop stal en overdag in de wei. De wei waar james is dood gegaan hebben we tot nu toe niet meer gebruikt. Maar dat komt ook omdat de afrastering gedeeltelijk weg is gehaald en er nog niet weer terug is geplaatst. Dat komt later wel... Oscar heeft de plek waar james heeft gelegen elke dag nog uitgebreid besnuffeld. Zelfs na zoveel regen.