Geplaatst: 21-05-09 19:08 Voor iedereen die zijn paard is verloren!
Als je je maatje moet laten gaan,
Vaagt de aarde onder je voeten vandaan.
Zo ben je nog samen één,
Zo sta je alleen.
Mensen die je verdriet niet snappen,
Verdriet en pijn die niet is te behappen.
Zonder tranen kun je niet aan hem denken,
Door alles niet meer zien wat het leven je heeft te schenken.
Blijdschap voelt als verraad,
Je wilt hem terug je kameraad.
Ooit komt de tijd, dat je zonder spijt, terug denkt aan die mooie tijd.
Zonder tranen maar met een lach,
Hopelijk genieten van een nieuwe dag.
Ookal zie of hoor je hem niet,
Je zal niet meer huilen van verdriet.
Het gaat je goed waar je ook bent,
Zo blij dat ik je heb gekend.
