Bokt.nl

**Geplaatst**: 16-04-09 10:04

Re: Hoe gaan jullie met het verlies van je paard om ?

Geplaatst: 16-04-09 10:04

Ik kon het gewoon niet, ik had het gevoel dat Vinga zo niks voor me betekende als ik Dakota toe liet in mn hart.
Maar nu zie ik een paard wat zoveel op zijn moeder lijkt en gewoon bij mij hoort, Vinga had het echt zo gewild dat Dakota en ik ook een team vormen net als Vinga en ik toen...
Zo zie je maar dat rouwen en verwerken veel tijd nodig heeft.

**Geplaatst**: 16-04-09 10:08

Re: Hoe gaan jullie met het verlies van je paard om ?

Geplaatst: 16-04-09 10:08

lonnie en lucifertje: :(:)

Dreeke, goed om te horen dat er echt iets veranderd is in de manier waarop je naar Dakota kijkt

**Geplaatst**: 16-04-09 10:09

Geplaatst: 16-04-09 10:09

Jah heeft het ook zeker, Er komt voor iedereen een tijd, dat je het een soort van los kan laten.
Voor mij na dik 1.5 jaar. kan ik zeggen dat ik hem losgelaten heb

Voor sommigen duurt het 10 jaar (kijk naar bijv. cayenne :(:)

)

**Geplaatst**: 16-04-09 14:05

Geplaatst: 16-04-09 14:05

Fijn Dreeke!!

Ik kan goed over Bert praten. Maar als iemand door durft te vragen en we bij zijn ziekte/overlijden komen, dan lukt het me niet meer zonder te huilen. Dat stuk blijft gevoelig, omdat ik het zo erg vind dat hij dit mee heeft moeten maken.

Ik weet niet of ik Bert al wel of niet heb losgelaten. Het verdriet zit niet meer zo aan de oppervlakte. En ik ben superblij met Vince, maar ik ben er Bert nooit minder door gaan missen. Voor mij zijn dat twee verschillende dingen.

**Geplaatst**: 16-04-09 17:33

Re: Hoe gaan jullie met het verlies van je paard om ?

Geplaatst: 16-04-09 17:33

Dat zijn ook 2 verschillende dingen,
Het gemis blijft, maar het verdriet is minder geworden in mijn geval.

**Geplaatst**: 16-04-09 20:40

Geplaatst: 16-04-09 20:40

@ Dreeke, wat goed dat je Dakota nu eindelijk kan toelaten in je hart, hij verdient het! En het is toch een stukje Vinga he, het is het mooiste wat ze je achter heeft kunnen laten.

**Geplaatst**: 16-04-09 22:19

Re: Hoe gaan jullie met het verlies van je paard om ?

Geplaatst: 16-04-09 22:19

Ik huil nog steeds wel, al is het wel minder. Soms dan mis ik hem opeens zo ontzettend, als ik gewoon bij de anderen in het weiland sta ofzo. Maar ik kan nu ook heel trots aan hem denken. Soms denk ik, het is goed zo. Maar dat is maar heel af en toe.

**Geplaatst**: 17-04-09 08:26

Geplaatst: 17-04-09 08:26

Voor iedereen die het nodig heeft een hele dikke :(:)

Het is goed om alle verhalen te lezen hier, soms heb ik in mijn omgeving weleens het gevoel dat ze vinden dat ik er al overheen had moeten zijn, al vroeg mijn vriend vorige week nog wel of ik ostar nog erg deed missen..
Vandaag een volgende schok, mijn shet is waarschijnlijk spier of hoefbevangen. Hij loopt nog wel, en probeert niet zijn hoeven te ontlasten, maar loopt wel erg stijf..
Het zat er al wel aan te komen want hij is behoorlijk dik, en de staleigenaar vind het altijd zo zielig dat pjot maar een paar kruimeltjes brok krijgt, dus die kiept er stiekem weleens extra bij. Straks de dierenarts maar laten komen. En hopen dat de kleine man er weer snel bovenop komt..
Maar ik moet wel zeggen dat dit als een harde klap aankomt zo vlak na ostar..

**Geplaatst**: 17-04-09 19:43

Geplaatst: 17-04-09 19:43

Ohh wat erg!
Hopelijk knapt ie snel op!
Die shetjes worden ook zo snel dik he, die van mij krijgt echt helemaal geen brok.

**Geplaatst**: 17-04-09 20:22

Geplaatst: 17-04-09 20:22

Czarina kwetsbaar hoor , veel sterkte... :(:)

Herkenbaar , dat het moeilijk is om je voor een nieuw dier weer open te stellen.Mij heeft het geholpen dat Lajoutie mij ook gunt om met een ander verder te gaan.
Met Ceesje ( zij is als veulen gekomen , toen duidelijk werd dat Lajoutie met haar handicaps niet verder zou kunnen ) en Nick ga ik met ons paardenleven verder.
t Gaf mij een goed gevoel met mennen bezig te gaan , volstrekt iets anders als wat ik met Lajoutie deed. Nick is qua persoonlijkheid en uiterlijk totaal een ander typ dan Lajoutie.
Toch als ik met beide dingen doe die ik ook mat Lajoutie deed , dan schiet ik nog wel eens vol , van een gevoel van gemis van haar........

**Geplaatst**: 17-04-09 20:23

Re: Hoe gaan jullie met het verlies van je paard om ?

Geplaatst: 17-04-09 20:23

czarina: hopelijk valt het mee, met de shet... :(:)

**Geplaatst**: 17-04-09 21:20

Geplaatst: 17-04-09 21:20

Dreek, zoals dm al zegt, het is het mooiste wat je meisje je heeft na kunnen laten, en dan is het een zegen dat je hem nu wat meer toe kan laten. Jullie worden vast ook een geweldig team,, :(:)

Vandaag is de dierenarts geweest, en gelukkig is het in een heel vroeg stadium dus naar alle waarschijnlijkheid knapt de kleine pjot weer helemaal op. Het was erg slikken om m'n mannetje zo stijf te zien lopen, dan komt toch de angst boven om ook hem te verliezen, maar vanavond liep hij al weer een stuk beter en waren zijn hoeven ook minder warm. Even afwachten natuurlijk tot de pijnstillers opzijn..

**Geplaatst**: 17-04-09 21:25

Re: Hoe gaan jullie met het verlies van je paard om ?

Geplaatst: 17-04-09 21:25

Ik duim keihard voor jullie :(:)

**Geplaatst**: 17-04-09 23:13

Geplaatst: 17-04-09 23:13

Ook ik heb op 5-9-2006 mijn eerste paard Esprit moeten laten inslapen. Dat was volgens da het beste wat ik kon doen anders zou mijn paardje de rest van haar leven pijn hebben.Ze was toen bijna 20. Ik denk er zeker nog vaak aan, maar ze heeft een goed leven gehad en daar heb ik veel troost aan gehad. Je komt er zeker overheen maar je vergeet het niet. Het word wel makkelijker. Sterkte

**Geplaatst**: 18-04-09 17:55

Re: Hoe gaan jullie met het verlies van je paard om ?

Geplaatst: 18-04-09 17:55

Echt niet dat ik mijn oren naar voor doe hoor, Echt niet!
Afbeelding

En de mooiste voor het laatst :+:

**Geplaatst**: 18-04-09 17:59

Geplaatst: 18-04-09 17:59

mijn paard is jemmer genoeg op 7 maart overleden een dag voor mijn verjaardag
die dag zijn er maar een paar geweest
ik huil nu ook nog om het verlies
ze was pas 10 jaar en ik had haar 3 jaar,, veel te kort
ik had na 4 weken al een ander paard
anders zat ik smiddags thuis en dan dacht ik juist aan haar
het rotte gevoel gaat nooit weg
maar het is wel minder omdat ik me nu niet meer zoveel verveel

**Geplaatst**: 18-04-09 18:03

Geplaatst: 18-04-09 18:03

Leuke fotos Andrea! wat een knapperd he!

**Geplaatst**: 18-04-09 18:09

Re: Hoe gaan jullie met het verlies van je paard om ?

Geplaatst: 18-04-09 18:09

Ik ben echt zo weg van hem :+:

**Geplaatst**: 18-04-09 18:16

Re: Hoe gaan jullie met het verlies van je paard om ?

Geplaatst: 18-04-09 18:16

Leuk Andrea , heel veel geluk met hem

**Geplaatst**: 18-04-09 18:27

Geplaatst: 18-04-09 18:27

Super!!

**Geplaatst**: 18-04-09 19:46

Geplaatst: 18-04-09 19:46

ik huilde vaak, maar niet bij mijn ouders, ik ben een beedje gebroken. ik denk nu meer na over dingen en ben onzekerder, niet allemaal door de dood van mijn lievelingspony, die een beetje van mij was maar toch mis ik hem, elke keer als ik zijn foto's zie moet ik denken aan de tijd dat we het zo leuk hadden!
ik denk dat ik hem altijd blijf missen. hij was anders.. speciaal.. kwetsbaar... maar toch heel ondeugend en *zucht* de mooiste pony die er was. niet alleen buitenkant