Bokt.nl

**Geplaatst**: 21-01-09 22:29

Geplaatst: 21-01-09 22:29

en de rest ook een dikke knuf :(:)

**Geplaatst**: 21-01-09 22:45

Geplaatst: 21-01-09 22:45

tina schreef:
sterkte ceesje ,de eerste keer een andere kinderpony bekijken vond best emotioneel na bellas dood

Ja het is een bijzonder moment , het is de wezelijke stap dat wij verder gaan , en daar kan ik mij ook wel weer goed bij voelen.En ik vertrouw erop dat er iets leuks en betrouwbaars op ons pad komt. bijzonder is dat de keuze voor ons gemaakt lijkt te worden.........?

**Geplaatst**: 22-01-09 09:28

Geplaatst: 22-01-09 09:28

Kiwi, heel veel sterkte! :(:)

het is echt shocking wat sommigen hier qua verlies mee maken; en soms staan anderen daar totaal niet bij stil... :(:)

Ceesje, succes, als het wat wordt met de "kinderpony in spé", plaats je dan even een foto? 8-)

Bij ons gebeurt momenteel bijna hetzelfde; we gaan zondag kijken naar een paardje voor Anouk. Ap is er uiteraard nog wel, maar zij wil ook verder, om te kunnen werken met een paardje. Aangezienhaar mama en oma ernstig ziek zijn, hopen we een dier te treffen wat haar veel warmte biedt. :(:)

Het bizarre is dat dit dier juist wél wat weg heeft van ons eerste dier..En dan vooral het oog.

**Geplaatst**: 22-01-09 09:32

Re: Hoe gaan jullie met het verlies van je paard om ?

Geplaatst: 22-01-09 09:32

Wat voor dier hebben jullie op het oog detour? en wat is er met Ap, ? Haar moeder was toendestijds toch ernstig ziek?

**Geplaatst**: 22-01-09 10:39

Re: Hoe gaan jullie met het verlies van je paard om ?

Geplaatst: 22-01-09 10:39

Kiwi, wat een verschrikkelijke pech. Het is idd mooi en fijn om te denken dat ze nu samen kunnen zijn.
Heel veel sterkte :(:)

**Geplaatst**: 22-01-09 11:36

Geplaatst: 22-01-09 11:36

ceesje schreef:
Wat voor dier hebben jullie op het oog detour? en wat is er met Ap, ? Haar moeder was toendestijds t-och ernstig ziek?

- Wij hebben 8 jarige merrie op het oog, toevallig van iemand die zelf renpaarden heeft getraind,
Ap heeft een gat in zijn straalbeen. De medische uitleg staat in dit topic beschreven rond
29 december. Heb het even gekopieerd, misschien heb je er over heen gelezen?

Zucht, nog ff k*t het jaar uit alhier; wij hebben een schat van een Arabische ruin, inmiddels anderhalf jaar. :(:)

In januari struikelde hij tijdens het uitstappen, en liep een peesblessure op...Na uiteindelijk weer op peil te zijn mbt zijn trainingsschema viel het me op dat hij struikelde aan een ander been, en vroeg de DA tijdens de final check up vandaag ( dan mochten we alles weer doen, als pees ok was, was het ook) bleek het helemaal mis met het andere been- meneer is al jaren een wandelende tijdbom geweest; hij had een cyste in zijn straalbeen en deze is gesprongen doordat hij na lange rust weer aan de slag was gegaan en weer intensiever werkte. Het had eerder kunnen gebeuren- maar ook later.

Prognose: Hij mag nooit weer rijden, óf we laten hem ijnspuiten en gaan rijden zolang hij loopt tot hij nog meer pijn heeft. dat nooit!

NU is hij dus weidepaardje, want hij is wél gelukkig en kan zijn been dan zelf ontzien! Dat is een troost; na alle gedoe van de afgelopen jaren vreeste ik voor het einde van zijn leven..

Afscheid, nee, dat nog niet, maar wel wéér afstand nemen van het zo heerlijk samen werken met zo'n geweldig dier. :(:)

Paarden zijn kwetsbaar, pech zit in een klein hoekje. Wij hadden hem niet laten keuren toen hij kwam. Hij is bijna 18.[/quote]

Anouks moeder heeft voor de tweede keer in een jaar wederom kanker en haar oma, mama van mama, gaat onder de scan de 27ste, omdat de lever enorm was toegenomen qua grootte, verder nog meer klachten. :(:)

**Geplaatst**: 23-01-09 00:10

Geplaatst: 23-01-09 00:10

ceesje schreef:
tina schreef:
sterkte ceesje ,de eerste keer een andere kinderpony bekijken vond best emotioneel na bellas dood

Ja het is een bijzonder moment , het is de wezelijke stap dat wij verder gaan , en daar kan ik mij ook wel weer goed bij voelen.En ik vertrouw erop dat er iets leuks en betrouwbaars op ons pad komt. bijzonder is dat de keuze voor ons gemaakt lijkt te worden.........?

Dat had ik met Embla ook, zij was het eerste paardje en het enige paardje waarbij het goed voelde. Als of Saar het met me eens was.

Wat ik nu nog echt mis is een veulentje, ik ben zo gruwelijk jaloers op alle mensen die dit jaar een gezond veulentje in de wei hadden lopen. Kom je langs de stal waar Saar gefokt is zie je daar zo 50 veulens lopen... het voelt zo oneerlijk we hedden zo ons best gedaan.
Ik hoop dat ik ooit nog een veulentje kan fokken bij Embla om het circkeltje helemaal weer rond te krijgen.

**Geplaatst**: 23-01-09 12:40

Re: Hoe gaan jullie met het verlies van je paard om ?

Geplaatst: 23-01-09 12:40

Pluklief , als de tijd daar is , komt het ervan toch , je mag hoop houden hoor , en kan me goed voorstellen dat je jaloerse gevoelens hebt als je zo n weide vol met veulentjes ziet.

Oh Detour dit bericht heb ik niet meegekregen , voor ap iedergeval fijn dat hij een goed weideleven tegemoet gaat. En voor Anouk hoop ik dat er een fijn dier op haar pad komt.
En zeker voor haar zal het fijn zijn , als ze te paard de ellende even uit kan stappen.

**Geplaatst**: 23-01-09 13:10

Geplaatst: 23-01-09 13:10

Ik heb 3 Decmber Mazzeltof moeten laten gaan.Ik moet zeggen dat ik er goed mee omga.
Denk ook omdat het komt dat vanaf 2000 mazzel al best wel erge dingen heb gehad.2operaties aan schouder en been maagzweer 1.= jaar(geen enkel medicijn hielp.)vanaf 2005 rug problemen jaar in rusthuis toen een zware peesblessure die hij niet te boven is gekomen.Heb ondertussen al 6 x afscheid genomen.Toeb het moment daar was 3 dec 2008had ik er ook vrede mee.Ik mis hem wel maar ik kan het aan.Ik heb hem laten inslapen en is in mijn armen overleden

Me pony Trooper is een heel ander verhaal.Hij had al een jaar peesblessures en uiteindelijk had hij gekandeld hoefbeentje en weet ik wat nog meer.Me ouders hadden besloten dat hij naar de slacht moest en is toen binnen een week gebeurd op 23 -09-1999.Ik wilde seciond opion maar me ouders wilden niet een dier laten lijden en vonden inslapen geen goed idee nadat ze gruwelijke verhalen hadden gehoord.Ik ben toen mee geweest en heb hem toen gegeven aan me vader en mijn man en ben toen zelf weggelopen.Vond het de ergste gebeurtenis uit mijn leven.Mannnen in witte pakken moest snel.Ik was toen ook nog maar 18.

Het fijne aan inslapen is dat heel heel rustig gebeurd.Mazzel is zo netjes gegaan en het slachten is een gebeurtenis die ik nooit had willen meemaken.

Ten 2e is de dierenarts die mijn Troopertje had afgeshreven een ongeloofelijke ....
Ik heb nu nog het idee dat hij een verkeerde diagnose heeft gemaakt.
Toen hij de foto s had gemaakt begon hij te lachten en dacht ik oh gelukkig niks aan de hand maar toen zei hij tja er is niks meer aan te doen.Daarnaast hebben ze 3 maanden daarna bij mazzel ook een verkeerde diagnose gesteld waar heel veel trammelant van is gekomen en ik uiteindelijk met mazel naar de kliniek ben gegaan waat uitkwam dat het iets heel anders is.

Mazzeltof heb ik een plekje gegeven maar Trooper kan ik na 10 jaar nog geen plekje geven.Dat is zo frusterend.En kan er nu nog heel verdrietig om worden van had ik toen maar een seciond opion gedaan.

Ik begrijp mijn ouders ook heel goed.Ik was toen niet in staat om een keuze te maken en zei meteen ik doe het niet.Mijn ouders dachten aan mijn pony van luister Daan Trooper heeft pijn komt nooit meer goed.Wij nemen een beslissing want jij kan het niet.We willen een pony niet onnodig laten lijden.

Ik wil eigenlijk de fotos van Trooper aan een andere dierenarts laten zien om te kijken of mijn gevoel juis is maar moet ik dit nog wel doen 10 jaar na dato.?

Zijn er mensen die dit ook hebben???

**Geplaatst**: 23-01-09 13:11

Geplaatst: 23-01-09 13:11

Maakt niet uit, Ceesje, ik lees ook wel eens ergens overheen..

Ja, Anouk is een echt paardenvrouwtje geworden, zij is zo'n puber die wel wat aandacht schenkt aan mannelijk schoon maar de zorg voor haar paard staat op één. :(:)

Echter zijn we al wel op zoek naar een betrouwbaar plekje waar onze Ap mag blijven en zij laatste jaren mag slijten..en dat valt nog niet mee!

**Geplaatst**: 24-01-09 20:02

Geplaatst: 24-01-09 20:02

Ik heb weer zo'n off-day...weer veel aan mn meisje gedacht, en bedenk me telkens weer hoe vreselijk ik haar mis

Merk wel dat ik veel anders met Dakota om ga dan ik met Vinga deed, om Vinga was ik altijd heel erg bezorgd,
"is dit wel goed, is dat wel goed" bij Dakota heb ik dat stukken minder.

**Geplaatst**: 24-01-09 20:06

Re: Hoe gaan jullie met het verlies van je paard om ?

Geplaatst: 24-01-09 20:06

Ik merk dat ik er wel vrede mee heb, maar tegelijkertijd ook veel mee bezig ben. Ik ben nu zelfs heel druk om mijn aanstaande veulen een naam te geven die naar Sonja verwijst.

**Geplaatst**: 24-01-09 20:23

Re: Hoe gaan jullie met het verlies van je paard om ?

Geplaatst: 24-01-09 20:23

Sonjim , mooie vorm van sonja te herdenken toch , vind het een mooie gedachte .

Vandaag bij een vosruin wezen kijken , de tegenvaller was dat de ruin zijn foto bij de advertentie uit een jongere leeftijdsperiode stamt , en wij nu een dier zagen wat er zeer depressief en in slechte conditie bijstond. Zo slecht dat hij voor mij niet voor de wagen proef hoefde te lopen.We gingen met zeer gemengde gevoelens weg.

**Geplaatst**: 24-01-09 23:35

Geplaatst: 24-01-09 23:35

ohhh das niet leuk als zo tegenvalt :(:)

**Geplaatst**: 24-01-09 23:54

Geplaatst: 24-01-09 23:54

Nee , wij vonden het erger voor het dier dan voor ons. Morgen gaan we naar een andere pony kijken. (vos/ruin)

en we gaan gewoon de dieren bekijken die ons aanspreken.En dit geeft ook een goede indruk.(- en gelukkig zijn deze foto s recent-

)

**Geplaatst**: 24-01-09 23:58

Re: Hoe gaan jullie met het verlies van je paard om ?

Geplaatst: 24-01-09 23:58

24 september van vorig jaar is mijn geliefde vriend, mijn alles Cookie overleden.. Ik heb het er nog steeds moeilijk mee, al heb ik het een beetje weggestopt. Ik wil nog steeds geen foto's of filmpjes kijken want dan krijg ik weer tranen in mijn ogen.
Cookie had artrose in zijn hals en rug, dus het was echt beter voor hem. Maar toch doet het zoveel pijn. Ik heb inmiddels een ander paardje te rijden, maar ik zal nooit meer zo rijden als met Cook. Je kon echt alles met hem doen, zonder zadel zonder hoofdstel springen en dat soort gekke dingen.Ook al deed hij weleens gek, hij was mn vriend! Zal hem nooit vergeten...

Iedereen sterkte met hun verlies!

**Geplaatst**: 25-01-09 11:42

Re: Hoe gaan jullie met het verlies van je paard om ?

Geplaatst: 25-01-09 11:42

Careano: een paard verliezen is niet makkelijk, zeker niet als je er zo'n band mee had. Neem je tijd, probeer er toch wat over te praten, omdat dat het verwerken een stukje makkelijker kan maken, en volg verder je gevoel. Heel veel sterkte :(:)

**Geplaatst**: 25-01-09 11:52

Geplaatst: 25-01-09 11:52

Sterkte Careano :(:)

sonjim: Hopelijk kun je iets moois bedenken, het is wel een mooie manier om haar te herdenken.

Ceesje, wat jammer dat dat beestje er zo bij stond. Hopelijk is het bij dat paard van vandaag heel anders.

**Geplaatst**: 25-01-09 14:47

Re: Hoe gaan jullie met het verlies van je paard om ?

Geplaatst: 25-01-09 14:47

Vandaag zijn wij tegen een leuke aangelopen.
Hier is onze nieuwe jongen , Nick..........
http://link.marktplaats.nl/223055070

**Geplaatst**: 25-01-09 15:17

Geplaatst: 25-01-09 15:17

ceesje wat een leuk paardje jou nieuwe,ik hoop voor jou dat hij nog heel lang gezond blijft en jou maatje mag zijn groetjes heidi

**Geplaatst**: 25-01-09 17:10

Geplaatst: 25-01-09 17:10

Hey wat leuk, Ceesje, wat een olijk pittig koppie zit er op, geniet er van!

(Vind de prijs vraag alleen wel hoog, of ligt dit aan mij?

)
Wij zijn vanmorgen ook wezen kijken, zal foto's plaatsen, maar gaan nog een keertje, willen het helemaal zeker weten.
Anouk zou zich er prima mee kunnen redden. Ze lijken op elkaar qua persoonlijkheid, ook wel interessant.

**Geplaatst**: 25-01-09 17:17

Re: Hoe gaan jullie met het verlies van je paard om ?

Geplaatst: 25-01-09 17:17

Wat een leukerd Ceesje, gefeliciteerd.
Detour, fijn dat jullie ook een paard hebben gevonden wat erg aanspreekt. Ik ben benieuwd naar de foto's.

**Geplaatst**: 25-01-09 17:34

Re: Hoe gaan jullie met het verlies van je paard om ?

Geplaatst: 25-01-09 17:34

Thanks, hier een serie. Dit dier is weer totaal anders dan wat we tot nu toe hebben gezien, geweldig, die diversiteit!

Afbeelding

Opstappen via een voetje valt niet mee...
het dier stod superbraaf stil, en Anouk wordt een dagje ouder.

Afbeelding

Aan de longe, lekker uitgehold..

Afbeelding

Eerst even het baasje er op..

Afbeelding

Vind het een Volbloed met een mooie hals.

Afbeelding

Even poseren..

Afbeelding

Het is ook wel spannend, hoor!

Afbeelding

Mocht het wat worden, dan zal er een pony maat hoofdstel moeten komen.

**Geplaatst**: 25-01-09 19:51

Geplaatst: 25-01-09 19:51

Mooie foto s hoor! en leuk dier.

Detour vraagprijs zoals die er staat is inderdaad hoog, wij hebben voor deze geweldige pony een mooie prijs betaald. Hij is veelzijdig inzetbaar , en kan zowel het menwerk als de lesjes van de froukjemeisjes doen. Hij heeft super gangen en is een sterke gezonde pony.Een bijzondere gentleman en hij is ons door de verkopers gegund.....

**Geplaatst**: 25-01-09 20:14

Re: Hoe gaan jullie met het verlies van je paard om ?

Geplaatst: 25-01-09 20:14

Dan heb je het goed gedaan!
En New Foresters vind ik vaak heel fijne betrouwbare pony's.