@ Wildthing, voor jou! Ik ben bang dat je dat gevoel nog wel een tijdje zal houden.. Bij mij heeft het echt weken geduurd voordat ik het een beetje besefte.. En het verwerken/accepteren daar ben ik nogsteeds mee bezig..
bij mij is de klap er nu een beetje aan het komen.. heb al een paar dagen moeten huilen... misschien wel omdat webijna een nieuw paard krijgen... ik weet het niet.. heb het er in elk geval wel moeilijker mee nu..
Ook ik ben ervan overtuigd dat een nieuw paard je over het ergste gemis heen gaat kunnen helpen, maar toch moet je wel de tijd nemen om eerst de dood van je paard te verwerken. Dus ik bedoel niet een paard kopen zodat je maar weer een paard hebt staan. Isis hebben we twee maanden gekocht nadat La Reine was ingeslapen, en eigenlijk vond ik dat wel een beetje te snel... Maar ja het was wel liefde op het eerste gezicht, terwijl ik er eigenlijk helemaal niet zo naar op zoek was; ik was zo verdrietig over La Reine en vond alle andere paarden stom en toch niet zo leuk als reintje. Toen onze stalhouder mijn twijfels zag zei hij:
Je moet je nieuwe paard niet zien als een vervanger, maar als een waardige opvolger!
En zo is het ook! Die instelling heeft me heel erg geholpen om me toen met mijn hele ziel en zaligheid op mijn nieuwe aanwinst te storten, zonder schuldgevoelens tegenover mijn oude paardje. En ik hoop dat deze woorden jullie ook zoveel kunnen helpen als ze mij hebben geholpen!
In juni is mijn paard naar de slacht gegaan (over die beslissing had ik al heel lang nagedacht). In juli heb ik een andere gekocht. Achteraf veel te snel, ik dacht alleen maar terug aan mijn oude paardje. Pas nu heb ik het geaccepteerd en groeit er een band met mijn nieuwe paardje en vergelijk ik niet meer constant. Heel bizar; zonder dat we het van elkaar wisten, heeft mijn vriendin op exact dezelfde dag haar paardje laten inslapen. Ook zij heeft het er lang moeilijk mee gehad.
We hebben allebei nog een flinke pluk staarthaar en volgende week gaan we samen op pad om allebei een mooi sieraad ervan te laten maken.
Natuurlijk ga je ze vergelijken, je vorige paard is tenslotte je referentiekader! Maar dat wil niet zeggen dat alles van het vorige paard beter was, toch? Dit nieuwe paard heeft weer zijn geheel eigen sterke en zwakke punten, en een heel eigen persoonlijkheid! Zie het als een geweldige uitdaging en eer dat jij nu zijn nieuwe baasje bent, en ook dit paard weer het beste leven gaat proberen te bieden wat je maar kunt, met al je ervaring dankzij je vorige paard!
Voor mij is mijn nieuwe paard ook geen vervanger voor de vorige, ik zie zelfs geen overeenkomsten tussen die twee. De mensen om mij heen zien dat juist weer wel. Waarschijnlijk heb ik gewoon een bepaald type waar ik op val, dat zal het wel zijn .
Over precies 10 dagen komt mijn nieuwe aanwinst Het is een geheel ander paard als Diablo, zoiezo qua uiterlijk en het karakter moeten we nog maar even afwachten.
Chiannie zal nooit Diablo kunnen vervangen en dat zou ik ook absoluut niet willen. Diablo zit in mijn hart en in mijn herinneringen en dat zal altijd zo blijven. Een tweede Diablo is er niet, hij was gewoon zo'n kanjer voor mij. Ik mis hem nog iedere dag ondanks dat ik weet dat ik de juiste beslissing heb genomen. Chiannie komt op de dag dat het precies 5 maanden geleden is dat ik de beslissing heb moeten nemen. Het is allemaal erg dubbel.
Wel laat ik weer een reading doen bij Nancy. Ik wil heel graag weten hoe het nu met hem gaat. Ik laat het jullie wel weten als ik hem binnen heb.
Heel veel sterkte Wildthing en Kyrseltje. En de bijna in het bezit van een opvolger proficiat en ik hoop dat ook deze kanjers een apart plekje in jullie hart veroveren.
Eigenlijk blijft elk paard uniek en op zijn of haar manier geweldig, ik merk dat bij mijn drie pony's, als ik er nu een weg zou moeten doen zou het heel moeilijk worden, want ze zijn alledrie anders, maar alledrie zo belangrijk voor mij.