Tuc schreef:Ik kom er denk ik nooit overheen.
Ons paard is een paar weken geleden overleden en ik vind het zo erg. Onze paarden waren de eerste dagen ook heel erg stil en aan het zoeken.
Daarom had ik er voor gekozen om Donna mijn andere paard en het maatje van Helion afscheid te laten nemen. Ik wilde dat ze aan zijn lucht kon ruiken dat hij er niet meer was.
Ik was gelukkig in die omstandigheden dat het ook zo kon. Maar ik kan me ook voorstellen als het plotseling is op de kliniek ofzo dat je dan geen keuze hebt.
En ik heb gekozen voor een euthanasie op stal he. Daar voelde ik mij toch het beste bij. Maar dat is ieder zijn eigen mening hoor.
Moet zeggen dat Donna het heel spannend vond om hem daar zo te zien liggen. Ze ging uiteindelijk wel kijken en heeft ook met haar lippen zo over zijn neus gehapt zegt maar. Heel aandoenlijk maar uiteindelijk was het klaar. Tot 2x toe heeft ze dat gedaan en daarna wilde ze echt niet meer. Voor mijn gevoel heeft ze het begrepen. Heb verder niks meer aan haar gemerkt.