Ik heb het er nog steeds moeilijk mee..
En eigenlijk word het nu met de feestdagen alleen maar erger
..
Komt denk k ook.. mijn (verzorg)paard is de donderdag na kerstmis gevallen..
Daardoor kreeg ze een attactie in der nek.. Waardoor ze haar controle over der benen verloor.
We hebben haar na deze val gelijk laten brengen naar een Kliniek.. waar ze redelijk herstelde en we kregen alleen maar meer hoop dat het beter met der zou gaan.. en ook vooral dat ze beter zou worden..
Deze gedachte hielden we vast en we zette haar op een boederij waar ze vroeger ook geboren was.. Het ging 2 maanden goed.. tot k een telefoontje kreeg van de eigenaresse.. dat ze vond k die Dinsdag nog afscheid van der moest nemen en dat ze die donderdag ons zou verlaten.. k wist totaal niet wat k moest doen.. en dacht er alleen maar aan dat k naar der toe wilde.. Maar me moeder heeft me erin tegengehouden.. Die dinsdagavond is de zwaarste avond geweest voor me.. Het is vreselijk om te weten.. dat je jouw trots, jouw meisje en en je aller aller beste vriendin voor het laatst ziet.. Het is echt vreselijk om dat te weten.. Zeker ook omdat ze nog maar zo jong was.. ze was nog maar 3.. op 25 mei zou ze 4 worden.. en ze op 20 maart 2008 ingeslapen
Ze zeggen dat tijd alle wonden heelt.. en alleen littekens achter laat..
En k geloof daar voor 110% in