Even een bericht van Kathy Wuyts (die zelf niet kan posten op bokt, maar wel graag wil reageren op het trieste nieuws van het overlijden van Hallim):
Lang heb ik erover gedaan om klaar te zijn voor een reactie...
Ik kon, wilde niet reageren met een hart vol pijn...
De grootste pijn is nu vervlogen en de leuke herinneringen komen weer boven doch er is voor altijd een stukje van mijn hart gestorven.
Ik zie je nog staan als overmoedige jaarling die de merrie's wel eens zou tonen wie hij was!
Kwam jij toch even je eerste grote ontgoocheling tegen
Afdruipen!!!, riepen de merrie's je na...
Samen hebben we veel beleefd. Jij leerde van mij en ik van jou.
Het leek me dan ook altijd of we met mekaar "praatten".
Ik weet nog die keer, dat jij je even voordeed als een woeste onverschrokken hengst, midden in het dorp
Plaats dat we hadden haha... Even een "hooooo'tje" en daar stond een mak lammetje
Wat kunnen mensen toch raar kijken dan!
Ik denk dat we allebei over dat moment gelachen hebben, ik toch in elk geval
Verhalen over "mijn stoere kerel" borrelen in mijn hoofd maar ik ben geen groot schrijver noch verteller...
Hallim's shah jc
Afscheid
Als twee grote bruine ogen je vragen,
"help me, ik voel me niet zo fijn."
Mag je dan, omdat je voelt 'dit is het einde',
egoïstisch zijn?
Als je van de dokter hoort: "Dit komt nooit meer goed,"
en hij krijgt steeds meer pijn.
Mag je dan, omdat je hem niet wilt missen
egoïstisch zijn?
Als twee lieve, bruine ogen zich sluiten gaan voorgoed
en je zonder hem naar huis toe moet.
Met niets in je hand en een hart vol pijn...
Nee, ik mag niet egoïstisch zijn!
Jarenlang van hem genoten,
elke dag was het een feest.
En in al die fijne jaren,
is hijzelf nooit egoïstisch geweest!
Zo dapper heb je gestreden,
en zo moedig heb je het aanvaard
Rust zacht lieve Hallim
Mijn grote stoere vriend
ik zal je erg gaan missen
Kathy