Bokt.nl

**Geplaatst**: 01-05-06 16:10

Re:

Geplaatst: 01-05-06 16:10

heey
heel veel sterkte met het verlies van je paardje
dit is echt een piep manier om je paard te moeten verliezen. Dat van de stal kan ik goed begrijpen, ik zou ook flink boos zijn, als het dan nog gezegd wordt...Ik wens je heel erg veel sterkte toe.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 02-05-06 20:50

Re:

Geplaatst door de TopicStarter : 02-05-06 20:50

Dankjewel..

Voor belangstellenden: klik op deze link en je ziet wat foto's van mijn grote trots. Sommige zijn wel n beetje raar (vooral van mij..), maar toen deze foto's gemaakt zijn had k dr net n weekje ofzo. En was een van de eerste keren dat k op dr reed. Ook de eerste keer dat k echt op n paard reed, k was mn kleine c-pony gewend.

http://www.mijnalbum.nl/Album=IJ4NGP4J

**Geplaatst**: 02-05-06 20:53

Re:

Geplaatst: 02-05-06 20:53

Heel veel sterkte zeg :/ lijkt me vreselijk om je paardje op zo'n manier te moeten verliezen.

**Geplaatst**: 03-05-06 11:05

Re:

Geplaatst: 03-05-06 11:05

Ik wil je ook even ontzettend veel sterkte wensen

Het is nooit leuk om je paardje te verliezen.. Maar zeker niet aan zo'n vreselijke ziekte waar je machteloos tegenover staat...

**Geplaatst door de TopicStarter** : 03-05-06 16:19

Re:

Geplaatst door de TopicStarter : 03-05-06 16:19

Olympia schreef:
Ik wil je ook even ontzettend veel sterkte wensen

Het is nooit leuk om je paardje te verliezen.. Maar zeker niet aan zo'n vreselijke ziekte waar je machteloos tegenover staat...

Dankje.. Maar het was koliek he, geen ziekte dus. Maar echt veel maakt t niet uit. T is dr fataal geworden en dat is afschuwelijk..

**Geplaatst**: 03-05-06 16:34

Re:

Geplaatst: 03-05-06 16:34

Jeetje meid, wat een verhaal. Echt.. heb er geen woorden voor.
Dit wens je inderdaad niemand toe.

Heel erg veel sterkte toegewenst!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 03-05-06 18:17

Re: Mijn lieve paardje kwijt door koliek.. ben dr kapot van

Geplaatst door de TopicStarter : 03-05-06 18:17

Zucht..

K voel me nu echt NIET goed en als ik zou kunnen zou k nu echt keihard zitten janken. Maar ik kán het niet en weet niet waarom.
Vandaag ben ik samen met n vriendin spullen gaan halen bij de stal.. Des te dichter we bij de stal kwamen, des te kortademiger werd ik en toen we t erf opliepen leek het echt alsof mn keel dichtgekrepen werd. Ik kreeg geen lucht en wilde gewoon dat ik San's lieve koppie zou zien als k de stal binnenkwam. Maar niks was minder waar.. en wat bleek: jawel hoor.. dr stond n nieuwe pony in Sandy's stal. Ik schrok me echt kapot, bleef voor dr stal staan en kreeg echt geen lucht meer. Toen die pony naar me toe kwam lopen deinsde ik achteruit.. Ik wilde zo graag huilen.. maar ik kon het niet.. het bleef bij tranen in mn ogen. Echt lang waren we dr niet, en toen we weer terug naar huis liepen overviel me zön gevoel van machteloosheid.. k wist niet meer hoe k me moest voelen.. wat k moest doen.. verdriet toelaten of niet.. mocht k dr nog zó verdrietig om zijn na 2,5 week.. k wist t gewoon niet meer.. kón het verdriet ook niet toelaten.. K wil zo graag huilen.. dat t nare gevoel er eventjes ''uit'' is.. maar ik kan het niet.. krop het maar op en zet het van me af (wat natuurlijk niet lukt)..
K weet t gewoon niet meer.. k zie overal die blije mensen met hun paardjes.. en ik krijg alleen maar meer en meer t besef dat ik de mijne écht kwijtben..

K durf ook niet echt verdrietig meer te zijn.. want ik ben bang dat mensen dan vinden dat k me aanstel oid.. Thuis kan k mn verdriet al helemaal niet laten zien.. waarom kan k niet echt uitleggen..
Wat moet ik nou toch zonder mijn lieve San..

**Geplaatst**: 03-05-06 22:06

Re: Mijn lieve paardje kwijt door koliek.. ben dr kapot van

Geplaatst: 03-05-06 22:06

Het klinkt stom, maar het hoort bij het proces van verwerken, het moment dat je beseft dat ze er echt niet meer is.
Verder mag je altijd bij mij aankloppen om je verhaal te doen en je hart te luchten. Als je het fijn vind bel ik je wel binnekort.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 03-05-06 22:41

Re:

Geplaatst door de TopicStarter : 03-05-06 22:41

Ja, misschien hoort t er inderdaad bij Renske.. maar het voelt zo vreselijk afschuwelijk.. :'( K weet gewoon niet HOE ik me moet voelen.. en óf ik uberhaupt nog wel verdrietig mag zijn.. en zo ja.. waarom kan k t dan niet toelaten..?

En waarom nou juist mijn lieve Sandy..!!! :'( *zucht*

**Geplaatst**: 07-05-06 14:14

Re:

Geplaatst: 07-05-06 14:14

Ik ga even temmen, sinds vandaag hebben we een subfora erbij voor overleden paardjes, In Memoriam.

**Geplaatst**: 07-05-06 16:42

Geplaatst: 07-05-06 16:42

x
x

Laatst bijgewerkt door Kwanyin op 16-01-25 15:10, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 07-05-06 18:00

Re:

Geplaatst: 07-05-06 18:00

ik vind het echt erg !!! ik heb mijn paardje 4 weken geleden ook moeten gaan, alleen die was in 1 klap dood door hartstilstand toen ik er op zat !! nou ik wens je echt zo veel sterkte toe en je kan me altijd pben als je wilt praten want ik moet ook nog elke keer weer huilen over mijn paardje !!! het is zo dicht bij je ! en het is makkelijker te praten met mensen die het ook mee hebben gemaakt die weten hoe het voelt !!

gr. janise

**Geplaatst**: 07-05-06 19:48

Re:

Geplaatst: 07-05-06 19:48

Jumpfreak schreef:
Ja, misschien hoort t er inderdaad bij Renske.. maar het voelt zo vreselijk afschuwelijk.. :'( K weet gewoon niet HOE ik me moet voelen.. en óf ik uberhaupt nog wel verdrietig mag zijn.. en zo ja.. waarom kan k t dan niet toelaten..? En waarom nou juist mijn lieve Sandy..!!! :'( *zucht*

Tuurlijk mag je verdrietig zijn!! Dat hoort bij het verwerken en is alleen maar goed. Van het verdriet opkroppen ga je je ook niet beter voelen (ervaring).

Het duurde bij mij ook even voor het echt tot me doordrong dat Ame dood was. Het is gewoon een erg onwerkelijk gevoel dat je je geliefde paard nooit meer zal zien.

Sterkte er mee!!

**Geplaatst**: 07-05-06 23:10

Re:

Geplaatst: 07-05-06 23:10

Jeetje meid , heel veel sterkte , dit wens je echt niemand toe ....

**Geplaatst**: 08-05-06 00:13

Re:

Geplaatst: 08-05-06 00:13

zo pfff jeetje wat een verschrikkelijk iets zeg! je weett dat t een x gaat gebeuren maar zon jong beestje ongeloofliijk! nou heel veel sterkte en ik kan me helemaal voorstellen hoe je je voelt! heb t ng nooit meegemaakt maar ik zat t echt met een brok in mn keel te lezen.... vreselijk nog maals heel veel sterkte

**Geplaatst**: 08-05-06 11:46

Re: Mijn lieve paardje kwijt door koliek.. ben dr kapot van

Geplaatst: 08-05-06 11:46

Ik heb vorig jaar april ook de stijd tegen koliek veloren en heb toen mijn paardje in moeten laten slapen!!
Hoelang je verdrietig bent en mag zijn zijn gelukkig geen richtlijnen voor ik ben soms nog dagelijks verdrietig, het word minder maar ik mis haar nog iedere dag!!!

Dat van een ander paard in je stal dat kan ik me heel goed voorstellen dat had ik ook het paard stond op het moment van mijn spullen ophalen er niet in maar kreeg wel te horen dat er al een ander paard in stond heb toen gevraagd of ze wilde wachten met dat paard erin zetten tot ik weg was en dit kon met pijn en moeite!!

Ik wens je heel veel sterkte met het verwerken van je verlies en wees gewoon verdrietig, rouwen mag en zorg dat je ook vriendinnen om je heen hebt waarbij het ten allen tijden kan (verdrietig zijn) Ik heb mijn vriendinnen suf gebeld,gehuild en soms nog!!!!!!!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 09-05-06 20:30

Re:

Geplaatst door de TopicStarter : 09-05-06 20:30

Dankjewel iedereen.. echt lief.
Mn vriend is gelukkig weer terug dus k heb nu weer erg veel steun. Hij is namelijk eigenlijk de enige waarmee k dr over kan praten.. Hij was er gewoon helemaal bij.. en de rest van mn vriendinnen.. Ja, zijn erg lief en doen hun best, maar het helpt niet heel erg..

Heel veel sterkte ook degene die hun paardje verloren zijn.. Ik weet nu helaas hoe afschuwelijk het voelt..

Niemand, helemaal NIEMAND wens je dit toe..

**Geplaatst**: 09-05-06 20:56

Re:

Geplaatst: 09-05-06 20:56

Heel erg veel sterkte en het klinkt misschien vreemd, maar er komt een tijd dat je het iets beter kan verdragen allemaal..

**Geplaatst**: 13-05-06 21:33

Re:

Geplaatst: 13-05-06 21:33

Aaw meisje toch!
Wat een verhaal en wat erg!
Ik wens je heeeeel veel sterkte!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 14-05-06 16:34

Re:

Geplaatst door de TopicStarter : 14-05-06 16:34

*Zucht*

Het lijkt echt een boze nachtmerrie waar ik maar niet uit kan ontwaken. Het is zo afschuwelijk, ik vind het zo moeilijk om te laten zien hoe ontzettend veel verdriet ik er nog om heb.. Ik was het weekend bij mn vriend en heb daar gelukkig wel veel afleiding gehad, maar vanochtend was het weer raak. Opeens kwamen alle beelden terug.. alles.. van het begin, dat ik Sandy op de trailer had gezet en we naar de kliniek reden, tot het moment dat ik samen met mn ouders weer wegreed daar.. alle beelden.. alles kwam steeds weer opnieuw voorbij me flitsen. Ik heb dik 20 minuten aan een stuk door hevig gehuid.. in mn vriend zn armen en hij me maar proberen te troosten.. ik voelde me zo afschuwelijk.. miste dr zo hevig..wilde dr knuffelen..
Ook nu nog voel ik me er erg poedersuiker over, en dat gevoel gaat gewoon niet weg. Wanhoop, schuldgevoelens.. k voel me zó machteloos.. k wil dr terug.. NIKS liever dan mijn droompaardje terug..

:'( Ik kan er niet tegen om al die mensen met hun paardjes te zien.. ik zie iedereen buitenrijden met dit weer.. mn broertje moet nu heel vaak het gras maaien.. omdat Sandy dat niet meer kan doen..

Alles doet me zo aan dr denken.. en ik blijf me maar afvragen wáárom dit moest gebeuren.. ze was een prachtpaard. ZÓ mooi.. zó lief.. perfect gewoon.. en nu.. nu is ze weg, voor altijd.. Het is bijna een maand geleden.. En het lijkt alsof het besef dat ze écht weg is er nu pas sinds kort is..
Ik vraag me ergens af of k me niet aanstel.. er zijn natuurlijk veel ergere dingen.. maar..

:'(
Pfff... Sorry voor mn verhaal, t moest er gewoon even uit..

**Geplaatst**: 16-05-06 00:04

Re: Mijn lieve paardje kwijt door koliek.. ben dr kapot van

Geplaatst: 16-05-06 00:04

Wat je in ieder geval moet proberen, lijkt me, is toch het gevoel eruit laten. Een tip om dit soort traumatische dingen te verwerken is: schrijf enkele brieven aan je paard waarin je alles zet wat in je op komt. Die brieven zijn alleen voor jouw, en zal NIEMAND ooit lezen. Als je na een tijd een aantal brieven hebt, en ik verzeker je dat het niet simpel is, zul je merken dat de brieven rustiger worden. Als afsluiting, en pas als JIJ er klaar voor bent, vernietig je ze, op een manier die voor jouw fijn voelt.

**Geplaatst**: 17-05-06 00:44

Re:

Geplaatst: 17-05-06 00:44

ohh wat erg allemaal
ik wens je heel veel sterkte..!toe..
ik zit hier gewoon met trane in me ogen jou verhaal te lezen :S

**Geplaatst door de TopicStarter** : 22-05-06 21:46

Re:

Geplaatst door de TopicStarter : 22-05-06 21:46

melodica: Ik vond dat best een goed idee van je en heb het geprobeerd. Het pakte alleen niet zo heel ''goed'' uit.. Niet dat ik het echt anders had verwacht, maar het was me gewoon teveel. Ik kon het niet.. zat maar te trillen met n pen in mn hand en tranen stroomden langs mn gezicht op het papier..

Misschien ben ik er nu nog niet aan toe ofzo, maar ik ga het zeker nog eens proberen. Erg lief van je dat je me deze tip gegeven hebt

Ik denk dat ik er op den duur wel iets aan zal hebben.

Voor de rest gaat het wel een beetje. Ik probeer zo min mogelijk aan dr te denken en ga paarden zoveel mogelijk uit de weg, wat best moeilijk is hier aangezien er zoveel paarden zijn. Misschien stom dat ik dat doe, maar ik kan het gewoon niet aan. Het heeft gewoon tijd nodig.. héél veel tijd.. En ik word ook zo vreselijk moe van iedereen die me vraagt of ik al een nieuw paard krijg..

Ze bedoelen t goed, dat weet ik, maar het laatste wara ik nu aan wil denken is een nieuw paard.

Verder weet ik nog steeds niet echt hoe ik me erover moet voelen en wat ik wel en niet ''mag'' toelaten. Iedereen om me heen is het alweer zon beetje vergeten en dat geeft mij het gevoel dat ik dus niet meer verdrietig moet zijn. Daarbij komt nog dat ik 1,5 week geleden te horen heb gekregen dat n de vader van n vriendin van me uit t dorp in t ziekenhuis ligt en vecht voor zn leven. De dokters hebben geen idee wat er is. Hierdoor lijkt dat wat mij is overkomen helemaal niks meer.. Ik vind het echt afschuwelijk voor mn vriendin en de rest van haar familie, maar mijn verdriet om mn maatje blijft er nog evengoed.. Ben nu alleen dus nóg banger om het te laten zien.. want wat is dit nou in tegenstelling tot dat wat mn vriendin en dr familie nu doormaken.. zo zal bijna iedereen wel denken.
*Zucht* K vind t allemaal maar moeilijk, kan het vaak gewoon nog steeds niet bevatten.....

**Geplaatst**: 22-05-06 21:48

Re: Mijn lieve paardje kwijt door koliek.. ben dr kapot van

Geplaatst: 22-05-06 21:48

Heel veel sterkte!

**Geplaatst**: 22-05-06 21:58

Re: Mijn lieve paardje kwijt door koliek.. ben dr kapot van

Geplaatst: 22-05-06 21:58

Heel veel sterkte

Dit wens je echt helemaal niemand toe en het is waarschijnlijk de grootste nachtmerrie van iedere paardeneigenaar

Nogmaals heel veel sterkte