Het is alweer ruim 2 jaar geleden dat wij onze pony rusty in hebben laten slapen.Nog steeds is het aanwezig,je denkt er nog regelmatig aan terug.Onze pony is met zijn hoofd op de schoot van mij en mijn zoon ingeslapen,was heel pijnlijk.Vooral het moment om te beseffen er is geen genezing mogelijk.Toch hebben we er goed aan gedaan om rusty zijn rust te geven.Ook voor de kinderen as het een mooi afscheid.Toch is rusty nog 26 jaar geworden en heeft mijn kinderen leren paardrijden.Veelsterkte voor de komende tijd en geloof me maar de pijn die slijt,het verdriet blijft wel aanwezig.Maar je leert er echt mee omgaan.
Oh bah, wat naar. Dat lijkt me vreselijk om voor de laatste keer je paard te aaien en knuffelen, weg gaan naar school en hem/haar nooit meer terug zien. Bah!!
meid heeeeel erg veel sterkte hoor!! dat zou ik echt verschrikkelijk vinden!! we leven allemaal met je mee hoor!! sterkte er mee en idd denk aa de mooie herinneringen die je met haar had!!!
Heel erg...Echt heel erg veel sterkte en succes.. het is altijd verschrikkelijk, afscheid te nemen van je dier. Weg gaan, er voor de latste keer bijgeweest zijn..Je wilt blijven, maar je kan niet blijven..Ooit moet het afscheid komen.. Ze heeft een goed leven gehad, en het is beter haar in te laten slapen als haar 'natuurlijk' te laten overlijden. Stikken is geen mooie dood voor zo een dier, ze zijn angstig enzo. Dit is beter, en een mooie dood.. Heel veel sterkte met het verlies van Goldy..