Moderators: Coby, balance, Dyonne, Sica, C_arola, Neonlight, Firelight
jesito schreef:fargo schreef:Och Jesito wat een verlies en wat is het toch nog plotseling en snel gegaan en toch bevangen geraakt, wat naar en verdrietig. Je hebt zo goed voor haar gezorgd en ze heeft het zo goed bij je gehad dankzij jouw goede zorgen. Ik weet hoe raar en vreemd het is als je zo lang zo intensief voor een paard gezorgd hebt en het ineens ophoudt. Het is raar en vreemd als dat wegvalt, al is het ergens ook een opluchting dat je paard verder lijden bespaard is gebleven - ik weet het als geen ander. Heel veel sterkte met het verlies, het was een prachtige parmantige dame.
Die opluchting heb ik idd ook wel gevoeld idd.
Mijn zorgen om haar zijn nu omgezet in verdriet.
En het is idd allemaal heel snel gegaan, maar die ellende had ik ook niet langer aan kunnen zien.
Ik heb nog nooit pijn aan haar gezicht af kunnen lezen, maar de wijde neusgaten en het apart trekken met haar neus had ik nog nooit eerder gezien bij haar.
Ik denk dat ze haar al volledig plat hadden moeten spuiten als ze haar van de pijn af zouden moeten krijgen als ik het toch nog had willen proberen te rekken.
Maar voor wie doe je dat???
Ja Marlies, die lege box zal nog wel even moeilijk blijven voor me.
En ben nu bijv. steeds aan het denken dat ik haar deken even eraf moet gaan halen vanwege het mooie weer.
Na 20 jaar voor haar te hebben gezorgd zal dat even omschakelen zijn.
Dank jullie wel voor de lieve berichten.
Ik weet dat het de goede keuze was, maar het voelt nog steeds alsof ik het opgegeven heb en haar in de steek heb gelaten.
Isabonny schreef:Heel, heel veel sterkte. Ik kan me voorstellen dat het een enorm gemis moet zijn als je al zo lang samen bent.
Ik heb mijn paardje inmiddels ook al bijna 18 jaar (ze wordt 20 dit jaar) en moet er niet aan denken dat er wat met haar zou gebeuren.