Bokt.nl

**Geplaatst**: 24-10-11 19:20

Re: Hoe herdenk jij je paard?

Geplaatst: 24-10-11 19:20

het verwerken van een dierbare, is iets zo persoonlijks, de ene vind het prettig om dagelijks naar foto's te kijken, de ander juist niet, de een wil graag een gedenkplek, de ander heeft daar totaal geen behoefte aan.
laat het gebeuren en doe iets waar je je goed bij voelt, als je bv je paard op kanvas hebt en het bevalt niet, kun je die dan toch altijd even ergens anders neerhangen of even weghalen tot je er wel aan toe bent.
er zijn zoveel manieren van verdriet verwerken.
ik zelf vind een foto niet erg, is voor mij niet confronterend, voor mij is het een prettige herinnering, het lukt me meestal ook om met een lach terug te kijken en blij te zijn met de periode die ik heb mogen delen met het dier/persoon, al was het uiteraard veel te kort.

voor veel mensen helpt het ook door er veel over te praten of te schrijven.
je merkt vanzelf wel wat bij jou past en wat jou manier van verwerken is, het kost in ieder geval veel tijd, verwacht niet van jezelf dat je het 1.2.3 een plekje kunt geven, zoiets heeft tijd nodig, neem die tijd!!

sterkte in ieder geval.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 27-10-11 23:00

Geplaatst door de TopicStarter : 27-10-11 23:00

Excuses voor het ontbreken van de TS...Ik zal van de week even uitgebreid op de reacties in gaan. In ieder geval erg bedankt, ik heb alles gelezen maar het viel me even te zwaar om te reageren

**Geplaatst**: 27-10-11 23:06

Re: Hoe herdenk jij je paard?

Geplaatst: 27-10-11 23:06

Tjardo is op de nacht van dinsdag naar woensdag afgelopen week in een vreselijke wijze gestorven, rouwen.. bij de lege box ligt zn deken , het vlas ligt er nog in, zn laatste restje voer, in huis hangt zn hoofdstel met zn lange manen, daaronder een tafeltje met kaarsje en gedichtjes..

**Geplaatst**: 27-10-11 23:12

Re: Hoe herdenk jij je paard?

Geplaatst: 27-10-11 23:12

Allereerst sterkte! :(:)

En ik denk dat foto's wel een goed idee zijn, maar dan moet je in plaats van verdrietig zijn omdat hij er niet meer is, gelukkig zijn met de momenten die jullie samen hadden, dat je de foto's met een lach kan bekijken en terug kan kijken op de mooie momenten

..

**Geplaatst**: 28-10-11 13:34

Geplaatst: 28-10-11 13:34

Huilen als je moet huilen, en verdriet hebben als je dat voelt. Maar ook relativeren en dan knoop ik de woorden van mijn dierenarts in mijn oren. Je hebt liever dat je paard eerder gaat dan jij.

Hij heeft een mooi (en lang) leven gehad, een snelle en pijnloze dood en het is goed zo.

Toch kan ik me voorstellen dat je meer verdriet hebt als je paard plotseling of door een acuut ongeluk veel te jong doodgaat. Ik heb nu alleen nog maar oudere paarden moeten wegbrengen en tot nu toe altijd veel geluk gehad met gezonde paarden die niet veel zijn overkomen.

**Geplaatst**: 28-10-11 20:21

Re: Hoe herdenk jij je paard?

Geplaatst: 28-10-11 20:21

Hoe ik haar herdenk? Ik heb enorm veel foto's en filmpjes, op de momenten dat ik daar behoefte aan heb pak ik ze er bij, in het begin had ik juist moeite met tastbare herinneringen, hoewel ik de eerste dagen gehuild heb met haar staart in m'n handen, m'n neus er tegen om haar geur op te snuiven, maakte het er niet beter op.
Inmiddels heeft het een plekje, maar mis haar nog wel elke dag, onlangs heb ik een tekening laten maken door Anne-Baukje (babe op bokt). Ik droomde steeds dat ik m'n oude merrie en de "nieuwe" tegelijk had, Anne-Baukje heeft een tekening gemaakt waar het lijkt of ze elkaar inderdaad ontmoeten:
Afbeelding

Deze tekening hangt pontificaal op in de woonkamer en elke dag neem ik een momentje om er naar te kijken.
Verder heeft haar staart ook al voor herinneringen gezorgd: voor m'n moeder heb ik een armband laten maken met een glaskraal met haar van Darmorah er in en voor m'n zusje een autospiegelhanger met haar haar van Darmorah en van Djunnah:
Afbeelding

Zelf wil ik aan de slag met een hanger voor in mijn auto, zodat ze, als ik onderweg ben, altijd bij mij is. Wellicht komt er nog een klein hangertje met haar aan het zadel van Djunnah, als geluksbedel

**Geplaatst**: 30-10-11 19:54

Geplaatst: 30-10-11 19:54

Rouwen is inderdaad iets persoonlijks, maar ik zie hier wel wat hele mooie ideeen die mij erg bevallen bij het verwerken van de dood van mijn grote liefde, 2 weken geleden.
vooral het idee van Knooopje met de vuurpijl vind ik heel erg mooi. fijn om je paard op een positieve dag te herdenken, dat staat mij meer aan dan herdenken op de sterfdag, die dag sla ik liever over...
en wat een mooi schilderij van Letizia, de tranen springen in mijn ogen!

ik heb zelf heel veel steun aan mijn lieve vriend, hij had nooit iets met paarden tot we Duc kochten: van de ene op de andere week was hij paardengek door onze nieuwe aanwinst. mijn vriend voelt dus precies hetzelfde als ik, we begrijpen elkaar en dat is toch fijn.
we gaan op dit moment heel veel wandelen met ons hondje, die word helemaal gek van ons ('neeeeee, niet weer wandelen!!!'

).
we rijden naar een natuurgebied en gaan daar lekker uitwaaien en praten over Duc.
ik denk ook dat praten echt het belangrijkst is, vooral met (paarden)mensen die je gevoelens begrijpen. ik merk dat ik bij mijn 'gewone' vriendinnen op veel onbegrip stuit: 'het was toch maar een dier?'.

daarnaast hebben we op de dag na zijn overlijden zelf zijn stal helemaal gemest en schoongemaakt, dat was zwaar maar voelde heel goed.
we hebben zijn naambordje van zijn deur laten schroeven, die staat nu in huis op de schouw.

ik heb een pluk van zijn staart bewaard en wil daar een mooi sieraad van laten maken, ik weet alleen nog niet waar, heb ik me nog niet in durven verdiepen.
mijn vriend wil een tattoo nemen om Duc te herdenken, ik houd totaal niet van tattoos maar als hij hem zo wil herdenken vind ik het goed, ieder zijn ding.
verder hebben we een kennis een mooi schilderij van Duc laten maken, dat mochten we gisteren afhalen en ik heb keihard zitten janken toen ik het zag, zo mooi.
ik voel me inmiddels niet meer opgelaten als ik bij iemand in huilen uitbarst, lekker laten gaan. emoties moeten eruit! dat lucht enorm op.

**Geplaatst**: 19-12-11 11:52

Geplaatst: 19-12-11 11:52

leuke tip www.everyoneweb.com/MiraLooks heeft een gedenkhoekje (paarden en hun baasjes)

**Geplaatst**: 19-12-11 12:01

Re: Hoe herdenk jij je paard?

Geplaatst: 19-12-11 12:01

Wij denken nog geregeld aan Jewel, wij kunnen er niet om heen. Wij hebben haar dochter, die zowel op Jewel als op haar vader Kasparow lijkt.
Geregeld halen wij herinneringen op aan haar en vergelijken weleens hoe zij was en hoe haar dochter nu is.
Het is in maart 2012 alweer 4 jaar geleden.

**Geplaatst**: 28-12-11 10:02

Re: Hoe herdenk jij je paard?

Geplaatst: 28-12-11 10:02

Ik denk ook nog vaak aan mn Floortje. Ze is nu bijna een jaar weg.
Er over praten, tegen andere mensen gaat heel moeilijk bij mij. Ik vertel mn gevoelens niet makkelijk tegen anderen. Tegen mn paardje praat ik vaak over haar, zij heeft ook afgezien van Floor's dood. Ik heb altijd het gevoel dat ze me begrijpt en soms als ik bij haar zit in stal heb ik hat gevoel dat Floor ook bij ons staat.
Mn kamer hangt vol met fotos van haar, die laten me denken aan de mooie momenten ipv van aan haar dood.
Ik heb ook een herinneringendoos, met allemaal spullen van haar erin, die pak ik alleen maar als ik het echt heel moeilijk heb. Aan een fotoboek ben ik nog bezig.
En er is ook een armband van haar staart in de maak.
Er zijn soms echt dagen dat ik er helemaal door zit, terwijl andere dagen gaat het veel beter. Echt verwerkt heb ik het nog niet

**Geplaatst**: 28-12-11 10:03

Re: Hoe herdenk jij je paard?

Geplaatst: 28-12-11 10:03

Ik doe er niets mee.. Helemaal niets.. Misschien ben ik daar te nuchter voor.

**Geplaatst**: 28-12-11 16:31

Geplaatst: 28-12-11 16:31

Ik heb vooral veel foto's van paarden/pony's die niet meer bij mij kunnen zijn. (als ze overleden of verkocht zijn)
Elke keer als ik die foto zie dan denk ik: Wat was jij toch een lieverd!
Dan ben ik blij dat ik ze heb mogen meemaken.

**Geplaatst**: 02-01-12 18:07

Re: Hoe herdenk jij je paard?

Geplaatst: 02-01-12 18:07

Ik heb een heel mooi, en heel groot schilderij gekregen van een vriendin, die (amateur)kunstenares is, dit was nog voor ik mijn paardje moest laten inslapen, maar het is pas sinds de dood van Falco dat ik er echt enorm aan gehecht ben.
Dat schilderij hangt op mijn kamer, en het doet deugd om nog zo'n mooie herinnering te hebben, het is helemaal mijn paardje op dat doek, en ik kan me nog perfect herinneren wanneer ik de foto nam, waarop het schilderij gebaseerd is.

Ook heb ik een stuk van zijn staart afgeknipt, al kan ik daar niet naar kijken voorlopig. De bedoeling is om daar een juweel van te laten maken, mettertijd...
Zijn halster en hoofdstel hangen voor altijd op dezelfde plek in de zadelkamer, het zal voor geen enkel ander paardje meer gebruikt worden.

Ik mis hem enorm, het is nu bijna 5 maanden, maar de pijn en het grote verdriet vervagen wel. Al heb ik zo momenten dat ik niets liever zou doen dan hem een hele dikke knuffel geven.

En erover praten helpt enorm, dat is echt waar...

**Geplaatst**: 05-01-12 18:56

Geplaatst: 05-01-12 18:56

Iedereen sterkte, ik heb het geluk gehad dat nog geen paarden zijn overleden. Meestal zijn ze voor die tijd allang verkocht..

**Geplaatst**: 26-01-12 14:18

Geplaatst: 26-01-12 14:18

myn favoriete paardje van de manege is laatst verkocht we hadden een heelle speciale band maar nu kan ik haar nooit meer zien want ik weet ook nie waar ze heen is maar ik heb een hele mooie foto van ons tweeen in mn kamer hangen en ik teken haar wel is na het is pas een week geleden dus ik ben nog steeds heel verdrietig maar ik kan nog zien hoeveel plezier we hadden

**Geplaatst**: 27-01-12 13:31

Re: Hoe herdenk jij je paard?

Geplaatst: 27-01-12 13:31

Door een mooie foto in een fotolijstje te doen en op mijn bureau te zetten. (Nouja, als ik een paard had.) Maar bij mijn andere liefhebbende dieren heb ik dat ook gedaan...

**Geplaatst**: 22-04-12 22:50

Geplaatst: 22-04-12 22:50

Mijn paard is gecremeerd.
Er hangt een foto van haar in de woonkamer.
En ik heb een gedenk hoekje haar as begraven vind het zo ontzettend moeilijk.
Dat kan ik nog niet wil er wel een boompje opzetten zodat ze daarin voorleeft.
Mis haar verschrikkelijk heb al haar spullen nog,,maar wat doet het zeer.
Wens iedereen als nog veel sterkte,met het verlies van onze dierbare beestjes.

**Geplaatst**: 10-05-12 15:34

Geplaatst: 10-05-12 15:34

Mijn paard is op 27 mei a.s. 3 jaar bij mij weg..
We hebben haar in laten slapen omdat ze haar hoefbeen gebroken heb.. Ze heeft een hele mallemolen aan klinieken ondergaan en tot 3 keer aan toe derzelfde hoefbeen gebroken.
Het was teleurstelling na teleurstelling op teleurstelling. We hebben naar in totaal anderhalf jaar dokteren (Waarin ze wel beter is geweest) toen echt besloten toen zij voor de 3e keer haar hoefbeen brak het is genoeg.

Ik zat toen zelf in een erg moeilijke tijd.. Omdat ik veel problemen op school had etc. De wereld zakte onder mijn voeten vandaan.. Ik moest mijn steun en toeverlaat laten gaan.. Het is de moeilijkste beslissing ooit in mijn hele leven geweest. Maar mijn dierenarts zei zelf ook Naomi een dierenarts zal je nooit horen zeggen ik ben uitgedoktert maar eerlijk waar bij jou paard zijn we echt uitgedoktert.. Toen ik deze woorden te horen kreeg was voor mij de beslissing snel genomen.. Mijn meisje van 5 had pijn en dat kon ik niet meer toe laten.. Ze is onwijs snel heen gegaan en dat was voor mij ook de bevestiging dat het goed was dat ze op was en dat ze niet meer kon.. Ze heeft alles gegeven in deze oneerlijke strijd..

Ik ben door de kliniek onwijs goed geholpen en dat geeft mij ook een zeer fijne herinnering.. Ze gaven mij de tijd om afscheid van haar te nemen en ik heb na het inslapen nog een kopje thee gedronken met de dierenarts.. Ik kreeg zelfs een aantal weken later nog een kaart van hem waarin de kliniek mij veel sterkte wenste..

Ik denk nog elke dag aan haar en vooral aan de speciale band die ik met haar had.. Het was een paard met een lief knuffelig maar vooral ook erg eigenwijs karakter en dat maakte haar zo mooi.. Ze had een eigen willetje en dat kon ook erg botsen hoor haha.. Ik heb haar staart afgeknipt tot aan haar staart wortel die heb ik ingevlochten en hangt op mijn kamer.. Ook heb ik een collage gemaakt met allemaal foto's van haar door de jaren heen.. En het halster die zij omhad tijdens het inslapen hangt ook op mijn kamer.. ook heb ik een soort klein urntje in een hartjes vorm waarin een stukje van haar haar in zit.. Deze is als ketting maar ik ben zo bang hem kwijt te raken dat ook deze een mooi plekje op mijn kamer heeft gekregen bij een foto van haar..

**Geplaatst**: 17-05-12 16:34

Geplaatst: 17-05-12 16:34

Ik heb het nog nooit met een paard gehad , omdat ik simpelweg geen paardje heb ,

maar vn mijn dieren die gestorven zijn ; daarvoor heb ik voor sommigen nog wel posters en andere dingen laten maken,
ze zijn dan eigenlijk ook nog bij mij ! x

**Geplaatst**: 07-06-12 10:48

Geplaatst: 07-06-12 10:48

Hoe ik mijn lieve merrie Ebony herdenk? Dat is heel mooi namelijk door haar dochter!!

In maart 2008 heeft ze mij het mooiste kado gegeven wat ik maar kon wensen een mooi merrie veulen. Helaas hebben we in december 2008 afscheid van Ebony moeten nemen, maar haar karakter leefd voort in Djulez!

Nis is Djulez 4 jaar oud en netjes onder het zadel! Ook met inrijden geen stap verkeerd gezet en wij grapte altijd al van dat fluisterd je moeder je zeker in! En toch denk ik dat dat het mooiste is!
Ze leeft voort in Djulez!!

**Geplaatst**: 27-06-12 09:06

Geplaatst: 27-06-12 09:06

Mijn paard Daylight is 3 jaar geleden overleden door koliek.
Wij hebben expres niks afgeknipt bij haar omdat ze al weinig haren had.
Daylight kon alleen met mij en mijn papa overweg. Voor de rest kon ze niet verdragen.
Heb direct een foto-album van Daylight gemaakt.
Ik heb geen afscheid kunnen nemen van haar. De dierenarts wilde opereren en helaas is zij in de narcose overleden.
Ik zat toen in de examens en ik ben niet naar haar toegegaan.
Haar halster pronkt in mij slaapkamer met een mega grote foto boven mij bed.

Ik heb nog ongeveer een jaartje terug een eigen paard Farid.
Ook hij heeft precies veel trekken van Daylight.

Ik hou nog altijd zielsveel van Daylight en vergeten zal ik haar nooit !!

**Geplaatst**: 05-07-12 21:48

Geplaatst: 05-07-12 21:48

Ik denk aan de mooie momenten die we samen hebben meegemaakt, niet aan de dingen die ik nog graag had willen doen want dat maakt me juist meer verdrietiger..

en natuurlijk allemaal mooie foto's op mijn kamer & een stuk van haar staart zodat als ik mijn ogen dicht heb het net lijkt of ik haar gewoon aan het aaien ben.

**Geplaatst**: 06-07-12 09:32

Geplaatst: 06-07-12 09:32

Vriska herdenk ik door te genieten van alle mooie fotos die ik van haar heb, en door terug te denken aan de fijne herinneringen die ik aan haar heb.

**Geplaatst**: 07-07-12 20:42

Re: Hoe herdenk jij je paard?

Geplaatst: 07-07-12 20:42

Ik heb een muur met foto's van haar heb ook nog van iemand die ik daar echt daar echt heel dankbaar ben degene maakte namelijk foto's van haar die er nu zeker weten hangen ik luister ook veel muziek die over dat soort dingen gaan vooral in de avond als ik een nie echt leuke dag heb gehad dan moet ik ook vaak huilen maar dat lucht bij mij wel op;) Iedereen verwerkt het op z'n eigen manier;)

**Geplaatst**: 09-07-12 12:23

Geplaatst: 09-07-12 12:23

.

Laatst bijgewerkt door merel_gomez op 06-03-24 16:12, in het totaal 1 keer bewerkt