Jullie ook bedankt voor jullie lieve woorden
.. Dat doet een mens goed.
Het is gek dat hij er niet meer is, die gekke ouwe dibbes.. maar ergens geeft het ook rust; we hoeven de moeilijke keuze niet meer voor hem te maken.. We hoeven niet meer bang te zijn dat hij opnieuw koliek krijgt en we het dan niet op tijd ontdekken, of dat hij van de winter valt en niet meer op kan staan... en we het dan niet op tijd ontdekken.. want die kracht had hij niet meer, om overeind te komen. Daar was ik erg bang voor; dat hij op z´n ouwe dag dat soort dingen mee moest maken. Tot op de dag waarop hij koliek kreeg was hij gewoon nog de prachtige sterke zwarte schoonheid die volop genoot van het leven. Voor hem gelukkig geen lange kwakkelende weg. Hoe verdomde moeilijk de keuze ook was, wij hebben de keuze voor hem kunnen maken
. Het is goed zo, ik heb er vrede mee.
Ik ben nu aan het bedenken wat voor sieraad ik van een pluk van zijn staart wil laten maken, ik zit zelf te denken aan een ring met daarin gegraveerd; Maatjes & Meesters
.. Ik heb toch op en met hem zoveel geleerd in die 17 jaar. Maargoed, ik denk er nog even over na. Een stuk staart van hem en mijn andere twee paarden als met z´n drieén vervlochten vind ik ook erg mooi en betekenisvol.
@Wanderers: Wauw, 31 jaar! Wat een prachtig hoofd had jullie Wodan!