Bokt.nl

**Geplaatst**: 16-12-08 19:03

Re: Hoe gaan jullie met het verlies van je paard om ?

Geplaatst: 16-12-08 19:03

Ik ben 6 jaar terug 2 paarden in 2 maanden verloren die mij dierbaar waren.
De eerste was mijn verzorgpaard Gambler, hij ging dood aan koliek. Hij was al dood toen de dierenarts kwam en kwam tijdens het rollen van de grond los, zoveel pijn had hij...
Toen kocht de eigenaresse een veulen en ik een rijpaard. Een 5-jarige van 1.86 mtr hoog, Piet.
Deze ging wederom dood aan koliek, zo'n 2 maanden nadat ik mijn verzorgpaard was kwijtgeraakt...

Ook ben ik 2,5 jaar terug een veulen van 2 maanden kwijtgeraakt. We weten nog steeds niet wat ze had... Het was een mooi Baloubet K X Concorde veulen. Ze zou niet van ons worden maar van de eigenaar van de hengst. Hier had ik wel pijn in mn hart, omdat de eigenaar kosten nog moeite wilde besparen, maar ons er niet op heeft gewezen dat het veulen ook naar Utrecht kon (daar hebben ze een speciale veulenzorg).

Het klinkt stom, maar we waren blij dat het 5-jarige paard net verzekerd was. Toch vond ik het heel moeilijk. Daardoor heb ik mezelf (onbewust?) aangeleerd om niet te veel te hechten aan een paard...

**Geplaatst**: 16-12-08 19:05

Re: Hoe gaan jullie met het verlies van je paard om ?

Geplaatst: 16-12-08 19:05

dwertje schreef:
Zo snackie dat is een flink schilderij,maar lijkt me heel erg mooi.
Ik wil in de toekomst ook nog zoiets laten maken,lijkt me leuk om dwertje en mijn man samen op 1 schilderij in elkaar verweven te krijgen.Dwertje groots met opgeheven hoofd en klaas ernaast,half onder.
Beetje moeilijk uit te leggen zo.
Och wie weet is het wel ooit mogelijk wat ik wil.

op bokt zitten zat, die met photoshop bezig kunnen. misschien kun je via 1 van hun wel wat moois in elkaar zetten?

**Geplaatst**: 16-12-08 19:08

Re: Hoe gaan jullie met het verlies van je paard om ?

Geplaatst: 16-12-08 19:08

Ja dat komt er ook wel een keer,misschien wil ik het wel eens zelf gaan proberen.
Maar ik ben niet zo creatief met de pc,word het nu eens misschien tijd dat ik dat ga leren Knipoog

.

**Geplaatst**: 16-12-08 19:09

Re: Hoe gaan jullie met het verlies van je paard om ?

Geplaatst: 16-12-08 19:09

Joolien schreef:
Ik ben 6 jaar terug 2 paarden in 2 maanden verloren die mij dierbaar waren.
De eerste was mijn verzorgpaard Gambler, hij ging dood aan koliek. Hij was al dood toen de dierenarts kwam en kwam tijdens het rollen van de grond los, zoveel pijn had hij...
Toen kocht de eigenaresse een veulen en ik een rijpaard. Een 5-jarige van 1.86 mtr hoog, Piet.
Deze ging wederom dood aan koliek, zo'n 2 maanden nadat ik mijn verzorgpaard was kwijtgeraakt...

Ook ben ik 2,5 jaar terug een veulen van 2 maanden kwijtgeraakt. We weten nog steeds niet wat ze had... Het was een mooi Baloubet K X Concorde veulen. Ze zou niet van ons worden maar van de eigenaar van de hengst. Hier had ik wel pijn in mn hart, omdat de eigenaar kosten nog moeite wilde besparen, maar ons er niet op heeft gewezen dat het veulen ook naar Utrecht kon (daar hebben ze een speciale veulenzorg).

Het klinkt stom, maar we waren blij dat het 5-jarige paard net verzekerd was. Toch vond ik het heel moeilijk. Daardoor heb ik mezelf (onbewust?) aangeleerd om niet te veel te hechten aan een paard...

Da's helemaal niet stom, da's toch logisch? Je gaat jezelf onbewust beschermen tegen eventueel mogelijke pijn...

Mijn eerste paard was hoogdrachtig van haar eerste kind, gleed uit, brak een been. Zij is het meest dierbare wezen in mijn even geweest.
Daarna verloor ik twee veulens, een was prematuur, 16 dagen voor geknokt, een ander werd dood gemept voor mijn ogen. Beide stierven in mijn armen. Verdrietig

een ander paard liep een botbreuk op en twee beschadigde pezen, redde het net. Een ander paard speelde met een ander paard, verdraaide kogel, distorsie, afgeschreven , met homeopathie opgeknapt en hij is weer boven Jantje. Ach gut

Verder gaskoliek, spierbevangenheid, griffelbeenbreuk, merrie zonder melktoevoer en andere toestanden. Dit in 3 jaar tijd. Clown

Mijn jaarling is mijn grote liefde nu, maar op een of andere manier houdt ik er rekening mee dat ze weg kan vallen. De pijn zal minder lang duren dan bij de eerste, denk ik.. Ach gut

Althans, dat hoop ik maar. Zelfsloop is nl niet echt efficient. Clown

ben wat nuchterder geworden en vind paarden mega kwetsbaar en soms ook beetje dom. Bloos

( Zeker het achterover vallen, vechten tijdens het vastliggen, tegen een hek aanrennen, schiet mij maar lek).

**Geplaatst**: 16-12-08 19:15

Re: Hoe gaan jullie met het verlies van je paard om ?

Geplaatst: 16-12-08 19:15

Oh dus ik ben niet de enige die zo over het houden van paarden denkt. Misschien is dat ook wel onbewust de reden waarom ik mijn paarden steeds weer wil doorverkopen.
Lekker psychologisch allemaal...

**Geplaatst**: 16-12-08 19:18

Re: Hoe gaan jullie met het verlies van je paard om ?

Geplaatst: 16-12-08 19:18

Dat heb ik ook gehad, die onrust.. Bloos

Soms bleven paarden kort, hechtte me niet echt, maar ben ook kritischer geworden. Knipoog

Soms wel paardjes die ik heb opgeknapt en heel goed tehuis hebben gekregen. Ik heb nu mijn lieve jaarling en praktisch een jaarling erbij gekocht, een liefje, een plaatje. Weet echter nu al dat ze uiteindelijk weg zal gaan dus heel erg hechten doe ik me niet.

**Geplaatst**: 16-12-08 19:23

Re: Hoe gaan jullie met het verlies van je paard om ?

Geplaatst: 16-12-08 19:23

Je kan wel zeggen dat je je niet hecht,
Maar als je dat diertje een tijdje hebt staan.. dan geef je er een hoop om hoor.

**Geplaatst**: 16-12-08 19:24

Re: Hoe gaan jullie met het verlies van je paard om ?

Geplaatst: 16-12-08 19:24

ja, maar het verschil is immens. Dat komt door alle pech in die drie jaar. Het heeft me veranderd. Bloos

is idd psychologisch iets.. Knipoog

**Geplaatst**: 16-12-08 22:45

Re: Hoe gaan jullie met het verlies van je paard om ?

Geplaatst: 16-12-08 22:45

Ik kan dat niet me niet hechten aan een dier waar ik mee bezig ben. De enige 2 die ik ooit verkocht heb zal ik ook zo terugkopen als ze ooit te koop komen. Ik zoek ze ook nog regelmatig op.

**Geplaatst**: 16-12-08 22:50

Re: Hoe gaan jullie met het verlies van je paard om ?

Geplaatst: 16-12-08 22:50

Ik heb ook besloten om een ring van Shiva's staart te laten maken. Daar ben ik al een tijdje over bezig, maar volgend jaar laat ik m maken..
Alleen ga ik de haren zelf brengen, en ook de ring zelf halen. Dat zei mn vriend ook gelijk.
Ik kan niet wachten tot t eindelijk zo ver is dat ik mn meisje elke dag bij me draag..

Ik heb n tijdje geleden dit gevonden, zo mooi..

Never gone, never far
In my heart is where you are
Always close, everyday
Every step along the way
Even though for now we've gotta say goodbye
I know you will be forever in my life
Never gone

**Geplaatst**: 16-12-08 22:54

Re: Hoe gaan jullie met het verlies van je paard om ?

Geplaatst: 16-12-08 22:54

sonjim schreef:
Ik kan dat niet me niet hechten aan een dier waar ik mee bezig ben. De enige 2 die ik ooit verkocht heb zal ik ook zo terugkopen als ze ooit te koop komen. Ik zoek ze ook nog regelmatig op.

Ik hecht me ook automatisch aan n dier na verloop van tijd..
Onbewust gaat dat, ook al neem ik me iedere keer weer voor
dat niet te doen.. 't is zo moeilijk..

**Geplaatst**: 16-12-08 23:25

Re: Hoe gaan jullie met het verlies van je paard om ?

Geplaatst: 16-12-08 23:25

De paarden van mijn zus kan ik dat wel mee maar daar ben ik niet mee bezig.

**Geplaatst**: 17-12-08 11:42

Re: Hoe gaan jullie met het verlies van je paard om ?

Geplaatst: 17-12-08 11:42

bedankt voor alle lieve reacties op de foto's! Het was echt een schat van een dier, wist niet wat kwaad zijn was, wel een echte merrie, maar mijn soulmate!

detour: vind de voorbeelden op je site erg mooi

Ik houd het in mijn achterhoofd!

Shiva: mooi gedicht!

**Geplaatst**: 17-12-08 20:44

Re: Hoe gaan jullie met het verlies van je paard om ?

Geplaatst: 17-12-08 20:44

Hey meiden, ben hier al heel lang niet meer geweest....
Sinds ik weer werk heb, en wat meer paarden hier heb ik het erg druk.

Casablanca (de moeder van Cashmere, die is ingeslapen door Grass Sickness) heeft gister haar veulen verworpen. Ze was 7 maanden drachtig.
Ik begrijp echt niet waarom ik steeds al die pech heb....

**Geplaatst**: 17-12-08 20:46

Re: Hoe gaan jullie met het verlies van je paard om ?

Geplaatst: 17-12-08 20:46

wat een ellende saffier Ach gut

**Geplaatst**: 17-12-08 23:40

Re: Hoe gaan jullie met het verlies van je paard om ?

Geplaatst: 17-12-08 23:40

Nexthorse; hele mooie sprekende foto's!

Saffier; wat vervelend, wat een teleurstelling.

Bert is het eerste paard wat ik heb verloren. Ik merk wel dat ik me steeds meer aan Vince ga hechten en dat ik hier bang van kan worden. Angst dat hij ook ziek wordt.

**Geplaatst**: 17-12-08 23:43

Re: Hoe gaan jullie met het verlies van je paard om ?

Geplaatst: 17-12-08 23:43

Grit schreef:
Nexthorse; hele mooie sprekende foto's!

Saffier; wat vervelend, wat een teleurstelling.

Bert is het eerste paard wat ik heb verloren. Ik merk wel dat ik me steeds meer aan Vince ga hechten en dat ik hier bang van kan worden. Angst dat hij ook ziek wordt.

Dat heb ik dus ook...Lammie was mijn eerste paard wat overleed en heb nu bij Jana toch hetzelfde als wat jij bij Vince hebt...en dat terwijl ik Jana nog maar net 4 weken heb...

**Geplaatst**: 18-12-08 09:44

Re: Hoe gaan jullie met het verlies van je paard om ?

Geplaatst: 18-12-08 09:44

Ik snap wel dat jullie er bang voor zijn.
toen ik Kay had,en die kreeg koliek. ik had me daar een paniek...

En nu ik geen paard meer heb, heb je die angst niet meer zo.
Een bijrijdpaard is toch anders. Daar hoef ik die beslissing niet over te nemen mocht het zover zijn...

**Geplaatst**: 18-12-08 10:00

Re: Hoe gaan jullie met het verlies van je paard om ?

Geplaatst: 18-12-08 10:00

Snackie schreef:
I
Een bijrijdpaard is toch anders. Daar hoef ik die beslissing niet over te nemen mocht het zover zijn...

Dat scheelt wel. Ik merk dat nu ook met ons hondje. Er vielen me een aantal dingen op en had het vermoeden dat ze Cushing heeft. Na verschillende testen blijkt dit ook zo te zijn. Maar ik kon nu mijn vriend naar de dierenarts laten gaan en hoefde niet alles alleen te beslissen, zelfs dat scheelt al een hele boel.
Bij Bert stond mijn vriend ook aan alle kanten klaar, maar toch moesten alle keuzes en beslissingen van mij komen, Bert was mijn paard.

**Geplaatst**: 18-12-08 10:07

Re: Hoe gaan jullie met het verlies van je paard om ?

Geplaatst: 18-12-08 10:07

Ik weet het precies.
Met ons hondjes destijds ook, maak je same een beslissing.

Over Marlon hebben we gepraat, maar toch moest ik die beslissing zelf nemen.

**Geplaatst**: 18-12-08 10:15

Re: Hoe gaan jullie met het verlies van je paard om ?

Geplaatst: 18-12-08 10:15

Dit gedicht kreeg ik van iemand toen ik mijn paard moest laten inslapen (al hele tijd geleden, 28 februari 2009 zal het 8 jaar geleden zijn...de dag zelf vergeet ik nooit meer)

**Geplaatst**: 18-12-08 10:50

Re: Hoe gaan jullie met het verlies van je paard om ?

Geplaatst: 18-12-08 10:50

Grit schreef:
Snackie schreef:
Bij Bert stond mijn vriend ook aan alle kanten klaar, maar toch moesten alle keuzes en beslissingen van mij komen, Bert was mijn paard.

Inderdaad Vinga was ook echt mijn paard, en ook alle keuzes en beslissingen kwamen van mij, ik hoor de dierenarts nog zeggen
door de telefoon op de bewuste dag "wat wil je dat ik doe" en ik antwoorde "ik wil dat hier een einde aan komt" waarop de dierenarts
vervolgens zei "je hebt alles gedaan wat je kon, nog meer dan dat, het is een eerlijke beslissing om haar te laten gaan" die woorden staan op mn trommelvlies gedrukt, zal ik ook echt nooit vergeten.

**Geplaatst**: 18-12-08 11:52

Re: Hoe gaan jullie met het verlies van je paard om ?

Geplaatst: 18-12-08 11:52

Iedereen die er één nodig heeft, een knuffel Ach gut

NH, mooie foto's

Jemig Dwertje, heftig zeg Bloos!

Sterkte

Koliek, vreselijk. Mijn maag draait om als ik er al aan denk.
Daar gaan te veel paarden aan dood Scheve mond

Het schilderij, wat ik van Kim heb gemaakt, is 60 x 80 en dan van alleen haar hoofd. Ook best groot dus.
Ik kijk er nog met veel plezier naar

detour schreef:
Maar wat kunnen mensen zeuren om niks soms. . Als je dan zelf in de rouw bent en mensen miepen over een griepje bv, dan denk ik:"Zzzzz..."lekker belangrijk"..

Daar kan ik me ook vreselijk aan ergeren. Of alleen al het feit dat je 40 wordt. Hoe erg sommige mensen dat vinden Rolleyes

Wees blij dat je het haalt. Er zijn er zat die dat niet halen. Ik ben zelf helemaal niet met leeftijd bezig

Ik heb al teveel jonge mensen om me heen weg zien vallen. Ook nu weer 2 mensen dichtbij met kanker en te jong

Vreselijk.

**Geplaatst**: 18-12-08 12:16

Re: Hoe gaan jullie met het verlies van je paard om ?

Geplaatst: 18-12-08 12:16

Kimmes gefeliciteerd met je verjaardag.

Grit:heeft jou hondje cushing,mijn dwertje had ook cushing.

Sisleone:een heel mooi gedicht.

Dreeke:hebben wij dezelfde dierenarts ofzo,want dat waren ook de woorden van mijn dierenarts.Maar het geeft je wel wat steun en bevestiging dat zelfs een da weet dat je er alles aan gedaan hebt.

Maar als je een paard hebt dan moet je zelf die beslissing nemen.
Wij hadden vroeger een aantal pony,s op eenw ei lopen en mijn man zorgde daar toen altijd voor.
Op een dag struikelde er een pony en stond niet meer op,mijn man belde mij toen.Ik ben erheem gereden en heb geprobeerd om die pony op te laten staan wat niet lukte.De da gebeld en die heeft een zware pijnstiller gegeven in de hoop dat ze op zou staan ,maar ja het beestje was ook al 23.
We hadden haar overgenomen van een manege toen ze 17 was en beloofd haar een goede oude dag te geven.
Maar die pijnstiller hielp niet na 3 uur lag het beestje nog steeds in de koude wei want het vroor dat het kraakte.Mijn da zei toen dat ze waarschijnlijk de nacht niet zou halen ook ivm die kou en toen heb ik de beslissing genomen om haar in te laten slapen.Ze is met haar hoofd op mijn schoot en de schoot van mijn zoontje toen ingeslapen.
Het was 20 februari 2004.
Hetw as op dat moment het beste wat ik kon doen,onze rusty heeft gelukkig geen lange lijdensweg gehad.
Mijn man heeft het er altijd moeilijk mee gehad dat wij rusty zo zijn verloren,hij zag telkens dat ze aangegaloppeerd kwam en struikelde en viel.
Toen ik de beslissing had genomen om dwertje in te laten slapen heeft hij de avond ervoor afscheid van haar genomen,en mij sterkte gewenst op de dag zelf.
Maar ook dwertje heb ik in mijn bijzijn in laten slapen.
Het is zwaar maar ik ben blij dat ik 2 paarden heb mogen leren kennen die uniek waren.

**Geplaatst**: 18-12-08 15:16

Re: Hoe gaan jullie met het verlies van je paard om ?

Geplaatst: 18-12-08 15:16

Dat blijf ik mezelf ook voorhouden. Ik had de jaren niet willen missen. Het is een eng idee om je te hechten aan dieren of mensen, omdat je ze kunt kwijtraken. Maar wat zou het leven zonder zijn.

Jemig, een paard met cushing. Ik weet alleen dat paarden dan een krulletjesvacht krijgen. Moest ze ook dagelijks medicijnen??
Spoek wel, kosten 80 euro per maand. Ik wil niet weten wat je dan voor een paard kwijt bent.
We zijn pas net begonnen, dus weten ook nog niet of het aan slaat, volgende week weer een bloedtest.

Kimmes; gefeliciteerd!