Bokt.nl

**Geplaatst**: 14-01-10 21:37

Geplaatst: 14-01-10 21:37

Ik sta hier gewoon te janken. Wat een ontroerend verhaal.
Heel veeeeeel sterkte met je verlies.

**Geplaatst**: 21-01-10 00:25

Geplaatst: 21-01-10 00:25

Suelza, heel veel sterkte met dit verschrikkelijke verlies, wat ontzettend dapper van je!
Hoe is het nu met je..? Mijn lieve lieve maatje is 2 dagen eerder als die van jou ingeslapen.. En ik zit echt te janken terwijl ik je verhaal lees..
De eerste weken was ik verdoofd en voelde ik eigenlijk totaal niks, het leek niet gebeurd.. Ik merk dat ik het steeds moeilijker krijg en soms niet meer kan stoppen met huilen...
Jij zult dat nu ook hebben, het besef dat ie echt niet meer terug komt dringt steeds meer door..
Ik weet wat je doormaakt, sterkte meis

**Geplaatst**: 21-01-10 00:31

Geplaatst: 21-01-10 00:31

Waar de sneeuw de wonden lichtelijk heeft doen bevriezen..,
laat de dooi zijn regen van tranen losbarsten...

**Geplaatst**: 27-01-10 11:05

Geplaatst: 27-01-10 11:05

jeetje wat erg heel veel sterkte :(:)

**Geplaatst**: 27-01-10 11:20

Geplaatst: 27-01-10 11:20

mooi opgeschreven hoor.
goede beslissing!

**Geplaatst**: 27-01-10 11:27

Geplaatst: 27-01-10 11:27

Heel veel sterkte! :(:)

**Geplaatst**: 28-01-10 15:53

Re: Rust zacht, lieve Sundance...

Geplaatst: 28-01-10 15:53

Wow wat een verhaal zeg :oo

Heel veel sterkte!! :(:)

Mooi geschreven!

**Geplaatst**: 09-02-10 21:36

Re: Rust zacht, lieve Sundance...

Geplaatst: 09-02-10 21:36

De tranen staan in mn ogen na je verhala, ik wens je ontzettend veel sterkte! Echt een vreselijk verhaal. Sterkte. :(:)

**Geplaatst**: 09-02-10 21:51

Re: Rust zacht, lieve Sundance...

Geplaatst: 09-02-10 21:51

De tranen staan in mijn ogen. Wat een vreselijk verhaal.
Goed dat je je aan je belofte hebt gehouden! Heel erg veel sterkte voor de moeilijke tijden die nog komen gaan.

**Geplaatst**: 16-02-10 09:54

Geplaatst: 16-02-10 09:54

Echt respect voor jou dat je zo'n goede beslissing hebt gemaakt. Het was de enige die juist was.
Sterkte! :(:)

**Geplaatst**: 20-02-10 21:39

Geplaatst: 20-02-10 21:39

Wat erg!
Het is niet jou schuld en ook niet die van hem,als je hem nu eerder had binnen gezet het kon altijd gebeuren.
Je hebt je belofte gehouden en daar zal hij heel blij mee zijn want je hebt hem nu een beter leven gegeven zonder pijn.
Hou je sterk!

**Geplaatst**: 20-02-10 21:47

Re: Rust zacht, lieve Sundance...

Geplaatst: 20-02-10 21:47

Pff, tranen in mijn ogen bij het lezen van je verhaal.
Vreselijk veel respect voor je, dat je deze keuze hebt gemaakt.
Ik wens je ontzettend veel sterkte..

**Geplaatst**: 24-02-10 18:01

Geplaatst: 24-02-10 18:01

Jeetje, ik zit echt met een brok in mn keel.
Ik vind het zo ontzettend goed, dat je gelijk hebt gezegt, verlos hem van de pijn!
Hoeveel paarden worden onnodig nog pijn gedaan met onderzoeken terwijl iedereen allang weet dat het te laat is.
Heel veel succes met dit grote verlies.

**Geplaatst**: 24-02-10 18:05

Geplaatst: 24-02-10 18:05

Tranen staan gewoon in mijn ogen.. wat vreselijk voor jou zeg!
Veel sterkte :(:)

**Geplaatst**: 28-02-10 22:19

Geplaatst: 28-02-10 22:19

Ik zit hier gewoon te huilen, wat een verhaal!!

Ik kan je niet meer dat heeeel veel sterkte wensen, je hebt het beste voor je paard gedaan.

**Geplaatst**: 28-02-10 22:28

Re: Rust zacht, lieve Sundance...

Geplaatst: 28-02-10 22:28

Zoals veel anderen heb ook ik tranen over mijn wangen lopen.
Wat een verhaal, vreselijk. Ik vind het echt heel sterk van je dat je deze keuze hebt gemaakt. Je paard is je vast heel erg dankbaar.

Veel sterkte :(:)

**Geplaatst**: 04-03-10 21:20

Geplaatst: 04-03-10 21:20

wat vreselijk zeg ik zit te janken achter me laptop door dit verhaal echt heel veel sterkte gewenst

**Geplaatst**: 25-04-10 10:45

Geplaatst: 25-04-10 10:45

een grote LET OP komt er op m'n scherm als ik op dit topic wil reageren, al meer dan 2 weken niet op gereageerd...
ik lees dit nu voor't eerst en kan me niet voorstellen dat ondanks het verstrijken v langere periode ook jij nu jouw
Sun bent vergeten... en dat vroeg ik me dus af... hoe gaat het met je???

je verhaal ontroerd, je schrijft duidelijk met je gevoel wat niet een ieder kan, wellicht ook een goed iets om zo
op zo'n manier toch je verdriet een beetje v je af te kunnen schrijven. Een ieder met een paard weet of kan zich
voorstellen wat zo'n verlies moet betekenen, wat een impact het zal hebben in je leven. Ik vind dat jij het woord
voor woord helemaal goed beschrijft.

Wilde ook vragen of je inmiddels je ring hebt laten maken en zo ja wellicht een fotootje?
Any which way wens ik je alle sterkte toe die je ondanks 't verstrijken v wat tijd echt wel nog nodig zal hebben.

groetjes,
Mariska

**Geplaatst**: 25-04-10 16:18

Geplaatst: 25-04-10 16:18

Ik kan me enkel aansluiten bij wat Mariska/Charmar schrijft: wat een vreselijk verlies van je beste vriend. Ik 'hoorde' het net via het lusitano forum van Debbie/Xantha.
Ik vraag me nu dan ook af hoe het nu een maand of 4 later met je gaat.
Ik hoop oprecht dat je leven weer wat glans heeft gekregen en dat je liefde voor hem je verder de dagen doordraagt.

Hou je taai!
Solar en Astrid

**Geplaatst**: 25-04-10 16:30

Re: Rust zacht, lieve Sundance...

Geplaatst: 25-04-10 16:30

jeetje ik lees dit nu pas. hoe gaat het met je? heb je je ring al?
nogsteeds heel veel sterkte met het verlies van je maatje

**Geplaatst**: 25-04-10 16:37

Geplaatst: 25-04-10 16:37

Jemig.. ik lees dit nu pas!
Wat erg ik zit echt met tranen in mijn ogen!
Nog steeds heel erg veel sterkte :(:)

**Geplaatst door de TopicStarter** : 25-04-10 18:12

Geplaatst door de TopicStarter : 25-04-10 18:12

Pfffff... ik schiet gewoon helemaal vol bij het lezen van jullie reacties...

Tja, wat zal ik zeggen... Beter voelen doe ik mij nog steeds niet. Gisteren kwam het per toeval ter sprake en nog steeds breek ik, als ik erover praat. Nog steeds voel ik het zo diep in mijn hart als ik probeer uit te leggen hoe verschrikkelijk bijzonder dit specifieke paard voor mij was. En dat ik nooit, nooit meer een paard zal vinden wat ook maar een klein beetje in zijn schaduw zal staan...

Het echte plezier wat ik had, ben ik nog kwijt, maar ik hoop dat de zomerperiode mij weer wat goed zal doen. Sinds een paar weken kom ik weer met wat meer plezier op stal. Ik heb echt maanden met tegenzin stal bezocht, maar ja, ik moest, want ik had daar nog andere paardjes staan die om aandacht vroegen...

De ring heb ik nog niet gemaakt. Ik heb 3 juni als deadline gesteld, precies een half jaar later... Ik heb diverse malen wel op het punt gestaan, maar het probleem is, en ik schiet gewoon helemaal vol als ik dit schrijf, ik heb te weinig haar van Sun. Dat betekend dus dat ik die ene pluk die ik heb moet opsturen en dan kan ik gewoon niet opbrengen. Wat als het nou kwijt raakt?! Dan heb ik niets meer...

Ik heb dan ook besloten dat ik een stuk eraf knip, want ze kunnen toch niet de hele lengte gebruiken, en dat dan bewaar, maar ik kan het nu gewoon nog niet opbrengen om aan die staart te knippen. Dus ik heb het even weggelegd en doe dat pas als ik er echt aan toe ben...

Voorlopig heb ik alles even ver weggestopt en ben ik verder gegaan met mijn leven, maar verwerkt? Nog niet eens een klein beetje, ik vraag me af of dat uberhaupt ooit wel gaat gebeuren...

Er zijn veel paarden gekomen en gegaan in mijn leven, maar niet 1 was zo bijzonder als deze...

Ik praat er ook niet zoveel meer over, want als ik er op mijn werk iets over zeg (men vraagt er wel eens naar) dan snappen mensen werkelijk waar niet, waar je je zo druk om maakt. Het was maar een beest...

Tja, voor hun wel... voor mij was het mijn maatje die ik nog iedere dag mis...