Snackie,wat was je mooi en wat straalde je.Zoals ik het verslag heb gelezen hebben jullie een fantastische dag gehad.Hetw as je gegund,geniet er de komende tijd nog maar van.
Ik moestw el terugdenken aan mijn eigen bruiloft,alweer ruim 18 jaar geleden.
De laatste tijd denk ik meer terug in de tijd,vele herinneringen komen boven,maar dat komt doordat ik therapie heb.Op het momnet heb ik al mijn gevoelens uitgeschakeld en huil ik nergens meer om,zelfs als ik aan dwertje denk voel ik niets meer.
Dat is niet goed,maar dat willen ze wel met therapie begeleiden.
De laatste 3 jaar waren erg slecht,zoontje anderhalf jaar goed ziek geweest,vader ernstig ziek geworden,man met spoed naar het ziekenhuis gebracht omdat hij onwel was geworden op de bouw,Ik ben omver gereden door een ex stalgenootje met haar trailer waarbij de voorste kruisband is afgescheurd,paar maanden daarna ernstige val gehad van mijn paard,arm verlamd en 2 weken ziekenhuis,daarna moeder met spoed opgenomen in het ziekenhuis met buikklachten,Toen 3 maanden geleden kregen we te horen dat ze huidkanker heeft,geopereerd en wachten op de uitslag,en terwijl we op de uitslag zaten te wachten had mijn man besloten dat het leven hem niets meer te bieden had.
Lang verhaal,maar ik heb een hoop te verwerken.
Tina voel je dus niet schuldig en huil als jij dat nodig vind.Ik probeerde me altijd groot te houden maar ik ben erdoor gebroken.
Diep in mijn hart weet ik dat ik dwertje altijd zal blijven missen maar ik weet ook dat die beslissing goed was.Het beestje had teveel pijn en ze werd nooit meer beter.
Natuurlijk is het wel vervelend dat je telkend die stal zo voor je ogen ziet.
Toen dwertje netw as ingeslapen had ik er ook veel moiete mee met die lege stal en ik heb toen aan de stalbaas gevraagd als er een nieuw paard kwam of dat die in de box van dwertje mocht.Gelukkig was dat vrij snel,ik kon er beter tegen dat er een ander paard in tsond dan dat die box leeg was.
Maar misschien is dat wel voor iedereen anders.