Bokt.nl

**Geplaatst**: 22-11-08 20:23

Re: Hoe gaan jullie met het verlies van je paard om ?

Geplaatst: 22-11-08 20:23

Sterkte Lammie, ze is dus zelf dood gegaan op de trailer? Pfoe, dat is ook heftig.

Vriendin van mij heeft haar haflinger (maatje van Bert) ook verloren door koliek. Heeft een week op de Lingehoeve gestaan, maar mocht niet baten.
Hij had vaker koliek gehad, maar het voelde al meteen ernstiger. Zijn urine was donkerbruin. Zijn darm bleken ontstoken en hij had verklevingen.

Snackie; 2 daagjes nog maar, heel veel plezier en veel geluk voor de toekomst!!!

**Geplaatst**: 22-11-08 20:38

Re: Hoe gaan jullie met het verlies van je paard om ?

Geplaatst: 22-11-08 20:38

Snackie schreef:
Sterkte!!

even tussen neus en lippen door.. veel paarden hier overlijde door koliek zeg....

Ja, dat viel mij ook al op de laatste tijd.

Het is ook gewoon echt een rotziekte...

Weten jullie waar ik ook niet tegen kan?
Mensen die hun paard op een slechte manier behandelen en waarvan het paard 'gezond' blijft....niet dat ik het paard gun dat er iets gebeurt maar als ik (of wij, die goed voor ons paard zorgen en er zuinig mee omgaan) op zo'n manier met mijn paard om zou gaan dan wordt hij of kreupel óf ziek. Beetje moeilijk uit te leggen met typen, maar ik hoop dat jullie een beetje snappen wat ik bedoel.

**Geplaatst**: 22-11-08 20:47

Re: Hoe gaan jullie met het verlies van je paard om ?

Geplaatst: 22-11-08 20:47

Grit schreef:
Sterkte Lammie, ze is dus zelf dood gegaan op de trailer? Pfoe, dat is ook heftig.

Vriendin van mij heeft haar haflinger (maatje van Bert) ook verloren door koliek. Heeft een week op de Lingehoeve gestaan, maar mocht niet baten.
Hij had vaker koliek gehad, maar het voelde al meteen ernstiger. Zijn urine was donkerbruin. Zijn darm bleken ontstoken en hij had verklevingen.

Snackie; 2 daagjes nog maar, heel veel plezier en veel geluk voor de toekomst!!!

Ja ze zakte voor mijn neus op de klep van de trailer in elkaar met een blik in haar ogen van: ik wil wel maar ik kan niet meer...

**Geplaatst**: 22-11-08 21:39

Re: Hoe gaan jullie met het verlies van je paard om ?

Geplaatst: 22-11-08 21:39

Claudia__ schreef:
Weten jullie waar ik ook niet tegen kan?
Mensen die hun paard op een slechte manier behandelen en waarvan het paard 'gezond' blijft....niet dat ik het paard gun dat er iets gebeurt maar als ik (of wij, die goed voor ons paard zorgen en er zuinig mee omgaan) op zo'n manier met mijn paard om zou gaan dan wordt hij of kreupel óf ziek. Beetje moeilijk uit te leggen met typen, maar ik hoop dat jullie een beetje snappen wat ik bedoel.

Ik snap wat je bedoeld. Sommige geven gewoon beschimmeld kuil of zetten hun paarden op een "zandwei", laten spijkers aan alle kanten uitsteken, kijken minwaardig naar mijn "goede" zorgen. En mijn paard wordt ziek en hun paarden niet.
Gelukkig voor de paarden natuurlijk, maar krijg soms het gevoel dat ik me maar gewoon nergens meer druk over moet maken. Maar dat doe je toch, want je wil gewoon goed voor je paard zorgen.

Lammie; heftig hoor. Verdriet hebben om Lammie en blij zijn met Jana kan goed samen gaan. Ik heb dat ook met Bert en Vince. Ik mis Bert nog steeds ontzettend, maar ben blij dat ik wel weer mijn paardenplezier met Vince kan beleven. Anders zou ik Bert en mijn hobby kwijt zijn. En Vince staat niet in de schaduw van Bert, maar is ook al echt mijn kanjer

**Geplaatst**: 22-11-08 22:11

Re: Hoe gaan jullie met het verlies van je paard om ?

Geplaatst: 22-11-08 22:11

Claudia, dat zei ik van de week ook. Echter ik ken ook mensen waarvan de paarden al jaren kreupel zijn, maar die dat niet zien en er dus niks aan doen, dus zijn hun paarden altijd gezond. Raar maar waar.

Tina, is dit bij Ducat ook nog ten gevolge van de vergiftiging?

Sterkte aan iedereen, die zijn kanjer moet missen.

**Geplaatst**: 23-11-08 00:32

Re: Hoe gaan jullie met het verlies van je paard om ?

Geplaatst: 23-11-08 00:32

ja ook nog van gif
dukats nieren hadden een beschadiging waarvan onzeker of blijvend en de darmen ook (maag)
op einde kreeg die diarree ,op laast zo erg dat wil je niet weten meer Huilen

zelfs als die lag hield niet op en buikpijnen ,de laaste dag was die echt op

mis zijn gehinnik naar me wel ,dukat was een paard die me altijd van veraf begroete op stal
de dames zijn stil op moment ,alof ze onder de indruk zijn en rouwen
leila is wat chagerijniger dan normaal

alleen de snertlander hinnikt naar me (maar ja die hinnikt naar alles wat ritselt en een emmer meeneemt Clown

)

**Geplaatst**: 23-11-08 12:04

Re: Hoe gaan jullie met het verlies van je paard om ?

Geplaatst: 23-11-08 12:04

Heftig Tina, je zou zo'n man toch. Heel veel sterkte.

**Geplaatst**: 23-11-08 14:51

Re: Hoe gaan jullie met het verlies van je paard om ?

Geplaatst: 23-11-08 14:51

Ik ben er snel overheen gekomen, heb super leuke herinneringen die
altijd zullen blijven. Ze heeft een goed leven gehad en weet dat ze
vredig is gestorven. Natuurlijk wilde ik liever dat ze nog leefde,
maar het is niet anders. Ik heb er vrede mee. Lievelieve Fanny!!
Toen dr tijd het 2e oudste paardje van Nederland, maar liefs 40 jaar.

**Geplaatst**: 23-11-08 15:02

Re: Hoe gaan jullie met het verlies van je paard om ?

Geplaatst: 23-11-08 15:02

Grit schreef:
Claudia__ schreef:
Weten jullie waar ik ook niet tegen kan?
Mensen die hun paard op een slechte manier behandelen en waarvan het paard 'gezond' blijft....niet dat ik het paard gun dat er iets gebeurt maar als ik (of wij, die goed voor ons paard zorgen en er zuinig mee omgaan) op zo'n manier met mijn paard om zou gaan dan wordt hij of kreupel óf ziek. Beetje moeilijk uit te leggen met typen, maar ik hoop dat jullie een beetje snappen wat ik bedoel.

Ik snap wat je bedoeld. Sommige geven gewoon beschimmeld kuil of zetten hun paarden op een "zandwei", laten spijkers aan alle kanten uitsteken, kijken minwaardig naar mijn "goede" zorgen. En mijn paard wordt ziek en hun paarden niet.
Gelukkig voor de paarden natuurlijk, maar krijg soms het gevoel dat ik me maar gewoon nergens meer druk over moet maken. Maar dat doe je toch, want je wil gewoon goed voor je paard zorgen.

Lammie; heftig hoor. Verdriet hebben om Lammie en blij zijn met Jana kan goed samen gaan. Ik heb dat ook met Bert en Vince. Ik mis Bert nog steeds ontzettend, maar ben blij dat ik wel weer mijn paardenplezier met Vince kan beleven. Anders zou ik Bert en mijn hobby kwijt zijn. En Vince staat niet in de schaduw van Bert, maar is ook al echt mijn kanjer

Ja het verdriet is er zeker nog maar ik weet wel dat Lammie mij enorm heeft geholpen in moeilijke tijden en ik haar ook (februari 2006 geboorte van een dode tweeling van Lammie, voorjaar en zomer 2008 mijn auto-ongeluk waardoor ik een whiplash kreeg en nu dan die verrekte koliek). Ik ben wel blij dat ik er bij ben geweest toen ze overleed...
We konden lezen en schrijven met elkaar...

Maar ik ben ook blij dat ik nu Jana weer heb, had ik haar niet dan had ik mijn grote hobby ook niet meer kunnen doen. Jana is ook heel lief en zet geen pas verkeerd. Ze moet nog veel leren maar door alles wat Lammie en ik elkaar hebben geleerd weet ik dat het mij gaat lukken om Jana ook alles te leren.

Ik hoop dan ook mijn doel te kunnen bereiken wat ik met Lammie helaas niet heb mogen bereiken namelijk wedstrijden rijden...
Lammie is namelijk 3 weken voor onze eerste wedstrijd overleden...

Laatst bijgewerkt door lammie2701 op 23-11-08 15:08, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 23-11-08 15:07

Re: Hoe gaan jullie met het verlies van je paard om ?

Geplaatst: 23-11-08 15:07

Vorig jaar oktober is mijn verzorgpony overleden deze had ik 6 jaar verzorgt. Het was een hele shock toen ik dit hoorde en ben
diezelfde dag nog naar haar toe geweest. Ik heb er minstens 3/4 jaar overgedaan om het een beetje te verwerken. Wat bij mij heeft geholpen is dat ik veel over de leuke herinneringen heb kunnen praten. Het is nog wel altijd een erg gevoelig onderwerp voor me. Ik hoop dat het je nu al beter gaat en nog veel sterkte met het verwerken van dit enorme verdriet!

**Geplaatst**: 23-11-08 18:23

Re: Hoe gaan jullie met het verlies van je paard om ?

Geplaatst: 23-11-08 18:23

Tina , lees je bericht , heftig , veel sterkte ( tranen op mijn ogen , het blijft je op een of andere manier niet bespaard) Knuffel Ach gut

en veel troost

**Geplaatst**: 23-11-08 19:31

Re: Hoe gaan jullie met het verlies van je paard om ?

Geplaatst: 23-11-08 19:31

het had niet beter weer kunnen zijn voor mij vandaag.
grote sneeuwvlokken en witte velden.. willem was altijd dol op sneeuw.. lekker met de neus er door en er doorheen rollen... ja dat vond hij wel wat..

mijn proef op het manegepaard ging super Haha!

heb als maar moeten lachen en spontaan verliefd geworden op het beestje.. net geen promotiepunt, maar voor een paard wat ik maar 20 min kende 208 niet slecht Haha!

ik had weer plezier in het rijden, zoals ik dat met willem ook had.
ik ben klaar voor de volgende stap.. af en toe op dat manegepaardje rijden, merel weer oppakken zodra ik verhuisd ben en toch 1 keer in de week oid op stiek rijden.. al ist maar met lange teugels.. gewoon genieten wat ik nog heb..

veel plezier morgen snack!

**Geplaatst**: 23-11-08 19:37

Re: Hoe gaan jullie met het verlies van je paard om ?

Geplaatst: 23-11-08 19:37

Snackie zal morgen aan je denken , fijne dag toegewenst voor jou en je man, komt er sneeuw op je sluier ....? maakt eigelijk niet uit , het wordt een mooie dag , jullie dag . Groetjes

**Geplaatst**: 23-11-08 19:44

Re: Hoe gaan jullie met het verlies van je paard om ?

Geplaatst: 23-11-08 19:44

Grit schreef:
Claudia__ schreef:
Weten jullie waar ik ook niet tegen kan?
Mensen die hun paard op een slechte manier behandelen en waarvan het paard 'gezond' blijft....niet dat ik het paard gun dat er iets gebeurt maar als ik (of wij, die goed voor ons paard zorgen en er zuinig mee omgaan) op zo'n manier met mijn paard om zou gaan dan wordt hij of kreupel óf ziek. Beetje moeilijk uit te leggen met typen, maar ik hoop dat jullie een beetje snappen wat ik bedoel.

Ik snap wat je bedoeld. Sommige geven gewoon beschimmeld kuil of zetten hun paarden op een "zandwei", laten spijkers aan alle kanten uitsteken, kijken minwaardig naar mijn "goede" zorgen. En mijn paard wordt ziek en hun paarden niet.
Gelukkig voor de paarden natuurlijk, maar krijg soms het gevoel dat ik me maar gewoon nergens meer druk over moet maken. Maar dat doe je toch, want je wil gewoon goed voor je paard zorgen.

Ja precies, ik merk ook aan mezelf dat ik alles goed wil doen om eventuele ongelukken te voorkomen.
En dat is bij ons op stal nogal lastig want de eigenaar is nogal nalatig.
Voor de rest geen verkeerde man hoor maar het is absoluut geen paardenman en dat merk je in alles.

Soms dan lijkt het ook echt alsof het me niet gegund is of iets dergelijks.... ik weet dat ik het los moet laten en me minder zorgen om hem moet maken maar het is makkelijker gezegd dan gedaan.

@Snackie: Een hele fijne dag morgen, ik hoop dat het weer een beetje meezit voor jullie.

**Geplaatst**: 23-11-08 21:33

Re: Hoe gaan jullie met het verlies van je paard om ?

Geplaatst: 23-11-08 21:33

Snackie: een hele mooie dag morgen! Geniet er met volle teugen van. En je paard is toch nog een beetje bij je Lovers

**Geplaatst**: 23-11-08 21:57

Re: Hoe gaan jullie met het verlies van je paard om ?

Geplaatst: 23-11-08 21:57

@ GK, fijn dat je vandaag "goed" doorgekomen bent.

@ Snackie, mooie dag morgen!

**Geplaatst**: 23-11-08 23:06

Re: Hoe gaan jullie met het verlies van je paard om ?

Geplaatst: 23-11-08 23:06

Snackie heel erg veel plezier toegewenst voor morgen, geniet ervan!

Fijn GK

**Geplaatst**: 24-11-08 00:04

Re: Hoe gaan jullie met het verlies van je paard om ?

Geplaatst: 24-11-08 00:04

Oooh Gekke-koei, fijn! Heb nog aan je gedacht vandaag

Snack veel plezier morgen.

**Geplaatst**: 24-11-08 00:24

Re: Hoe gaan jullie met het verlies van je paard om ?

Geplaatst: 24-11-08 00:24

mooie dag morgen gewenst!snackoe
een trouwdag met sneeuw ,lijkt me heel mooi !

**Geplaatst**: 24-11-08 09:58

Re: Hoe gaan jullie met het verlies van je paard om ?

Geplaatst: 24-11-08 09:58

Geen sneeuw voor Snackie, alleen maar regen No Cheer

**Geplaatst**: 24-11-08 13:23

Re: Hoe gaan jullie met het verlies van je paard om ?

Geplaatst: 24-11-08 13:23

Hier sneeuwt het wel al de hele ochtend,het blijft alleen niet liggen.
Snackie heel veel plezier vandaag en een geweldige dag toegewenst.

GK:fijn dat je zo hebt genoten op een ander paard.

Tina:heb je andere topic doorgelezen,nou meid dat is niet niks geweest.Wat een gevecht heb jij en je paard gehad.
Ik wil je heel veel sterkte toewensen de komende tijd.

**Geplaatst**: 24-11-08 16:48

Re: Hoe gaan jullie met het verlies van je paard om ?

Geplaatst: 24-11-08 16:48

Bij ons schijnt de zon, en aangezien Snackie in Zeist woont hoop ik dat zij dat ook heeft (weet niet of ze daar ook getrouwd is?)

Kom net terug van psycholoog en we hebben het over Sharon gehad.
Heb in tijden niet meer zo gehuild, heb me ook gerealiseerd dat ik het toch nog niet zo goed verwerkt had als ik dacht.

**Geplaatst**: 24-11-08 22:51

Re: Hoe gaan jullie met het verlies van je paard om ?

Geplaatst: 24-11-08 22:51

Snackie, ik hoop dat je een hele fijne dag gehad hebt!!!

Ach gos, toen Sara schimmel had stond ze een tijdje in een weitje appart. En daar woonde kinderen in de buurt die helemaal dol op Saartje waren, nu hadden ze van hun vader gehoord dat Saartje er niet meer was. Zo zielig die kinderen compleet overstuurt helemaal verdrietig dat die lieve Saar er niet meer is

Toch doet me dat wel goed, ik ben niet de enige die haar mist en die haar bijzonder vond.

**Geplaatst**: 25-11-08 00:50

Re: Hoe gaan jullie met het verlies van je paard om ?

Geplaatst: 25-11-08 00:50

Pluklief snap ik, dat herken ik ook ja!
Claudia knuff..indrukwekkend is dat dan he? dat je bijna verbaasd kan zijn van je eigen verdriet....goed dat je het nu wel geuit hebt.

**Geplaatst**: 25-11-08 13:57

Re: Hoe gaan jullie met het verlies van je paard om ?

Geplaatst: 25-11-08 13:57

Zondag 23 November 2008.

De Dag voor het zover was.
Daniela en Dayna zijn al gekomen. Ze zouden een nachtje blijven slapen. Om mij smorgens te helpen.
Eerst lekker gegeten, daarna chocofondue op tafel gezet als toetje.

Ondertussen de broodjes uit de vriezer gehaald, en konden we dan al beleggen.
Toen dat gedaan was heeft Daan mijn haar onder handen genomen. Even een proefkapseltje. En we vonden het meteen leuk!
Maar jah. alleen een proefkapsel is niet genoeg.Dus de wenkbrauwen werden ook gedaan.
voelde niet eens zo vervelend! En elke keer als ik in Daan dr ogen keek.lagen we in een scheur. En kwamen we niet meer bij!

Het resultaat mocht er wezen! mooi zeg!
Rond half 12 zijn we maar naar bed gegaan.Zou tenslotte vroeg dag worden.
Wekker op 6.30 gezet!

Maandag 24 November 2008.

Andrea's kant van het verhaal.

om 6u precies was ik wakker.Daniela stond op dat moment lekker onder de douche hoorde ik.
om 6.22 ben ik er maar uit gegaan. Ik lag toch maar te woelen.Dus de koffie(en ok theewater) maar al aangezet.
Eerst maar eens ontbijten.
Ondertussen hadden Daniela en Dayna zich al aangekleed.
Het wachtten was op Mam, die kwam er aan,maar had wat file.
om 7.20 stond ze voor de deur. dus eerst koffie ingeschonken,en Daan ging bezig met mijn haar.
Een hele leuke vlecht, op zijn kop gevlochten,precies zoals we de avond dr voor geoefend hadden.
wat krulletjes her en der, en dat zat voor zover wel goed.

Toen de makeup. Daan had er een heel werk aan. het was niet alleen de makeup. ook nog al die foundation etc ..op mijn lichte huid.
Iets kleur is ook wel leuk.
Mijn wenkbrauwen bij getekend, oogschaduw,mascara etc etc .en dre was zover wel klaar.

Op het moment dat ik mijn corset wilde gaan aandoen, kwamen de gasten al aan.
Dus eerst die allemaal begroet,(tranen vloeiden rijkelijk) en de slaapkamer opgedoken met mam.

Daan en Daay hadden ondertussen corsages gekregen die dik had opgehaald,en waren deze aan het opspelden.
En ook voor de koffie werd meteen gezorgd (toppers)

Ondertussen was mam mij in de jurk aan t hijsen.
Toen moest mijn haar nog afgemaakt worden.
Dus Daan werd er weer bijgeroepen. Ik geloof echt dat ze sprakeloos was. Ze herkende me haast niet terug.
Ik moest echt even slikken om geen traan te laten rollen.

Toen ik klaar was.. dik en de fotograaf naar buiten gestuurd.
omdat ik een deur foto wilde.
Dus dik aanbellen,en ik opendoen. Zijn gezicht was goud waard. trilkinnetje had ie ineens. Ik zag dat hij echt moeite had.
Gelukkig vond hij de jurk echt heel mooi. Dat was echt oprecht. Hij vond de jurk schitterend.

Toen binnenkomen.. Je had de mensen moeten zien kijken.... echt die gezichten..goud waard! en de fotograaf maar plaatjes schieten.
Ik had echt zo'n moeite om me groot te houden.
Ik zag bij mijn omaatje de tranen over dr gezichtje lopen..
Ze was zo blij dat ze er bij kon zijn. Ook omdat opa de week daarvoor een pacemaker gekregen had. Hadden ze het niet verwacht.

Toen werd het tijd om te vertekken. De auto stond voor,en wij konden instappen.
Naar het gemeente huis gereden. de gasten naar binnen gestuurd.en wij naar boven.
De gasten werden eerst op hun plek gezet, Toen ging de bode mijn vader halen.
Die had ook tranen in zijn ogen.

Toen ging het beginnen.De muziek ging aan, en Dik liep naar binnen.
Toen kwam de bode mij en papa halen. Langzaam liepen we naar binnen.
Dik tranen in zijn ogen, en ik ook,papa ook..iedereen keek ge-emotioneerd toe.
Het was zo mooi! al die mensen waar wij zoveel van houden waren er!

We gingen zitten, toen begon de ambtenaar een verhaal te vertelle over goudestein. toen vroeg hij mijn moeder erbij.
Die wilde ook wat vertellen. Een heel mooi verhaal. Wederom tranen.
Toen de ambtenaar het overnam,mochten ik en dik weer gaan staan, elkaar de rechterhand geven.
En toenn werden wij in het echt verbonden.Bezegeld met een zoen.
De ringen mochten om,en toen sloot de ambtenaar af met een gedicht.
Ik heb het meeste niet eens onthouden. zoveel stof.

Tijd om felicitaties in ontvangst te nemen.
Van iedereen een knuffel en een kus. Ik heb wat af staan janken. Zoveel lieve dingen gehoord,en gezegd.
Heel veel stonden met me mee te brullen hihi.

Toen was het tijd voor de foto's, Even snel gedaan want het was zo vreselijk koud!
Dik zijn ouders gingen snel naar huis. Ik zag wel aan dr dat het heel zwaar was.Maar we waren dolgelukkig dat ze bij ons waren.

De gasten zijn naar zeist gereden.terwijl ik en Dik nog wat foto's lieten maken in de tuin daar.
Dat was niet zo leuk,het was zo vreselijk koud.
Dus na een aantal foto's gauw weer naar huis.
Tijd voor soep en broodjes.

Daan, Daay en mam hadden de gasten al voorzien van wat lekkers.
Dus ik en dik kwamen binnen..en hij moest natuurlijk de kousenband uitdoen..voor de foto's.
Ik geloof dat de mensen het wel leuk vonden dit te zien hihi.

Ik heb toen mijn jurk even uitgedaan.

En toen kon ik ook eten.want ik had wel trek.

Om 16u zijn we weer richting maarssen gegaan.
Ondertussen had nog iemand autopech. maar gelukkig kon ze bij iemand anders instappen.
Balen als een stekker natuurlijk!
Maar we waren nog op tijd.
Dus we zijn lekker gaan bowlen.
De meeste gasten vonden het erg leuk. en dr zijn veel foto's gemaakt.

Om 19u mochten we aan tafel.
Het zag er mooi uit!
Super geregeld ook allemaal.
We hebben heerlijk gegeten en gedronken.
Ineens kwam er personeel binnen met ijs en sterretjes (dachten we)
Wat bleek. ze hadden van frikandellen een soort bananensplit en sorbet gemaakt.
Erggg leuk! Iedereen weet namelijk dat dik verzot is op frikandellen!

Vooral Hein is wel even het noemen waard.
Ookal is hij geen vrijgezel. Dames ziet hij altijd graag.
Dus hij probeerde Dayna en Daniela aan de haak te slaan, tot vervelens toe.
Dus ik besloot er slagroom bij te halen.
Eerst spoot ik zijn mond vol. Geen reactie!

Ik smeerde het aan zijn oorlel. Iedereen lachte zich kapot.
Normaal wil hij dat niet hebben,maar hij bleef maar zitten.
Dus ik ging om nog meer slagroom..
Ditmaal ging het zijn oor en neus in.
Ook daar reageerde hij niet op.
De "sorbet'Frikandel gepakt.Hein deed zijn mond niet open.
Dus werd er geroepen "SWAFFELEN!!!" Uiteindelijk dus hein met een frikandel in zijn gezicht geslagen.
Echt de zaal ging plat! geweldig!en nog niet opzij kijken die gek!

Toen kwam Pierre (man van Dik zijn zus) met een hand vol slagroom ...die smeerde Hein zijn gezicht in met slagroom.
Hehe..eindelijk reactie van Hein.
Dus Pierre rende gauw weg.want hein kwam er achteraan. Een klodder mayo vloog door het restaurant.
Toen was het klaar.
Hebben de zooi even opgeruimd.En Hein was afgekoeld.
En wij hebben gelachen.

Toen kwam er personeel van de bowling.
Die hadden een kegel gepakt. En die kwamen ze ons brengen.Met de gelukswensen erbij.
Toen we op de kegel keken, stond er van elke gast een krabbel op.
Erg leuk!

Om 21u kondigde mijn moeder wat aan,en Rich en Vero moesten dat oplezen.
Wist je datjes. erg gelachen daarom.

Toen ging iedereen rustig huiswaarts, want ze moesten allemaal nog een heel eind.
Wij zijn als laatste weggegaan.
En toen begon het net te regenen.
Geen gezicht.
Was wel blij dat ik thuis was,
We hebben de kaartjes open gemaakt, gedouched, en we zijn gaan slapen. Waren echt kapot.
Maar het was echt een heerlijke dag!
En wij hebben met volle teugen genoten..

Ik wil hierbij gelijk Dayna en Daniela enorm bedanken voor alle hulp.
En natuurlijk Mam ook voor mijn mooie jurk! En alle hulp.

Ik kan iedereen gaan noemen. Dus iedereen bedankt voor de fijne dag!
Dik en Hein hadden wat gedronken,dus de bruid zat achter het stuur.