Bokt.nl

**Geplaatst**: 01-03-08 14:25

Re: Hoe gaan jullie met het verlies van je paard om ?

Geplaatst: 01-03-08 14:25

diddlmouses schreef:
Mij is het juist heel erg tegengevallen hoe mensen om je heen erop reageren, en vooral degene MET paard, degene zonder paard lijken beter te beseffen wat voor inpact het op mij heeft dan degene met paard, en dat doet pijn...

Mijn paard is 11 jaar bij me geweest en ik heb er altijd heel erg van genoten. De laatste paar jaar ging hij met rijden heel erg goed en heb ik door allerlei omstandigheden begrepen dat ik er nog meer van moest genieten Lachen

. Soms zeg ik het ook wel eens tegen mensen hoor, dat ze wel eens wat blijer mogen zijn met wat ze hebben. Hoe vaak heb je niet dat er iets niet helemaal naar je zin gaat en dat je daar een beetje mokkig van wordt? Bij de paarden zet ik dat nu veel bewuster van me af en ben ik blij dat ik het in ieder geval nog mag doen. Overdreven misschien, maar voor mij werkt het wel een beetje zo.

Met mijn nieuwe paard (momenteel nog jaarling) heb ik het ook, ik ben zo dankbaar voor alles.

Snack, mooi gedichtje, ik heb 'm toen van je ingepikt Knipoog

.

**Geplaatst**: 01-03-08 15:16

Re: Hoe gaan jullie met het verlies van je paard om ?

Geplaatst: 01-03-08 15:16

Weet ik Lov. Geeft helemaal niets.
Net als het gedichtje egoistisch , Heel erg sprekend..

Ik heb ook veel gehad aan de mensen om mij heen.
Sommige zijn wat lomp in het verwoorden,maar ik snap dat ze niet weten hoe ze sommige dingen moeten zeggen.
En gelukkig begrijpen mensen dat het niet makkelijk is..

**Geplaatst**: 01-03-08 15:19

Re: Hoe gaan jullie met het verlies van je paard om ?

Geplaatst: 01-03-08 15:19

Gewoon over je heen laten komen en accepteren zoals het is...
Valt niet veel meer te doen he ...

**Geplaatst**: 01-03-08 20:16

Re: Hoe gaan jullie met het verlies van je paard om ?

Geplaatst: 01-03-08 20:16

Ik moet het nu ook al 3 maanden zonder mijn vriendje stellen.......en Pfffff wat is het moeilijk. Je hebt je goede dagen maar ook je slechte dagen.
In het begin is het zo'n roes, maar nu besef je pas echt dat hij nooit meer terugkomt Huilen

Ik heb hele fijne herinneringen aan hem, maar de gedachte dat ik nooit meer zal weten hoe het voelt om op zijn rug een lekkere strandrit te maken of zijn lekkere koppie over de staldeur te zien breekt me nog steeds op.

Wel heb ik ook een nieuw paardje gekocht en die komt ook eind maart. Zij zal nooit mijn kanjer kunnen vervangen, maar ik zal met haar een nieuwe start gaan maken. En ik ga ervanuit dat wij ook net zoveel lol zullen beleven als wat ik met mijn Diepje heb gehad.
Het voelt allemaal wel heel erg dubbel.

@snackie: Jij ook gefeliciteerd met je nieuwe aanwinst Knipoog

Groetjes pammie Knipoog

**Geplaatst**: 01-03-08 21:14

Re: Hoe gaan jullie met het verlies van je paard om ?

Geplaatst: 01-03-08 21:14

Snack, nieuw paard? Vertel eens Lachen

.

**Geplaatst**: 01-03-08 22:43

Re: Hoe gaan jullie met het verlies van je paard om ?

Geplaatst: 01-03-08 22:43

Ik heb Sonja's rijspullen al verkocht terwijl ze er nog is, wat mij opvalt is dat er hier een aantal reageren met een kinderwens Diddlemouse proficiat en dat er dan iets met het paard gebeurt, wij hebben hier vorig jaar ook heel veel over gesproken en het erover gehad dat mijn Sonja moeilijk met kinderen te combineren is, maar dat ze niet weggaat omdat ik kinderen wil, nog geen maand later was ze stokkreupel en inmiddels dus met pensioen, hoe lang ze er nog is weet niemand maar kinderen zijn ineens een makkelijker verhaal geworden, wel heb ik mede daarom besloten geen rijpony meer te kopen ook niet als ze weg is.
Het lijkt wel of onze paardjes voor ons bepalen wat goed is.

**Geplaatst**: 02-03-08 01:22

Re: Hoe gaan jullie met het verlies van je paard om ?

Geplaatst: 02-03-08 01:22

Lovely schreef:
Snack, nieuw paard? Vertel eens .

Een 16 jarige ruin van Ulft x Zirkoon. Zwart met een kol.
Wel een krampbeen achter,maar voor die bosritten maakt dat niets uit.

Sorry voor de slechte foto : http://www.mijnalbum.nl/Foto-KAXMD3TK.jpg

**Geplaatst**: 02-03-08 01:31

Re: Hoe gaan jullie met het verlies van je paard om ?

Geplaatst: 02-03-08 01:31

Ik zag het bij Vladimir wel aankomen, en ik d8 dat ik me had voorbereid, maar je kan je er niet op voorbereiden. Ik ben er echt kapot van geweest, ook al had ik afstand genomen. Ik heb maanden nachtmerries gehad, tot ik Abel zag, toen was het gelijk over en ik heb het een plek kunnen geven.

En toch praat ik over Mier als ik Abel bedoel, en ik wil ook niet dat Abel in de stal van Mier komt of dat hij zijn halster omkrijgt, of de dekens... Misschien een beetje crue gezegd, maar je trekt je nieuwe baby toch ook niet de kleding van je overleden kindje aan?

Wat betreft spullen zoals het naambordje enzo: Die liggen naast m'n bedje...

**Geplaatst**: 02-03-08 02:01

Re: Hoe gaan jullie met het verlies van je paard om ?

Geplaatst: 02-03-08 02:01

Snack, wat leuk zeg, onwijs veel plezier met hem.
Als hij een wat sily walk heeft, dan kan je met VitE-Selenium nog heel wat verbeteren trouwens, rijdt misschien wat lekkerder Lachen

.

Lieveli, toen mijn paard er nog stond heb ik een tijdje voor een ander paard gezorgd en daar zaten geen spullen bij. Zodoende moest ik die van mijn paard gebruiken en dat maakt het nu ook makkelijker om ze weer door te schuiven naar mijn nieuwe paard. Ik heb wel nieuwe borstels en poetskistje, maar dat is ook vooral omdat ik verder weinig kan aanschaffen voor mijn jaarling Knipoog

.

**Geplaatst**: 02-03-08 10:36

Re: Hoe gaan jullie met het verlies van je paard om ?

Geplaatst: 02-03-08 10:36

Lovely schreef:
Snack, wat leuk zeg, onwijs veel plezier met hem.
Als hij een wat sily walk heeft, dan kan je met VitE-Selenium nog heel wat verbeteren trouwens, rijdt misschien wat lekkerder .

Helpt dat bij een krampbeen? dat wist ik helemaal niet?

WBt spullen op je nieuwe paard..
dekens zijn allemaal weg.. De dekjes heb ik bewaard.die mag kay zo gaan dragen.
halsters zijn ook allemaal weg (die ik veel op marlon gebruikte)

**Geplaatst**: 02-03-08 11:16

Re: Hoe gaan jullie met het verlies van je paard om ?

Geplaatst: 02-03-08 11:16

Ik heb het toch anders gedaan. Ik heb al Jumpers spullen gewoon gebruikt voor Tigo. Ook omdat ik door alle ellende geen geld meer had om nieuwe dingen te kopen trouwens. Verdrietig

. Maar ik had er geen moeite mee. Ik had net een nieuw zadel op maat laten maken voor Jumper omdat hij een heel moeilijke rug had en gelukkig past dit zadel ook op Lexie en Tigo (heb het goed laten nakijken door de zadelmaker) want ik zou echt geen geld hebben om weer een ander zadel te moeten kopen.
Jumpers naambordje hangt samen met mijn lievelingsfoto van hem en een hoefijzer in de stal aan de muur tegenover zijn box. Het hangt daar pas sinds een paar weken omdat ik er eerder nog niet aan toe was, maar nu voelt het goed, alsof hij er toch nog een beetje bij is. Voor mijn gevoel is hij geestelijk ook nog aanwezig om Tigo, die nu in zijn stal staat en gewoon echt een jonge uitvoering van Jumper is, te helpen zijn plekje te vinden.
En ik hoefde natuurlijk ook niet een beslissing te nemen of ik een ander paard zou kopen omdat ik Lexie al samen met Jumper had en het voor haar echt nodig was een nieuw maatje te krijgen. Ik ben wel een half jaar gestopt met rijden omdat ik gewoon heel erg onzeker was geworden en het is niet erg handig om op een net zadelmak en een totaal van slag paard te stappen als je bang bent Tong uitsteken

. Maar het kriebelt op een gegeven moment natuurlijk wel als je er twee leuke paarden hebt staan... Misschien scheelt het ook wel dat ik mijn paarden gewoon thuis heb staan. Ik werd vanaf dag een toch meteen geconfronteerd met de lege stal want ik moest natuurlijk wel gewoon de anderen voeren en verzorgen.

**Geplaatst**: 02-03-08 11:26

Re: Hoe gaan jullie met het verlies van je paard om ?

Geplaatst: 02-03-08 11:26

Het is vandaag precies een half jaar geleden dat het gebeurd is, en ik kan me nog steeds iedere seconde van die dag herrineren Verdrietig

..
ik heb al haar spullen nog bewaard en sommige spullen gebruik ik gewoon voor mn andere paarden, maar er zijn ook spullen van haar die ik thuis heb hangen en die ik nog niet wil gebruiken..
ik heb op mn kamer een hele collage met foto's gemaakt en die hangt boven mn bed, ook heb ik op mn staldeur een foto van haar met een gedicht eronder..
en beneden in de woonkamer hangt een uitvergrootte foto van haar en mij samen, daaronder staan de gedroogde bloemen die ik van de staleigenaar heb gehad op de dag dat het gebeurde en ook heb ik een plukje van der staart in een doosje zitten..
verder heb ik een ring met haar naam erin laten graferen en een ketting met de foto van haar erin...

nu ik het zo lees heb ik de laatste maanden alles met haar erin verzameld..

het gaat over het algemeen wel goed, alleen soms zijn er toch momenten dat het echt allemaal weer terugkomt en dat ik alleen maar die laatste beelden voor me zie Verdrietig

sterkte jullie allemaal Kusje

!

deze foto hangt trouwend beneden in de kamer Knipoog

**Geplaatst**: 04-03-08 11:33

Re: Hoe gaan jullie met het verlies van je paard om ?

Geplaatst: 04-03-08 11:33

ik heb willem zijn dekens e.d allemaal in de kelder liggen..
zijn halster, hoefijzer en staart liggen hier in de kast, moet ik nog een plekje voor zoeken.
zijn zadel ligt nu op merel en merel haar zadel op mijn verzorgtinker.
zijn hoofdstel en alle andere dingen liggen gewoon nog in het kastje op stal en de dekjes deelde ik al met merel.
ik heb graag iets van hem op een ander paard, dan is hij toch altijd beetje bij me.
ik denk nog heel vaak aan hem.. soms met een traan, soms met een lach..
ook al heb ik het al redelijk een plekje gegeven.. kan het niet laten om te denken als ik de dingen nou eens anders had gedaan..
als ik dan weer rij en het gaatniet zo goed, dan denk ik weer aan willem.. wat voor een eenheid je eigenlijk wel niet was.. en dat je zo'n band weer helemaal opnieuw moet opbouwen met een ander paard...

gelukkig is sjimmie qua karakter vergelijkbaar met willem, zo lief en zo lekker lomp Haha!

vind het fijn om met hem te tutten en te doen.. met rijden is hij weer heel anders.. maar ebn blij dat ik hem 2 keer in de week doe en dat ik mijn wedstrijden op hem kan rijden. lekker weer opnieuw beginnen en proberen zo ver mogelijk te komen

**Geplaatst**: 04-03-08 11:35

Re: Hoe gaan jullie met het verlies van je paard om ?

Geplaatst: 04-03-08 11:35

Een jaar geleden is het alweer dat ik afscheid heb moeten nemen van mijn meisje. Ik kan het me nog zo goed herinneren.. Overal zand, maar 'ze was er nog'. Op mij gewacht, die ogen onrustig. Tot ik bij haar kwam zitten, alles was goed. Ze werd rustiger, ik vertelde dat het goed was zo. Ze tilde haar hoofd van mijn schoot en hinnekte. Ik wist dat het klaar was en gaf de dierenarts een sein dat het goed was. En langzaam aan trok het licht weg uit haar ogen... Ze wist het en zou zelf kunnen gaan..
Nu een jaar later weet ik dat het een goede beslissing was, de laatste maanden heerlijk met haar vriendjes in de wei, maar ze vocht niet meer, dat was niks voor Splash. Maar wat heb ik onwijs genoten en veel geleerd van mijn meisje! Ik weet dat ze het goed heeft nu en sinds de reading heb ik zelf rust. Mijn meisje staat aan mijn zij en gaat waar ik ga.

**Geplaatst**: 06-03-08 09:06

Re: Hoe gaan jullie met het verlies van je paard om ?

Geplaatst: 06-03-08 09:06

SplashIsLief schreef:
Mijn meisje staat aan mijn zij en gaat waar ik ga.

Idem hiero. Marlon is bij alles wat ik doe..

Ik had gister op msn een gesprek.. over Marlon.
De dag dat we hem wegbrachten.. hoe het ging (diegene was erbij) Nou.. ik merk nu aan mezelf wel dat ik er nog lang niet overheen ben... Gelukkig komt Kay straks... dan denk ik er niet meer zoveel aan..

Gek he.. 21 september. Al zo'n tijd geleden

**Geplaatst**: 06-03-08 09:16

Re: Hoe gaan jullie met het verlies van je paard om ?

Geplaatst: 06-03-08 09:16

Ik vind het niet gek hoor Snackie, het zou eerder gek zijn als het niet zo is denk ik...
Maar het is wel super dat je dalijk lekker met kay aan de gang kan!

**Geplaatst**: 06-03-08 09:24

Re: Hoe gaan jullie met het verlies van je paard om ?

Geplaatst: 06-03-08 09:24

Ik zeg net in een ander topic.. Ik probeer Marlon nu een beetje naar de achtergrond te duwen..maar het lukt niet.. Hij is nog zo aanwezig.. (kan ook niet anders,als je binnenkomt en er een canvas schilderij van 90x120 van hem hangt.)

**Geplaatst**: 06-03-08 18:33

Re: Hoe gaan jullie met het verlies van je paard om ?

Geplaatst: 06-03-08 18:33

Snackie schreef:
Ik zeg net in een ander topic.. Ik probeer Marlon nu een beetje naar de achtergrond te duwen..maar het lukt niet.. Hij is nog zo aanwezig.. (kan ook niet anders,als je binnenkomt en er een canvas schilderij van 90x120 van hem hangt.)

vond je het niet heel raar en confronterend om weer in dat slachthuis te zijn.
vr groetjes saskia

**Geplaatst**: 06-03-08 18:40

Re: Hoe gaan jullie met het verlies van je paard om ?

Geplaatst: 06-03-08 18:40

Ik was wel erg zenuwachtig

, het schieten heb ik gefilmd,alleen ten tijde van het schot. mijn ogen dicht gedaan. maar het viel reuze mee!Moet wel zeggen.Marlon lag er mooier bij! die lag echt in een slaap houding.
Ik heb er ook echt vrede mee hoor. Voor mij is de slager geen horror of taboe. eerder een fijne manier van snel dood zijn.

**Geplaatst**: 06-03-08 20:42

Re: Hoe gaan jullie met het verlies van je paard om ?

Geplaatst: 06-03-08 20:42

Snackie schreef:
SplashIsLief schreef:
Mijn meisje staat aan mijn zij en gaat waar ik ga.

Idem hiero. Marlon is bij alles wat ik doe..

Ik had gister op msn een gesprek.. over Marlon.
De dag dat we hem wegbrachten.. hoe het ging (diegene was erbij) Nou.. ik merk nu aan mezelf wel dat ik er nog lang niet overheen ben... Gelukkig komt Kay straks... dan denk ik er niet meer zoveel aan..

Gek he.. 21 september. Al zo'n tijd geleden

Helemaal niet gek hoor. Het zou gekker zijn als je weer gewoon gewoon terug was naar de orde van de dag Lachen

.

**Geplaatst**: 06-03-08 20:49

Re: Hoe gaan jullie met het verlies van je paard om ?

Geplaatst: 06-03-08 20:49

Hm, ik geef het maar eerlijk toe ;
4 jaar geleden, en nog steeds niet overheen. Verdrietig

En dan heb ik het over Farouche..
Pff. Dat was écht een appart dier.

Toen ik 9 jaar was begon ik met haar.
Eerst leuke buitenritjes, toen wat lessen.
Na een tijd zelfs wedstrijden.
Op de kringkampioenschappen ;
2e in de B. 3e in de L. Kringkampioen in de M. 5e in de Z -> Door naar het NK!
En dat toen ik net 11 jaar was. Ik was er zó trots op.

Naja, de dag na het GK in de Z, moest ik me bij de eigenaren melden. Scheve mond

Ze vonden het knap wat ik met dat dier gepresteerd had, maar ze werd gewoon al oud.
Ik had nog nooit zo hard gehuild, ik ging echt letterlijk kapot.

Farouche staat nu nog daar, vandaag jarig. 6 Maart.. Alweer 25 jaar. Verdrietig

Mijn kamer hangt vol met al haar prijzen, en foto's. Zovaak om gehuild..En het heeft allemaal een plek nu.
Maar nog helemaal verwerkt is het nooit.

Irene is verkocht.
Dat had ik binnen een week verwerkt. Irene heeft het goed nu, en ik heb langzaam afscheid kunnen nemen.
Ze staat op 20 minuten fietsen afstand, dus ik kan er elke dag heen.

Edit; Ze zijn dan wel niet overleden, maar die 2 verliezen doet net zoveel pijn voor mij.

**Geplaatst**: 06-03-08 20:51

Re: Hoe gaan jullie met het verlies van je paard om ?

Geplaatst: 06-03-08 20:51

Lovely schreef:
Helemaal niet gek hoor. Het zou gekker zijn als je weer gewoon gewoon terug was naar de orde van de dag .

Inderdaad! hoe gaat het met jou?

**Geplaatst**: 07-03-08 17:13

Re: Hoe gaan jullie met het verlies van je paard om ?

Geplaatst: 07-03-08 17:13

Ik kwam dit bij iemand in het profiel tegen,heel mooi stukkie :

Citaat:
Liefste Baasje,

Ik zie de tranen in je ogen
je afhangende schouders.
naast je staat de veearts
ik zie hoe zijn woorden jouw hart breken
"op twee plaatsen gedraaid en veel zand"
hij legt zijn hand op jouw schouder.
En zegt dat je afscheid moet nemen.

Mijn lieve baasje,
we hadden het goed samen
we maakte veel plezier
deelde elkaars verdriet
maar aan alle goede tijden komt een einde.
ik weet dat je geen afscheid wilt nemen,
dat je me niet wilt laten gaan

maar baasje, ik heb pijn
en deze pijn gaat niet over
ik heb je altijd veel gegeven,
nooit veel gevraagd
Maar nu vraag ik je, laat me gaan
naar een plek zonder pijn
neem afscheid van me

Ik zie dat je je beslissing hebt genomen,
de veearts komt dichter bij.
Nog even geef je mij een knuffel,
en zeg je dat je van me houdt.
we gaan naar een donkere ruimte,
je bent bij me, dat is fijn.

De veearts spuit me een koude vloeistof in.
IK voel me slaperig,
ik leg mijn hoofd neer,
ik sluit mijn ogen....
mijn hart slaat steeds trager,
tot het uiteindelijk stopt.
En jij begint te huilen.....

Maar baasje,
Nu ben ik ergens waar pijn niet bestaat
ik weet dat je me mist,
maar ik mis jou ook.
Baasje ik zal op je wachten,
aan het hek van de eeuwige weide...

**Geplaatst**: 07-03-08 17:14

Re: Hoe gaan jullie met het verlies van je paard om ?

Geplaatst: 07-03-08 17:14

**Geplaatst**: 07-03-08 17:15

Re: Hoe gaan jullie met het verlies van je paard om ?

Geplaatst: 07-03-08 17:15

Snackie schreef:
SplashIsLief schreef:
Mijn meisje staat aan mijn zij en gaat waar ik ga.

Idem hiero. Marlon is bij alles wat ik doe..

Ik had gister op msn een gesprek.. over Marlon.
De dag dat we hem wegbrachten.. hoe het ging (diegene was erbij) Nou.. ik merk nu aan mezelf wel dat ik er nog lang niet overheen ben... Gelukkig komt Kay straks... dan denk ik er niet meer zoveel aan..

Gek he.. 21 september. Al zo'n tijd geleden

Ik heb het na meer dan een jaar nog

Soms kan ik er heel goed over praten en soms staan de tranen in mijn ogen