Jolliegirl schreef:hoe gaat het nu met je meis?
Ja, met ups en dows... Vandaag was duidelijk een downdag... Ik bedacht me dat ik bijna jarig ben en dat het dan precies een maand geleden is. Daarbij had ik heel slecht geslapen omdat ik ineens weer nachtmerries kreeg, wat ik al een tijdje niet meer had. Waarschijnlijk doordat ik zo uitgeput was, dat ik een aantal dagen heel goed heb geslapen.
Ik heb besloten voor het eerst sinds 15 jaar een verjaardagskado te vragen, namelijk envelopjes met inhoud om een ring te kunnen laten maken met daarin haar uit zijn staart. Wat ik dan tekort kom, pas ik bij. Zodra ik de ring heb, zal ik wel een fotootje plaatsen hier in het topic.
Verder wil ik iedereen bedanken voor de reacties, onvoorstelbaar, nooit gedacht dat mijn verhaal zoveel mensen zou raken. Ik lees het dagelijks terug, ik weet niet waarom. Waarschijnlijk om te beseffen dat het echt gebeurd is. Een paar dagen terug wilde ik nog iets voor Sun bestellen op internet en ineens besef je dat er helemaal geen Sun meer is. Dat zijn hele moeilijke en vooral verdrietige momenten en ik denk dat daar nog velen van zullen gaan volgen...
Laatst sprak ik een oom van mij, zijn grootste wens was om mijn Sun eens een keer te kunnen zien (hij woont behoorlijk ver weg, maar wilde wel even op en neer komen rijden met zijn vrouw). Helaas is dat er nooit meer van gekomen...
Hij wilde mij nog een oud boerengezegde meegeven:
"Een koe sterft in het achterhuis, een hond op de deurmat en een paard in het voorhuis". Daarmee wilde hij proberen te zeggen dat het verlies van een dierbaar paard al sinds jaar en dag een vreselijk ingrijpende gebeurtenis is, die velen diep in het hart raakt...
En geen woord daarvan was gelogen...

Ik heb van hem genoten, hij was het zonnetje in mijn leven
En als dank voor al zijn diensten, heb ik hem zijn vrijheid teruggegeven...