Bokt.nl

**Geplaatst**: 29-10-08 09:10

Re: Hoe gaan jullie met het verlies van je paard om ?

Geplaatst: 29-10-08 09:10

Dat is altijd, Je hebt wel een hele hoop herrinneringen aan dr. maar het zijn er altijd te weinig.

**Geplaatst**: 29-10-08 23:28

Re: Hoe gaan jullie met het verlies van je paard om ?

Geplaatst: 29-10-08 23:28

Snackie schreef:
Dat is altijd, Je hebt wel een hele hoop herrinneringen aan dr. maar het zijn er altijd te weinig.

Inderdaad.
Sara heeft maar 6 mogen worden, ook nog veelste jong. En Annebel maar 4 dagen.

**Geplaatst**: 29-10-08 23:32

Re: Hoe gaan jullie met het verlies van je paard om ?

Geplaatst: 29-10-08 23:32

Marlon 15, en dik 3 jaar van hem mogen genieten Lovers

**Geplaatst**: 30-10-08 10:52

Re: Hoe gaan jullie met het verlies van je paard om ?

Geplaatst: 30-10-08 10:52

Vinga is 5 jaar bij me geweest, en ik ben heel dankbaar voor die 5 jaren, we hebben veel ellende gehad maar ook heel erg veel mooie momenten, daar hou ik me aan vast.

Morgen komt er een reader voor Dakota, ben benieuwd wat hij te zeggen heeft.

**Geplaatst**: 30-10-08 11:04

Re: Hoe gaan jullie met het verlies van je paard om ?

Geplaatst: 30-10-08 11:04

Ot is net 11 geworden en daarvan 7 jaar bij mij geweest Lovers

**Geplaatst**: 30-10-08 11:39

Re: Hoe gaan jullie met het verlies van je paard om ?

Geplaatst: 30-10-08 11:39

Sara is 4 1/2 jaar bij me geweest, 3 jaar als mijn verzorgpony en 1 1 1/2 jaar als mijn eigen pony.

Bah ik maak me echt zorgen om Embla, de wond heelt goed maar verder.
Ze kan echt niet draven, ze leek in stap goed te lopen dus ik moest kijken hoe ze een drafje deed. Nou ze kan het gewoon niet! Ze draaft van voren en achter doet ze een soort mix tussen galop en tolt echt heel bizar om een paard zo te zien lopen. Ik hoop echt dat het snel wat beter met haar gaat want ik heb wel genoeg veeartsen gezien voor dit jaar.

**Geplaatst**: 30-10-08 12:10

Re: Hoe gaan jullie met het verlies van je paard om ?

Geplaatst: 30-10-08 12:10

Bert is 17 jaar geworden. Toen hij 4 was ben ik op hem gaan rijden en een paar jaar later heb ik hem gekocht. 13 mooie jaren!!! (maar nog te kort)

Dreeke; ben benieuwd hoe de reading gaat

Pluklief; wat een pech, ik hoop met je mee, gun je van harte een gezond paardje! Heeft het slecht lopen met de verwonding te maken?

**Geplaatst**: 30-10-08 14:02

Re: Hoe gaan jullie met het verlies van je paard om ?

Geplaatst: 30-10-08 14:02

Je moet het zo zien: Nu heeft ze eindelijk geen zorgen meer, en heeft ze rust gevonden. Dan verwerkt het beter. (Zelf heb ik nog nooit een paard gehad en nog nooit een paard dood zien gaan). Als je er bij denkt dat ze nou eindelijk rust heeft, lucht het op. Dan is ze in goede handen en dan moet jij je erover heen proberen te komen. Maar het betekent niet dat je niet meer naar haar om moet kijken, je kan altijd aan haar blijven denken. Maar het huilen hoeft niet, ze heeft rust.

**Geplaatst**: 30-10-08 15:20

Re: Hoe gaan jullie met het verlies van je paard om ?

Geplaatst: 30-10-08 15:20

xRomanxMir schreef:
Je moet het zo zien: Nu heeft ze eindelijk geen zorgen meer, en heeft ze rust gevonden. Dan verwerkt het beter. (Zelf heb ik nog nooit een paard gehad en nog nooit een paard dood zien gaan). Als je er bij denkt dat ze nou eindelijk rust heeft, lucht het op. Dan is ze in goede handen en dan moet jij je erover heen proberen te komen. Maar het betekent niet dat je niet meer naar haar om moet kijken, je kan altijd aan haar blijven denken. Maar het huilen hoeft niet, ze heeft rust.

Dat is toch wel een heel stuk makkelijker gezegd dan gedaan, hoor....
Het gemis blijft altijd, je kunt het hoogstens accepteren en een plekje geven.

**Geplaatst**: 30-10-08 15:58

Re: Hoe gaan jullie met het verlies van je paard om ?

Geplaatst: 30-10-08 15:58

xRomanxMir schreef:
Je moet het zo zien: Nu heeft ze eindelijk geen zorgen meer, en heeft ze rust gevonden. Dan verwerkt het beter. (Zelf heb ik nog nooit een paard gehad en nog nooit een paard dood zien gaan). Als je er bij denkt dat ze nou eindelijk rust heeft, lucht het op. Dan is ze in goede handen en dan moet jij je erover heen proberen te komen. Maar het betekent niet dat je niet meer naar haar om moet kijken, je kan altijd aan haar blijven denken. Maar het huilen hoeft niet, ze heeft rust.

Zo denk ik ook, ik ben blij dat hij nu "pijnvrij" is en volgens de reading heeft Bert er ook vrede mee.
Maar het gemis en het feit dat je je paard met pijn hebt gezien gaan boven het verstand. Dat kan echt pijn doen, je wilt het zo graag allemaal terugdraaien naar de tijd dat hij er nog was en gezond was, dat geeft verdriet en dus ook huilbuien.
Het hoeft niet (ratio), maar het gebeurd wel (gevoel).

**Geplaatst**: 30-10-08 19:16

Re: Hoe gaan jullie met het verlies van je paard om ?

Geplaatst: 30-10-08 19:16

Aan de ene kant wil ik zo denken, maar ik weet zelf maar al te goed dat Sara hier nog zo veel langer had willen zijn. Ze was zo vrolijk en zo levendig nog. Zelf een veearts zei: 'ik hoop dat het goed komt met haar want ze wil volgens mij nog lang niet slapen'

**Geplaatst**: 30-10-08 19:23

Re: Hoe gaan jullie met het verlies van je paard om ?

Geplaatst: 30-10-08 19:23

xRomanxMir schreef:
Je moet het zo zien: Nu heeft ze eindelijk geen zorgen meer, en heeft ze rust gevonden. Dan verwerkt het beter. (Zelf heb ik nog nooit een paard gehad en nog nooit een paard dood zien gaan). Als je er bij denkt dat ze nou eindelijk rust heeft, lucht het op. Dan is ze in goede handen en dan moet jij je erover heen proberen te komen. Maar het betekent niet dat je niet meer naar haar om moet kijken, je kan altijd aan haar blijven denken. Maar het huilen hoeft niet, ze heeft rust.

In realiteit werkt het toch wel anders hoor, en dat is niet l*llig bedoeld maar daar kan je pas over mee praten als
je het zelf hebt meegemaakt of overkomen bent. Ik heb mijn merrie voor mn ogen dood neer zien vallen toen ze geeuthaniseerd
werd, ik weet zelf donders goed dat het het beste voor haar was, ze hoefd geen pijn meer te lijden. Maar verdriet is er zeker,
en het gemis nog meer vooral dat, doet heel veel pijn. Je geeft het een plekje maar er zijn momenten dat alles weer boven komt en je er om huilt, heel normaal denk ik zo.

**Geplaatst**: 30-10-08 20:06

Re: Hoe gaan jullie met het verlies van je paard om ?

Geplaatst: 30-10-08 20:06

Ik heb ook altijd zo gedacht ook de eerste 2 weken na haar dood nog, maar het besef was er gewoon nog niet dat ze niet meer terug keert. Inmiddels ben ik met mijn gevoel en verstand terug gehaalt op harde wijze naar de nog levende paarden en schuif ik bewust het verdriet over Sonja weer wat weg. Jimmy heeft namelijk een serieuze peesblessure in zijn schouder, het kan ook niet 4 weken goed gaan zonder ziek paard. Dus nu ben ik weer naar da aan het lopen, maar dan voor de ander.

Ik heb wel een lang gesprek met de da gehad over Sonja en de conclusie gezien de laatste klachten van Sonja is toch dat ze waarschijnlijk buiten haar gewrichtsklachten er een tumor bij gehad heeft.

**Geplaatst**: 31-10-08 13:41

Re: Hoe gaan jullie met het verlies van je paard om ?

Geplaatst: 31-10-08 13:41

Voor iedereen die het even nodig heeft Ach gut

Bedankt voor alle lieve woorden Lachen

Het moet inderdaad allemaal nog een plekje krijgen, het is allemaal zo recent...
Unique is 7 jaar geworden en is 3,5 jaar bij me geweest. Ik heb haar zelf alles geleerd en het is een zeer intensieve periode geweest... God, wat houd ik toch van dat paard...
Vandaag ga ik een ring bestellen bij http://www.horsehairjewelry.be waar een pluk haar in verwerkt zit. Ook wil ik haar naam aan de binnenkant laten graveren. Vind het wel moeilijk om een pluk haar eerst al te wassen en vervolgens naar België te sturen... Zal blij zijn als het over een tijdje weer bij mij thuis is.

**Geplaatst**: 31-10-08 14:50

Re: Hoe gaan jullie met het verlies van je paard om ?

Geplaatst: 31-10-08 14:50

Ben er echt achter gekomen dat ik het verdriet niet kan verwerken.
Meteen als ik op mijn kamer kom en ik kijk naar odetje's foto's barst ik in huilen uit.
Niet te stoppen.
Ben ik eindelijk beetje gekalmeert..... begint het weer. Huilen

Morgen is het al 20 maanden geleden. Het lijkt nog als de dag van gisteren.
Ik kan niet zonder mijn kleine knuffel. En nu dan al die foto's weg. Bah...

Mis mijn kleine meisje zo! ♥ Ach gut

*Omdat we dan toch bezig zijn: Odet heeft 7 jaartjes mogen worden.
waarvan ze er 6 1/2 bij mij heeft mee mogen maken.
Ben daar dan toch blij mee.
Ik heb mijn kleine babyshetje op mogen voeden en alles kunnen leren
Een kind van 3 kon er álles mee. zo lief.... zo braaf.... zo oneerlijk

**Geplaatst**: 31-10-08 22:17

Re: Hoe gaan jullie met het verlies van je paard om ?

Geplaatst: 31-10-08 22:17

Ik heb de reading van Bert in zijn topic gezet;
Dag lieve Bert, dikke kus!!!
Op blz. 3

**Geplaatst**: 01-11-08 11:40

Re: Hoe gaan jullie met het verlies van je paard om ?

Geplaatst: 01-11-08 11:40

5 januari 2006 moest Hardy worden ingeslapen. Ze werd op een ochtend liggend in haar stal gevonden en kon niet meer staan. Ze was gewoon op. Na een zwaar leven heeft ze de laatste paar jaren toch nog van haar pensioen kunnen genieten en veranderde ze van een heks in een super lieve oude oma. Zij gaf zich ook meteen over aan de spuit en was meteen weg, Hardy was klaar met haar leven. Ik ben hier erg verdrietig over geweest maar heb er toch vrede mee gehad want ze heeft gewoon een mooi lang leven gehad.

Froukje, de dochter van Hardy, is op 15 september 2006, ingeslapen. Wat een vrij lichte koliek leek, veranderde in een nachtmerrie. Ze raakte verlamd en is na 14 uur onwijs veel pijn te hebben geleden, ingeslapen. Froukje was het hier alleen niet zo mee eens, na een verdoving te hebben gekregen, deed ze verwoede pogingen om op te staan en na haar laatste poging, begon ze te hinniken. Het leek wel of ze door had wat er ging gebeuren en het daar absoluut niet mee eens was. Dat heeft het voor mij wel heel moeilijk gemaakt om te verwerken. Ik ben nu eindelijk zo ver dat ik aan haar terug kan denken zonder verdrietig te worden over het feit dat ze niet meer is, en ben ik blij dat ik zo'n mooie geweldige merrie heb mogen kennen en denk ik met een lach op mijn gezicht aan haar terug, want dat verdiend ze.

**Geplaatst**: 01-11-08 12:07

Re: Hoe gaan jullie met het verlies van je paard om ?

Geplaatst: 01-11-08 12:07

Flosje: pfff, dat is ook heel heftig geweest Ach gut

Heftig!

**Geplaatst**: 01-11-08 12:07

Re: Hoe gaan jullie met het verlies van je paard om ?

Geplaatst: 01-11-08 12:07

Grit: mooie reading. Kan me voorstellen dat je dat toch graag wilde laten doen!

LL: Ach gut

Je hebt de tijd nodig om het te verwerken, het verliezen van een maatje is niet niks. Neem je tijd!

**Geplaatst**: 01-11-08 13:08

Re: Hoe gaan jullie met het verlies van je paard om ?

Geplaatst: 01-11-08 13:08

nexthorse schreef:
LL:
Je hebt de tijd nodig om het te verwerken, het verliezen van een maatje is niet niks. Neem je tijd!

Ik weet niet wat ik moet.
Probeer het nu al precies 20 maanden vandaag.
Mis haar zo!

@Flosje: wat erg zeg Ach gut

**Geplaatst**: 01-11-08 17:53

Re: Hoe gaan jullie met het verlies van je paard om ?

Geplaatst: 01-11-08 17:53

Layout is elf jaar bij mij geweest ,regelmatig pink ik een traan weg, toch hebben voor mij de goede herinneringen van haar de overhand.En kan nu Twee maanden verder zeggen dat de beslissing voor haar goed voelt.Dat werkt voor mij zeer troostend.
LoveLita veel sterkte.
Het is ook bijzonder om via reading nog contact met je dier te habben.

**Geplaatst**: 01-11-08 18:49

Re: Hoe gaan jullie met het verlies van je paard om ?

Geplaatst: 01-11-08 18:49

gelukkig heb ik nog nooit het overlijden van mijn paard hoeven meemaken.
wel het feit dat ik mijn lievelingspony nooit meer zal kunnen zien.
het is een lang verhaal, ik zal het kort houden:
mijn lievelingspony stond op een manege gestald met de deal: ''de pony is van de manege en de eigenaar mag er altijd op rijden''. het gaat hier niet om 1 pony, om 2. maar ik hou het bij de ene.
nou de deal ging goed.
de eigenaresse was er alleen bijna niet en ik deed de pony verzorgen.
ik vond het leuk en kwam elke dag weer naar mijn schat.
ze was niet makkelijk met rijden en reed amper nog in de lessen, de eigenaar vond het niet meer leuk erop te rijden maar deed het wel.
de andere pony werd helemaal niet meer bereden door de eigenaar.
op een dag werd er gezegt tegen de eigenaresses dat de ponys van de manege zijn en ze zo snel mogelijk weg moesten en dat mijn lievelingspony verkocht was ofzo.
het is heel moeilijk uit te leggen.
ik was die avond bij mijn lievelingspony, ik was haar bit schoon aan het maken..
tot ik ineens die 2 eigenaressen met een hele troep mensen voorbij zag lopen.
ik dacht; die 2 zijn hier nooit op deze dag.
dus ze hebben de ponys, onder andere mijn lieverdje meegenomen.
ik heb haar een maand moeten missen en daarna weer gevonden.
ik heb haar opgezocht, weer zovaak mogelijk.
daar is ze weer verkocht.
en heb haar nooit meer gezien, ik mis haar verschrikkelijk!

ze is nu al een jaar weg & ik hou de hoop vol haar te vinden.
hoe ik hier mee omga is moeilijk in woorden te brengen maar ik denk nog elke dag aan haar, ik mis haar en ik blijf zoeken.
maar ik heb nog 2 andere lievelingsponys waar ik me nu mee bezig houd en me plezier bezorgen.
ik heb meer dieren moeten missen en ben het nu wel ''gewent'' maar ik zal mijn lieve Newfestje nooit vergeten.

Ik mis je, Newfest.

**Geplaatst**: 01-11-08 19:18

Re: Hoe gaan jullie met het verlies van je paard om ?

Geplaatst: 01-11-08 19:18

Iedereen nogmaals heel veel sterkte Lovers

Net nog naar dit nummer zitten luisteren: http://www.youtube.com/watch?v=00M1BDtC-jo
Toen kwamen alle mooie herinneringen met haar (maar ook de traantjes) toch wel weer even boven.
Ik ben zo verschrikkelijk dankbaar dat ik haar heb mogen leren kennen Verdrietig

**Geplaatst**: 01-11-08 21:21

Re: Hoe gaan jullie met het verlies van je paard om ?

Geplaatst: 01-11-08 21:21

Dreeke schreef:
xRomanxMir schreef:
Je moet het zo zien: Nu heeft ze eindelijk geen zorgen meer, en heeft ze rust gevonden. Dan verwerkt het beter. (Zelf heb ik nog nooit een paard gehad en nog nooit een paard dood zien gaan). Als je er bij denkt dat ze nou eindelijk rust heeft, lucht het op. Dan is ze in goede handen en dan moet jij je erover heen proberen te komen. Maar het betekent niet dat je niet meer naar haar om moet kijken, je kan altijd aan haar blijven denken. Maar het huilen hoeft niet, ze heeft rust.

In realiteit werkt het toch wel anders hoor, en dat is niet l*llig bedoeld maar daar kan je pas over mee praten als
je het zelf hebt meegemaakt of overkomen bent. Ik heb mijn merrie voor mn ogen dood neer zien vallen toen ze geeuthaniseerd
werd, ik weet zelf donders goed dat het het beste voor haar was, ze hoefd geen pijn meer te lijden. Maar verdriet is er zeker,
en het gemis nog meer vooral dat, doet heel veel pijn. Je geeft het een plekje maar er zijn momenten dat alles weer boven komt en je er om huilt, heel normaal denk ik zo.

Sluit ik me helemaal bij aan...Het gemis is het ergste en doet zeker heel veel pijn en dan komen zo nu en dan de waterlanders en dan kan je er weer even tegen...En ik denk dat dat nog wel even blijft.

**Geplaatst**: 01-11-08 21:48

Re: Hoe gaan jullie met het verlies van je paard om ?

Geplaatst: 01-11-08 21:48

xRomanxMir bedoeld het misschien goed. maar het komt K*T over.
Alsof je zegt ; je paard is dood, het is goed zo, verdriet is onnodig.