Lieve Viv,
Een poosje geleden zijn we op elkaars pad gekomen en ik ben blij dat dát ons is overkomen. Ik zag elke les weer hoe Tjo en jij vooruit gingen, en ik genoot van jullie enthousiasme. Er moest en zou een dressuurzadel komen, want het “echte “werk ging weer beginnen! Ik verheugde me al op het idee dat ik je met een stralende smoel op die topper door de ring zou zien banjeren!
En dan gisterenavond dat onheils telefoontje, echt meisje, mijn hart sloeg 6x over. Ik weet ook niet hoe hard ik heb gereden naar Bleiswijk, maar voor mijn gevoel was ik er twee keer zo snel als anders..Mijn schoenen wogen denk ik 50 kilo per stuk toen ik het stukje naar de stal moest lopen, en toen ik je daar zag staan brak mijn hart. Mijn verstand is op automatisch gegaan, en we hebben met z`n allen de boel mooi weten te regelen. Mijn weergaloze respect voor Andy die gewoon deed wat er gedaan moest worden, en klaar. Wees blij met je topper ( En nee, wees niet bang, ik trouw niet met hem
)Het geeft me in ieder geval rust dat ik weet dat je in goede handen bent, jullie zijn er voor elkaar.
Lieve Viv, ik laat het hier even bij, ik wilde je alleen even laten weten dat ik aan jullie allemaal denk ( Natuurlijk ook aan Moon) Je weet wat ik gisteren vertelde, wil je huilen, praten of gewoon even zeiken, ik ben er voor je (jullie)!
Hele hele dikke kus,
Eer
Oh en meis, de eerste punt die we ooit in de M gaan halen, dragen we met een feestje op aan Tjo!