mensen, iedereen heel erg bedankt voor jullie steun, jullie hebben geen idee hoeveel dit voor mij betekend.. De telefoon heeft heel de dag roodgloeiend gestaan en mijn mailbox is overvol. Die steun die ik hier krijg, en ook op stal en van iedereen die meeleeft is onbeschrijfelijk mooi!
Ik ben vanmiddag meteen naar stal gegaan. Ik zag Erna en Sanne en barstte meteen los, maar niet te vergelijken met het moment dat ik de stallen in liep. Mijn vertrouwde hinnikje dat ik iedere dag hoorde bleef uit... het was doodstil... letterlijk en figuurlijk. Met pijn in mijn hart keek ik naar haar lege stal en haar naambordje, waar Kendi's sprekende hoofd in gebrand stond. Nu viel het kwartje pas echt...
Het werd langzaam minder, de pijn. Iedere keer als iemand een arm om me heensloeg en me liet spreken, voelde het wat minder pijnlijk. Zo ben ik een tijd op stal gebleven, toen ben ik verder gereden naar Stal Albers, waar ik ook veel goede tijden heb gehad. Ook daar stonden ze klaar om me op te vangen. Bij mijn instructrice kon ik evenlater ook mijn verhaal kwijt. Als ik vandaag alles 50 keer verteld heb, dan is het weinig. Maar het maakt het voor mij zo veel minder moeilijk met het idee dat er zo veel mensen voor me klaar staan. In nood leert men je vrienden kennen, dat is weer duidelijk gebleken..
Iedereen heel erg bedankt voor de steun. Bokt laat zich weer van zijn beste kant zien 
Groetjes Kate